Temat interpretacji
1.Czy w wariancie sprzedaży na rzecz Przedsiębiorstwa X przyłącza ciepłowniczego: urządzeń sieci ciepłowniczych Z za symboliczną złotówkę", Spółka powinna naliczyć podatek VAT wg stawki podstawowej? Jeżeli tak to, w jakiej wysokości powinien zostać wykazany obrót z tytułu tej transakcji?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2013 r. (data wpływu 15 marca 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 maja 2013 r. (data wpływu 29 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania oraz stawki VAT dla sprzedaży przyłącza ciepłowniczego: urządzeń sieci ciepłowniczych Z za symboliczną złotówkę jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 15 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
- opodatkowania nieodpłatnego przekazania przyłącza ciepłowniczego: urządzeń sieci ciepłowniczych Z,
- określenia podstawy opodatkowania oraz stawki VAT dla sprzedaży przyłącza ciepłowniczego: urządzeń sieci ciepłowniczych Z za symboliczną złotówkę.
Wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 maja 2013 r. (data wpływu 29 maja 2013 r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
X prowadzi działalność deweloperską, specjalizując się w usługach deweloperskich oraz zarządzaniu nieruchomościami. Spółka wyszukuje i nabywa nieruchomości gruntowe, na których buduje obiekty handlowe - przede wszystkim supermarkety i osiedlowe centra handlowe. Po wybudowaniu obiekty są wynajmowane osobom trzecim, dla potrzeb prowadzonej przez te podmioty działalności gospodarczej, handlowej i usługowej.
Od 2001 roku do dnia 31 lipca 2011 roku Spółka prowadziła działalność w formie prawnej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością pod firmą Y. Na podstawie art. 551 § 1 kodeksu spółek handlowych w dniu 1 sierpnia 2011 roku nastąpiło przekształcenie spółki Y z o.o. w spółkę X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowo akcyjna.
Spółka od 2001 roku jest właścicielem nieruchomości w X ze zlokalizowanym na niej budynkiem magazynowo biurowym. Powyższą nieruchomość Y otrzymała na pokrycie udziałów jako wkład niepieniężny (aport). W tym miejscu należy wskazać, iż przy nabyciu aportem przedmiotowej ruchomości nie wystąpił podatek VAT naliczony. W tamtym czasie, wniesienie aportu do spółki kapitałowej było czynnością korzystającą ze zwolnienia przedmiotowego.
Stosownie bowiem do § 69 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, zwolnione od podatku od towarów i usług były wkłady niepieniężne (aporty) wnoszone do spółek prawa handlowego i cywilnego. Spółce nie przysługiwało więc prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem przedmiotowego składnika majątku (w formie wkładu niepieniężnego środka trwałego).
W ramach nabycia tej nieruchomości Spółka została również właścicielem przyłącza ciepłowniczego: urządzeń sieci ciepłowniczych Z, które pozwalają na podłączenie nieruchomości do sieci ciepłowniczej Przedsiębiorstwa X i ogrzewanie nieruchomości.
Przyłącze ciepłownicze było zawarte w wartości nabycia budynku magazynowo biurowego (w przypadku, kiedy to spółka jest właścicielem przyłącza ciepłowniczego, budynek jest kompletny i zdatny do użytku tylko z tym przyłączem).
Przedmiotowy budynek magazynowo biurowy jak i przyłącze ciepłownicze znajduje się na gruncie będącym własnością Skarbu Państwa, którego Spółka jest użytkownikiem wieczystym do 2090 roku.
Nabyta nieruchomość została w 2001 roku przyjęta do użytkowania i wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Do ewidencji tej wprowadzono tylko budynek, łącznie z przyłączem ciepłowniczym, jako jeden środek trwały. W 2008 roku i Spółka poniosła nakłady na modernizację budynku w wysokości 21,55% jego wartości początkowej. Przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi pracami modernizacyjnymi Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ wykonywała ona czynności opodatkowane. Ostatnie z nakładów modernizacyjnych zostały poniesione w październiku 2008 roku.
Spółka od 2001 roku osiąga z tej nieruchomości przychody z tytułu najmu różnym podmiotom powierzchni w budynku magazynowo biurowym. W latach 2001 - 2004 nieruchomość była wynajęta w całości. Przez następne lata do chwili obecnej, nieruchomość też była i jest wynajmowana, jednakże okresowo niewielkie powierzchnie mogły pozostawać niewynajęte.
Zarówno budynek jak i przyłącze cieplne są stare, mają ponad 30 lat. Spółka jako właściciel urządzeń sieci ciepłowniczej jest obowiązana do ponoszenia kosztów jej utrzymania i napraw, co stanowi istotne wydatki dla Spółki.
Obecnie Spółka prowadzi negocjacje z Przedsiębiorstwem X w sprawie przejęcia przyłącza ciepłowniczego: urządzeń sieci ciepłowniczych Z.
Spółka, w najbliższym czasie, tj. do lipca br. rozważa możliwość nieodpłatnego przekazania tych składników majątku do X, bądź alternatywnie Spółka bierze pod uwagę możliwość sprzedaży X powyższych składników majątkowych za symboliczną kwotę - symboliczną złotówkę.
Przekazanie lub zbycie tych składników majątkowych zwolniłoby Spółkę z obciążeń wynikających z konieczności utrzymywania w dużej części zużytych urządzeń w należytym stanie, do czego obecnie - jako ich właściciel - Spółka jest zobowiązana.
Celem nieodpłatnego przekazania lub sprzedaży za symboliczną złotówkę, Spółka planuje odłączyć od budynku jego część składową jaką jest obecnie przedmiotowe przyłącze (Wnioskodawca ma zamiar wycenić przez rzeczoznawcę jaką część wartości budynku w dniu nabycia stanowiło to przyłącze). Wprawdzie na okoliczność nieodpłatnego przekazania lub sprzedaży nie dojdzie do fizycznego odłączenia urządzeń sieci ciepłowniczych od budynku, niewątpliwie jednak w wyniku przekazania dotychczasowa część składowa budynku nie będzie już własnością Spółki, a w stanie faktycznym nastąpi wyłączenie z jej majątku.
Spółka nie ma żadnych powiązań z Przedsiębiorstwem X.
Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.
W uzupełnieniu wniosku z dnia 27 maja 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że: We wniosku, na stronie 3/6 wskazano cyt.: Spółka nie ma żadnych powiązań z Przedsiębiorstwem X. Wnioskodawca potwierdza zatem ponownie, że między nabywcą przyłącza, a Wnioskodawcą nie istnieją żadne powiązania, w tym także związki, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług. Nie istnieje zatem między kontrahentami (Wnioskodawcą i X) lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy.
W ocenie Wnioskodawcy, w związku z brakiem powiązań pomiędzy Wnioskodawcą a nabywcą przyłącza ciepłowniczego, o których mowa w art. 32 ust. 2 ww. ustawy odpowiedź na pytanie czy wynagrodzenie jest niższe od wartości rynkowej, a nabywca przyłącza ciepłowniczego nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 ww. ustawy oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, nie ma żadnego znaczenia dla oceny stanowiska Spółki. Czyniąc jednak zadość wymogom formalnym, przy ocenie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego pomimo, że Wnioskodawca nie ma wiążących informacji w tym zakresie Wnioskodawca prosi by przyjąć, że nabywca, w zakresie sieci ciepłowniczych ma pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a wynagrodzenie z tego tytułu jest niższe od wartości rynkowej, o której mowa w art. 2 pkt 27b ww. ustawy.
W ocenie Wnioskodawcy, w związku z brakiem powiązań pomiędzy Wnioskodawcą a nabywcą sieci ciepłowniczej, o których mowa w art. 32 ust. 2 ww. ustawy odpowiedź na pytanie czy wynagrodzenie jest niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy przyłącza ciepłowniczego nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku, nie ma żadnego znaczenia dla oceny stanowiska Spółki. Ponadto, zwolnienie od podatku czy też opodatkowanie tej dostawy jest przedmiotem zapytania nr 2. Tym samym Organ żąda od Wnioskodawcy, aby zawarł jako element stanu faktycznego odpowiedź na wątpliwości Spółki, co samo w sobie przeczy istocie instytucji interpretacji indywidualnych. Czyniąc jednak zadość wymogom formalnym, Wnioskodawca wskazuje, że wynagrodzenie tytułu transakcji będącej przedmiotem wniosku jest niższe od wartości rynkowej, o której mowa w art. 2 pkt 27b ww. ustawy. W ocenie Wnioskodawcy, transakcja zbycia na rzecz Przedsiębiorstwa X jest opodatkowana stawką 23%, Wnioskodawca prosi jednak o potwierdzenie tego faktu interpretacji prawa podatkowego. Wnioskodawca ma pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy w wariancie sprzedaży na rzecz Przedsiębiorstwa X przyłącza ciepłowniczego: urządzeń sieci ciepłowniczych Z za symboliczną złotówkę, Spółka powinna naliczyć podatek VAT wg stawki podstawowej... Jeżeli tak to, w jakiej wysokości powinien zostać wykazany obrót z tytułu tej transakcji...
Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży przez Spółkę na rzecz Przedsiębiorstwa X przyłącza ciepłowniczego: urządzeń sieci ciepłowniczych Z za symboliczną złotówkę, transakcja będzie opodatkowana podatkiem VAT wg stawki 23% jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Z tytułu tej transakcji Spółka powinna wykazać obrót w wysokości ustalonej przez strony ceny. Nie stoi temu na przeszkodzie w szczególności fakt, iż odpłatność za przeniesienie własności ww. składników majątkowych miałaby w tym przypadku symboliczną wysokość.
Sprzedaż przedmiotowych składników majątku Wnioskodawcy nastąpi po cenie ustalonej w umowie, więc podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług stanowić będzie kwota należna z tytułu tej transakcji pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwotą należną będzie więc kwota określona w umowie, tj. np. 1 zł.
Spółka przywołując treść art. 29 ust. 1 ustawy o VAT uważa, że w przypadku przekazania urządzeń sieci ciepłowniczych za cenę 1 zł, ta właśnie kwota (1 zł) będzie obrotem podlegającym opodatkowaniu VAT. Spółka zaznacza, że Przedsiębiorstwo X i Wnioskodawca mogą dowolnie ustalić cenę sprzedaży urządzeń sieci ciepłowniczych i cena ta będzie podstawą opodatkowania VAT. Do podanej ceny 1 zł nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o VAT mówiące o szacowaniu podstawy opodatkowania do wartości rynkowej (art. 29 ust. 3 oraz art. 32) ani o odniesieniu podstawy opodatkowania do kosztu wytworzenia (art. 29 ust. 10).
Podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów wtedy, gdy:
- należność jest określona w naturze (art. 29 ust. 3 ustawy o VAT) oraz
- organ podatkowy określi takową jako wysokość obrotu, jeżeli między nabywcą a dokonującym dostawy towarów istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT iż związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.
W tym przypadku ani należność za urządzenia sieci ciepłowniczych nie zostanie określona w naturze ani pomiędzy Wnioskodawcą i Przedsiębiorstwem X nie zachodzi związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT. W związku z powyższym można ustalić cenę przekazania urządzeń sieci ciepłowniczych na 1 zł i taka też będzie podstawą opodatkowania VAT.
Podsumowując, Wnioskodawca jest zdania, że w wariancie sprzedaży na rzecz Przedsiębiorstwa X przyłącza ciepłowniczego: urządzeń sieci ciepłowniczych Z po cenie ustalonej w umowie tj. np. za symboliczną złotówkę, dostawa przedmiotowych składników majątkowych będzie opodatkowana podstawową stawką VAT jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, przy czym obrót z tytułu tej transakcji będzie równy ustalonej przez strony cenie 1 zł.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Według art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:
- odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
- eksport towarów;
- import towarów na terenie kraju;
- wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
- wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy).
Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Kwestie dotyczące podstawy opodatkowania reguluje art. 29 ustawy o VAT. W myśl ust. 1 tego artykułu, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050, z późn. zm.), przez cenę rozumie się wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.
Ceny towarów i usług, jak stanowi art. 2 ust. 1 ww. ustawy o cenach, uzgadniają strony zawierające umowę ().
Podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b (art. 29 ust. 4 ustawy o VAT).
W świetle powyższego stwierdzić należy, iż przepisy ustawy nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość danych towarów lub usług. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar bądź usługę za cenę znacznie niższą.
Wskazać jednak należy, że w określonych sytuacjach organ może określić inną wysokość obrotu.
Zgodnie bowiem z art. 32 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:
- niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, 86a, 88, 88a i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
- niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 86a, 88, 88a i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku,
- wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 86a, 88, 88a i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego- organ podatkowy określa wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej pomniejszonej o kwotę podatku, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.
Związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów (art. 32 ust. 2 ustawy o VAT).
Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Należy zauważyć, że w myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. z 2010r. Dz. U. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:
- budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
- budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
- obiekt małej architektury.
Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ww. ustawy, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.
Zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy, przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową
Natomiast art. 3 pkt 9 ww. ustawy wskazuje, iż przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.
Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka jest właścicielem przyłącza ciepłowniczego: urządzeń sieci ciepłowniczych Z, które pozwalają na podłączenie nieruchomości do sieci ciepłowniczej Przedsiębiorstwa X i ogrzewanie nieruchomości. Przyłącze ciepłownicze było zawarte w wartości nabycia budynku magazynowo biurowego (w przypadku, kiedy to Spółka jest właścicielem przyłącza ciepłowniczego, budynek jest kompletny i zdatny do użytku tylko z tym przyłączem). Nabyta nieruchomość została w 2001 roku przyjęta do użytkowania i wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Powyższą nieruchomość Y otrzymała na pokrycie udziałów jako wkład niepieniężny (aport). Do ewidencji tej wprowadzono tylko budynek, łącznie z przyłączem ciepłowniczym, jako jeden środek trwały. Spółka jako właściciel urządzeń sieci ciepłowniczej jest obowiązana do ponoszenia kosztów jej utrzymania i napraw, co stanowi istotne wydatki dla Spółki.
Obecnie Spółka prowadzi negocjacje z Przedsiębiorstwem X w sprawie przejęcia przyłącza ciepłowniczego: urządzeń sieci ciepłowniczych Z.
Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.
Między nabywcą przyłącza, a Wnioskodawcą nie istnieją żadne powiązania, w tym także związki, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług. Nie istnieją zatem między kontrahentami (Wnioskodawcą i X) lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy.
Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że przyłącze ciepłownicze: urządzenia sieci ciepłowniczych Z, jest zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane urządzeniem budowlanym.
Przepisy ustawy o VAT nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej (nawet znacznie) niż rzeczywista wartość danego towaru czy usługi. Jedynie w sytuacji, gdy między podmiotami (kontrahentami) istnieją powiązania rodzinne, kapitałowe, majątkowe lub wynikające ze stosunku pracy, o których mowa w art. 32 ustawy o VAT, organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej tych towarów lub usług ale tylko w sytuacji, gdyby związki te miały wpływ na ustalenie ceny.
Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że między nabywcą przyłącza, a Wnioskodawcą nie istnieją żadne powiązania, w tym także związki, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT.
Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, iż Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży przyłącza ciepłowniczego: urządzeń sieci ciepłowniczych Z za symboliczną złotówkę, co oznacza, że powyższa sprzedaż następować będzie po cenie niższej od wartości rynkowej. W przedmiotowej sprawie należy podkreślić, że sprzedaż przyłącza ciepłowniczego: urządzeń sieci ciepłowniczych Z za symboliczną złotówkę nie jest wynikiem przypadku, lecz wynikać będzie z negocjacji pomiędzy kontrahentami. Zatem, określając podstawę opodatkowania, Spółka powinna jako obrót przyjąć rzeczywistą kwotę należną z tytułu sprzedaży, gdyż w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania art. 32 ustawy.
Reasumując powyższe, określając podstawę opodatkowania, Spółka powinna jako obrót przyjąć rzeczywistą kwotę należną z tytułu sprzedaży. Tym samym, w przedmiotowej sprawie podstawą opodatkowania (obrotem) dla Spółki zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT będzie kwota faktycznie należna od nabywcy pomniejszona o należny podatek.
Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca nie przewidział opodatkowanie dostawy przyłącza ciepłowniczego: urządzeń sieci ciepłowniczych Z stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.
W związku z powyższym dostawa przyłącza ciepłowniczego: urządzeń sieci ciepłowniczych Z będzie opodatkowana stawka podstawową 23%.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Ponadto, należy zwrócić uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.
Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywiste zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.
Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania oraz stawki VAT dla sprzedaży przyłącza ciepłowniczego: urządzeń sieci ciepłowniczych Z za symboliczną złotówkę.
Natomiast w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania przyłącza ciepłowniczego: urządzeń sieci ciepłowniczych Z wniosek został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.
Wniosek ORD-IN
Treść w pliku PDF 420 kB
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi