Temat interpretacji

opodatkowanie czynności przekazania sprzętu i oprogramowania w ramach realizacji projektu oraz prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu-konsorcjum

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 04 lipca 2013 r. (data wpływu 10 lipca 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania sprzętu i oprogramowania w ramach realizacji projektu oraz prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania sprzętu i oprogramowania w ramach realizacji projektu oraz prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacja projektu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zakład prowadzi działalność, której celem statutowym jest świadczenie usług w zakresie profilaktyki i ochrony zdrowia. Wraz z trzema partnerami realizuje projekt polegający na wdrożeniu systemu informatycznego wspomagającego zarządzanie usługami medycznymi, na który otrzymał dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2007-2013 działanie 2.2. Rozwój e - usług.

W celu pozyskania dofinansowania oraz realizacji projektu w 2008 roku cztery zakłady opieki zdrowotnej podpisały umowę określającą zasady partnerstwa (umowę konsorcjum).

Liderem został S., natomiast partnerami - trzy zakłady.

Umowa Konsorcjum zawarta została do czasu zakończenia realizacji projektu i zachowania jego ciągłości. Konsorcjum nie jest odrębną jednostką organizacyjną i nie posiada osobowości prawnej. Każdy z członków Konsorcjum jest odrębnym podatnikiem podatku VAT. Produkty powstałe w wyniku realizacji projektu będą wykorzystywane zarówno przez lidera jak i partnerów konsorcjum wyłącznie dla wykonywania czynności zwolnionych z podatku VAT tj. działalności w zakresie profilaktyki i ochrony zdrowia, w związku z powyższym Liderowi jak również Partnerom nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w części w jakiej przedmiot projektu stanowi ich własność. Tym samym poniesiony koszt podatku VAT może być kosztem kwalifikowanym projektu.

Beneficjentem, czyli podmiotem, na rzecz którego przyznane zostało dofinansowanie, jest lider konsorcjum. Jest on również stroną umów zawieranych z dostawcami towarów i usług służących realizacji wspólnego dla wszystkich partnerów przedsięwzięcia, konsekwencją tego jest wystawianie przez wykonawców faktur VAT, w których jako nabywca usług widnieje tylko S. Pozostałe Zakłady partnerzy projektu zobowiązali się między innymi do partycypowania w kosztach projektu zgodnie z zawartą umową. Lider dokonał wszystkich zakupów związanych z realizacją projektu w imieniu własnym, na swoją rzecz jak również na rzecz partnerów projektu. Ostatecznie zaś zakupiony sprzęt jak i oprogramowanie powstałe w wyniku realizacji projektu są w części wykorzystywane przez lidera, natomiast w części zostały przekazane partnerom projektu, co zostało udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na poszczególnych partnerów.

W związku z powyższym, na mocy art. 86 ust.1 i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług Lider dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur związanych z realizacją projektu w części w jakiej towary i usługi stały się własnością partnerów projektu, jednocześnie odprowadził podatek należny od tych transakcji, co zapewniło podatkową neutralność dokonanych rozliczeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy przekazanie zakupionego sprzętu i oprogramowania dokonywane przez lidera, na rzecz partnerów konsorcjum stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT i powinna być udokumentowana fakturą VAT...
2. Czy liderowi konsorcjum przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu...

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Przekazanie przez lidera na rzecz partnerów zakupionego w ramach projektu sprzętu i oprogramowania stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT i powinna być udokumentowana fakturą VAT.

Zgodnie z art. 5 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art . 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów o której mowa w art . 5 ust . 1 pkt . 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Każdy z członków konsorcjum jest odrębnym podatnikiem, dlatego też podmioty działające w ramach konsorcjum powinny do wzajemnych rozliczeń stosować ogólne zasady w zakresie wystawiania faktur dokumentujących wykonywane przez nich czynności. Zgodnie z art. 106 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy zobowiązani są do wystawiania faktur stwierdzających dokonanie sprzedaży.

1. S. - liderowi konsorcjum przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur związanych z realizacją projektu w części w jakiej towary i usługi zostały przekazane partnerom projektu. Liderowi konsorcjum nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur związanych z realizacją projektu, w części w jakiej towary i usługi są własnością lidera a więc nie podlegają odsprzedaży.

Na podstawie art. 86 ust 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarowi usług, S. przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur związanych z realizacją projektu w części w jakiej towary i usługi zostały przekazane partnerom projektu, czyli w części jakiej towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Prawo do odliczenia nie spowoduje rzeczywistego zwrotu podatku liderowi a jedynie zapewni jego neutralność. Powołany powyżej przepis art. 86 ust. 1, który umożliwia obniżenie podatku należnego o podatek naliczony, odzwierciedla podstawową zasadę konstrukcji podatku od wartości dodanej czyli jego neutralność dla podmiotu nie będącego konsumentem finalnym. S. nie przysługuje natomiast prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur związanych z realizacją projektu, w części w jakiej towary i usługi są jego własnością, ponieważ sprzęt i oprogramowanie zakupione w ramach projektu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku. Tym samym stwierdzić należy, iż w części projektu przypadającej na S. nie znajdzie zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, bowiem jak już wskazano wyżej obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest niewątpliwy i bezporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z brzmieniem art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu, niebędące dostawą towarów.

Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem, aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 106 cyt. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a,2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Generalnie zatem faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonej transakcji sprzedaży dokonanej przez podatnika podatku VAT.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność, której celem statutowym jest świadczenie usług w zakresie profilaktyki i ochrony zdrowia. Wraz z trzema partnerami realizuje projekt polegający na wdrożeniu systemu informatycznego wspomagającego zarządzanie usługami medycznymi, na który otrzymał dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Mazowieckiego 2007-2013 działanie 2.2. Rozwój e - usług. W celu pozyskania dofinansowania oraz realizacji projektu w 2008 roku cztery zakłady opieki zdrowotnej podpisały umowę określającą zasady partnerstwa (umowę konsorcjum). Liderem został Wnioskodawca. Umowa Konsorcjum zawarta została do czasu zakończenia realizacji projektu i zachowania jego ciągłości. Konsorcjum nie jest odrębną jednostką organizacyjną i nie posiada osobowości prawnej. Każdy z członków Konsorcjum jest odrębnym podatnikiem podatku VAT. Produkty powstałe w wyniku realizacji projektu będą wykorzystywane zarówno przez lidera jak i partnerów konsorcjum wyłącznie dla wykonywania czynności zwolnionych z podatku VAT tj. działalności w zakresie profilaktyki i ochrony zdrowia, w związku z powyższym Liderowi jak również Partnerom nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w części w jakiej przedmiot projektu stanowi ich własność. Podmiotem, na rzecz którego przyznane zostało dofinansowanie, jest lider konsorcjum. Jest on również stroną umów zawieranych z dostawcami towarów i usług służących realizacji wspólnego dla wszystkich partnerów przedsięwzięcia, konsekwencją tego jest wystawianie przez wykonawców faktur VAT, w których jako nabywca usług widnieje tylko Wnioskodawca Pozostałe Zakłady partnerzy projektu zobowiązali się między innymi do partycypowania w kosztach projektu zgodnie z zawartą umową. Lider dokonał wszystkich zakupów związanych z realizacją projektu w imieniu własnym, na swoją rzecz jak również na rzecz partnerów projektu. Ostatecznie zaś zakupiony sprzęt jak i oprogramowanie powstałe w wyniku realizacji projektu są w części wykorzystywane przez lidera, natomiast w części zostały przekazane partnerom projektu, co zostało udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na poszczególnych partnerów.

Zatem, jak wynika z treści przedstawionego stanu faktycznego, strony, tj. Wnioskodawca i Partnerzy konsorcjum uzgodniły zakres obowiązków i sposób dokonywania rozliczeń pomiędzy nimi w ramach konsorcjum.

Okoliczność powyższa ma istotne znaczenie dla dokonania prawidłowej oceny sprawy. Należy bowiem zwrócić uwagę, że co do zasady konsorcjum jest organizacją zrzeszającą kilka podmiotów gospodarczych na określony czas, w konkretnym celu. Jakkolwiek ani w prawie cywilnym ani w prawie podatkowym nie występuje legalna definicja konsorcjum, przyjmuje się, że zawarcie umowy konsorcjum możliwe jest na podstawie art. 353 (1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), w ramach tzw. swobody umów. W konsekwencji strony zawierające umowę konsorcjum mogą ją ukształtować w sposób dowolny, byleby jej treść lub cel nie sprzeciwiały się ustawie, zasadom współżycia społecznego oraz właściwości takiego stosunku. Konsorcjum nie jest jednak podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są, co do zasady, niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli w działaniach nie związanych z konsorcjum), a w działaniach związanych z konsorcjum realizują wspólne przedsięwzięcie objęte porozumieniem. Zawierając umowę konsorcyjną podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz (może to być także osoba trzecia). Co do zasady, konsorcja nie mają też wspólnego majątku (chociaż mogą mieć wspólne konto rozliczeniowe), a wszelkie formy płatności regulowane są przez firmę lub osobę reprezentującą konsorcjum.

Przechodząc zatem na grunt prawa podatkowego, należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Dodać należy, że polski ustawodawca nie skorzystał z możliwości wynikającej z art. 11 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, ze zm.), zgodnie z którym, każde państwo członkowskie, z zastrzeżeniem konsultacji z Komitetem ds. VAT, może uznać za jednego podatnika osoby mające siedzibę na terytorium kraju, które będąc prawnie niezależne, są ściśle związane ze sobą finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie.

Konsorcjum w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego nie może być zatem uznane za podatnika VAT. Oznacza to, że relacji zachodzących pomiędzy stronami umowy konsorcjum (podatnikami VAT), dla potrzeb podatku od towarów i usług, nie należy oceniać na zasadach wewnętrznych rozliczeń konsorcjum. Powyższego nie zmienia okoliczność, że w przypadku umów konsorcjum dopuszczalne jest zawarcie ustaleń, że rozliczenia gospodarcze i księgowe, w tym dotyczące podpisywania umów i wystawiania faktur za prace wykonane przez uczestników konsorcjum na rzecz podmiotów zamawiających te prace na podstawie zawartego z nimi kontraktu będzie wystawiał wytypowany przez uczestników konsorcjum podmiot wiodący.

A zatem przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum są odrębnymi podatnikami VAT. Powyższe oznacza, że działając w ramach konsorcjum powinni oni do wzajemnych rozliczeń stosować ogólne reguły wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych do niej, w tym także w zakresie wystawiania faktur VAT dokumentujących wykonywane przez nich czynności.

Odnosząc powyższe do okoliczności stanu faktycznego należy stwierdzić, że przekazanie sprzętu i oprogramowania przez Lidera za wynagrodzeniem, stanowiącym udział w kosztach projektu wnoszonym przez Parterów, wypełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy oraz odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Wykonanie powyższych czynności, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, Lider winien udokumentować fakturami.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym przekazanie zakupionego sprzętu i oprogramowania dokonywane przez lidera na rzecz partnerów konsorcjum stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT i powinno być udokumentowane fakturą VAT należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 86 ust. 2 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (...).

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast, w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, wskazano, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne m. in. w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego powodu, że został wykazany na fakturze, jednakże sama transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nabywał towary i usługi służące do realizacji wspólnego, w ramach konsorcjum, projektu. W konsekwencji Wnioskodawca otrzymał faktury VAT dokumentujące nabycie towarów i usług wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do realizacji projektu w części przypadającej na niego oraz faktury dokumentujące nabycie towarów i usług związane z realizacją projektu w części w jakiej towary i usługi zostały przekazane partnerom projektu.

Jak wykazano w odpowiedzi na pyt. nr 1 wzajemne rozliczenia finansowe pomiędzy Liderem a Partnerami dotyczące przenoszenia kosztów poniesionych przez Lidera w części przypadającej na Partnerów podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, na mocy art. 5 ust. 1 ustawy i dokumentowane są fakturami VAT.

W konsekwencji, stosownie do art. 86 ust. 1 Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dotyczących zakupu towarów i usług związanych z realizacją projektu w części w jakiej towary i usługi zostały przekazane partnerom projektu.

Natomiast w odniesieniu do wydatków, które przypadają na część projektu realizowaną przez Wnioskodawcę, z uwagi na fakt, iż jak wskazał Wnioskodawca, nabyty sprzęt i oprogramowanie poza częścią związaną z odsprzedażą na rzecz partnerów, w całości będzie wykorzystywany wyłącznie do usług zwolnionych od podatku VAT, Wnioskodawcy w tej części nie będzie przysługiwało prawo do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w cenie ich nabycia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie mając na uwadze treść art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej w brzmieniu: minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną) zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla partnerów projektu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 493 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie