W zakresie opodatkowania podatkiem VAT przekazania sprzętu przedstawicielom handlowym. - Interpretacja - IBPP1/443-1019/12/AL

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 08.01.2013, sygn. IBPP1/443-1019/12/AL, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

W zakresie opodatkowania podatkiem VAT przekazania sprzętu przedstawicielom handlowym.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2012r. (data wpływu 26 września 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 grudnia 2012r. (data wpływu 24 grudnia 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT przekazania sprzętu przedstawicielom handlowym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2012r. do tut. organu, wpłynął wniosek z dnia 24 września 2012r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT przekazania sprzętu przedstawicielom handlowym.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 grudnia 2012r. (data wpływu 24 grudnia 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10 grudnia 2012r. znak: IBPP1/443-1019/12/AL.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zawierać będzie umowy o współpracę z przedstawicielami handlowymi prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach ww. umów przedstawiciele handlowi świadczyć będą usługi polegające na sprzedaży towarów Wnioskodawcy w jego imieniu i na jego rzecz.

Umowa o współpracy przewidywać będzie, że Wnioskodawca udostępnia przedstawicielom handlowym do używania, w celu wykonania umowy, sprzęt stanowiący jego własność w tym telefon komórkowy, komputer, oprogramowanie sprzedażowe, samochód dostawczy lub osobowy.

Wnioskodawca nie będzie świadczyć usługi udostępnienia powyższych przedmiotów na rzecz przedstawiciela handlowego (np, na podstawie umowy najmu lub dzierżawy), lecz są one udostępniane w ramach głównego celu umowy współpracy: umożliwienie przedstawicielom handlowym osiągnięcie jak największego pułapu sprzedaży towarów Wnioskodawcy. Udostępnienie tych urządzeń ma jednak charakter pomocniczy i niejako incydentalny. Nie jest także odrębnym świadczeniem. Przedmiotem ww. umów jest bowiem świadczenie przez przedstawiciela na rzecz Wnioskodawcy usług pośrednictwa w sprzedaży towarów stanowiących własność Wnioskodawcy.

Korzyścią przedstawiciela handlowego jest otrzymywanie prowizji z tytułu sprzedanych towarów Wnioskodawcy. Natomiast korzyścią po stronie Wnioskodawcy jest uzyskiwanie przychodów ze sprzedaży towarów, systematyczne zwiększanie obrotów, a także możliwość dotarcia dzięki przedstawicielom handlowym do jak najliczniejszej grupy odbiorców na terenie całego kraju. Nawiązanie współpracy z przedstawicielami handlowymi nie będącymi pracownikami Wnioskodawcy lecz prowadzącymi działalność gospodarczą oraz udostępnianie im sprzętu wyłącznie w celu umożliwienia dokonywania sprzedaży w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy pozostaje w bezpośrednim związku z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem. Istotnym jest również to, iż zgodnie z projektowanymi umowami przedstawiciel handlowy nie jest uprawniony do swobodnego dysponowania (jak właściciel) udostępnionymi mu przez Wnioskodawcę urządzeniami i samochodami, gdyż służą one jedynie wykonywaniu obowiązków na rzecz Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 24 grudnia 2012r. Wnioskodawca wskazał, iż jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Przekazanie sprzętu (telefonu komórkowego, komputera, oprogramowania sprzedażowego, samochodu dostawczego lub osobowego) przedstawicielom handlowym odbywać się będzie nieodpłatnie, tj. bez pobierania wynagrodzenia od przedstawicieli handlowych przez Wnioskodawcę. Wynagrodzenie nie jest pobierane, gdyż przekazany nieodpłatnie sprzęt służy wyłącznie wykonywaniu obowiązków przez przedstawicieli handlowych na rzecz Wnioskodawcy.

Przekazanie sprzętu będzie się odbywać na podstawie zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a przedstawicielem handlowym umowy pośrednictwa. Umowa pośrednictwa ma na celu poszukiwanie klientów przez przedstawicieli handlowej na towary będące własnością Wnioskodawcy. W przedmiotowej umowie będą zawarte szczegółowe zasady wykorzystania sprzętu wyłącznie w celu prawidłowego wykonania umowy przez przedstawicieli handlowych, tj. prawidłowego poszukiwania klientów towarów Wnioskodawcy.

Przekazanie sprzętu (telefonu komórkowego, komputera, oprogramowania sprzedażowego, samochodu dostawczego lub osobowego) przedstawicielom handlowym nie jest związane z przeniesieniem na przedstawicieli handlowych prawa do dysponowania sprzętem jak właściciel.

Korzystanie przez przedstawicieli handlowych z przedmiotowego sprzętu odbywa się w ograniczonym zakresie, tj. wyłącznie na potrzeby prawidłowego wykonania obowiązków wynikających z zawartej ze umowy pośrednictwa.

Po zakończeniu umowy pośrednictwa (rozwiązanie umowy lub jej wygaśnięcie) przedstawiciel handlowy będzie zobowiązany do niezwłocznego zwrotu sprzętu Wnioskodawcy.

Przy zakupie sprzętu przez Wnioskodawcę przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego:

  • w całości - w przypadku zakupu telefonu komórkowego, komputera, oprogramowania sprzedażowego, samochodu dostawczego;
  • w części: 60% nie więcej niż 6.000,00 zł. w przypadku zakupu samochodu osobowego.

Wnioskodawca informuje, iż wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w odniesieniu do przyszłego zdarzenia faktycznego dotyczy przekazania sprzętu przedstawicielom handlowym w ramach zawartych umów pośrednictwa.

Wnioskodawca wskazał, iż informacje podane w stanie faktycznym a odnoszące się do świadczenia usług przez przedstawiciela handlowego były uzupełnieniem stanu faktycznego i Wnioskodawca nie oczekuje w tym zakresie wydania interpretacji indywidualnej.

W tym zakresie Wnioskodawca uznał bowiem, iż świadczenie usług przez przedstawiciela handlowego na rzecz Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, tj. z zastosowaniem 23% stawki podatku VAT.

Opodatkowaniu podatkiem VAT podlega także sprzedaż towarów Wnioskodawcy do klientów pozyskanych za pomocą przedstawicieli handlowych. Tutaj również w opinii Wnioskodawcy zastosowanie znajdują ogólne zasady podatkowe dotyczące dostaw towarów do odbiorców.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie sprzętu (samochodu, komputera, telefonu) przez Wnioskodawcę na rzecz przedstawicieli handlowych będących przedsiębiorcami w celu wykonywania obowiązków związanych z poszukiwaniem rynków zbytu dla towarów Wnioskodawcy nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czy przedmiotowe przekazanie sprzętu na rzecz przedstawicieli handlowych wypełnia czy też nie wypełnia dyspozycję art. 8 ust. 2 ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy udostępnienie przedstawicielom handlowym będącym przedsiębiorcami urządzeń (samochodu, komputera, oprogramowania sprzedażowego, telefonu) w celu wykonania przez nich obowiązków wynikających z umowy o współpracy polegających na poszukiwaniu rynków zbytu towarów Wnioskodawcy nie podlega regulacji zarówno art. 5 ust. 1 pkt 1 jak i art. 8 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

Z uwagi na obowiązki i uprawnienia wynikające z przepisów ustawy o VAT zasadniczą kwestią do rozstrzygnięcia pozostaje odpowiedź na pytanie czy w przypadku udostępnienia ww. sprzętu mamy do czynienia ze świadczeniem usług przez Wnioskodawcę na rzecz przedstawiciela handlowego, czy też dokonane przez Wnioskodawcę czynności nie mieszczą się w definicji usług i stanowią jedynie czynność pomocniczą w wykonaniu przedmiotu umowy o współpracy. W konsekwencji do ustalenia pozostaje kwestia czy przekazanie sprzętu stanowi czy też nie stanowią odrębnego tytułu do opodatkowania podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT rozumie się świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, która nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 Ustawy o VAT. Z powołanych przepisów wynika zatem, iż aby w ogóle mogła być mowa o opodatkowaniu podatkiem VAT musi dojść do jakiegoś świadczenia. Opodatkowaniu podatkiem VAT podlega bowiem świadczenie usług za wynagrodzeniem.

Zgodnie z wykształconą linią orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (dalej: ETS) za świadczenie usług za wynagrodzeniem postrzegane mogą być tylko takie sytuacje w których:

  • istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem usług, a otrzymywaniem z tytułu tej czynności wynagrodzeniem,
  • usługodawcę łączy z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia za dokonane czynności,
  • wynagrodzenie musi być wyrażone w pieniądzu.

W niniejszej sprawie żadne z ww. przesłanek nie została spełniona.

Nadto zgodnie z ETS czynnikiem niezbędnym do tego, aby w ogóle doszło do świadczenia usługi jest konieczność zaistnienia konsumenta danej czynności. W niniejszej sprawie zasadniczo to Wnioskodawca odnosi korzyści z tytułu udostępniania urządzeń przedstawicielowi handlowemu, a zatem występuje w roli nabywcy, konsumenta, trudno więc mówić tu o świadczeniu usługi. Przedstawiciel handlowy ma bowiem obowiązek wykorzystywać przekazany sprzęt wyłącznie na potrzeby zwiększenia sprzedaży towarów Wnioskodawcy. Jednocześnie nie ma on prawa do wykorzystania sprzętu w innych celach, np. prywatnych lub na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Projektowana umowa o współpracy w przedmiotowej sprawie jest kompleksowym porozumieniem o współpracy. Podstawowym celem tego rodzaju porozumienia jest współdziałanie Wnioskodawcy oraz przedstawicieli handlowych przy sprzedaży towarów Wnioskodawcy. Te cele wyznaczają niejako charakter umowy dla potrzeb podatku VAT należnego. Opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 ustawy o VAT) a także wszelkiego rodzaju nieodpłatne przekazania towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT (art. 7 ust. 2 Ustawy o VAT oraz art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT). Z uwagi na brzmienie powyższych przepisów podatkowych, nie budzi wątpliwości, iż sprzedaż towarów przez przedstawicieli w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy podlegać będzie podatkowi VAT. Podobnie podatkowi VAT podlegać będzie odpłatne świadczenie usług przez przedstawiciela handlowego na rzecz Wnioskodawcy (prowizja przedstawiciela).

Jednakże samo udostępnienie urządzeń (samochód, telefon, komputer) nie będzie - w opinii Wnioskodawcy - przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT. Nie jest bowiem czynnością wymienioną w katalogu czynności opodatkowanych VAT, o którym mowa w art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT. Udostępnienie urządzeń przedstawicielom handlowym nie ma bowiem samodzielnego, tzn. w oderwaniu od umowy współpracy bytu prawnego. Nie jest ono także podyktowane ze strony Wnioskodawcy bezinteresowną pobudką przysporzenia korzyści majątkowych przedstawicielowi handlowemu. Jak wyjaśniono powyżej, Wnioskodawca udostępnia przedstawicielom handlowym pewne urządzenia niezbędne do realizacji umowy o współpracy, w ramach głównego celu tej umowy (tj. sprzedaży towarów Wnioskodawcy) będącego jednocześnie tytułem opodatkowania w VAT.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, nie świadczy on usługi na rzecz przedstawiciela handlowego, lecz w ramach głównego celu umowy współpracy, będącego jednocześnie tytułem, opodatkowania w VAT, udostępnia kooperantowi pewne urządzenia. Udostępnianie tych urządzeń ma jednak charakter pomocniczy i jedynie w celu prawidłowego wykonania umowy współpracy przez Strony tej umowy. Nie jest więc ono odrębnym świadczeniem na rzecz przedstawicieli handlowych, w związku z czym nie powinno być rozpatrzone jako odrębny tytuł do opodatkowania VAT. Nie można również przyjąć, że udostępnienie urządzeń to jakikolwiek inny tytuł do opodatkowania wymieniony w art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT. Nie mamy tu bowiem do czynienia ani z dostawą towarów (nie występuje przekazanie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, tj. bez ograniczeń), ani ze świadczeniem usług na rzecz przedstawiciela handlowego (przekazanie nie ma charakteru umowy najmu lub dzierżawy za wynagrodzeniem). W omawianym stanie faktycznym nie zostaje spełniona także przesłanka nieodpłatnego świadczenia usługi gdyż przekazane towary nie służą innym celom niż prowadzenie działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Udostępniony przedstawicielom handlowym sprzęt jest wykorzystywany wyłącznie w jednym celu związanym z podstawową działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, tj. w celu jak największej sprzedaży towarów Wnioskodawcy, także za pomocą przedstawicieli handlowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 117, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte w przypadku dostawy towarów w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, oraz w przypadku świadczenia usług w art. 8 ust. 2 ww. ustawy o VAT.

Jak wynika z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

  1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Zgodnie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

  1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
  2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca, będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, zawierać będzie umowy o współpracę z przedstawicielami handlowymi prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach ww. umów przedstawiciele handlowi świadczyć będą usługi polegające na sprzedaży towarów Wnioskodawcy w jego imieniu i na jego rzecz.

Umowa o współpracy przewidywać będzie, że Wnioskodawca udostępnia przedstawicielom handlowym do używania, w celu wykonania umowy, sprzęt stanowiący jej własność w tym telefon komórkowy, komputer, oprogramowanie sprzedażowe, samochód dostawczy lub osobowy.

Wnioskodawca nie będzie świadczyć usługi udostępnienia powyższych przedmiotów na rzecz przedstawiciela handlowego (no, na podstawie umowy najmu lub dzierżawy), lecz są one udostępniane w ramach głównego celu umowy współpracy: umożliwienie przedstawicielom handlowym osiągnięcie jak największego pułapu sprzedaży towarów Wnioskodawcy. Udostępnienie tych urządzeń ma jednak charakter pomocniczy i niejako incydentalny. Nie jest także odrębnym świadczeniem. Przedmiotem ww. umów jest bowiem świadczenie przez przedstawiciela na rzecz Wnioskodawcy usług pośrednictwa w sprzedaży towarów stanowiących własność Wnioskodawcy.

Korzyścią przedstawiciela handlowego jest otrzymywanie prowizji z tytułu sprzedanych towarów Wnioskodawcy. Natomiast korzyścią po stronie Wnioskodawcy jest uzyskiwanie przychodów ze sprzedaży towarów, systematyczne zwiększanie obrotów, a także możliwość dotarcia dzięki przedstawicielom handlowym do jak najliczniejszej grupy odbiorców na terenie całego kraju. Nawiązanie współpracy z przedstawicielami handlowymi nie będącymi pracownikami Wnioskodawcy lecz prowadzącymi działalność gospodarczą oraz udostępnianie im sprzętu wyłącznie w celu umożliwienia dokonywania sprzedaży w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy pozostaje w bezpośrednim związku z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem. Istotnym jest również to, iż zgodnie z projektowanymi umowami przedstawiciel handlowy nie jest uprawniony do swobodnego dysponowania (jak właściciel) udostępnionymi mu przez Wnioskodawcę urządzeniami i samochodami, gdyż służą one jedynie wykonywaniu obowiązków na rzecz Wnioskodawcy.

Przekazanie sprzętu (telefonu komórkowego, komputera, oprogramowania sprzedażowego, samochodu dostawczego lub osobowego) przedstawicielom handlowym odbywać się będzie nieodpłatnie, tj. bez pobierania wynagrodzenia od przedstawicieli handlowych przez Wnioskodawcę. Wynagrodzenie nie jest pobierane, gdyż przekazany nieodpłatnie sprzęt służy wyłącznie wykonywaniu obowiązków przez przedstawicieli handlowych na rzecz Wnioskodawcy.

Przekazanie sprzętu będzie się odbywać na podstawie zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a przedstawicielem handlowym umowy pośrednictwa. Umowa pośrednictwa ma na celu poszukiwanie klientów przez przedstawicieli handlowej na towary będące własnością Wnioskodawcy. W przedmiotowej umowie będą zawarte szczegółowe zasady wykorzystania sprzętu wyłącznie w celu prawidłowego wykonania umowy przez przedstawicieli handlowych, tj. prawidłowego poszukiwania klientów towarów Wnioskodawcy.

Przekazanie sprzętu (telefonu komórkowego, komputera, oprogramowania sprzedażowego, samochodu dostawczego lub osobowego) przedstawicielom handlowym nie jest związane z przeniesieniem na przedstawicieli handlowych prawa do dysponowania sprzętem jak właściciel.

Korzystanie przez przedstawicieli handlowych z przedmiotowego sprzętu odbywa się w ograniczonym zakresie, tj. wyłącznie na potrzeby prawidłowego wykonania obowiązków wynikających z zawartej ze umowy pośrednictwa.

Po zakończeniu umowy pośrednictwa (rozwiązanie umowy lub jej wygaśnięcie) przedstawiciel handlowy będzie zobowiązany do niezwłocznego zwrotu sprzętu Wnioskodawcy.

Przy zakupie sprzętu przez Wnioskodawcę przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego:

  • w całości - w przypadku zakupu telefonu komórkowego, komputera, oprogramowania sprzedażowego, samochodu dostawczego;
  • w części: 60% nie więcej niż 6.000,00 zł. w przypadku zakupu samochodu osobowego.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że nie mamy w przedmiotowej sprawie do czynienia z dostawą towarów, gdyż Wnioskodawca w dalszym ciągu pozostaje właścicielem przekazywanych przedstawicielom handlowym do używania urządzeń. Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W wyżej powołanym przepisie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT mowa jest o czynności, która daje otrzymującemu towar, prawo do rozporządzania rzeczą jak właściciel. Natomiast w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, wraz z udostępnieniem przekazaniem urządzeń (samochodu, komputera, oprogramowania sprzedażowego czy telefonu) nie dochodzi do przeniesienia na przedstawicieli handlowych prawa do rozporządzania urządzeniami jak właściciel. Zatem nie mamy tu do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu powyższego przepisu.

W myśl powołanej powyżej w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definicji świadczenia usług, wydanie rzeczy do użytkowania bez przeniesienia na odbiorcę prawa do rozporządzania nimi stanowi natomiast świadczenie usług.

Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi mieć miejsce brak związku świadczonych usług z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Niedopełnienie warunków określonych w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc treść powołanych przepisów prawa do opisanego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż przekazanie przez Wnioskodawcę do bezpłatnego używania przez przedstawicieli handlowych (samochodu, komputera, oprogramowania sprzedażowego czy telefonu) nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT ze względu na fakt, iż nie będzie miał w tym przypadku zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

W ocenie tut. organu z wniosku wynika, iż nieodpłatne przekazanie do używania przez przedstawicieli handlowych ww. urządzeń będzie odbywało się w związku z potrzebami prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Korzyścią po stronie Wnioskodawcy będzie bowiem uzyskiwanie przychodów ze sprzedaży towarów, systematyczne zwiększanie obrotów, a także możliwość dotarcia dzięki przedstawicielom handlowym do jak najliczniejszej grupy odbiorców na terenie całego kraju. A zatem udostępnianie przedstawicielom handlowym sprzętu wyłącznie w celu umożliwienia dokonywania sprzedaży w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy pozostaje w bezpośrednim związku z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem.

Zatem, nieodpłatne udostępnianie przekazanie do używania przez przedstawicieli handlowych sprzętu tj. samochodu osobowego lub ciężarowego, komputera, oprogramowania sprzedażowego czy telefonu na podstawie umowy pośrednictwa, związane z potrzebami działalności gospodarczej Wnioskodawcy nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że udostępnienie przedstawicielom handlowym, będącym przedsiębiorcami urządzeń w celu wykonania przez nich obowiązków wynikających z umowy o współpracy polegających na poszukiwaniu rynków zbytu towarów Wnioskodawcy nie podlega regulacji art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, należało uznać za prawidłowe, jednakże z innych powodów niż wskazał Wnioskodawca, gdyż w ocenie tut. organu dochodzi w istocie do użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do celów tej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany stanu prawnego lub zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 390 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach