Temat interpretacji

w zakresie opodatkowania wykonywanych przez Muzeum kwerend, reprodukcji, zaświadczeń, odpisów i wypisów materiałów archiwalnych

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2011r. (data wpływu 1 czerwca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania wykonywanych przez Muzeum kwerend, reprodukcji, zaświadczeń, odpisów i wypisów materiałów archiwalnych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2011r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania wykonywanych przez Muzeum kwerend, reprodukcji, zaświadczeń, odpisów i wypisów materiałów archiwalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony zaistniały stan faktyczny:

Zgodnie z nim do zadań Archiwum należy:

1. Kształtowanie i nadzór nad państwowym zasobem archiwalnym,
2. Przejmowanie, przechowywanie i zabezpieczanie materiałów archiwalnych,
3. Ewidencjonowanie i opracowywanie materiałów archiwalnych,
4. Udostępnianie materiałów archiwalnych, a w szczególności:
   • udzielanie informacji o zasobie i udostępnianie archiwalnych pomocy ewidencyjno- informacyjnych,
   • udostępnianie materiałów archiwalnych w pracowni naukowej,
   • wydawanie uwierzytelnionych odpisów, wypisów, wyciągów i reprodukcji przechowywanych materiałów archiwalnych a także zaświadczeń na podstawie tych materiałów,
5. Prowadzenie działalności naukowej i wydawniczej,
6. Prowadzenie działalności informacyjnej i popularyzacyjnej o materiałach archiwalnych i archiwach,
7. Prowadzenie rejestru niepaństwowego zasobu archiwalnego,
8. Wydawanie uwierzytelnionych wypisów, odpisów, wyciągów i reprodukcji oraz zaświadczeń z przechowywanych materiałów archiwalnych,
9. Prowadzenie spraw w zakresie przechowywania dokumentacji o czasowym okresie przechowywania zlikwidowanych przedsiębiorców i pracodawców.

Centralnym organem administracji rządowej w sprawach państwowego zasobu archiwalnego jest Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych (art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 14 lipca 1983r.), który koordynuje działalność archiwalną na terenie Państwa (art. 21 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy). Działalność archiwalną w zakresie państwowego zasobu archiwalnego prowadzi państwowa sieć archiwalna, którą tworzą archiwa państwowe (art. 22 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy). Zgodnie z § 7 ust. 1 Statutu Archiwum Państwowego zasób Archiwum stanowią materiały archiwalne powstałe w wyniku działalności organów administracji rządowej oraz innych państwowych jednostek organizacyjnych, organów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych samorządowych jednostek organizacyjnych z terenu właściwości działania Archiwum, a także jego zasób historyczny.

Archiwum Państwowe jest jednostką organizacyjną sektora finansów publicznych nie posiadającą osobowości prawnej, działającą jako jednostka budżetowa, rozliczająca się z budżetem Państwa metodą brutto. Zadania Archiwum Państwowego określone w § 5 Statutu wykonywane są nieodpłatnie. Archiwum Państwowe nie pobiera również opłat z tytułu wstępu i udostępniania przechowywanych materiałów. Korzystający z materiałów archiwalnych poprzez, wykonywane przez pracowników Archiwum, kwerendy, reprodukcje, zaświadczenia, odpisy i wypisy tych materiałów ponoszą koszty ich wykonania według cennika ustalonego przez Dyrektora Archiwum Państwowego. Otrzymywane opłaty przekazywane są w całości na dochody budżetowe Państwa. Przy realizacji wniosków o kwerendy, reprodukcje, zaświadczenia, odpisy i wypisy obowiązują przepisy kodeksu postępowania administracyjnego (interes prawny, terminy, charakter wydawanych dokumentów).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opłaty uzyskiwane przez Archiwum Państwowe z tytułu wykonywanych kwerend, reprodukcji, zaświadczeń, odpisów i wypisów materiałów archiwalnych stanowiących zasób Archiwum Państwowego - w całości odprowadzane na dochody budżetowe - podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, opłaty uzyskiwane przez Archiwum Państwowe z tytułu wykonywania kwerend, reprodukcji, zaświadczeń, odpisów i wypisów materiałów archiwalnych stanowiących zasób Archiwum Państwowego - odprowadzane w całości na dochody budżetowe - nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy w omawianej sprawie następuje wyłączenie podmiotowo - przedmiotowe na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Archiwum Państwowe jest urzędem obsługującym organy władzy publicznej (art. 18, 21, 22, 23 i 24 ustawy z dnia 14 lipca 1983r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach) realizującym zadania nałożone odrębnymi przepisami prawa (ustawa j.w. i Statut), dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Opłaty otrzymywane w związku z realizacją wniosków o kwerendę, reprodukcję, zaświadczenia, odpisy i wypisy materiałów archiwalnych stanowiących zasób Archiwum Państwowego ściśle wywodzą się z działalności statutowej i realizacja tych wniosków (np. badanie interesu prawnego, terminy załatwiania, charakter prawny dokumentu itp.) następuje w oparciu o przepisy kodeksu postępowania administracyjnego. Nie są to więc czynności wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zatem, mając na uwadze stan faktyczno-prawny, opłaty, o których mowa w niniejszym wniosku, nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Od powyższej zasady ustawodawca przewidział jednak pewne wyjątki. I tak na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników, o których mowa we wskazanych przepisach ma charakter wyłączenia podmiotowo przedmiotowego.

Wyłączenie to ma miejsce przy spełnieniu łącznie dwóch przesłanek:

• podmiotowej, gdyż wyłączenie odnosi się tylko do organów władzy publicznej
• przedmiotowej, ponieważ obejmuje tylko prowadzenie czynności z zakresu władztwa publicznego.

Przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji pojęcia organów władzy publicznej. Należy wskazać, iż ustawa z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) jednoznacznie rozdziela organy władzy publicznej od innych jednostek sektora finansów publicznych (art. 9 ww. ustawy).

Art. 9 pkt 1 i 3 ustawy o finansach publicznych stanowi, iż sektor finansów publicznych tworzą m.in. organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały oraz jednostki budżetowe.

Zgodnie z art. 11 ustawy o finansach publicznych:

1. Jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.
2. Jednostka budżetowa działa na podstawie statutu określającego w szczególności jej nazwę, siedzibę i przedmiot działalności.
3. Podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków, zwany "planem finansowym jednostki budżetowej".

W myśl art. 2 ustawy z dnia 14 lipca 1983r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2006r. Nr 97 poz. 673 ze zm.) narodowy zasób archiwalny służy nauce, kulturze, gospodarce narodowej oraz potrzebom obywateli.

Narodowy zasób archiwalny, w zależności od stosunku własności materiałów archiwalnych, dzieli się na:

1. państwowy zasób archiwalny;
2. niepaństwowy zasób archiwalny.

Nadzór nad narodowym zasobem archiwalnym sprawuje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego za pośrednictwem Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych (art. 4 ust. 1 ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach).

Działalność archiwalną w zakresie państwowego zasobu archiwalnego prowadzi państwowa sieć archiwalna, którą tworzą archiwa państwowe (art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach).

Archiwa państwowe tworzy i likwiduje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w drodze rozporządzenia, na wniosek Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych. Archiwa państwowe podlegają Naczelnemu Dyrektorowi Archiwów Państwowych. Działalnością archiwów państwowych kierują dyrektorzy powoływani przez Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych (art. 24 ust. 1-3 ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach).

W myśl art. 18 ust. 1 ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach centralnym organem administracji rządowej w sprawach państwowego zasobu archiwalnego jest Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych.

Działalność archiwalna obejmuje gromadzenie, ewidencję, przechowywanie, opracowanie, zabezpieczenie i udostępnianie materiałów archiwalnych oraz prowadzenie działalności informacyjnej (art. 23 ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach).

W myśl art. 28 ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach do zakresu działania archiwów państwowych należy w szczególności:

• kształtowanie państwowego zasobu archiwalnego;
• ewidencja, przechowywanie, opracowanie, zabezpieczenie i udostępnianie materiałów archiwalnych należących do ich zasobu archiwalnego;
• kontrola postępowania z materiałami archiwalnymi wchodzącymi do państwowego zasobu archiwalnego w archiwach zakładowych, w składnicach akt oraz jednostkach organizacyjnych z powierzonym zasobem archiwalnym;
• wydawanie uwierzytelnionych odpisów, wypisów, wyciągów i reprodukcji przechowywanych materiałów, a także zaświadczeń na podstawie tych materiałów;
• prowadzenie prac naukowych oraz wydawniczych w dziedzinie archiwistyki i dziedzin pokrewnych;
• popularyzacja wiedzy o materiałach archiwalnych i archiwach oraz prowadzenie działalności informacyjnej;
• wykonywanie zadań określonych w ustawie lub w odrębnych przepisach.

Stosownie do art. 16 ust. 1 ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach materiały archiwalne udostępnia się jednostkom organizacyjnym i obywatelom dla potrzeb nauki, kultury, techniki oraz gospodarki. Udostępnianie materiałów archiwalnych dla powyższych potrzeb jest bezpłatne.

Archiwa państwowe w myśl art. 16 ust. 2a ww. ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach, wykonują usługi archiwalne w zakresie wyszukiwania, prowadzenia kwerend, kopiowania, przetwarzania i przekazywania danych przy użyciu systemów teleinformatycznych lub informatycznych nośników danych oraz konserwacji materiałów archiwalnych na potrzeby, o których mowa w ust. 1. Archiwa państwowe mogą również prowadzić działalność usługową, polegającą na przechowywaniu, kopiowaniu i konserwacji dokumentacji o czasowym okresie przechowywania, w tym dokumentacji osobowej i płacowej pracodawców.

W świetle opisanych wcześniej przepisów zasadnicze znaczenie ma ustalenie, czy Archiwum Państwowe jest organem władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Zgodnie z cytowanymi przepisami ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach, Archiwum Państwowe podlega Naczelnemu Dyrektorowi Archiwów Państwowych, który jest centralnym organem administracji rządowej w sprawach państwowego zasobu archiwalnego. Archiwa państwowe tworzą państwową sieć archiwalną, która prowadzi działalność archiwalną w zakresie państwowego zasobu archiwalnego.

Archiwum jest jednostką organizacyjną sektora finansów publicznych, nieposiadającą osobowości prawnej, działającą jako jednostka budżetowa. Zgodnie z przepisami ustawy o finansach publicznych, jednostki budżetowe pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Z powyższego wynika, iż organem władzy publicznej jest Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych, natomiast Archiwum Państwowe jest urzędem obsługującym ww. organ władzy publicznej. Ażeby Archiwum nie było uznane za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, musi jednak spełniać także warunek, że realizuje zadania nałożone odrębnymi przepisami, dla realizacji których zostało powołane.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest jednym z polskich archiwów państwowych działających na mocy ustawy z dnia 14 lipca 1983r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2006r. Nr 97 poz. 673 ze zm.) Zgodnie z § 7 ust. 1 Statutu Archiwum Państwowego zasób Archiwum stanowią materiały archiwalne powstałe w wyniku działalności organów administracji rządowej oraz innych państwowych jednostek organizacyjnych, organów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych samorządowych jednostek organizacyjnych z terenu właściwości działania Archiwum, a także jego zasób historyczny. Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną sektora finansów publicznych, działającą jako jednostka budżetowa. Zadania Archiwum określone w Statucie wykonywane są nieodpłatnie. Archiwum działając na mocy ustawy z dnia 14 lipca 1983r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach oraz Statusu Archiwum z dnia 27 czerwca 2007r. wykonuje kwerendy, reprodukcje, zaświadczenia, odpisy i wypisy materiałów archiwalnych. Korzystający z tych usług ponoszą koszty ich wykonania według cennika ustalonego przez Dyrektora Archiwum. Otrzymane opłaty przekazywane są w całości na dochody budżetowa państwa.

Archiwum wykonuje usługi archiwalne w zakresie wykonywania kwerend, reprodukcji, zaświadczeń, odpisów i wypisów materiałów archiwalnych. Opisane zadania wynikają ze statutu Archiwum, na podstawie którego działa jednostka budżetowa, zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o finansach publicznych. Wskazane usługi wchodzą w zakres usług archiwalnych, o których mowa w art. 16 ust. 2a ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach. Archiwum Państwowe w świetle przepisów tej ustawy zostało powołane do realizacji tych zadań. Pobierając opłaty w związku ze świadczeniem usług archiwalnych odprowadza je w całości na rachunek dochodów budżetu państwa.

Archiwum, w przypadku świadczonych usług archiwalnych, opisanych we wniosku jest urzędem obsługującym organ władzy publicznej, który realizuje zadanie nałożone odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został on powołany. Archiwum nie wykonuje tych czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, zatem nie będzie miało tutaj zastosowanie wyłączenie wskazane w treści art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

W konsekwencji, skoro z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że przedmiotowe usługi nie są świadczone na podstawie umów cywilnoprawnych, Archiwum świadcząc usługi archiwalne w zakresie wykonywania kwerend, reprodukcji, zaświadczeń, odpisów i wypisów materiałów archiwalnych stanowiących zasób Archiwum Państwowego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, w związku z czym opłaty uzyskiwane z tytułu wykonanych kwerend, reprodukcji, zaświadczeń, odpisów i wypisów materiałów archiwalnych stanowiących zasób Archiwum nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem stanowisko Archiwum należało uznać za prawidłowe.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach