Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 14 a § 1 i 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze po rozpatrzeniu wniosku z dnia 18.04.2006 r. (data wpływu 19.04.2006 r.) o interpretację prawa podatkowego dot. podatku od towarów i usług złożonego przez Pana X i Panią Y.

postanawia uznać stanowisko przedstawione we wniosku za nieprawidłowe

UZASADNIENIE

Stan faktyczny przedstawiony przez Podatnika:
Z przedstawionego we wniosku z dnia 18.04.2006 r. stanu faktycznego wynika, że w dniu 9.09.2005 r. jako osoby fizyczne nieprowadzące działalności związanej z obrotem nieruchomościami (pierwsza tego typu transakcja) nabyli Państwo ośrodek wczasowy w Ustroniu (Beskidy).Sprzedaż ta była wolna od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Nieruchomość miała wydzielonych 9 działek z domkami weekendowymi, a Państwo wydzielili dodatkowo 21 działek zabudowanych domkami, które to zamierzają sprzedać 30 osobom po 30 tys. PLN (900 tys. PLN) albo jednemu nabywcy w całości za kwotę 900 tys. PLN. Od 9.09.2005 r. na ww. nieruchomości nie były dokonywane żadne czynności typu kupno, sprzedaż, dzierżawa, które wymagałyby wystawienia faktury.Wnioskodawcy pytają:

1. Czy w związku ze sprzedażą również są zwolnieni z obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług w myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.?
- X jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności
- Y prowadząca działalność (PIT 5)
2. Czy gdyby w związku z powyższą transakcją istniał obowiązek naliczania podatku od towarów i usług, to transakcja do 10.000 Euro jest zwolniona z podatku od towarów i usług?

W piśmie z dnia 29.05.2006 r. będącym uzupełnieniem pisma z dnia 18.04.2006 r. Wnioskodawcy przedstawili własne stanowisko w sprawie .Zdaniem Wnioskodawców, w przedmiotowej sprawie nie zachodzi podstawa obciążania transakcji podatkiem od towarów i usług, gdyż rzecz dotyczy jednej posesji (podzielonej) i jednej transakcji (teoretycznie możliwej do przeprowadzenia np. w ciągu 4 dni), w związku z czym sprzedaż będzie nieczęstotliwa i nie stanowi to źródło stałego przychodu. Dopiero w przypadku, gdyby zakupiona została następna posesja, która zostałaby podzielona i dalej odsprzedawana, wówczas zaszłaby ciągłość działania i wtedy podlegałaby podatkowi od towarów i usług z wszelkimi tego konsekwencjami, czyli np. urząd skarbowy mógłby potraktować pierwszą transakcję jako działalność obciążoną podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawcy są więc zdania, że wg dzisiejszego stanu prawnego powinni rozliczać się z Urzędem Skarbowym na podstawie druku PCC 1 wg stawki podatkowej 10 %.

Stanowisko Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze w sprawie:

W myśl art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że małżonkowie zamierzają sprzedać majątek, co do którego nie można powiedzieć, że w momencie nabycia mógł on służyć w całości zaspakajaniu ich prywatnych potrzeb. A więc można z tego dowodzić o zamiarze późniejszej ich sprzedaży lub prowadzeniu działalności usług turystycznych.

Należy zatem przyjąć, że zamiar świadczeń częstotliwych (jako wyróżnik działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) pojawi się w sytuacji odsprzedaży, gdyż przedmiot tej odsprzedaży nie służył - lub ze swej istoty nie mógł służyć - zaspakajaniu potrzeb osobistych Wnioskodawców lub jego najbliższych członków rodziny. Jedynie przy sprzedaży elementów majątku służącego wyłącznie zaspokajaniu własnych potrzeb osobistych jak i potrzeb osobistych członów rodziny można byłoby mówić o czynności, w ramach której nie zachodzi przesłanka działania jako podatnik w rozumieniu wyżej wymienionego art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Potwierdza to orzecznictwo ETS - np. orzeczenie C-291/92. A zatem z tytułu dokonanej sprzedaży działek każdy z małżonków oddzielnie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług z tym, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 i 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się:1.budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat;2.pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.Zatem budynek, budowla lub ich część może być uznana za towar używany, jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat. Natomiast pozostałe towary uznaje się za używane, jeśli okres ich używania przez podatnika dokonującego ich sprzedaży wyniósł co najmniej pół roku.

Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 6, zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej, a podatnik:
1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;
2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych

Oznacza to, że przy sprzedaży gruntów zabudowanych podstawę opodatkowania ustala się na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli nie wyodrębnia się z podstawy opodatkowania wartości gruntu. Przepis ten będzie miał zastosowanie w analizowanym przypadku, jeśli domek weekendowy odpowiada pojęciu budynek lub budowla w rozumieniu przepisów Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. z 1999 r. Nr 112, poz. 1316 ze zm.). Jeśli z obniżonej stawki podatku od towarów i usług korzysta sprzedawany obiekt budowlany, to taką samą stawkę należy zastosować do sprzedaży gruntów, na którym obiekt jest posadowiony. W przypadku, gdy sprzedaż budynku (budowli) korzysta ze zwolnienia podatkowego, np. jako towar używany, również grunt związany z budynkiem, budowlą, korzysta ze zwolnienia.

W przedstawionym stanie faktycznym, w zakresie sprzedaży domków weekendowych znajdujących się w Ośrodku Wypoczynkowym w Ustroniu, będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w związku ze spełnieniem przesłanek określonych w art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 ww. ustawy oraz brakiem spełnienia przesłanek do wyłączenia ze zwolnienia przewidzianych w art. 43. ust. 6 ustawy o datku od towarów i usług. Ze zwolnienia tego będzie korzystać również grunt zajmowany przez domki weekendowe, jeśli domki te odpowiadają definicji budynku (budowli).

Należy podkreślić, że Panu jako zarejestrowanemu podatnikowi podatku od towarów i usług będzie przypisana jako obrót kwota należności odpowiadająca udziałowi we współwłasności małżeńskiej, natomiast Pani niebędąca zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, jako wykonująca wyłącznie czynność zwolnioną od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 w części odpowiadającej jej udziałowi we współwłasności może zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług złożyć zgłoszenie rejestracyjne.Podmioty wykonujące wyłącznie czynności zwolnione przedmiotowo od podatku od towarów i usług, są podatnikami zwolnionymi od tego podatku z mocy ustawy o podatku od towarów i usług już od początku wykonywania tych czynności, niezależnie od osiągniętego obrotu.

Podmiot wykonujący czynności wyłącznie zwolnione na podstawie art. 43 ustawy jest tak długo podatnikiem zwolnionym od podatku od towarów i usług, jak długo czynności te wykonuje - bez względu na wysokość osiągniętego obrotu. Także zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawka podatku w wysokości 0 % korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.). W art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wskazano, że obowiązanymi do wystawiana faktur VAT są podatnicy, o których mowa w art. 15 ustawy. W § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie między innymi wystawiana faktur (Dz. U. Nr 90, poz. 798) wskazano jednak, że jedynie zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami FAKTURA VAT. Z unormowania tego wynika, że pozostali podatnicy, tzn. podatnicy podatku od towarów i usług zwolnieni od podatku jako nieobowiązani do wystawiania faktur VAT - wystawiają rachunki, o których mowa w art. 87-90 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.