Temat interpretacji

Czy Zainteresowana jest zobowiązana do posiadania kasy fiskalnej wobec przedstawionej we wniosku sytuacji?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2011 r. (data wpływu 20 stycznia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 marca 2011 r. (data wpływu 21 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 marca 2011 r. o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego, pytania oraz zakresu wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność gospodarcza oparta jest na umowach agencyjnych upoważniających ją do sprzedaży imprez turystycznych organizowanych przez inne podmioty gospodarcze (touroperatorów). Z tytułu prowadzonej działalności (za sprzedaż imprez) Zainteresowana otrzymuje prowizje od touroperatora na podstawie faktury VAT (na kwotę wskazanej prowizji) wystawionej dla touroperatora. Wnioskodawczyni nie wystawia faktur dla osób fizycznych nabywających imprezy turystyczne w jej biurze (takowe wystawia touroperator). Wszystkie wpłaty od osób fizycznych na rzecz imprez turystycznych w ciągu 1-2 dni w całości Zainteresowana przekazuje do touroperatora. Po wykonaniu usługi (w momencie rozpoczęcia świadczeń) wystawia fakturę VAT dla touroperatora (podmiot gospodarczy), który dokonuje wypłaty prowizji.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana wskazała, iż sprzedaży dokonuje w imieniu i na rzecz touroperatorów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Zainteresowana jest zobowiązana do posiadania kasy fiskalnej wobec przedstawionej we wniosku sytuacji...

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie jest ona zobowiązana do posiadania kasy fiskalnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy, są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z tej podstawowej reguły wynika, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących dotyczy tylko takich podmiotów, które dokonują sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Delegacją zawartą w art. 111 ust. 8 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia zwolnił na czas określony niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w art. 111 ust. 1, oraz określił warunki korzystania ze zwolnienia ().

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących określone zostało w § 2 i § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 930), zwanym dalej rozporządzeniem.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie: zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do treści § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. również podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6, który stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Zwalnia się również z obowiązku ewidencjonowania do dnia przekroczenia w 2011 r. lub 2012 r. kwoty obrotów w wysokości 20 000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy - podatników rozpoczynających sprzedaż w danym roku podatkowym. (§ 3 ust. 7 rozporządzenia).

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczącym podmiotu.

Natomiast, w myśl § 2 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczącym niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

Przez umowę agencyjną należy rozumieć zgodnie z art. 758 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) - taką umowę, w której przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu.

Agent pośredniczy przy zawieraniu umów oznaczonego rodzaju na rzecz dającego zlecenia albo zawiera takie umowy w jego imieniu. Oznacza to, że dokonując transakcji agent (zleceniobiorca) cały czas działa w imieniu zleceniodawcy, a zatem sprzedaż jest dokonywana formalnie przez zleceniodawcę nawet, jeżeli w jego imieniu działa agent (zleceniobiorca).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą opartą na umowach agencyjnych upoważniających ją do sprzedaży imprez turystycznych organizowanych przez inne podmioty gospodarcze (touroperatorów). Z tytułu prowadzonej działalności (za sprzedaż imprez) Zainteresowana otrzymuje prowizje od touroperatora na podstawie faktury VAT (na kwotę wskazanej prowizji) wystawionej dla touroperatora. Wnioskodawczyni nie wystawia faktur dla osób fizycznych nabywających imprezy turystyczne w jej biurze (takowe wystawia touroperator). Wszystkie wpłaty od osób fizycznych na rzecz imprez turystycznych w ciągu 1-2 dni w całości Zainteresowana przekazuje do touroperatora. Po wykonaniu usługi (w momencie rozpoczęcia świadczeń) wystawia fakturę VAT dla touroperatora (podmiot gospodarczy), który dokonuje wypłaty prowizji. Zainteresowana wskazała, iż sprzedaży dokonuje w imieniu i na rzecz touroperatorów.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy stanowi, iż podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z treścią § 7 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.), podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Z kolei, zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 1 i 9 rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani spełniać m.in. następujące warunki przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas:

1. dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy;
2. stosować kasy wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, bez prawa ich używania przez osoby trzecie, z zastrzeżeniem ust. 7.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż obowiązujące przepisy, statuują zakaz używania kas rejestrujących przez osoby trzecie, tj. inne niż podatnik.

W omawianej sprawie Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży imprez turystycznych organizowanych przez inne podmioty gospodarcze (touroperatorów) na podstawie umowy agencyjnej i jest podatnikiem otrzymującym za świadczone usługi wynagrodzenie w formie prowizji.

Zatem w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni prowadząca działalność gospodarczą, obok sprzedaży w imieniu i na rzecz Zleceniodawcy nie dokonuje sprzedaży towarów, bądź usług własnych i nie ciąży na niej obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej, nie ma obowiązku ewidencjonowania na kasie obrotu z tytułu sprzedaży na rzecz Zleceniodawcy.

W konsekwencji, w prowadzonej przez siebie ewidencji sprzedaży nie ujawnia obrotu z tytułu dokonywanej w imieniu Zleceniodawcy sprzedaży imprez turystycznych.

Dla Wnioskodawczyni obrotem z prowadzonej działalności jest bowiem wyłącznie kwota otrzymanej prowizji z tytułu wykonywania czynności agencyjnych. Kwota ta nie obliguje jednak Zainteresowanej do prowadzenia ewidencji przy pomocy własnej kasy rejestrującej, albowiem nie świadczy ona usług, o których mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, tj. usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

A zatem, w obecnie obowiązującym stanie prawnym, Zainteresowana nie jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, o ile w prowadzonej przez siebie działalności nie dokonuje sprzedaży na rzecz osób fizycznych oraz rolników ryczałtowych towarów, bądź usług własnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu