Temat interpretacji

opodatkowanie zapłaty za pobór opłaty skarbowej

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2013r. (data wpływu do tut. organu 22 kwietnia 2013r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 lipca 2013r. (data wpływu 19 lipca 2013r.) oraz pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 30 lipca 2013r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zapłaty za pobór opłaty skarbowej:

• jest prawidłowe w zakresie opodatkowania zapłaty za pobór opłaty skarbowej i stawki podatku oraz
• jest nieprawidłowe w zakresie doliczania podatku VAT do wartości umownie ustalonego wynagrodzenia za pobór opłaty skarbowej.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2013r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zapłaty za pobór opłaty skarbowej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 lipca 2013r, będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu znak: IBPP3/443-496/13/ASz z dnia 9 lipca 2013r. oraz pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 30 lipca 2013r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 23 lipca 2013r. znak: IBPP3/443-496/13/ASz.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Rada Miasta podjęta Uchwałę nr z dnia 28 czerwca 2011r. w sprawie poboru opłaty skarbowej w drodze inkasa. W § 1 ww. Uchwały zarządzono pobór opłaty skarbowej w drodze inkasa przez inkasenta - Starostwo Powiatowe oraz w § 2 ustalono, że za pobór opłaty skarbowej w drodze inkasa dla inkasenta - Starostwa Powiatowego ustala się wynagrodzenie prowizyjne w wysokości 3% od zainkasowanej kwoty.

W dniu 18 sierpnia 2011r. pomiędzy Gminą a Starostwem Powiatowym została zawarta umowa o pobór opłaty skarbowej w drodze inkasa. W ww. umowie inkasentowi przysługuje wynagrodzenie miesięczne w wysokości 3% pobranej i odprowadzonej opłaty skarbowej w danym miesiącu kalendarzowym na konto Urzędu Miasta. Wynagrodzenie to płatne było w terminie do 10-tego dnia następnego miesiąca w oparciu o wystawioną fakturę przez Starostwo Powiatowe. Inkasent (Starostwo Powiatowe) wystawiało faktury VAT doliczając 23% podatku VAT od wysokości 3% pobranej i odprowadzonej opłaty skarbowej w danym miesiącu kalendarzowym.

W dniu 7 stycznia 2012r. Gmina wystosowała pismo, w którym podważa zwiększenie wynagrodzenia prowizyjnego o podatek VAT w wysokości 23%. Gmina stoi na stanowisku, iż podstawą do zawarcia umowy o pobór opłaty w drodze inkasa jest Uchwała Rady Miasta z dnia 28 czerwca 2011r., w której jest ustalone wynagrodzenia prowizyjne w wysokości 3% od zainkasowanej kwoty i nie ma mowy o doliczaniu podatku VAT. Uważa, iż zwiększenie wynagrodzenia prowizyjnego o podatek VAT w wysokości 23% bez podjęcia stosownej uchwały przez Radę Miasta spowoduje naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Jednocześnie zwróciło się z prośbą o dokonanie korekt faktur dotyczących wynagrodzenia miesięcznego od pobranej i odprowadzonej opłaty skarbowej od początku obowiązywania umowy.

Dnia 10 grudnia 2012r. zawarto aneks nr 2/2012 do Umowy z dnia 18 sierpnia 2011r. o pobór opłaty skarbowej w drodze inkasa. W ww. aneksie strony zmieniają postanowienia umowy zawarte w § 4 ust. 1 Było: Za wykonanie czynności, określonych w § 1, Starostwu Powiatowemu jako inkasentowi, przysługuje wynagrodzenie miesięczne w wysokości 3% pobranej i odprowadzonej opłaty skarbowej w danym miesiącu kalendarzowym, na konto Urzędu Miasta jest: Za wykonanie czynności, określonych w § 1, Starostwu Powiatowemu jako inkasentowi, przysługuje wynagrodzenie miesięczne w wysokości 3% brutto pobranej i odprowadzonej opłaty skarbowej w danym miesiącu kalendarzowym, na konto Urzędu Miasta.

W związku z powyższym zadano następujące pytania

(pytanie nr 3 zostało doprecyzowane w piśmie z dnia 17 lipca 2013r.):

1. Czy zapłata za pobór opłaty skarbowej w wykonaniu uchwały Rady Miasta podlega podatkowi VAT...
2. Jeżeli jest opodatkowane, to w jakiej stawce...
3. Czy do wynagrodzenie za pobór opłaty skarbowej należy doliczać podatek VAT, czy też w kwocie wynagrodzenia mieści się kwota podatku VAT...

Stanowisko Wnioskodawcy (stanowisko do pytań 2 i 3 zostało sformułowane w piśmie z dnia 17 lipca 2013r.):

Ad. 1.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o opłacie skarbowej Rada Gminy może zarządzić pobór opłaty skarbowej w drodze inkasa, wyznaczyć inkasentów oraz określić wysokość wynagrodzenia za inkaso. Zgodnie zaś z art. 28 § 4 Ordynacji podatkowej, rada gminy, rada powiatu oraz sejmik województwa może ustalić wynagrodzenie dla płatników lub inkasentów z tytułu poboru opłat i podatków stanowiących dochody m.in.. powiatów. Wynagrodzenie płatników i inkasentów pobierających opłaty i podatki stanowiące dochody jednostek samorządu terytorialnego jest, w świetle art. 28 Ordynacji podatkowej fakultatywne. Ustalenie takiego wynagrodzenia odbywa się w drodze uchwały rady gminy, rady powiatu lub sejmiku województwa. Jeżeli przepisy prawa podatkowego przewidują możliwość lub obowiązek określenia wynagrodzenia w drodze uchwały stanowiącego, ten właśnie organ jest wyłącznie właściwy do określenia wynagrodzenia za podatek wpłacony na rachunek budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Uchwała Rady Miasta a następnie podpisana umowa cywilnoprawna o pobór opłaty skarbowej w drodze inkasa, która uszczegóławia warunki przemawia za tym, iż wynagrodzenie ma charakter stosunku prawnego i stanowi podstawę do przyjęcia usługi podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju; eksport towarów, import towarów; wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju; wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Natomiast art. 7 ustawy ust. l stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. l pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel.

Powołane przepisy wskazują, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Podpisana umowa na pobór opłaty skarbowej w drodze inkasa przemawia za tym, iż ma ona charakter odpłatny i należy wynagrodzenie opodatkować podatkiem VAT.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 41 oraz art. 146a pkt 1 należne wynagrodzenie za pobór opłaty skarbowej na rachunek Urzędu Miasta winno być opodatkowane w stawce podstawowej tj. 23%, gdyż czynność ta nie jest wymieniona w przepisach jako opodatkowana stawką niższą, bądź objęta zwolnieniem.

Ad. 3.

Jednocześnie uważa się, iż do przysługującego wynagrodzenia (3% pobranej i odprowadzonej na rachunek bankowy opłaty skarbowej) zgodnie z umową należy doliczać kwotę podatku VAT, gdyż w przeciwnym wypadku pomniejsza się należne dochody z tytułu poboru opłat skarbowych w drodze inkasa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe w zakresie opodatkowania zapłaty za pobór opłaty skarbowej, stawki podatku oraz
• nieprawidłowe w zakresie doliczania podatku VAT do wartości umownie ustalonego wynagrodzenia za pobór opłaty skarbowej.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2006r. Nr 225, poz. 1635 ze zm.) jednym z dochodów miasta jest opłata skarbowa.

W myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy rada gminy może zarządzić pobór opłaty skarbowej w drodze inkasa, wyznaczyć inkasentów oraz określić wysokość wynagrodzenia za inkaso.

W myśl postanowień art. 2 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.), przepisy ustawy stosuje się do opłaty skarbowej oraz opłat, o których mowa w przepisach o podatkach i opłatach lokalnych.

Podmiot, któremu powierzono pobór opłaty targowej, ma status inkasenta w rozumieniu art. 9 ww. ustawy, czyli jest obowiązany do pobierania od podatnika podatku (opłaty) i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 28 § 4 Ordynacji podatkowej, rada gminy, rada powiatu oraz sejmik województwa może ustalić wynagrodzenie dla płatników lub inkasentów z tytułu poboru podatków stanowiących dochody, odpowiednio, budżetu gminy, powiatu lub województwa.

Wynagrodzenie płatników i inkasentów pobierających podatki stanowiące dochody jednostek samorządu terytorialnego jest, w świetle art. 28 § 4 Ordynacji podatkowej fakultatywne.

Ustalenie takiego wynagrodzenia odbywa się w drodze uchwały rady gminy, rady powiatu lub sejmiku województwa. Jeżeli przepisy prawa podatkowego przewidują możliwość lub obowiązek określenia wynagrodzenia w drodze uchwały organu stanowiącego, ten właśnie organ jest wyłącznie właściwy do określenia wynagrodzenia za podatki wpłacone na rachunek budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Rada Miasta podjęta Uchwałę nr z dnia 28 czerwca 2011r. w sprawie poboru opłaty skarbowej w drodze inkasa. W § 1 ww. Uchwały zarządzono pobór opłaty skarbowej w drodze inkasa przez inkasenta - Starostwo Powiatowe oraz w § 2 ustalono, że za pobór opłaty skarbowej w drodze inkasa dla inkasenta - Starostwa Powiatowego ustala się wynagrodzenie prowizyjne w wysokości 3% od zainkasowanej kwoty. W dniu 18 sierpnia 2011r. pomiędzy Gminą M a Starostwem Powiatowym została zawarta umowa o pobór opłaty skarbowej w drodze inkasa. W ww. umowie inkasentowi przysługuje wynagrodzenie miesięczne w wysokości 3% pobranej i odprowadzonej opłaty skarbowej w danym miesiącu kalendarzowym na konto Urzędu Miasta. Wynagrodzenie to płatne było w terminie do 10-tego dnia następnego miesiąca w oparciu o wystawioną fakturę przez Starostwo Powiatowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pojęcie świadczenia usług w rozumieniu ustawy o VAT ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013r., działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane są w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2013r., poz. 247 ze zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do następujących wniosków:

1.wyłączenie organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników podatku od towarów i usług oraz zwolnienie od podatku jednostek samorządu terytorialnego ma charakter wyłącznie podmiotowo przedmiotowy,

2.w celu skorzystania przez ww. podmioty z wyłączenia z opodatkowania lub ze zwolnienia od podatku konieczne jest spełnienie dwóch warunków:

• czynności co do zasady podlegające opodatkowaniu muszą być wykonane przez ściśle określone podmioty,
• ponadto czynności te muszą być wykonywane w ramach sprawowanego przez te podmioty władztwa publicznego.

W związku z powyższym należy podkreślić, iż tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT lub zwolnienia od podatku realizowanych czynności w oparciu o § 13 ust. 1 pkt 12 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że czynności wykonywane przez inkasenta (Wnioskodawcę) spełniają definicję świadczenia usług, w rozumieniu cyt. wyżej art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Inaczej bowiem bezpośredni związek pomiędzy wykonywaną czynnością w zakresie inkasa opłaty skarbowej a otrzymywanym wynagrodzeniem.

W konsekwencji powyższego, na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, wynagrodzenie tytułem wykonywania czynności poboru opłaty skarbowej, o którym mowa we wniosku, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż wynagrodzenie za pobór opłaty skarbowej należy opodatkować podatkiem VAT, należało uznać za prawidłowe.

Przechodząc do kwestii stawki podatku VAT dla opodatkowania wynagrodzenia za pobór opłaty skarbowej należy wskazać, że podstawowa stawka podatku od towarów i usług, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146 f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Należy jednak stwierdzić, że czynności poboru opłaty skarbowej (inkasa) nie wymieniono w przepisach jako opodatkowane stawkami niższymi, bądź objęte zwolnieniem.

Zatem, wynagrodzenie za pobór opłaty w wysokości 3% od pobranych i odprowadzonych kwot, które wypłacane jest Wnioskodawcy zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu stawką podstawową, tj. 23%.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wynagrodzenie za pobór i odprowadzenie opłaty skarbowej na rachunek Urzędu Miasta powinno być opodatkowane w stawce podstawowej 23%, należało uznać za prawidłowe.

Natomiast przystępując do oceny stanowiska Wnioskodawcy w kwestii podstawy opodatkowania świadczonej usługi poboru opłaty skarbowej, należy wskazać na art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, w myśl którego podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zatem w świetle powołanego powyżej przepisu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT kwota należna obejmuje wszystkie elementy kosztów związanych z dostawą towarów czy świadczeniem usługi kształtujące cenę, której usługodawca żąda od nabywcy. Tak skalkulowana kwota należności powinna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla danego towaru czy świadczonej usługi. Istotny z punktu widzenia określenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest przepis art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), który stanowi, że ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Przytoczony przepis oznacza, że wszędzie tam, gdzie strony nie określiły wprost, czy umówiona przez nie cena jest kwotą brutto czy netto, przyjmuje się, że jest to cena brutto, a zatem cena obejmująca podatek od towarów i usług. Zasadą zatem jest, że w ramach ustalonych cen zawarty jest już podatek od towarów i usług, jeżeli dana transakcja podlega temu podatkowi, chyba że strony w umowie wyraźnie wskażą inaczej. W tak skonstruowanej cenie zawiera się zatem podstawa opodatkowania (tzw. wartość netto) oraz podatek. Jeżeli zatem strony opodatkowanej transakcji określiły jej cenę (wynagrodzenie za świadczoną usługę), bez wskazania, że jest to wartość netto, do której należy doliczyć VAT, uznać zawsze należy, że jest to cena zawierająca w sobie tenże podatek (tzw. wartość brutto), w ramach której należny podatek można ustalić tzw. rachunkiem w stu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w dniu 18 sierpnia 2011r. pomiędzy Gminą M a Starostwem Powiatowym została zawarta umowa o pobór opłaty skarbowej w drodze inkasa. Dnia 10 grudnia 2012r. zawarto aneks nr do Umowy z dnia 18 sierpnia 2011r. o pobór opłaty skarbowej w drodze inkasa. W ww. aneksie strony zmieniają postanowienia umowy zawarte w § 4 ust. 1 było: Za wykonanie czynności, określonych w § 1, Starostwu Powiatowemu jako inkasentowi, przysługuje wynagrodzenie miesięczne w wysokości 3% pobranej i odprowadzonej opłaty skarbowej w danym miesiącu kalendarzowym, na konto Urzędu Miasta, jest: Za wykonanie czynności, określonych w § 1, Starostwu Powiatowemu jako inkasentowi, przysługuje wynagrodzenie miesięczne w wysokości 3% brutto pobranej i odprowadzonej opłaty skarbowej w danym miesiącu kalendarzowym, na konto Urzędu Miasta.

Zatem należy wskazać, że pierwotnie strony nie określiły wprost, czy umówiona przez nie cena (wynagrodzenie) jest kwotą brutto czy netto. W świetle powołanych wyżej przepisów, należy zatem stwierdzić, że kwota wynagrodzenia za pobór opłaty skarbowej stanowiła cenę brutto (zawierała podatek VAT w wysokości 23%), w ramach której należny podatek można ustalić tzw. rachunkiem w stu.

Natomiast z chwilą zawarcia aneksu do umowy, strony określiły wynagrodzenie za pobór opłaty skarbowej jako 3% brutto pobranej i odprowadzonej opłaty skarbowej w danym miesiącu kalendarzowym. Powyższe sformułowanie wskazuje, że tak ustalone wynagrodzenie zawiera już należny podatek VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż do przysługującego wynagrodzenia (3% pobranej i odprowadzonej na rachunek bankowy opłaty skarbowej) zgodnie z umową należy doliczać kwotę podatku VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Zatem oceniając stanowisko Wnioskodawcy całościowo, należało je uznać za:

• prawidłowe w zakresie opodatkowania zapłaty za pobór opłaty skarbowej i stawki podatku oraz
• nieprawidłowe w zakresie doliczania podatku VAT do wartości umownie ustalonego wynagrodzenia za pobór opłaty skarbowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie stawki podatku jakim jest opodatkowane wynagrodzenie za pobór i odprowadzanie opłaty skarbowej na rachunek Urzędu Miasta oraz podstawy opodatkowania, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 14 marca 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach