Temat interpretacji

w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów osobowych przeznaczonych na wynajem

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22.10.2012 r. (data wpływu 25.10.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów osobowych przeznaczonych na wynajem jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.10.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w pełnej wysokości kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów osobowych przeznaczonych na wynajem.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna (dalej Spółka) jest czynnym podatnikiem VAT. Spółka wśród prowadzonych rodzajów działalności oddaje w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze samochody osobowe na rzecz osób prawnych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej oraz osób fizycznych. Umowa Spółki przewiduje w zakresie przedmiotu działalności Spółki m.in.: Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek (PKD 77.11.Z). Spółka nabyła w tym celu samochody osobowe w drodze umowy sprzedaży, a także na podstawie umów leasingu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółce przysługuje, na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) oraz art. 3 ust. 6 Ustawy nowelizującej, prawo do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości... To znaczy czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia od kwoty należnego podatku VAT kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie samochodów osobowych oraz faktur dokumentujących płatności rat leasingowych za samochody osobowe w pełnej wysokości...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) oraz art. 3 ust. 6 Ustawy nowelizującej przysługiwać jej będzie prawo do odliczenia w całości podatku VAT naliczonego na podstawie faktur dokumentujących nabycie pojazdów osobowych jak również na podstawie faktur dokumentujących płatność rat leasingu za użytkowanie samochodów osobowych.

W zakresie nabycia samochodów osobowych art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) Ustawy nowelizującej przewiduje, iż możliwość odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości, bez ograniczenia wskazanego w art. 3 ust. 1 Ustawy nowelizującej, w przypadku gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu czy innych umów o podobnym charakterze i samochody te są przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

W zakresie samochodów osobowych wyleasingowanych, art. 3 ust. 6 Ustawy nowelizującej ograniczający prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT nie dotyczy pojazdów wymienionych w art. 3 ust. 2 Ustawy nowelizującej, w stosunku do których podatnik ma pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących płatności z tytułu umowy leasingu.

Stanowisko powyższe zaprezentował Minister Finansów w interpretacjach wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 września 2011 r. (sygn. IBPP2/443-994/11/ABu), Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 marca 2012 r. (sygn. ILPP2/443-1663/11-2/AK), jak również Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 września 2012 r. (sygn. IPPP2/443-712/12-2/KOM).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010 r. nr 247, poz. 1652), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Przepis art. 3 ust. 2 pkt 7 ww. ustawy o zmianie ustawy stanowi, iż przepis ust. 1 nie dotyczy przypadku, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

W świetle powyższego uznać należy, iż obowiązujące od dnia 1 stycznia 2011 r. ograniczenia wynikające z art. 3 ustawy nowelizującej nie mają zastosowania do pojazdów samochodowych w przypadku, gdy przedmiotem działalności podatnika jest ich wynajem przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy. Istotne jest, aby przeznaczenie samochodu do działalności polegającej na jego wynajmie trwało nie krócej niż 6 miesięcy, a nie aby jedna czynność wynajmu trwała minimum pół roku.

Ponadto, zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy nowelizującej, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł. Przepis ten nie dotyczy jednak pojazdów wymienionych w art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej, w stosunku do których podatnik ma w pełni prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących płatności z tytułu ww. umów.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż podatnik ma prawo do pełnego odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktur dokumentujących najem samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu pod warunkiem spełnienia łącznie przesłanek, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej, tj.:

1. gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, oraz
2. samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te ww. cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, który wśród prowadzonych rodzajów działalności oddaje w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze samochody osobowe na rzecz osób prawnych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej oraz osób fizycznych. Spółka nabyła w tym celu samochody osobowe w drodze umowy sprzedaży, a także na podstawie umów leasingu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości z faktur dokumentujących nabycie oraz płatność rat leasingu za samochody osobowe przeznaczone do wynajmu.

Analiza przepisu art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b ustawy nowelizującej jednoznacznie wskazuje, że ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ww. ustawy odnoszące się do samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych nie dotyczy sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest przeznaczenie samochodów (pojazdów) na wynajem na okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga fakt, iż ustawa nie ogranicza kręgu podmiotów, na rzecz których może być dokonana dostawa towarów lub też świadczenie usługi.

Jednakże świadczenie usług również wypożyczenie ma miejsce tylko wówczas, gdy czynność ta dokonywana jest na rzecz innych podmiotów gospodarczych lub na rzecz ludności. Świadczenie usług nie występuje natomiast w przypadku czynności wewnątrzzakładowych. Aby zatem mówić o świadczeniu przez Wnioskodawcę ww. usługi wynajmu, transakcja musi dotyczyć dwóch odrębnych podmiotów.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy w myśl art. 3 ust. 2 pkt 7 lit. b) ustawy nowelizującej, w odniesieniu do samochodów osobowych nabytych w drodze umowy sprzedaży, a także na podstawie umowy leasingu, które są przeznaczone wyłącznie na cele wynajmu przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie samochodów osobowych oraz płatność rat leasingowych za samochody osobowe.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 284 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie