Temat interpretacji

Zwolnienie od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, reprezentowanego przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2011 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 30 czerwca 2011 r., do Biura KIP w Lesznie 1 lipca 2011 r.), uzupełnionym pismami z dnia 21 września 2011 r. (data wpływu: 26 września 2011 r. oraz 12 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 21 września 2011 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego oraz o pełnomocnictwo dla osoby podpisanej pod uzupełnieniem do wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie: działalność rozrywkowa, usługi i handel.

W roku 1994, aktem notarialnym, Zainteresowany nabył nieruchomość, w skład której wchodziły dwie działki o łącznej powierzchni 0,58 ha, budynek mieszkalny i budynek gospodarczy. Zbywcą nieruchomości była osoba prywatna. Zakupu Zainteresowany dokonał jako osoba fizyczna i do celów osobistych. W roku 1997, na podstawie uzyskanych pozwoleń, Wnioskodawca dokonał rozbudowy budynku mieszkalnego gospodarczego (na gospodarczo- mieszkalny), adaptując je do celów agroturystyki; pobudował kolejny budynek mieszkalny i basen przydomowy. W roku 2002 Wnioskodawca dokonał rozbudowy istniejących budynków mieszkalnych, powiększając ich powierzchnie o część mieszkalną i gastronomiczną. Budynek mieszkalno gospodarczy przystosował w części do potrzeb mieszkalnych oraz garażowych i kotłowni c.o. dla obiektu. Wszystkie prace przeprowadzone zostały poza działalnością gospodarczą.

Działka, na której posadowione są nieruchomości ma charakter rolniczy, Wnioskodawca nie mógł więc prowadzić tam działalności gospodarczej. W roku 2002 Zainteresowany wystąpił do Urzędu Gminy o uzyskanie pozwolenia na użytkowanie terenu rolniczego na cele nierolnicze i od roku 2003 budynki wykorzystywał do prowadzonej działalności gospodarczej, tj. usługi moteli i gastronomii. Wnioskodawca nie wprowadził nieruchomości do ewidencji środków trwałych swojej firmy. Przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca zamierza w niedalekiej przyszłości sprzedać.

W piśmie z dnia 21 września 2011 r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Zainteresowany wskazał ponadto, że:

Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą od roku 1994. Początkowo w jej zakresie była działalność rozrywkowa prowadzenie przewoźnych strzelnic. Od listopada 1998 r. Zainteresowany poszerzył działalność o prowadzenie usług moteli oraz gastronomii. Ze względu na fakt, ze Wnioskodawca zamierzał dokonywać sprzedaży napoi alkoholowych, zarejestrował się jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem tego podatku z tytułu działalności rozrywkowej, moteli i drink barów.

Wymienioną we wniosku nieruchomość Zainteresowany nabył w roku 1994 od osoby prywatnej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Było to gospodarstwo rolne z posadowionymi budynkami mieszkalnym oraz gospodarczym. Wnioskodawca dokonał zakupu jako osoba fizyczna niebędąca zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, z zamiarem użytkowania jej do celów prywatnych. Obiekt miał charakter gospodarstwa rolnego, przy nabyciu którego nie służyło Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku VAT.

Dokonując rozbudowy nabytych budynków, Zainteresowany planował wykorzystywać je do celów prywatnych w części agroturystycznych. Budynki są typu willowego, jednopiętrowe z użytkowym poddaszem. Dom mieszkalny zaadoptowano do celów agroturystyki. Obecnie jego powierzchnia zabudowy to 776,30 m², użytkowa 477,80 m². Kolejny, pobudowany pensjonat ma powierzchnię zabudowy oraz użytkową jak wyżej wymieniony. Budynek gospodarczy (parterowy, podpiwniczony, z użytkowym poddaszem), Zainteresowany dostosował do potrzeb kotłowni, garażu. Prace adaptacyjne i budowlane przeprowadzone zostały w latach 1995- 1997. Ze względu na charakter budynków oraz ich przeznaczenie Wnioskodawca nie ewidencjonował poniesionych nakładów oraz nie odliczał podatku VAT od tych wydatków (w tym okresie Wnioskodawca nie był czynnym podatnikiem podatku VAT). Nakłady poniesione na rozbudowę budynków przekroczyły 30% wartości początkowej.

Decyzję o wykorzystaniu obiektu do prowadzenia działalności gospodarczej, tj. noclegów i drink baru Wnioskodawca podjął w roku 2001. Nieruchomość zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego przeznaczona była do celów rolniczych. Decyzją Uchwały Rady Miejskiej z dnia 12 października 2001 r., dokonano zmiany przeznaczenia działki rolnej na funkcję turystyczną z wynajmem pokoi. Dało to Wnioskodawcy możliwość wykorzystania gruntów rolniczych na cele nierolnicze i od roku 2003 prowadzenia tam działalności gospodarczej. Zainteresowany nie wprowadził obiektu do ewidencji środków trwałych firmy.

Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności jako rolnik ryczałtowy, nie sprzedawał produktów rolnych z przedmiotowej nieruchomości. Dochody uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej w obiektach, o których mowa we wniosku Zainteresowany rozliczał na zasadach ogólnych i są one w całości opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi działalność na przedmiotowej nieruchomości do chwili obecnej wykorzystując do tego celu całość posadowionych tam budynków. Budynki, zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych mają charakter niemieszkalny, przystosowane są do celów krótkotrwałego zakwaterowania (motel) z drink barem. Dotychczas nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy najmu czy dzierżawy.

Przedmiotowa nieruchomość - w ocenie Zainteresowanego - zbywana będzie w ramach pierwszego zasiedlenia, użytkowanie jej, w ramach czynności opodatkowanej podatkiem VAT Wnioskodawca rozpoczął w roku 2003.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości będzie zwolniona od podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, nieruchomość została zakupiona od osoby fizycznej i do celów prywatnych, od jej zakupu oraz od zakupionych materiałów do jej rozbudowy nie odliczano podatku VAT, a Zainteresowany nie był w tym okresie zarejestrowanym podatnikiem VAT, a budynki miały służyć wyłącznie do celów osobistych. Biorąc pod uwagę fakt, że w momencie nabycia nieruchomości i późniejszej jej modernizacji nie przysługiwało Zainteresowanemu prawo do odliczenia podatku VAT - w ocenie Wnioskodawcy - sprzedaż nieruchomości będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ( ).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z powyższego, zarówno odpłatna dostawa nieruchomości zabudowanej (jako towaru) stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza według ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Podstawowa stawka podatku w myśl art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie art. 2 pkt 14 ustawy rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m. in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Ponadto, za oddanie do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, uznać należy nie tylko sprzedaż, ale również umowy najmu i dzierżawy. Zatem pierwszym zasiedleniem będzie także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Wskazać również należy, iż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie zaś z art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków, możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Powyższe prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak dla dostawy budynków, budowli lub ich części na tym gruncie posadowionych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie: działalność rozrywkowa, usługi i handel. W roku 1994, aktem notarialnym, Zainteresowany nabył nieruchomość, w skład której wchodziły dwie działki o łącznej powierzchni 0,58 ha, budynek mieszkalny i budynek gospodarczy. Zbywcą nieruchomości była osoba prywatna. Zakupu Zainteresowany dokonał jako osoba fizyczna i do celów osobistych. W roku 1997, na podstawie uzyskanych pozwoleń, Wnioskodawca dokonał rozbudowy budynku mieszkalnego gospodarczego (na gospodarczo- mieszkalny), adaptując je do celów agroturystyki; pobudował kolejny budynek mieszkalny i basen przydomowy. W roku 2002 Wnioskodawca dokonał rozbudowy istniejących budynków mieszkalnych, powiększając ich powierzchnie o część mieszkalną i gastronomiczną. Budynek mieszkalno gospodarczy przystosował w części do potrzeb mieszkalnych oraz garażowych i kotłowni c.o. dla obiektu. Wszystkie prace przeprowadzone zostały poza działalnością gospodarczą. Działka, na której posadowione są nieruchomości ma charakter rolniczy, Wnioskodawca nie mógł więc prowadzić tam działalności gospodarczej. W roku 2002 Zainteresowany wystąpił do Urzędu Gminy o uzyskanie pozwolenia na użytkowanie terenu rolniczego na cele nierolnicze i od roku 2003 budynki wykorzystywał do prowadzonej działalności gospodarczej, tj. usługi moteli i gastronomii.

Zainteresowany jest czynnym podatnikiem tego podatku z tytułu działalności rozrywkowej, moteli i drink barów. Dokonując rozbudowy nabytych budynków, Zainteresowany planował wykorzystywać je do celów prywatnych w części agroturystycznych. Prace adaptacyjne i budowlane przeprowadzone zostały w latach 1995- 1997. Ze względu na charakter budynków oraz ich przeznaczenie Wnioskodawca nie ewidencjonował poniesionych nakładów oraz nie odliczał podatku VAT od tych wydatków (w tym okresie Wnioskodawca nie był czynnym podatnikiem podatku VAT). Nakłady poniesione na rozbudowę budynków przekroczyły 30% wartości początkowej. Decyzję o wykorzystaniu obiektu do prowadzenia działalności gospodarczej, tj. noclegów i drink baru Wnioskodawca podjął w roku 2001. Nieruchomość zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego przeznaczona była do celów rolniczych. Decyzją Uchwały Rady Miejskiej z dnia 12 października 2001 r., dokonano zmiany przeznaczenia działki rolnej na funkcję turystyczną z wynajmem pokoi. Dało to Wnioskodawcy możliwość wykorzystania gruntów rolniczych na cele nierolnicze i od roku 2003 prowadzenia tam działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie prowadził działalności jako rolnik ryczałtowy, nigdy nie prowadził, nie sprzedawał produktów rolnych z przedmiotowej nieruchomości. Dochody uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej w obiektach, o których mowa we wniosku Zainteresowany rozliczał na zasadach ogólnych i są one w całości opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi działalność na przedmiotowej nieruchomości do chwili obecnej wykorzystując do tego celu całość posadowionych tam budynków. Budynki, zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych mają charakter niemieszkalny, przystosowane są do celów krótkotrwałego zakwaterowania (motel) z drink barem. Dotychczas nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy najmu czy dzierżawy. Przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca zamierza w niedalekiej przyszłości sprzedać.

Jak już wcześniej wskazano, dla dostawy nieruchomości budynków, budowli lub ich części, ustawodawca przewidział możliwość stosowania zwolnienia od podatku w oparciu o jedną z dwóch podstaw prawnych: art. 43 ust. 1 pkt 10 lub też pkt 10a. Jednakże, dla możliwości zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy istotne jest, czy dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, czy też nie.

Analizując powołaną wcześniej definicję pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, najmu czy dzierżawy, pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ona ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku, pierwsze zasiedlenie budynków i budowli posadowionych na przedmiotowym gruncie nie miało miejsca. Wnioskodawca zakupił bowiem nieruchomość od osoby fizycznej nie będąc w tym czasie czynnym podatnikiem podatku VAT, a zatem czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Również nakłady jakich Zainteresowany dokonał na ulepszenie nieruchomości były ponoszone w okresie, kiedy z racji tego, że Wnioskodawca nie był podatnikiem VAT nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dostawa budynków i budowli posadowionych na przedmiotowym gruncie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, a zatem nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jednakże z uwagi na fakt, iż w stosunku do przedmiotowych budynków i budowli dokonującemu ich dostawy (Wnioskodawcy) nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz Zainteresowany nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, dla dostawy tychże budynków i budowli spełnione zostaną przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W konsekwencji powyższego zbycie gruntu, na którym posadowione są ww. budynki i budowle - zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy - również będzie zwolnione od podatku.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zatem zaznaczyć należy, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego, z którego wynika, iż dostawa wszystkich znajdujących się na przedmiotowym gruncie budynków i budowli będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia i w związku z ulepszeniem każdego z budynków i budowli Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości zabudowanej. Odpowiedź na pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, została udzielona odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPB1/415-1058/11-6/AG, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu