Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2011 r. (data wpływu 13 lipca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 września 2011 r. (data wpływu 3 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 września 2011 r. (data wpływu 3 października 2011 r.), w którym doprecyzowano opis stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi zakład optyczny, w którym wykonuje okulary do korekcji wzroku, wyposażone w szkła obrobione optycznie, szklane i inne bezbarwne, jednoogniskowe, dwuogniskowe oraz okulary gogle i temu podobne korekcyjne ochronne (dotyczy soczewek wieloogniskowych) sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 32.50.42.0.

Wykonywane w zakładzie optycznym Zainteresowanej okulary korekcyjne są opodatkowane dwoma stawkami podatku VAT, naliczanymi od różnych podstaw opodatkowania:

• dla opraw korekcyjnych 23% i 8% (w zależności od dostawy),
• dla soczewek okularowych 8%,
• wykonanie okularów (usługa) 23%.

Nabywając soczewki i oprawy od tych samych dostawców co inni optycy Wnioskodawczyni dowiedziała się, że optycy na dostawę okularów korekcyjnych stosują jednolitą stawkę VAT 8%. Oprawy okularowe i soczewki okularowe (korekcyjne) stosowane przy wyrobie okularów korekcyjnych Zainteresowana nabywa od dostawców, którzy na te wyroby posiadają certyfikat Urzędu Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Zainteresowana okulary korekcyjne wykonuje wyłącznie na zamówienie według szczegółowego opisu sporządzonego przez lekarzy okulistów i optometrystów.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana wskazała, iż zgodnie z definicją wyrobu medycznego, zawartego w ustawie z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679) należy uznać okulary korekcyjne za wyroby medyczne.

Podstawą do uznania okularów korekcyjnych jako wyrobu medycznego jest zakwalifikowanie ich zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 38 wskazanej wyżej ustawy jako wyrób medyczny przyjmuje się bowiem narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

1. diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby,
2. diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia,
3. badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego,
4. regulacji poczęć

których zasadnicze zamierzone działanie w ciele lub na ciele ludzkim nie jest osiągane w wyniku zastosowania środków farmakologicznych, immunologicznych lub metabolicznych, lecz których działanie może być wspomagane takimi środkami.

Okulary korekcyjne są artykułem stosowanym samodzielnie, mającym na celu łagodzenie upośledzenia jakim jest wada wzroku.

Zgodnie z powyższą definicją przyjmuje się okulary korekcyjne jako wyroby medyczne.

Wyroby medyczne wykonywane na zamówienie zgodnie z art. 11 ust. 2 wskazanej wyżej ustawy nie wymagają przy wprowadzeniu do obrotu oznaczenia symbolem CE. Okulary korekcyjne wykonywane przez Zainteresowaną i stanowiące przedmiot zapytania są wykonywane na zamówienie, zatem przy wprowadzeniu nie wymagają oznakowania symbolem CE.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy okulary korekcyjne wykonane zgodnie z pisemną instrukcją lekarza okulisty lub optometrysty, do wykonania których Wnioskodawczyni nabywa soczewki i oprawy od dostawców posiadających certyfikat wyrobów medycznych, mogą być opodatkowane jednolitą stawką VAT 8%, jako wyrób medyczny, o którym mowa w poz. 106 załącznika nr 3 do ustawy o podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679), okulary ochronne, korekcyjne są wyrobem medycznym. Nie są wyrobem medycznym okulary niebędące okularami korekcyjnymi czyli z soczewkami z mocą zerową.

Zdaniem Zainteresowanej okulary korekcyjne wykonywane w zakładzie optycznym, na bazie zakupionych soczewek korekcyjnych i opraw okularowych z różnymi stawkami VAT, od dostawców posiadających certyfikat Urzędu Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, są wyrobami medycznymi, o których mowa w poz. 106 załącznika nr 3 do ustawy o podatku VAT, a jako ich wytwórca ma prawo do zastosowania na ten wyrób 8% stawki podatku VAT.

Przedmiotem sprzedaży w zakładzie Zainteresowanej są okulary korekcyjne jako całość wyrobu medycznego, złożone z oprawy korekcyjnej i soczewek korekcyjnych i na ten właśnie wyrób, w ocenie Wnioskodawczyni powinna stosować 8% stawkę podatku VAT.

Jeżeli każdy z ww. towarów (oprawa korekcyjna, soczewka korekcyjna) jest sprzedawana z osobna to w opinii Zainteresowanej, powinna być opodatkowana taką samą stawką podatku VAT, jaką były te towary opodatkowane w chwili zakupu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak w myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy o VAT, zawierającym Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7% (w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. 8%), w poz. 105 zostały wymienione, bez względu na symbol PKWiU wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika.

Podstawowym kryterium decydującym o sposobie opodatkowania dostaw okularów korekcyjnych jest zakwalifikowanie tych towarów do wyrobów medycznych w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych, pod pojęciem wyrobu medycznego należy rozumieć narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

1. diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby,
2. diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia,
3. badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego,
4. regulacji poczęć

których zasadnicze zamierzone działanie w ciele lub na ciele ludzkim nie jest osiągane w wyniku zastosowania środków farmakologicznych, immunologicznych lub metabolicznych, lecz których działanie może być wspomagane takimi środkami.

Z cytowanego wyżej przepisu wynika, że to wytwórca decyduje czy wyrób jest wyrobem medycznym, czy też nim nie jest, zgodnie z przewidywanym zastosowaniem tego wyrobu.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 45 ustawy o wyrobach medycznych, wytwórcą jest:

1. podmiot odpowiedzialny za projektowanie, wytwarzanie, pakowanie i oznakowanie wyrobu przed wprowadzeniem go do obrotu pod nazwą własną, niezależnie od tego, czy te czynności wykonuje on sam, czy w jego imieniu inny podmiot,
2. podmiot, który montuje, pakuje, przetwarza, całkowicie odtwarza lub oznakowuje gotowy produkt lub nadaje mu przewidziane zastosowanie, w celu wprowadzenia go do obrotu jako wyrobu pod nazwą własną, z wyjątkiem podmiotu, który montuje lub dostosowuje wyroby już wprowadzone do obrotu, w celu ich przewidzianego zastosowania przez indywidualnego pacjenta.

Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 20 czerwca 2005 r., sygn. PP3-812-285/2004/BL/BM6 -3892 wyjaśniło, iż: W świetle informacji przekazanych przez Ministerstwo Zdrowia, okulary korekcyjne spełniające określone w ustawie o wyrobach medycznych kryteria, zarówno gotowe jak i wykonywane na zamówienie są wyrobem medycznym. Nie dotyczy to jednak okularów przeznaczonych do celów innych niż medyczne (np. okulary słoneczne). Przez okulary wykonane na zamówienie należy rozumieć te, które są wykonane według specjalnej pisemnej instrukcji sporządzonej przez lekarza okulistę lub inną uprawnioną osobą.

Natomiast jak wynika z opinii Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych okulary korekcyjne wykonane z wprowadzonych do obrotu opraw i soczewek, oznakowanych znakiem zgodności CE są wyrobem medycznym, aczkolwiek nie spełniają definicji wyrobu medycznego wykonywanego na zamówienie, określonej w art. 3 ust. 1 pkt 22 ww. ustawy.

Mając na uwadze powyższe, dostawa okularów korekcyjnych, uznanych za wyroby medyczne w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych, dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi zakład optyczny, w którym wykonuje według szczegółowego opisu sporządzonego przez lekarzy okulistów i optometrystów okulary korekcyjne. W ocenie Zainteresowanej, zgodnie z definicją wyrobu medycznego, zawartego w ustawie o wyrobach medycznych, okulary korekcyjne należy uznać za wyroby medyczne.

Odnosząc przytoczone powyżej regulacje prawne do opisu sprawy stwierdzić należy, iż do sprzedaży okularów korekcyjnych, będących wyrobem medycznym, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych (jak wskazano we wniosku), Wnioskodawczyni powinna stosować 8% stawkę podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 2 w powiązaniu z art. 146a pkt 2 oraz pozycją 105 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodatkowo tut. Organ podkreśla, iż zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), organy podatkowe przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Oznacza to, że organy podatkowe nie mają umocowania prawnego do dokonywania interpretacji przepisów prawa innych niż przepisy prawa podatkowego.

Wobec powyższego, tut. Organ nie jest organem kompetentnym do dokonania oceny w zakresie stwierdzenia, czy w rozumieniu przepisów ustawy o wyrobach medycznych sprzedawane przez Wnioskodawczynię towary stanowiące przedmiot zapytania są wyrobami medycznymi, w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych. Ustawa ta, choć powołana w ustawie o podatku od towarów i usług, nie jest elementem prawa podatkowego, wobec czego przepisy tej ustawy nie mogą być przedmiotem interpretacji udzielanej przez tut. Organ. Interpretacja taka wykraczałaby poza zakres interpretacji prawa podatkowego, do której uprawniony jest Dyrektor Izby Skarbowej w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej. W związku z tym, niniejsza interpretacja została udzielona przy założeniu, iż wymienione we wniosku towary stanowią wyroby medyczne w rozumieniu powołanej ustawy o wyrobach medycznych.

Ponadto wskazać należy, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności wysokości (stawki) opodatkowania sprzedaży poszczególnych towarów (tj. opraw korekcyjnych i soczewek korekcyjnych) osobno, a nie łącznie, jako okulary korekcyjne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu