Temat interpretacji

Czy świadczone przez Spółkę usługi konserwacji i rekonstrukcji obiektów sakralnych są zwolnione od podatku VAT? Jeżeli nie, to jaką stawkę podatku VAT zastosować do obiektów konserwowanych i rekonstruowanych będących obecnie w trakcie realizacji usługi (na dzień 1 stycznia 2011r. są w realizacji 3 ołtarze), a ograniczonych umową w której to cena nie może ulec zmianie?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2011r. (data wpływu do tut. BKIP 20 stycznia 2011r.), uzupełnionym pismami z dnia 23 lutego 2011r. oraz 13 kwietnia 2011r. (data wpływu 25 lutego 2011r. oraz 14 kwietnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia od podatku VAT, na podst. art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, świadczonych przez Wnioskodawcę usług konserwatorskich jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2011r. wpłynął do tut. BKIP wniosek, uzupełniony w dniu 25 lutego 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia od podatku VAT, na podst. art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, świadczonych przez Wnioskodawcę usług konserwatorskich.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 5 kwietnia 2011r. znak: IBPP2/443-96/11/WN wezwano o ich uzupełnienie. Uzupełnienia dokonano w dniu 14 kwietnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Do 31 grudnia 2010 roku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1, załącznikiem nr 4 poz. 11,usługi związane z kulturą (PKWiU: ex 92) były zwolnione od podatku VAT, co potwierdzono w interpretacji indywidualnej nr IBPP2/443-1015/08/WN z dnia 12 grudnia 2008 roku. W ustawie z dnia 20 października 2010 roku (Dz. U. Nr 226, poz. 1476) załącznik nr 4 wykaz usług zwolnionych od podatku został uchylony, a uregulowania dotyczące zwolnień przeniesiono do art. 43 ust. 1 pkt 33 usługi kulturalne świadczone przez: podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związanymi.

Kościół jest podmiotem prawa publicznego - art. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 roku o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w RP oraz art. 4 Konkordatu. Kościół organizuje i prowadzi działalność kulturalną - art. 51 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w RP oraz art. 22 Konkordatu. Organizatorem tworzącym instytucje kultury jest Metropolita który to powołał: Muzeum Archidiecezjalne, Galerię Sztuki oraz Pracownię Konserwacji Zabytków - art. 3 ust. 5 i art. 5 ustawy z dnia 23 lipca 2003 roku o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz art. 1, art. 3 ustawy z dnia 25 października 1991 roku o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Spółka w której działa Pracownia Konserwacji Zabytków jest własnością Archidiecezji Kościoła Rzymsko - Katolickiego. Pracownia Konserwacji Zabytków została utworzona przez Arcybiskupa Metropolitę w 1999 roku dla ratowania zabytkowych obiektów sakralnych jak: ołtarzy, tryptyków, konfesjonałów, sedlli, rzeźb, obrazów, ikon i innych obiektów należących do kościołów i kaplic parafii rzymsko-katolickich.

Pracownia prowadzona jest przez dyplomowanego konserwatora zabytków pod którego nadzorem prowadzone są wszystkie prace. Do każdego obiektu sporządzana jest dokumentacja konserwatorska, a na obiekty wpisane do Rejestru Zabytków wydawane są pozwolenia Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

W uzupełnieniu wniosku (data wpływu 14 kwietnia 2011r.) Spółka wyjaśniła, co następuje:

• usługi świadczone przez Spółkę są pracami konserwatorskimi i restauratorskimi w rozumieniu ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z dnia 23 lipca 2003 roku, zwanej dalej uoz, art. 3 pkt 6 i 7;
• wymienione we wniosku obiekty sakralne (ołtarze, tryptyki, konfesjonały, sedlle, rzeźby, obrazy, ikony i inne obiekty należące do kościołów oraz kaplic parafii rzymsko-katolickich) są zabytkami w rozumieniu uoz, art. 3 pkt 1;
• zabytki przy których wykonywane są prace konserwatorskie i restauratorskie należą do grupy wpisanych do rejestru zabytków bądź wpisanych do inwentarza muzeum bądź posiadających wartość historyczną, artystyczną lub naukową, ale nierejestrowych;
• do każdego obiektu sporządzana jest dokumentacja konserwatorska a na obiekty wpisane do Rejestru Zabytków wydawane są pozwolenia Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków;
• Spółka zatrudnia osoby posiadające wykształcenie i doświadczenie zawodowe w pracach konserwatorskich i restauratorskich, prace te prowadzone są pod nadzorem osoby uprawnionej, kierownika pracowni, konserwatora zabytków (zaświadczenie wydane przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków);
• zespół pod kierunkiem kierownika pracowni wykonuje i będzie wykonywał prace konserwatorskie i restauratorskie także w przypadku prac na które wydano bądź zostaną wydane pozwolenia Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, we wszystkich pozwoleniach jako osoba odpowiedzialna za prowadzenie prac wskazany jest kierownik pracowni;
• pracownia konserwacji zabytków stale współpracuje z rzeczoznawcą Ogólnopolskiej Rady Dzieł Sztuki w zakresie konserwacji malarstwa i rzeźby polichromowanej;
• za świadczenia usług konserwatorskich i restauratorskich wymienionych we wniosku Spółka osiąga w sposób systematyczny zyski, uchwałą Zwyczajnego Zgromadzenia Wspólników osiągane zyski są corocznie przekazywane w całości na cele statutowe - kultu religijnego Archidiecezji w rozumieniu ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, art. 55 pkt 3: Dochody z działalności gospodarczej kościelnych osób prawnych oraz spółek, których udziałowcami są wyłącznie te osoby, są zwolnione od opodatkowania w części, w jakiej zostały przeznaczone w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na cele kultowe, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, działalność charytatywno-opiekuńczą, punkty katechetyczne, konserwację zabytków oraz na inwestycje sakralne, o których mowa w art. 41 ust. 2, i te inwestycje kościelne, o których mowa w art. 41 ust. 3, których przedmiotem są punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze, jak również remonty tych obiektów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy świadczone przez Spółkę usługi konserwacji i rekonstrukcji obiektów sakralnych są zwolnione od podatku VAT... Jeżeli nie, to jaką stawkę podatku VAT zastosować do obiektów konserwowanych i rekonstruowanych będących obecnie w trakcie realizacji usługi (na dzień 1 stycznia 2011r. są w realizacji 3 ołtarze), a ograniczonych umową w której to cena nie może ulec zmianie...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33, ust. 18 ustawy o VAT, usługi konserwacji i rekonstrukcji obiektów sakralnych są zwolnione od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (). W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., w myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwolnione od podatku były usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy, jednakże przepis ten został uchylony. W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2011r., zwolnienia od podatku dotyczące dostaw towarów i świadczonych usług zawarte są bezpośrednio w art. 43 ustawy o VAT. Zatem w tym artykule należy poszukiwać ewentualnej podstawy do zwolnienia z opodatkowania czynności związanych ze świadczeniem usług w zakresie konserwacji i rekonstrukcji zabytków. Ponadto należy wskazać, że w dniu 6 kwietnia 2011r. ogłoszono rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), które w § 43 również zawiera normatywną podstawę do zwolnienia z opodatkowania VAT usług polegających na prowadzeniu prac konserwatorskich i restauratorskich.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, podatnik świadczy usługi związane z konserwacją i rekonstrukcją obiektów sakralnych. Zdaniem Wnioskodawcy usługi te korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT.

Dokonując oceny stanowiska Wnioskodawcy należy na wstępie przywołać treść art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347, str. 1), z brzmieniem której zgodne muszą być przepisy polskiej ustawy o VAT, przewiduje zwolnienia dla usług kulturalnych, stwierdzając w art. 132 ust. 1 lit. n), że zwolnieniu z podatku podlega świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Wynika zatem z tego, że ustawodawca europejski dał państwom członkowskim możliwość określenia, które podmioty niebędące podmiotami prawa publicznego, świadczące usługi kulturalne, będą mogły korzystać ze zwolnienia z VAT.

Polski ustawodawca zwalnia od podatku zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT usługi kulturalne świadczone przez dwie grupy podmiotów. Do pierwszej z nich zaliczył:

• podmioty prawa publicznego lub
• inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym, lub
• wpisane do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Należy przy tym zauważyć, że usługi kulturalne świadczone przez ww. podmioty są zwolnione od podatku VAT pod warunkiem, że podmioty te nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy o VAT). Zwolnieniu od podatku VAT podlegać będzie również dostawa towarów ściśle z usługami kulturalnymi związana, dokonywana przez wskazane wyżej podmioty (tj. określone w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a) ustawy o VAT), przy czym zwolnieniu nie będzie podlegała dostawa towarów i świadczenie usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej lub ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia (art. 43 ust. 17 ustawy o VAT).

W skład drugiej grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli natomiast indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Wykonywanie przez te podmioty usług kulturalnych daje zatem możliwość zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca, będący spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie usług konserwacji i rekonstrukcji zabytków, nie jest żadnym z podmiotów o których jest mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT. Nie może zostać uznany za podmiot prawa publicznego, albowiem podmiotowość Wnioskodawcy wynika z przepisów prawa prywatnego (ustawy z dnia 15 września 2000r. - kodeks spółek handlowych Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), a nie prawa publicznego. Należy zaznaczyć, że podmiotem prawa publicznego, zgodnie z definicją zawartą w artykule 1 Dyrektywy 2004/18/WE jest każdy podmiot:

1. ustanowiony w szczególnym celu zaspokajania potrzeb w interesie ogólnym, które nie mają charakteru przemysłowego ani handlowego;
2. posiadający osobowość prawną; oraz
3. finansowany w przeważającej części przez państwo, jednostki samorządu terytorialnego lub inne podmioty prawa publicznego; albo taki, którego zarząd podlega nadzorowi ze strony tych podmiotów; albo taki, w którym ponad połowa członków organu administrującego, zarządzającego lub nadzorczego została wyznaczona przez państwo, jednostki samorządu terytorialnego lub inne podmioty prawa publicznego.

Spółka nie jest również innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym ani nie jest wpisana do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Z uwagi na odesłanie przez ustawodawcę do odrębnych przepisów przyjąć należy, że w przypadku gdy przepis prawa uzna dany podmiot za instytucję o charakterze kulturalnym i podmiot ten będzie świadczył usługi kulturalne na warunkach określonych w przepisie, zastosowanie będzie miało przedmiotowe zwolnienie. Innymi podmiotami uznanymi na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym mogą być np. podmioty o których jest mowa w art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 23 lipca 2003r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm.) zgodnie z którym, za instytucję kultury wyspecjalizowaną w opiece nad zabytkami należy uważać instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, której celem statutowym jest sprawowanie opieki nad zabytkami. Jak wynika z zapisów ustawy z dnia 25 października 1991r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j. Dz. U. z 2001r. Nr 13, poz. 123 ze zm.), instytucjami kultury są jednostki organizacyjne dla których organizatorami są ministrowie, kierownicy urzędów centralnych oraz jednostki samorządu terytorialnego (art. 8 i 9 w/w ustawy). Organizatorem Wnioskodawcy jest natomiast Metropolita. Konsekwencją powyższego jest również fakt, iż Spółka nie jest wpisana do rejestru, o którym jest mowa w art. 14 ust. 4 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Wnioskodawca nie może zostać uznany również za indywidualnego twórcę i artystę wykonawcę, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie bowiem z zapisami ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 90, poz. 631 ze zm.), za indywidualnych twórców i artystów wykonawców mogą zostać uznane jedynie osoby fizyczne (art. 8 ust. 2 i art. 85 ust. 2 w/w ustawy).

Wnioskodawca, będący spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, nie może zatem skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, z powodu nie spełniania przesłanki właściwej podmiotowości, wymaganej przez ten przepis. Ponadto Wnioskodawca nie spełnia warunku określonego w wyżej cyt. art. 43 ust. 18 ustawy o VAT, gdyż ze świadczenia usług konserwatorskich i restauratorskich osiąga w sposób systematyczny zyski, a ponadto przeznacza osiągane zyski w całości na cele kultu religijnego, nie zaś na kontynuację i doskonalenie świadczonych usług w zakresie konserwacji i rekonstrukcji obiektów sakralnych.

Z dniem 6 kwietnia 2011r. weszło w życie w/w rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Rozporządzenie to w § 43 wprowadziło zwolnienie z opodatkowania usług polegających na prowadzeniu prac konserwatorskich i restauratorskich. Zatem, w myśl § 43 ust. 1 w/w rozporządzenia, zwalnia się od podatku w okresie do dnia 31 grudnia 2011 r. usługi polegające na prowadzeniu prac konserwatorskich i restauratorskich dotyczących:

1. zabytków wpisanych do rejestru zabytków, wpisanych do inwentarza muzeum albo wchodzących w skład narodowego zasobu bibliotecznego;
2. materiałów archiwalnych wchodzących w skład narodowego zasobu archiwalnego.

Z kolei zgodnie z § 43 ust. 2 w/w rozporządzenia, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, w zakresie prowadzonych prac konserwatorskich i restauratorskich dotyczących zabytków wpisanych do rejestru zabytków stosuje się, pod warunkiem że:

1. prace konserwatorskie i restauratorskie są wykonywane przez osoby posiadające kwalifikacje dające uprawnienia do prowadzenia tych prac;
2. na prowadzenie tych prac zostało wydane pozwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków.

Warunek, o którym mowa w ust. 2, uważa się za spełniony również w przypadku podmiotów gospodarczych wykonujących prace konserwatorskie i restauratorskie, które zatrudniają lub w których wspólnikami są osoby uprawnione do wykonywania tych prac, o ile w pozwoleniu, o którym mowa ust. 2 pkt 2, określono osobę odpowiedzialną za prowadzenie prac konserwatorskich lub restauratorskich (§ 43 ust. 3 w/w rozporządzenia).

Spółka prowadzi prace konserwatorskie i restauratorskie w rozumieniu art. 3 pkt 6 i 7 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Prowadzone prace dotyczą zabytków wpisanych do rejestru zabytków, wpisanych do inwentarza muzeum oraz posiadających wartość historyczną, artystyczną lub naukową, lecz nierejestrowych. Na prace dotyczące zabytków wpisanych do Rejestru Zabytków wydawane są pozwolenia Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Ponadto są one wykonywane przez osoby zatrudnione w Spółce, które posiadają wykształcenie i doświadczenie zawodowe w pracach konserwatorskich i restauratorskich. W przypadku prac, na które wydano lub zostaną wydane pozwolenia Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków określona jest osoba odpowiedzialna za ich wykonanie tj. kierownik pracowni.

Jak wynika, z w/w przepisów rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, aby Spółka mogła skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania przewidzianego w § 43 tegoż rozporządzenia, musi spełnić następujące warunki:

1. prace konserwatorskie i restauratorskie będą dotyczyć zabytków wpisanych do rejestru zabytków oraz wpisanych do inwentarza muzeum,
2. prace te będą wykonywane przez osoby (również zatrudnione) posiadające kwalifikacje dające uprawnienia do prowadzenia tych prac,
3. na prowadzenie tych prac wydane zostanie pozwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków,
4. w powyższym pozwoleniu zostanie określona osoba odpowiedzialna za prowadzenie prac konserwatorskich lub restauratorskich.

Podkreślić należy, że zwolnienie przysługiwało będzie wyłącznie w sytuacji kumulatywnego spełnienia w/w warunków. W opisie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, sytuacja tak będzie miała miejsce jedynie w przypadku prowadzenia prac konserwatorskich i restauratorskich w stosunku do zabytków wpisanych do Rejestru Zabytków. Ponadto istotnym jest aby Spółka zatrudniała osobę uprawnioną do wykonywania prac konserwatorskich i restauratorskich.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym do ustawy o VAT art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Reasumując, opisane we wniosku usługi w zakresie konserwacji i restauracji zabytków, świadczone przez Wnioskodawcę spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, która nie jest podmiotem określonym w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, nie będą zwolnione od podatku VAT. Będą one zatem podlegały opodatkowaniu stawką w wysokości 23% z wyjątkiem usług konserwatorskich i restauratorskich prowadzonych w stosunku do zabytków wpisanych do Rejestru Zabytków, na prowadzenie których wydane zostanie pozwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków oraz wykonywanych przez osoby zatrudnione, które posiadają uprawnienia do wykonywania tych prac. Tylko ten zakres prac może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania do dnia 31 grudnia 2011 r. na mocy § 43 ust. 1 pkt 1 w/w rozporządzenia Ministra Finansów.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach