Temat interpretacji

Postanowienie

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60, ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wejherowie, po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 19.01.2006 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie możliwości dysponowania przez nabywcę przedsiębiorstwa nadwyżką podatku naliczonego nad należnym, deklarowaną do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy przez zbywcę przedsiębiorstwa,

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Dnia 19.01.2006 r. Podatnik działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. z 2005 r., Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) wniósł o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Jednocześnie oświadczył, iż w przedmiotowej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Wnioskodawca wskazał, iż od 1983 r. prowadzi działalność gospodarczą ? dokonując, w przeważającej części sprzedaży eksportowej oraz dostaw wewnątrzwspólnotowych. Ponadto oświadczył, iż dla celów podatkowych prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów oraz niezbędne ewidencje.

Podatnik w kwietniu 2006 r. zamierza przekazać córce w formie darowizny  zorganizowaną działalność gospodarczą wraz z aktywami i pasywami. Wnioskodawca wskazuje, iż w aktywach przedsiębiorstwa znajdują się grunty, nieruchomości i maszyny produkcyjne i wyposażenie, w majątku obrotowym zapas magazynowy i należności. Ponadto występują zobowiązania wynikającej z odroczonych terminów płatności za dostarczone materiały.

Wątpliwość Podatnika budzi kwestia, czy w sytuacji, gdy na koniec prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej wystąpi nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, córka która nabędzie w drodze darowizny przedsiębiorstwo będzie mogła tę kwotę wykazać w deklaracji VAT ? 7 za m-c kwiecień 2006 r. w pozycji nr 42, jako kwotę nadwyżki z poprzedniej deklaracji.

Zdaniem Podatnika, córka rozpoczynając działalność gospodarczą będzie podatnikiem podatku od towarów i usług o innym numerze identyfikacyjnym i nie będzie mogła wykazać w pozycji 42 deklaracji VAT-7 za pierwszy miesiąc prowadzonej działalności gospodarczej kwoty nadwyżki z deklaracji zbywcy przedsiębiorstwa, gdyż kwota ta dotyczy podatnika o innym numerze identyfikacji podatkowej, który zakończył działalność gospodarczą po przekazaniu przedsiębiorstwa i wyrejestrowaniu z ewidencji podatników podatku od towarów i usług.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wejherowie, po rozpatrzeniu wniosku Podatnika zważył co następuje:

W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, zasady rozliczania nadpłaty tego podatku, czyli nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, określone zostały w art. 87.

W myśl dyspozycji art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Podatnikami ? zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z wyżej wskazanych przepisów prawnych wynika, iż ustawodawca jako zasadę przyjął, iż w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, ze wszystkich zdarzeń generujących ten podatek jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo:

• do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe,
• lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę w piśmie z dnia 19.01.2006 r. wynika, iż Podatnik zamierza przekazać córce - w formie darowizny - cały zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Po przekazaniu przedsiębiorstwa córce Wnioskodawca zamierza zlikwidować działalność gospodarczą i wyrejestrować się z ewidencji podatników podatku od towarów i usług.

Wątpliwość Podatnika budzi kwestia, czy w sytuacji, gdy na koniec prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej wystąpi nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, córka która nabędzie w drodze darowizny przedsiębiorstwo będzie mogła dysponować tą kwotą i wykazać ją w deklaracji VAT ? 7 za m-c kwiecień 2006 r. w pozycji nr 42, jako kwotę nadwyżki z poprzedniej deklaracji.

Następstwo prawne w prawie podatkowym oznacza korzystanie przez następcę prawnego z określonych uprawnień związanych zarówno z wykonywaniem zobowiązań podatkowych, kształtowaniem treści stosunków zobowiązaniowych, czy też wykorzystywaniem ulg i zwolnień podatkowych poprzednika prawnego, nie do końca zrealizowanych.

Zagadnienia następstwa prawnego w prawie podatkowym reguluje rozdział 14 ustawy z dnia 29 sierpnia Ordynacja podatkowa (t. j. z 2005 r., Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) pt. ?Prawa i obowiązki następców prawnych oraz podmiotów przekształconych? (art. 93 ? 106).

Zgodnie z art. 93 § 1 w/cyt. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych

wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych);
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych). (art. 93 § 2).

Stosownie zaś do dyspozycji art. 93a Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształconej osoby lub spółki.

Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

1. osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:

a) innej spółki niemającej osobowości prawnej;
b) spółki kapitałowej;

2. spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa. (art. 93a § 2).

Przepisy art. 93 i art. 93a stosuje się odpowiednio do łączenia się i przekształceń komunalnych zakładów budżetowych. (art. 93b).

Wyżej cytowane przepisy Ordynacji podatkowej normują sukcesję prawną w zakresie praw i obowiązków podatkowych w przypadku łączenia się i przekształcania wskazanego w nich zamkniętego katalogu podmiotów, tj.:

• osób prawnych,
• osobowych spółek handlowych,
• spółek nie mających osobowości prawnej,
• komunalnych zakładów budżetowych.

Wśród wskazanych podmiotów nie wymieniono takiej formy organizacyjnej jak osoba fizyczna samodzielnie prowadząca działalność gospodarczą. Zatem z literalnego brzmienia przepisów ustawy Ordynacja podatkowa nie wynika, aby osoba fizyczna, która w drodze darowizny nabyła przedsiębiorstwo, stała się sukcesorem praw i obowiązków przewidzianych w przepisach prawa podatkowego zbywcy przedsiębiorstwa (także osoby fizycznej).

Mając powyższe na uwadze tut. organ podatkowy stwierdza, iż nabywca przedsiębiorstwa (osoba fizyczna) nie ma prawa do rozliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, wykazanej do przeniesienia na następny miesiąc przez zbywcę przedsiębiorstwa, gdyż nie jest ona nabywcą prawnym, któremu przysługiwałoby prawo do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Nabywca przedsiębiorstwa nie ma w takiej sytuacji prawa do dysponowania kwotą tej nadwyżki na zasadach przewidzianych w ustawie oraz przepisach wykonawczych do tej ustawy, tj. prawa do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe lub zwrotu różnicy na rachunek bankowy, przewidzianego w art. 87 ust. 1 ustawy, czy też innych form zwrotu podatku przewidzianych w przepisach prawa podatkowego.

Zatem, w świetle wyżej przedstawionego stanu faktycznego i prawnego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wejherowie uznaje za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy wyrażone w piśmie z dnia 19.01.2006 r., uzupełnione pismem z dnia 06.02.2006 r.