Temat interpretacji
Treść przepisów art. 3 ust. 4 obowiązującej od 1 stycznia 2011 r. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, wskazuje, iż mają one zastosowanie w odniesieniu do pojazdów samochodowych dla których uprzednio wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3 tego artykułu. Zatem należy przyjąć, że przepisy te nie mają zastosowania do pojazdów samochodowych dla których ww. zaświadczenie nie zostało wydane, jak to ma miejsce w przedmiotowej sprawie.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2011 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim 2 maja 2011 r.), uzupełnionym pismami: z dnia 9 czerwca 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.) oraz z dnia 4 lipca 2011 r. (data wpływu 7 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty kwoty podatku naliczonego w związku z planowanymi zmianami w samochodzie ciężarowym jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 14 kwietnia 2011 r. do Izby Skarbowej w Katowicach został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty kwoty podatku naliczonego odliczonego z tytułu zakupionego samochodu ciężarowego.
W dniu 15 kwietnia 2011 r. ww. wniosek wpłynął do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej.
W związku z § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, pismem z dnia 28 kwietnia 2011 r. przesłało ww. wniosek Dyrektorowi Izby Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim (data wpływu 2 maja 2011 r.), celem załatwienia zgodnie z właściwością miejscową.
Przedmiotowy wniosek pismami: z dnia 9 czerwca 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.) oraz z dnia 4 lipca 2011 r. (data wpływu 7 lipca 2011 r.) został uzupełniony o doprecyzowanie stanu faktycznego.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawczyni w marcu 2010 r. zakupiła samochód ciężarowy marki Citroen Berlingo z tzw. kratką, zarejestrowany do przewozu 5 osób. Samochód został zakupiony dla potrzeb działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej i jest w tej działalności wykorzystywany. Wnioskodawczyni dokonała odliczenia pełnego VAT od zakupionego samochodu. Obecnie w 2011 r. zamierza zdemontować kratkę w zakupionym samochodzie i przekwalifikować zakupiony samochód na osobowy. Samochód byłby nadal wykorzystywany do potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej jako 7 osobowy.
W piśmie z dnia 9 czerwca 2011 r. (data wpływu 13 czerwca 2011 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Nie posiada zaświadczenia o dodatkowym badaniu technicznym przeprowadzonym przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzającego spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 86 ust. 2 pkt 1-4 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. jak również dla pojazdów samochodowych określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym obowiązującej od 1 stycznia 2011 r. Pojazd został zakupiony jako nowy w salonie już jako samochód ciężarowy, co wynika ze świadectwa homologacji i dowodu rejestracyjnego.
Z kolei w piśmie z dnia 4 lipca 2011 r. (data wpływu 7 lipca 2011 r.) Wnioskodawczyni wskazała, iż samochód będący przedmiotem wniosku był i będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Obniżenia podatku należnego o podatek naliczony obejmujący 100% podatku wynikającego z faktury dokumentującej nabycie pojazdu dokonała w oparciu o przepis art. 86 ust. 1 i 4 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym do 1 stycznia 2011 r. Ponadto dokonała odliczenia w oparciu o fakturę VAT nr oraz świadectwo homologacji przedmiotowego samochodu z dnia 10 lutego 2010 r. gdzie określono rodzaj: samochód ciężarowy, podrodzaj: wielozadaniowy. Wnioskodawczyni wskazuje ponadto parametry techniczne samochodu: Citroen Berlingo 1,6 HDi 90 Diesel, rok produkcji 2010, pojemność silnika 1560 cm, 5 miejsc 2 fotele z przodu, 3 fotele w drugim rzędzie, dopuszczalna ładowność 654 kg, dopuszczalna masa całkowita pojazdu 2170 kg, dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów 3040 kg, masa własna 1516 kg, masa pojazdu gotowego do jazdy 1591 kg.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy w opisanej wyżej sytuacji Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do skorygowania kwoty podatku naliczonego VAT od zakupionego samochodu ciężarowego...
Zdaniem Wnioskodawczyni, demontaż tzw. kratki w samochodzie ciężarowym zakupionym w 2010 r. i jego przekwalifikowanie na samochód osobowy z jednoczesnym dalszym jego wykorzystywaniem dla celów prowadzonej działalności gospodarczej w 2011 r. nie wywołuje żadnych skutków w zakresie podatku od towarów i usług.
Przepisy ustawy z dnia 11 kwietnia 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 ze zm.) w art. 86 ust. 5c obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. przewidywały obowiązek skorygowania kwoty podatku naliczonego w przypadku dokonania zmian w zakupionym pojeździe w okresie 12 miesięcy licząc od miesiąca, w którym otrzymano fakturę.
Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz.1652) uchyliła ten przepis i jednocześnie na okres 2 lat tj. 2011-2012 wprowadziła nowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego przy zakupie pojazdów samochodowych i paliwa. Cytowana ustawa nie reguluje sytuacji demontażu tzw. kratki. Uregulowano jedynie sprawę zmian w samochodach, które z uwagi na szczególne właściwości korzystają z pełnego odliczenia VAT (art. 3 ust. 4 cyt. ustawy).
Wobec braku wyraźnego uregulowania i pominięcia w przepisach przejściowych sprawy zmian w tzw. samochodach z kratką uznać należy, iż zmiany w takich samochodach nie wywołują skutków podatkowych w zakresie VAT w sytuacji przekwalifikowania samochodu ciężarowego na osobowy, przy jednoczesnym dalszym wykorzystywaniu pojazdu dla celów działalności gospodarczej. Przepisy obowiązujące do 31 grudnia 2010 r. przewidywały skutki podatkowe w sytuacji demontażu tzw. kratki przed upływem 12 miesięcy od otrzymania faktury. Uchylenie tego przepisu spowodowało brak obowiązku korekty kwoty podatku naliczonego nie tylko w przypadku zmian dokonanych przed upływem 12 miesięcy ale w ogóle.
Stanowisko powyższe oparte jest na założeniu, że gdyby ustawodawca chciał inaczej uregulować powyższą kwestię to uczyniłby to podobnie jak przy samochodach o szczególnych właściwościach, oraz na zasadzie literalnego odczytywania przepisów prawa podatkowego.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Ogólną zasadą prawa podatkowego jest, że podatnik dokonuje obniżenia podatku należnego o podatek naliczony na podstawie przepisów obowiązujących w dacie rozliczania podatku. Oznacza to, że późniejsza zmiana przepisów w danym zakresie nie powoduje utraty prawa do dokonanego już obniżenia kwoty podatku należnego, a zatem nie powoduje konieczności dokonywania korekty podatku, chyba że przepisy stanowią inaczej.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Przypadki ograniczenia bądź wyłączenia prawa do odliczenia do 31 grudnia 2010 r zawierały art. 86 ust. 3-7a oraz art. 88 ustawy.
Kwestia korekty podatku naliczonego odliczonego, w związku z nabyciem pojazdu samochodowego, na gruncie aktualnie obowiązujących przepisów w zakresie podatku od towarów i usług, została uregulowana w art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą nowelizującą.
Zgodnie z tym przepisem w przypadku gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 2-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia.
Zgodnie natomiast z ust. 3 tegoż artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.
Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż w marcu 2010 r. Wnioskodawczyni zakupiła w salonie nowy samochód ciężarowy marki Citroen Berlingo z tzw. kratką zarejestrowany do przewozu 5 osób. Samochód ten posiada świadectwo homologacji, w którym określono rodzaj tego pojazdu jako samochód ciężarowy, podrodzaj: wielozadaniowy o dopuszczalnej ładowności 654 kg oraz dopuszczalnej masie całkowitej pojazdu 2170 kg. Samochód został zakupiony dla potrzeb działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni dokonała odliczenia pełnego VAT od zakupionego samochodu w oparciu o fakturę VAT oraz świadectwo homologacji przedmiotowego samochodu. Zainteresowana nie posiada zaświadczenia o dodatkowym badaniu technicznym przeprowadzonym przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzającego spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 86 ust. 2 pkt 1-4 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. jak również dla pojazdów samochodowych określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym obowiązującej od 1 stycznia 2011 r. Obecnie w 2011 r. zamierza zdemontować kratkę w zakupionym samochodzie i przekwalifikować zakupiony samochód na osobowy. Samochód byłby nadal wykorzystywany do potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej jako 7 osobowy.
Z powyższego wynika, że Wnioskodawczyni, prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego przy nabyciu ww. samochodu, wywiodła z podjętego przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości rozstrzygnięcia w sprawie C-414/07, którego tezy umożliwiały odliczenie podatku wg zasad obowiązujących w dniu 30 kwietnia 2004 r. Zgodnie z tymi przepisami, w przypadku nabycia pojazdów samochodowych, w odniesieniu do których na podstawie homologacji producenta lub importera dla danego typu pojazdu samochodowego bezspornie wynika, że nie jest to samochód osobowy i dopuszczalna ładowność tego pojazdu wynosi powyżej 500 kg przysługiwało odliczenie pełnej kwoty podatku.
Należy zauważyć, że przepisy dotyczące podatku od towarów i usług obowiązujące do dnia 30 kwietnia 2004r. nie formułowały obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w sytuacji takiej jak przedstawiona w przedmiotowej sprawie. Wskazać też trzeba, że treść przywołanych wyżej przepisów art. 3 ust. 4 obowiązującej od 1 stycznia 2011 r. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, wskazuje, iż mają one zastosowanie w odniesieniu do pojazdów samochodowych, dla których uprzednio wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3 tego artykułu.
Zatem należy przyjąć, że przepisy te nie mają zastosowania do pojazdów samochodowych dla których ww. zaświadczenie nie zostało wydane. Z kolei ustawodawca nie wprowadził przepisów intertemporalnych w powyższym zakresie.
Reasumując, jeżeli dla pojazdu, w którym Wnioskodawczyni zamierza zdemontować kratkę nie wydano zaświadczenia, o którym mowa wyżej, to Zainteresowana nie ma obowiązku skorygowania podatku naliczonego VAT od zakupu samochodu ciężarowego.
W związku z powyższym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać je za prawidłowe.
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawczyni. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.
Ponadto nadmienia się, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do wniosku dokumentów. Tut. Organ jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i wyrażonym przez Nią stanowiskiem.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.
Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi