Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika l.dz. WK/1510A/2006 z dnia 28.03.2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 30.03.2006 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku importu usług polegających na udzieleniu licencji na rozprowadzanie programów telewizyjnych przez podmioty posiadające siedziby w państwach Wspólnoty Europejskiej, w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT,

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Podatnik dokonuje rozliczenia transakcji (importu usług) polegającej na zakupie praw do rozprowadzania programów telewizyjnych (licencji) od usługodawców mających siedzibę w państwach Wspólnoty Europejskiej. W niektórych przypadkach zagraniczny usługodawca przesyła faktury z opóźnieniem i w takim przypadku pomiędzy datą faktycznego wykonania usługi a wystawieniem faktury i jej otrzymaniem powstaje znaczny odstęp czasowy.

W związku z powyższym stanem faktycznym Podatnik zwraca się o potwierdzenie niżej przedstawionego stanowiska w zakresie powstania obowiązku podatkowego w przedmiotowym imporcie usług.

Zdaniem Podatnika temat regulują przepisy art. 19 ust. 13 pkt 9 ustawy o VAT. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania faktury i niezwłocznego dokonania zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego na fakturze.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska wnioskodawcy, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik dokonuje zakupu praw do rozprowadzania programów telewizyjnych (licencji) od usługodawców mających siedzibę w państwach Wspólnoty Europejskiej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z przepisem art. 27 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 - 6 i art. 28.

Od zasady ogólnej zostały wprowadzone pewne odstępstwa, gdzie w niektórych przypadkach miejsce świadczenia może być uzależnione od miejsca faktycznego świadczenia tych usług, od rodzaju lub przedmiotu związanego ze świadczonymi usługami, czy też od nabywcy danej usługi i jego siedziby. Do katalogu wyjątków należą m.in.: usługi związane z nieruchomościami, usługi transportowe, usługi, które są opodatkowane w miejscu ich faktycznego świadczenia oraz ściśle określone usługi niematerialne.

Podatnik sklasyfikował przedmiotowe usługi jako udzielenie licencji.

Zgodnie z przepisami art. 27 ust. 3 pkt 2 w związku z art. 27 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT w przypadku usług sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, świadczonych na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

A zatem należy stwierdzić, że świadczenie przedmiotowych usług udzielania licencji na podstawie art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu w miejscu, gdzie nabywca usługi (Podatnik) posiada siedzibę - na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 9 ustawy o VAT przez "import usług" rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 (tj. usługobiorca usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju). Dla usług określonych w art. 27 ust. 3 ustawy o VAT podatnikiem jest w każdym przypadku usługobiorca (art. 17 ust. 2 ustawy o VAT).

Mając na uwadze powołane przepisy oraz zaistniały stan faktyczny tut. Organ stwierdza, iż udzielanie licencji przez podmioty mające siedzibę w państwach członkowskich Wspólnoty Europejskiej - świadczenie tzw. usług niematerialnych, których katalog został zawarty w art. 27 ust. 4 ustawy o VAT, na rzecz podatnika polskiego, dla których miejscem świadczenia jest terytorium RP, stanowi import usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy o VAT. Natomiast podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług z tego tytułu jest usługobiorca - Podatnik.

Zgodnie z art. 19 ust. 19 ustawy o VAT przepisy ust. 1, 4, 5, 11, 13 pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4 i 7 - 9 oraz ust. 14 - 16 stosuje się odpowiednio do importu usług.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze - z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług, o których mowa w art. 27 ust. 4 pkt 1 (art. 19 ust. 13 pkt 9 ustawy o VAT).

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług udzielania licencji (w tym: w ramach importu usług), powstaje w momencie otrzymania zapłaty - nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze.