Stawka (albo zwolnienia od podatku) mające zastosowanie do sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej. - Interpretacja - ITPP3/443-41/13/MD

www.shutterstock.com
Interpretacja indywidualna z dnia 11.04.2013, sygn. ITPP3/443-41/13/MD, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Stawka (albo zwolnienia od podatku) mające zastosowanie do sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2013 r. (data wpływu 28 stycznia 2013 r.), uzupełnionym w dniach 19 marca oraz 2 kwietnia 2013 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki (albo zwolnienia od podatku) mającej zastosowanie do sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 stycznia 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 19 marca oraz 2 kwietnia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki (albo zwolnienia od podatku) mającej zastosowanie do sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina (płatnik podatku od towarów i usług) dokonała sprzedaży działki nr 315/10 o pow. 0,3010 ha. Działka nr 315/8 (przed podziałem) o pow. 2,8436 ha sklasyfikowana była jako grunty rolne klasy VI 0,0085 ha, lasy VI 0,3388 ha i inne tereny zabudowane (Bi) o pow. 2,4963 ha. Na terenie działki 315/8 istnieje plac zabaw i obiekt sportowy, budynek szkoły oraz boisko. Pozostała część nie była zabudowana i nie była użytkowana, niewielką powierzchnię zajmował ogródek (około 1.000 m2). Teren tej działki pozostawał w zarządzie szkoły. Nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i nie jest objęty planem od dnia 1 stycznia 2004 r. Wcześniej w sąsiedztwie wydzielono i sprzedano budynek mieszkalny wielorodzinny zagospodarowany po byłej szkole (działka 315/5) oraz budynek domu nauczyciela wraz z garażami (działka 315/9). Działkę nr 315/8 podzielono na działki 315/10 i 315/11. Podział zatwierdzono decyzją Wójta Gminy z dnia 29 sierpnia 2012 r. Do sprzedaży przeznaczono działkę nr 315/10 o pow. 0,3010 ha. Klasyfikacja tej działki w ewidencji gruntów i budynków po jej wydzieleniu (tj. inne tereny zabudowane), pozostała taka sama, ponieważ Gmina nie składała wniosku do Starostwa o zmianę klasoużytków, chociaż była ona użytkowana rolniczo m.in. jako ogródek, natomiast pozostała część działki nie była użytkowana. Na moment sprzedaży, tj. 28 grudnia 2012 r., nie posiadała miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i nie była zabudowana. Klasyfikacja sprzedanej działki (nr 315/10) po jej wydzieleniu pozostała taka sama, w związku z tym wpis w ewidencji gruntów jest nieaktualny. W sąsiedztwie na działce zabudowanej nr 315/9 istnieje uzbrojenie (kanalizacja, woda). Po drugiej stronie drogi znajdują się ogrody działkowe oraz teren pod zabudowę jednorodzinną (z planem). W dniu 17 września 2012 r. na powyższą działkę ogłoszono wykaz do sprzedaży za kwotę 80.700 zł brutto. W dniu 15 października 2012 r. ogłoszenie o przetargu podano do publicznej wiadomości. Niemożliwa była w tej chwili zmiana ceny wywoławczej. Przetarg odbył się w dniu 20 listopada 2012 r., a akt notarialny sporządzono na wniosek nabywającego w dniu 28 grudnia 2012 r. W dniu 4 grudnia 2012 r. wyłoniony nabywca wystąpił o warunki zabudowy i zagospodarowania terenu. Warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na realizacji zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej z potrzebną infrastrukturą techniczną i drogową wydane zostały w dniu 7 stycznia 2013 r. Firma, która nabyła działkę zbuduje na niej blok mieszkalny i odda go do użytku w 2013 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina powinna naliczyć podatek od towarów i usług w wysokości 23% od sprzedanej działki, nr 315/10 o pow. 0,3010 ha, czy sprzedaż ta jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy...

Zdaniem Gminy, sprzedaż działki jest zwolniona od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z regulacji art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 Nr 16, poz. 93 ze zm.) wynika, że rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Zgodnie z art. 46 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

I tak, w świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r.), zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, przy czym w przypadku dostawy gruntów niezabudowanych opodatkowane są tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi, czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9 (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r.) posługuje się kryterium przeznaczenia terenu, jednak w przepisach prawa podatkowego brak jest definicji gruntu przeznaczonego pod zabudowę. Wobec powyższego, w celu określenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę, należy się odwołać do przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 647 ze zm.), regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Ustęp 2 powołanego artykułu stanowi, że w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

  1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego,
  2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o ewidencji gruntów i budynków (katastrze nieruchomości) - rozumie się przez to jednolity dla kraju, systematycznie aktualizowany zbiór informacji o gruntach, budynkach i lokalach, ich właścicielach oraz o innych osobach fizycznych lub prawnych władających tymi gruntami, budynkami i lokalami.

Stosownie do art. 20 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, ewidencja gruntów i budynków obejmuje informacje dotyczące gruntów - ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów, jeżeli zostały założone dla nieruchomości, w skład której wchodzą grunty.

W myśl art. 21 ust. 1 tej ustawy, podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Gmina (podatnik podatku od towarów i usług) dokonała sprzedaży działki nr 315/10, która w dniu sprzedaży nie posiadała miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W ewidencji gruntów działka zakwalifikowana jest jako inne tereny zabudowane (Bi). Sprzedana działka nie była jednak zabudowana. Przedmiotowa działka została wydzielona z działki nr 315/8, która sklasyfikowana była jako grunty rolne klasy, lasy VI i inne tereny zabudowane (Bi). Klasyfikacja wydzielonej działki 315/10 (tj. inne tereny zabudowane) pozostała taka sama, gdyż Gmina nie składała wniosku do starostwa o zmianę klasoużytków. W związku z tym wpis w ewidencji gruntów był w momencie sprzedaży nieaktualny. Przetarg dotyczący sprzedaży działki 315/10 odbył się w dniu 20 listopada 2012 r., a akt notarialny sporządzono na wniosek nabywającego w dniu 28 grudnia 2012 r. W dniu 4 grudnia 2012 r. wyłoniony nabywca wystąpił o warunki zabudowy i zagospodarowania terenu. Warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na realizacji zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej z potrzebną infrastrukturą techniczną i drogową wydane zostały w dniu 7 stycznia 2013 r.

Na tym tle Gmina powzięła wątpliwość dotyczącą stawki (albo zwolnienia od podatku) mającej zastosowanie do sprzedaży nieruchomości gruntowej niezabudowanej.

Mając na uwadze powyższe, cytowane przepisy z zakresu podatku od towarów i usług oraz powołane przepisy odrębne stwierdzić należy, że dostawa nieruchomości gruntowej niezabudowanej (działki nr 315/10) wbrew stanowisku Gminy nie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, lecz podlegała opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23%. Przedmiotem bowiem tej dostawy był grunt przeznaczony pod zabudowę, skoro jego przyszły nabywca wystąpił o warunki zabudowy i zagospodarowania terenu i takie warunki otrzymał (zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna z potrzebną infrastrukturą techniczną i drogową).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy