Temat interpretacji

Opodatkowanie nieodpłatnego przekazania towarów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2011 r. (data wpływu 13 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

A Spółka z o.o. (dalej: Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą, między innymi, w zakresie produkcji i dystrybucji artykułów spożywczych.

Spółka, w celu zintensyfikowania sprzedaży, rozwoju prowadzonej działalności gospodarczej, zwiększenia udziału w rynku produktów spożywczych oraz zapewnienia sobie wzrostu realizowanych obrotów organizowała różnego rodzaju akcje promocyjno-reklamowe. Akcje te były kierowane do bezpośrednich kontrahentów Spółki, tj. dystrybutorów jej produktów (sieci sklepów, dystrybutorów hurtowni) oraz obecnych i potencjalnych finalnych konsumentów produktów Spółki.

W ramach akcji promocyjno-reklamowych Spółka organizowała działania marketingowe promujące jej produkty i oferowane przez nią marki. Końcowym efektem omawianych akcji promocyjno-reklamowych było nieodpłatne przekazanie podmiotowi, do którego adresowane było dane działalnie marketingowe, określonych towarów. Przekazywane towary obejmowały:

1. towary nabywane przez Spółkę od podmiotów trzecich będące w ofercie handlowej Spółki (tj. artykuły spożywcze dystrybuowane przez Spółkę) przekazywane nieodpłatnie po spełnieniu przez adresata działań marketingowych warunków nieodpłatnego przekazania towaru, ustalonych przez Spółkę (np. nieodpłatne przekazanie następowało po nabyciu przez adresata akcji określonej ilości towarów Spółki); przekazanie towarów adresatom akcji promocyjnych następowało również dla celów dodatkowej ekspozycji oraz uatrakcyjnienia oferty Spółki;
   lub/oraz
2. produkty własne Spółki (tj. artykuły spożywcze produkowane przez Spółkę) przekazywane nieodpłatnie po spełnieniu przez adresata działań marketingowych warunków nieodpłatnego przekazania towaru, ustalonych przez Spółkę (np. nieodpłatne przekazanie następowało po dokonaniu przez kontrahenta zakupów towarów Spółki na określonym poziomie); przekazanie produktów własnych Spółki adresatom akcji promocyjnych następowało również dla celów dodatkowej ekspozycji oraz uatrakcyjnienia oferty Spółki.

Akcje promocyjno-reklamowe Spółki skutkujące nieodpłatnym przekazaniem towarów w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: ustawa o VAT), były ściśle związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem i miały na celu: intensyfikację sprzedaży produktów/towarów oferowanych przez Spółkę, wprowadzenie do dystrybucji nowych produktów/marek Spółki, nawiązanie nowych relacji biznesowych z dystrybutorami (sieciami sklepów, hurtowniami), dywersyfikację produktów/marek oferowanych przez Spółkę, zwiększenie rozpoznawalności Spółki, oferowanych przez nią marek i produktów wśród finalnych konsumentów, skuteczną promocję produktów i marek oferowanych przez Spółkę oraz zwiększenie obrotów i przychodów ze sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. do dnia 31 marca 2011 r. Spółka nie była zobowiązana do wykazywania należnego podatku VAT z tytułu nieodpłatnych przekazań towarów na cele prowadzonych akcji promocyjno-reklamowych opisanych w stanie faktycznym...

Zdaniem Wnioskodawcy, do dnia 31 marca 2011 r., nieodpłatne przekazania towarów na cele akcji promocyjno-reklamowych, jako wydania towarów związane z prowadzonym przez podatnika (Spółkę) przedsiębiorstwem, były wyłączone spod opodatkowania podatkiem VAT i Spółka nie była zobowiązana do wykazywania z tego tytułu należnego podatku VAT (nie ciążył na niej obowiązek wystawiania faktur wewnętrznych dokumentujących przedmiotowe nieodpłatne przekazania towarów).

Uzasadnienie

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT zawiera art. 5 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. W szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

   - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części (art. 7 ust. 2 ustawy o VAT).

W świetle powyższych przepisów, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają te nieodpłatne dostawy towarów, które spełniają następujące przesłanki:

• przedmiotem nieodpłatnej dostawy jest towar, tj. rzecz lub jej część;
• przedmiotem nieodpłatnej dostawy jest towar należący do przedsiębiorstwa podatnika;
• towar przekazywany jest nieodpłatnie, a jego przekazanie dokonywane jest na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem;
• podatnikowi, przy nabyciu lub wytworzeniu przekazywanego towaru, przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w całości lub w części.

Z literalnego brzmienia art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym dnia 31 marca 2011 r., wynika wprost, iż przepis ten dotyczy takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłączenie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Tym samym, powyższy przepis nie dotyczy nieodpłatnych przekazań towarów, które zostały dokonane w związku i na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Natomiast przepis art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, jest przepisem szczegółowym do przepisu art. 7 ust. 2 tej ustawy i określa rodzaje towarów, których przekazanie, mimo iż dokonywane na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, zostało wyłączone z opodatkowania podatkiem VAT. Zatem, drukowane materiały reklamowe, prezenty o małej wartości i próbki, mimo, iż przekazywane przez podatnika nieodpłatnie na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednak, wszelkie inne towary należące do przedsiębiorstwa podatnika, przekazywane nieodpłatnie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem, będą opodatkowane podatkiem VAT tak jak odpłatna dostawa towarów, jeżeli podatnik przy nabyciu (wytworzeniu) tych towarów miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. A contrario, wszelkie nieodpłatne przekazania towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika, na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT, niezależnie od tego czy przekazywany towar będzie drukowanym materiałem reklamowym, prezentem o małej wartości, próbką czy też innym towarem, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu (wytworzeniu) tych przekazywanych towarów.

Reasumując, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. do dnia 31 marca 2011 r., przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Powyższe stanowisko potwierdza ugruntowana linia orzecznicza dla przykładu można powołać orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) wydane w składzie siedmiu sędziów, które zapadło dnia 23 marca 2009 r. (sygn. akt I FPS 6/08). Zgodnie z nim: przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2005 r., nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów.

Takie wnioski wynikają wprost z literalnego brzmienia przepisu art. 7 ust. 2 ustawy we wskazanym stanie prawnym oraz ze stosowanej w prawie podatkowym wykładni gramatycznej przepisów. Ustawodawca zdecydował się znowelizować ustawę o VAT zmieniając między innymi brzmienie art. 7 ust. 2 ustawy i tym samym obejmując opodatkowaniem VAT, co do zasady, wszystkie nieodpłatne przekazania towarów, bez względu na cel. Podkreślić jednak należy, iż nowelizacja ta obowiązuje dopiero od dnia 1 kwietnia 2011 r. i pozostaje bez wpływu na brak obowiązku opodatkowywania VAT nieodpłatnych przekazań towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, dokonanych do dnia 31 marca 2011 r.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka dokonywała nieodpłatnych przekazań towarów na cele bezpośrednio związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem i jej działalnością gospodarczą. Do głównych celów nieodpłatnych przekazań towarów w ramach akcji promocyjno-reklamowych należała bowiem: budowa wizerunku Spółki, promocja i reklama oferowanych przez nią marek i produktów, zwiększenie ich rozpoznawalności wśród klientów, a także nawiązanie nowych relacji biznesowych z dystrybutorami produktów oraz marek Spółki. Ostatecznym celem wskazanych działań marketingowych, w ramach których dochodziło do nieodpłatnego przekazywania towarów, było zwiększenie poziomu obrotów i przychodów realizowanych przez Spółkę. Tym samym, związek nieodpłatnych przekazań towarów na organizację opisywanych akcji promocyjno-reklamowych z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem (i prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą), w opinii Spółki, nie powinien budzić żadnych wątpliwości.

Podsumowując Spółka wskazała, iż dokonywała nieodpłatnych przekazań towarów należących do jej przedsiębiorstwa na cele związane z prowadzonym przez nią przedsiębiorstwem. Tym samym, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r. do dnia 31 marca 2011 r., Spółka nie była zobowiązana do wykazywania należnego podatku VAT z tytułu nieodpłatnych przekazań towarów na cele opisywanych akcji promocyjno-reklamowych, tj. na cele związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem.

Prawidłowość stanowiska Spółki znajduje potwierdzenie zarówno w jednolitej linii orzecznictwa sądów administracyjnych, między innymi w wyrokach:

• NSA z dnia 13 maja 2008 r., sygn. akt I FSK 600/07;
• NSA z dnia 24 września 2008 r., sygn. akt I FSA 922/08;
• NSA z dnia 23 marca 2009 r., sygn. akt I FSP 6/08 (cytowany powyżej);
• WSA w Poznaniu z dnia 25 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Po 811/09;
• NSA z dnia 10 marca 2010 r., sygn. akt I FSK 1520/09;
• WSA we Wrocławiu z dnia 1 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Wr 1201/10;

jak również w interpretacjach Ministra Finansów, miedzy innymi w:

• interpretacji indywidualnej wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 czerwca 2011 r., sygn. ILPP1/443-313/09/11-S/AW;
• interpretacji indywidualnej wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 czerwca 2011 r., sygn. ILPP1/443-498/10/11-S/MK;
• interpretacji indywidualnej wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 maja 2011 r., sygn. IPPP1-443-461/11-3/PR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Z uwagi na zakres pytania odpowiedzi udzielono w oparciu o stan prawny obowiązujący w okresie od 1 czerwca 2005 r. do 31 marca 2011 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez dostawę towarów rozumie się również w myśl art. 7 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r. przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

   - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy).

W świetle art. 7 ust. 4 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r., przez prezenty o małej wartości rozumiało się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli wartość rynkowa przekazanego towaru nie przekracza 5 zł.

Z kolei od dnia 1 stycznia 2009 r. art. 7 ust. 4 ustawy brzmi: Przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy (art. 7 ust. 7 ustawy).

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Art. 7 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r. wskazuje bowiem czynności, które mimo braku odpłatności uważane są za zrównane z odpłatną dostawą. Do czynności takich ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, pod warunkiem jednak, iż podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego. Jednocześnie na mocy art. 7 ust. 3 ustawodawca wyłączył z opodatkowania czynności, które ściśle związane są z prowadzonym przedsiębiorstwem drukowane materiały reklamowe i informacyjne, prezenty o małej wartości oraz próbki.

Ponieważ interpretacja art. 7 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r., w oparciu o wykładnię wyłącznie gramatyczną budzi pewne wątpliwości, zatem nie można się tylko na niej opierać. Dla wyjaśnienia zakresu przedmiotowego opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynikającego z tych norm, koniecznym jest sięgnięcie do wykładni o charakterze kompleksowym.

Przy wykładni przedmiotowych przepisów ustawy należy wziąć pod uwagę zasadę racjonalności ustawodawcy oraz interpretować przepis art. 7 ust. 2, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r., w zestawieniu z art. 7 ust. 3 ustawy. Przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek niewątpliwie jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wobec tego w przypadku nie objęcia regulacją art. 7 ust. 2 w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r., przekazania lub zużycia towarów przez podatnika na cele związane z jego przedsiębiorstwem, przepis art. 7 ust. 3 byłby zbędny. Skoro zatem z zakresu opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania towarów, na cele inne niż bezpośrednio związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, wyłączono na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy, jedynie przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, to należy uznać, iż opodatkowaniu podlegają wszelkie inne przekazania towarów pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych czynności w całości lub w części. Gdyby przyjąć, iż opodatkowaniu na mocy ust. 2 podlegają wyłącznie czynności w ogóle niezwiązane z przedsiębiorstwem, zbędne byłoby wyłączanie z opodatkowania czynności, które i tak niepodlegałyby opodatkowaniu jako związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność gospodarczą, między innymi, w zakresie produkcji i dystrybucji artykułów spożywczych. Spółka, w celu zintensyfikowania sprzedaży, rozwoju prowadzonej działalności gospodarczej, zwiększenia udziału w rynku produktów spożywczych oraz zapewnienia sobie wzrostu realizowanych obrotów organizowała różnego rodzaju akcje promocyjno-reklamowe. Akcje te były kierowane do bezpośrednich kontrahentów Spółki, tj. dystrybutorów jej produktów (sieci sklepów, dystrybutorów hurtowni) oraz obecnych i potencjalnych finalnych konsumentów produktów Spółki. W ramach akcji promocyjno-reklamowych Spółka organizowała działania marketingowe promujące jej produkty i oferowane przez nią marki. Końcowym efektem omawianych akcji promocyjno-reklamowych było nieodpłatne przekazanie podmiotowi, do którego adresowane było dane działalnie marketingowe, określonych towarów. Przekazywane towary obejmowały:

1. towary nabywane przez Spółkę od podmiotów trzecich będące w ofercie handlowej Spółki (tj. artykuły spożywcze dystrybuowane przez Spółkę) lub/oraz
2. produkty własne Spółki (tj. artykuły spożywcze produkowane przez Spółkę)

Przekazywanie nieodpłatnie ww. towarów następowało po spełnieniu przez adresata działań marketingowych warunków nieodpłatnego przekazania towaru, ustalonych przez Spółkę (np. nieodpłatne przekazanie następowało po dokonaniu przez kontrahenta zakupów towarów Spółki na określonym poziomie); przekazanie produktów własnych Spółki adresatom akcji promocyjnych następowało również dla celów dodatkowej ekspozycji oraz uatrakcyjnienia oferty Spółki. Akcje promocyjno-reklamowe Spółki skutkujące nieodpłatnym przekazaniem towarów w rozumieniu ustawy o VAT, były ściśle związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem i miały na celu: intensyfikację sprzedaży produktów/towarów oferowanych przez Spółkę, wprowadzenie do dystrybucji nowych produktów/marek Spółki, nawiązanie nowych relacji biznesowych z dystrybutorami (sieciami sklepów, hurtowniami), dywersyfikację produktów/marek oferowanych przez Spółkę, zwiększenie rozpoznawalności Spółki, oferowanych przez nią marek i produktów wśród finalnych konsumentów, skuteczną promocję produktów i marek oferowanych przez Spółkę oraz zwiększenie obrotów i przychodów ze sprzedaży.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w świetle przepisów art. 7 ustawy, w brzmieniu obowiązującym w okresie od dnia 1 czerwca 2005 r. do dnia 31 marca 2011 r., opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania nim jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Reasumując, nieodpłatne przekazanie wskazanych w opisie stanu faktycznego towarów należących do przedsiębiorstwa Spółki, na cele związane z tym przedsiębiorstwem, tj. prowadzonych akcji promocyjno-reklamowych, w świetle przepisów art. 7 ustawy, w brzmieniu obowiązującym w okresie od dnia 1 czerwca 2005 r. do dnia 31 marca 2011 r., podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem, Spółka była zobowiązana do wykazywania należnego podatku VAT z tytułu nieodpłatnych przekazań opisanych towarów, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu. Przy zaistniałym podobieństwie stanu faktycznego oraz rozważań prawnych organ podatkowy uważa, iż w badanej sprawie należy jednak uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Należy również zauważyć, iż powołane przez Zainteresowanego interpretacje prawa podatkowego, wydane zostały w indywidualnych sprawach osadzonych w konkretnych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów. Natomiast kwestia dotycząca prawa do odliczenia podatku naliczonego została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 11 października 2011 r. nr ILPP1/443-983/11-3/NS.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPP1/443-983/11-3/NS, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu