Temat interpretacji

1) Opodatkowanie przekazania pasa ziemi - pod budowę obwodnicy2) Prawo do odliczenia przy nabyciu usługi związanej z wykonaniem projektu3) Czy przekazanie dokumentacji podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2012 r. (data wpływu 7 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług:

• w zakresie braku opodatkowania przekazania nieruchomości gruntowych i dokumentacji projektowej - jest nieprawidłowe.
• w zakresie prawa do odliczenia przy nabyciu usługi związanej z wykonaniem dokumentacji projektowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2012 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania przekazania nieruchomości gruntowych i dokumentacji projektowej oraz prawa do odliczenia przy nabyciu usługi związanej z wykonaniem dokumentacji projektowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i nie prowadzi działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zawarł z Gminą (w formie zwykłej) pisemną umowę o partnerstwie publiczno-prywatnym. Zgodnie z § 1 umowy przedmiotem porozumienia jest określenie wzajemnych zobowiązań związanych z projektem i budową obwodnicy zwartej zabudowy wsi oraz remontem dwóch istniejących gminnych dróg asfaltowych, szczegółowo określonych w umowie.

Przyczyną umowy jest zwiększony ruch samochodów ciężarowych 24t na drodze gminnej prowadzącej do Wnioskodawcy oraz nowopowstałego C., obsługującego Wnioskodawcę.

Zgodnie z umową Wnioskodawca, w związku z korzystaniem przez samochody ciężarowe z odcinków dróg objętych inwestycją, w celu dojazdu do zakładu Wnioskodawcy oraz C., zobowiązał się do:

1. zamówienia i późniejszego przekazania bez wynagrodzenia na rzecz Gminy kompletnej dokumentacji projektowej drogi wraz z przedmiotem robót i kosztorysem inwestorskim,
2. wydzielenia ze stanowiących własność Wnioskodawcy działek gruntu i późniejszego przekazania bez wynagrodzenia na rzecz Gminy pasa ziemi niezbędnego do wybudowania obwodnicy.

Pas ziemi, o którym mowa w wyżej opisanej umowie, stanowi część niezabudowanych działek gruntu o numerach X, Y, Z i Ź Na dzień zawarcia umowy oraz do dnia dzisiejszego dla żadnej z powyższych działek nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z ewidencją gruntów i budynków wszystkie powyższe działki na dzień zawarcia umowy oraz do dnia dzisiejszego stanowiły grunty rolne.

Na mocy decyzji Starosty z dnia 22 października 2012 r. z wyżej wymienionych działek wydzielone zostały działki przeznaczone pod budowę obwodnicy wsi. Na dzień złożenia niniejszego wniosku ww. decyzja nie jest prawomocna. Wydzielone działki stają się własnością Gminy wiejskiej z dniem uprawomocnienia się ww. decyzji z dnia 22 października 2012 r.

W związku z wyżej opisaną umową o partnerstwie publiczno-prywatnym Wnioskodawcy nie przysługuje odszkodowanie z tytułu utraty własności części ww. działek.

Teren pod inwestycję został faktycznie przekazany bez sporządzania protokołu zdawczo-odbiorczego, wyłącznie w oparciu o zawartą umowę oraz decyzję Starosty z dnia 22 października 2012 r.

Oprócz przekazania gruntów, Wnioskodawca zlecił osobie trzeciej odpłatne wykonanie dokumentacji projektowej, o której mowa powyżej, czynnemu, zarejestrowanemu podatnikowi podatku od towarów i usług. Z tytułu wykonania zlecenia Wnioskodawca otrzymał kompletną dokumentację oraz prawidłowo wystawioną fakturę VAT. Wykonaną dokumentację Wnioskodawca przekazał wójtowi Gminy bez sporządzania odrębnego protokołu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy przekazanie przez Wnioskodawcę pasa ziemi wydzielonego z działki stanowiącej własność Wnioskodawcy jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej...
2. Czy przekazanie dokumentacji, o której mowa w stanie faktycznym, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...
3. Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług przy nabyciu usługi wykonania dokumentacji projektowej, o której mowa w opisie stanu faktycznego...

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie na rzecz Gminy bez wynagrodzenia wydzielonych działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uzasadniając prezentowane stanowisko, wskazano, iż według Wnioskodawcy przekazanie działek nie miało charakteru nieodpłatnego, ponieważ w zamian Gmina zobowiązała się do wybudowania obwodnicy oraz wyremontowania dwóch innych odcinków dróg publicznych. Inwestycje realizowane przez Gminę będą stanowiły świadczenia ekwiwalentne w stosunku do przekazania gruntów. Jednocześnie jednak w ocenie Wnioskodawcy brak jest możliwości dokonania wyceny świadczenia zastrzeżonego na korzyść Wnioskodawcy, a zatem nie sposób ustalić podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wskazano również, że gdyby przekazanie działek podlegało opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, to dostawa działek była zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Dla oceny czy grunty przekazane przez Wnioskodawcę stanowiły tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę decydujące znaczenie mają postanowienia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu rozstrzygają zapisy zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Potwierdza to orzecznictwo Sądów Administracyjnych, a w szczególności wydany w poszerzonym składzie 7 sędziów wyrok NSA z 17 stycznia 2011 r., sygn. Akt I FPS 8/10. W ocenie Sądu pomocnicze zastosowanie ewidencji gruntów i budynków do określenia charakteru gruntu determinuje brzmienie art. 21 ust. 1 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne. Zgodnie z tym przepisem dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków stanowią między innymi podstawę wymiaru podatków. Tym samym w świetle ewidencji gruntów i budynków obowiązującej w Gminie przekazane grunty nie stanowiły gruntów budowlanych ani przeznaczonych pod zabudowę.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie dokumentacji nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Usługa zostanie wykonana nie na cele osobiste osób wymienionych w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, lecz w celu poprawienia warunków prowadzenia przez Wnioskodawcę opodatkowanej działalności gospodarczej, dzięki korzystniejszemu dojazdowi do zakładu produkcyjnego Wnioskodawcy. W wyroku z dnia 23 marca 2010 r., wydanym w sprawie o sygn. akt I FSK 326/09, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż nie podlega opodatkowaniu nieodpłatne świadczenie usług, które ma na celu przyniesienie korzyści prowadzonej działalności gospodarczej. Takie korzyści Wnioskodawca niewątpliwie osiągnie dzięki wybudowaniu obwodnicy oraz remontom odcinków dróg, z których korzystają samochody ciężarowe obsługujące zakład produkcyjny Wnioskodawcy.

Podobnie w interpretacji indywidualnej nr IPPP1/443-289/12-2/AP z dnia 31 maja 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, iż nieodpłatne przekazanie drogi publicznej wybudowanej na gruncie należącym do Gminy stanowi nieodpłatne świadczenie usług, które jednak nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli wybudowana droga będzie służyła potrzebom działalności gospodarczej podatnika.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółce przysługuje prawo do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług przy nabyciu usługi wykonania dokumentacji projektowej. Zamówienie dokumentacji projektowej ma związek z opodatkowaną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, ponieważ w zamian za przekazanie dokumentacji Gmina wyremontuje drogę dojazdową do zakładu produkcyjnego Wnioskodawcy oraz drugi odcinek drogi gminnej, jak również wybuduje obwodnicę. Zaplanowane przez Gminę inwestycje będą służyły potrzebom działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Tym samym dokumentacja została nie w celu obdarowania Gminy, lecz w celu uzyskania wzajemnego świadczenia w postaci nowowybudowanych lub wyremontowanych odcinków dróg publicznych. Ponadto zamówiona dokumentacja jest niezbędna do wykonania inwestycji drogowych. Koszt dokumentacji stanowi zatem nakłady poniesione na poprawę warunków prowadzenia opodatkowanej działalności Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• w zakresie braku opodatkowania przekazania nieruchomości gruntowych i dokumentacji projektowej za nieprawidłowe.
• w zakresie prawa do odliczenia przy nabyciu usługi związanej z wykonaniem dokumentacji projektowej za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powyższego wynika, iż w rozumieniu ww. przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usługi należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Zauważyć tutaj należy, iż jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług dla uznania, iż świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest odpłatność za daną czynność.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Należy stwierdzić, iż czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi.

Kolejnym czynnikiem decydującym o tym czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest określenie czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje bowiem wyłącznie w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Zatem wystąpić musi bezpośredni i niezbędny związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje wówczas, gdy jest możliwe zidentyfikowanie bezpośredniej i jasno zindywidualizowanej korzyści na rzecz dostawcy towaru lub świadczącego usługę oraz gdy świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności.

Zatem pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Z przytoczonego powyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega przede wszystkim odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług. Przepisy tej ustawy przewidują jednak sytuacje, w których dostawa towarów/świadczenie usług dokonywane nieodpłatnie traktowane jest analogicznie jak odpłatna dostawa/świadczenie, a w konsekwencji podlegają również opodatkowaniu podatkiem VAT.

I tak, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r., (tj. w okresie, którego dotyczy przedstawiony we wniosku stan faktyczny), przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. (tj. w okresie, którego dotyczy przedstawiony we wniosku stan faktyczny) za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z powyższego wynika, że warunkiem opodatkowania nieodpłatnej czynności, polegającej na użyciu towarów stanowiących część przedsiębiorstwa jest łączne spełnienie przesłanek określonych w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, tj. użycie tych towarów do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa (w całości lub w części) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, iż z uwagi na zwiększony ruch samochodów ciężarowych 24t na drodze gminnej prowadzącej do Wnioskodawcy oraz nowopowstałego C. obsługującego Wnioskodawcę, zawarto z Gminą umowę o partnerstwie publiczno-prywatnym. Przedmiotem porozumienia jest określenie wzajemnych zobowiązań związanych z projektem i budową obwodnicy zwartej zabudowy wsi oraz remontem dwóch istniejących gminnych dróg asfaltowych, szczegółowo określonych w umowie. Zgodnie z przedmiotową umową Wnioskodawca, w związku z korzystaniem przez samochody ciężarowe z odcinków dróg objętych inwestycją w celu dojazdu do zakładu Wnioskodawcy oraz C., zobowiązał się do zamówienia i późniejszego przekazania bez wynagrodzenia na rzecz Gminy kompletnej dokumentacji projektowej drogi wraz z przedmiotem robót i kosztorysem inwestorskim oraz do wydzielenia ze stanowiących własność Wnioskodawcy działek gruntu i późniejszego przekazania bez wynagrodzenia na rzecz Gminy pasa ziemi niezbędnego do wybudowania obwodnicy.

Przekazany pas ziemi, stanowił część niezabudowanych działek gruntu, który na mocy decyzji Starosty z dnia 22 października 2012 r. został przeznaczony pod budowę obwodnicy wsi. Na dzień złożenia wniosku ww. decyzja nie jest prawomocna, jednakże wydzielone działki staną się własnością Gminy z dniem uprawomocnienia się ww. decyzji. Wskazano, iż w związku z wyżej opisaną umową o partnerstwie publiczno-prywatnym Wnioskodawcy nie przysługuje odszkodowanie z tytułu utraty własności części ww. działek.

Teren pod inwestycję został faktycznie przekazany bez sporządzania protokołu zdawczo-odbiorczego, wyłącznie w oparciu o zawartą umowę oraz ww. decyzję Starosty. Wnioskodawca przekazał również do Gminy, nabytą od podmiotu trzeciego dokumentację projektową.

W tym miejscu należy wskazać na przepis art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.), zgodnie z którym budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia. Szczegółowe warunki budowy lub przebudowy dróg, o których mowa w ust. 1, określa umowa między zarządcą drogi a inwestorem inwestycji niedrogowej.

Wobec powyższego należy zauważyć, iż dokonując budowy lub przebudowy drogi publicznej w związku z inwestycją niedrogową, gmina wykonuje to zadanie na podstawie zawartego porozumienia, a więc na podstawie umowy cywilnoprawnej.

W odniesieniu do powyższego należy wskazać, że zgodnie ze wskazanym przepisem art. 16 ust. 1 ustawy o drogach publicznych to Wnioskodawca jest zobowiązany do przeprowadzenia budowy czy przebudowy dróg publicznych jeśli dokonuje inwestycji niedrogowej jak wskazano w przedmiotowej sprawie przyczyną zawarcia umowy dotyczącej przeprowadzenia przez Gminę inwestycji drogowej polegającej na budowie obwodnicy zwartej zabudowy wsi oraz remoncie dwóch istniejących gminnych dróg asfaltowych - jest zwiększony ruch samochodów ciężarowych 24t na drodze gminnej prowadzącej do Wnioskodawcy oraz nowopowstałego C. obsługującego Wnioskodawcę.

Podkreślenia wymaga, iż nie ma znaczenia, że Wnioskodawca nie uzyskuje tytułu prawnego do danej inwestycji drogowej i nie dochodzi do dostawy towaru na jego rzecz, istotne jest to, że w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca zostaje zwolniony z obowiązku przeprowadzenia tej inwestycji drogowej we własnym zakresie, zatem korzyść jaką osiąga Wnioskodawca jest oczywista. To w interesie Wnioskodawcy, w związku ze zwiększonym ruchem samochodów ciężarowych 24t na drodze gminnej prowadzącej do Wnioskodawcy oraz nowopowstałego C. obsługującego Wnioskodawcę, leży (czy to poprzez budowę/przebudowę we własnym zakresie czy poprzez przeniesienie tego obowiązku na kogoś innego) powstanie takiego układu komunikacyjnego, który zapewniałby odpowiedni dojazd do obiektów Wnioskodawcy.

Jak już wskazano wyżej, aby uznać, że pomiędzy podmiotami doszło do dostawy towarów lub świadczenia usług musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy przekazaną zapłatą a wykonanym świadczeniem. Przekazana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

W przedmiotowej sprawie w ocenie tut. organu jak najbardziej doszło do dostawy towarów, jak i świadczenia usług przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy, a przekazane przez Wnioskodawcę nieruchomości gruntowe jak również dokumentację projektową należy uznać za wynagrodzenie za usługę dotyczącą wykonania przez gminę inwestycji, do której w świetle obowiązujących przepisów zobowiązany jest Wnioskodawca.

Analiza stanu faktycznego na tle powołanych przepisów prowadzi do wniosku, iż w przedmiotowej sprawie w przypadku przekazania nieruchomości gruntowych jak również dokumentacji projektowej, w związku z podpisanym z Gminą porozumieniem, z uwagi na fakt, że pomiędzy stronami dochodzi do wzajemnych świadczeń, to w przedmiotowej sprawie trudno uznać, że przekazania te miały charakter nieodpłatny. Skoro przekazanie gruntu oraz dokumentacji projektowej, uwarunkowane było od konkretnych zachowań Gminy tj. Gmina zobowiązała się do przeprowadzenia inwestycji drogowej polegającej na budowie obwodnicy zwartej zabudowy wsi oraz remoncie dwóch istniejących gminnych dróg asfaltowych z uwagi na zwiększony ruch samochodów ciężarowych 24t na drodze gminnej prowadzącej do Wnioskodawcy oraz nowopowstałego C. obsługującego Wnioskodawcę, tym samym czynności te stanowiły odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy oraz odpłatną dostawę usług zgodnie z art. 8 ust. 1, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawek i zasad określonych w przepisach ustawy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe, bowiem przekazane zgodnie z zawartym porozumieniem nieruchomości i dokumentacja projektowa stanowią w istocie zapłatę za zwolnienie Wnioskodawcy z obowiązku, który ciąży na nim na podstawie art. 16 ustawy o drogach publicznych.

Wyczerpane tym samym zostały przesłanki do uznania tych czynności za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku oraz zwolnienie od podatku VAT.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym dnia 31 marca 2013 r., zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę są zwolnione od podatku VAT.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, posługuje się kryterium przeznaczenia terenu a nie tylko jego klasyfikacją gleboznawczą. Wskazać przy tym należy, iż na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji pojęcia gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tj. Dz. U. z 2012 r. poz. 647).

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 cyt. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w świetle ust. 2 powołanego przepisu określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Dopiero w przypadku, gdy dla danego terenu nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego, ani decyzja o warunkach zabudowy, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca na podstawie zawartego porozumienia, przekazał Gminie nieruchomości gruntowe niezabudowanne, które zostały przeznaczone pod budowę obwodnicy wsi, na mocy decyzji Starosty z dnia 22 października 2012 r.

Zatem z powyższego wynika, iż działki, będące przedmiotem dostawy na rzecz Gminy zostały przeznaczone pod zabudowę.

W związku z powyższym, dostawa przedmiotowych nieruchomości nie może korzystać ze zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ponieważ grunty te przeznaczone są pod zabudowę (drogę publiczną) i w konsekwencji, podlegać będzie opodatkowaniu według stawki w wysokości 23%.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego, przysługującego Spółce w związku z nabyciem dokumentacji projektowej stwierdzić należy co następuje.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4 (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT).

Jak wynika z powyższego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji, gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Katalog czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy, w myśl którego opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Aby zatem podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokonanych zakupów, wydatki te muszą być związane z wykonywaniem przez podatnika czynności opodatkowanych, przy czym związek ten winien mieć charakter bezsporny. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Analiza przedmiotowej sprawy wskazuje, że zakupu dokumentacji projektowej Wnioskodawca dokonał w związku z prowadzoną działalnością opodatkowaną podatkiem. A zatem na podstawie powołanego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie przedmiotowej dokumentacji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy