Temat interpretacji

Czy Stowarzyszenie powinno naliczyć i odprowadzić podatek od towarów i usług, jeżeli organizowało spartakiadę na podstawie umowy z właścicielem ośrodka, ale na rzecz osób trzecich - dzieci kolonijnych przebywających w tym ośrodku?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012, poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2013 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 20 maja 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usługi organizacji spartakiady sportowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2013 r. wpłynął wniosek, uzupełniony w dniu 20 maja 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usługi organizacji spartakiady sportowej.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Związek, który jest organizacją pozarządową, nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zrzesza Stowarzyszenia Kultury Fizycznej. Działa w oparciu o ustawę - Prawo o stowarzyszeniach, ustawę o sporcie, ustawę o działalności pożytku publicznego i wolontariacie oraz statut. Zgodnie ze statutem prowadzi szeroką działalność w zakresie kultury fizycznej, sportu oraz organizuje różne formy aktywnego wypoczynku dzieci i młodzieży szkolnej. Uczestniczy w konkursach i przetargach ogłaszanych przez Kuratora Oświaty oraz inne instytucje publiczne (szkoły, urzędy miasta, urzędy gminy, itp.). Jako organizacja pozarządowa uczestniczy głównie w konkursach ofert ogłaszanych przez gminy, urzędy miasta, kuratoria oświaty, składanych na podstawie przepisów działu II rozdziału 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie. Zadania wygrane w konkursie, czy też w drodze przetargu na organizację wypoczynku dzieci i młodzieży, są realizowane w oparciu o umowy, programy i regulaminy. Koszty realizacji zadania:

• przy opcji wspierania, w około 80% pokrywane są z budżetu zlecającego miasta czy gminy, a w 20% ze środków własnych,
• przy opcji powierzenia w 100%.

Natomiast w przypadku zadań realizowanych z przetargu, koszty w całości pokrywa zlecający. Stowarzyszenie od kilku lat jest organizatorem imprez sportowo-rekreacyjnych, a także wypoczynku dzieci i młodzieży na szeroką skalę, w górach i nad morzem. Organizacja wypoczynku prowadzona jest zgodnie z przepisami prawa, regulaminem, a także w oparciu o program organizacji kolonii. W ramach tej organizacji zabezpiecza transport, opiekę wychowawczą, wyżywienie i zakwaterowanie oraz realizację programu kolonijnego. Na wyżywienie i zakwaterowanie dzieci, Stowarzyszanie podpisywało umowy z właścicielami ośrodków wypoczynkowych. Aby uatrakcyjnić pobyt dzieci na kolonii, właściciele tych ośrodków (brak doświadczeń w zakresie realizacji imprez) występowali ze zleceniem przeprowadzenia dodatkowej spartakiady z elementami regionalnymi, którą organizowało Stowarzyszenie. Za organizację tej spartakiady Stowarzyszenie wystawiało rachunki na właścicieli tych ośrodków, której odbiorcami były dzieci. Koszty organizacji kolonii pokrywał zleceniodawca, natomiast koszty dodatkowej spartakiady pokrywał właściciel ośrodka, w którym zakwaterowane były dzieci.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Stowarzyszenie powinno naliczyć i odprowadzić podatek od towarów i usług, jeżeli organizowało spartakiadę na podstawie umowy z właścicielem ośrodka, ale na rzecz osób trzecich - dzieci kolonijnych przebywających w tym ośrodku...

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, wskazującego w nim w poz. 61 formularza art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie powinien odprowadzać podatku, ponieważ usługa, czyli organizacja spartakiady zlecona przez właściciela ośrodka wypoczynkowego, była świadczona na rzecz dzieci zakwaterowanych w tym ośrodku. Stowarzyszenie wskazało, iż spartakiada to duże przedsięwzięcie, wymagające doświadczenia oraz fachowej kadry. Głównym celem takiej spartakiady była popularyzacja sportu wśród dzieci i młodzieży szkolnej, poprzez prowadzenie różnych konkurencji sportowych, kształtowanie pozytywnej postawy wobec własnego zdrowia, propagowanie aktywnego i zdrowego stylu spędzania wolnego czasu, a także walka z różnymi patologiami społecznymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z regulacją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 8 ust. 1 tej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi ust. 2 powyższego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Od dnia 1 kwietnia 2013 r. powyższy przepis otrzymał następujące brzmienie: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

1. są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
2. świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
3. są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

• z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Na podstawie ust. 18 tego artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Niespełnienie chociażby jednej z przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

Wskazać należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do tej ustawy, nie zawierają definicji pojęć klub sportowy, związek sportowy oraz związek stowarzyszeń i innych osób prawnych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857 ze zm.), działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. W myśl ust. 2 tego artykułu, klub sportowy działa jako osoba prawna.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ww. ustawy, kluby sportowe, w liczbie co najmniej 3, mogą tworzyć związki sportowe.

Związek sportowy działa w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń (art. 6 ust. 2 ustawy o sporcie).

Definicję stowarzyszenia zawiera art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (t. j. Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 855 ze zm.), zgodnie z którym stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych.

Stosownie do brzmienia ust. 2 powyższego artykułu, stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności.

Na podstawie ust. 3 tego artykułu, stowarzyszenie opiera swoją działalność na pracy społecznej członków; do prowadzenia swych spraw może zatrudniać pracowników.

Jak stanowi art. 22 ust. 1 tej ustawy, stowarzyszenia w liczbie co najmniej trzech mogą założyć związek stowarzyszeń. Założycielami i członkami związku mogą być także inne osoby prawne, z tym że osoby prawne mające cele zarobkowe mogą być członkami wspierającymi.

W myśl ust. 2 tego artykułu, do związków, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają również definicji sportu. Zatem w celu ustalenia prawidłowego rozumienia tego pojęcia należy odnieść się do regulacji powołanej wyżej ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie.

Stosownie do brzmienia art. 2 ust. 1 tej ustawy, sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach.

Na podstawie ust. 2 tego artykułu, sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową składają się na kulturę fizyczną.

Powołany powyżej art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi odzwierciedlenie regulacji zawartych w art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347, s. 1 ze zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

W wyroku z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C-18/12, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, iż W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu. Z wyroku tego wynika również, iż art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT, w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany.

Celem powołanego przepisu Dyrektywy jest wspieranie niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez szerokie warstwy społeczeństwa. Interpretacja tego przepisu ograniczająca zakres stosowania zwolnienia, jakie on przewiduje, do aktywności sportowej podejmowanej w sposób zorganizowany, systematyczny lub mający na celu udział w zawodach sportowych, byłaby sprzeczna z rzeczonym celem.

W konstatacji Trybunał stwierdził, iż art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, iż niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa może być uznana za uprawianie sportu w rozumieniu tego przepisu .

Natomiast w orzeczeniu w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club Europejski Trybunał Sprawiedliwości badał zakres pojęcia osoby uprawiającej sport lub uczestniczącej w wychowaniu fizycznym. W stanie faktycznym będącym przedmiotem sporu Canterbury Hockey Club uiszczał opłaty na rzecz England Hockey w zamian za określone usługi (), oraz organizację rozgrywek pomiędzy drużynami.

Trybunał wskazał, że art. 13 część A ust. 1 lit. m) szóstej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że w kontekście osób uprawiających sport obejmuje on także usługi świadczone osobom prawnym i stowarzyszeniom niemającym osobowości prawnej, jeżeli co podlega badaniu sądu krajowego - usługi te są ściśle związane ze sportem i są konieczne do jego uprawiania, są świadczone przez organizację niemające celu zarobkowego, a faktycznymi beneficjentami tych usług są osoby uprawniające sport.

Należy również podkreślić, iż w ww. wyroku TSUE argumentował, że gdyby przepis gwarantujący zwolnienie dla usług ściśle związanych ze sportem był interpretowany w ten sposób, że wymaga, aby dane usługi były świadczone bezpośrednio osobom fizycznym, które uprawiają sport w ramach struktury organizacyjnej wprowadzonej przez klub sportowy, zwolnienie przewidziane w tym przepisie zależałoby od istnienia stosunku prawnego pomiędzy usługodawcą a osobami uprawiającymi sport w ramach takiej struktury. Wykładnia taka skutkowałaby tym, że znaczna ilość świadczonych usług koniecznych do uprawiania sportu byłaby automatycznie i nieuchronnie wyłączona z tego zwolnienia, niezależnie od pytania, czy usługi te są ściśle związane z osobami uprawiającymi sport lub z klubami sportowymi i komu faktycznie przynoszą korzyść.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Związek jest organizacją pozarządową, zrzeszającą Stowarzyszenia Kultury Fizycznej. Nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Uczestniczy w konkursach i przetargach ogłaszanych przez Kuratora Oświaty oraz inne instytucje publiczne. Koszty realizacji wygranego zadania przy opcji wspierania, w około 80% pokrywane są z budżetu zlecającego miasta czy gminy, a w 20% ze środków własnych, a przy opcji powierzenia - w 100%. W przypadku zadań realizowanych z przetargu, koszty w całości pokrywa zlecający. Stowarzyszenie jest organizatorem imprez sportowo-rekreacyjnych, a także wypoczynku dzieci i młodzieży, w górach i nad morzem. W ramach tej organizacji zabezpiecza transport, opiekę wychowawczą, wyżywienie i zakwaterowanie oraz realizację programu kolonijnego. Na wyżywienie i zakwaterowanie dzieci, Stowarzyszanie podpisało umowy z właścicielami ośrodków wypoczynkowych. Aby uatrakcyjnić pobyt dzieci na kolonii, właściciele tych ośrodków zlecili Stowarzyszeniu przeprowadzenie dodatkowej spartakiady z elementami regionalnymi. Za organizację tej spartakiady wystawiało rachunki na właścicieli ośrodków. Koszty organizacji kolonii pokrywał zleceniodawca, a koszty dodatkowej spartakiady pokrywał właściciel ośrodka.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że świadczona przez Związek jako podmiot zrzeszający Stowarzyszenia Kultury Fizycznej, którego celem jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, usługa organizacji spartakiady, korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ostatecznymi jej beneficjentami były dzieci (które poprzez swej uczestnictwo w spartakiadzie podejmowały formę aktywności fizycznej, będącej sportem w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy o sporcie), o ile Związek nie osiągał w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia były one przeznaczone w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 728 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy