Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa?Śródmieście, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 1997 r. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.), w związku z pismem Strony z dnia 14.12.2005r. (wpływ do tut. Urzędu 14.12.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego
postanawia
uznać stanowisko Strony zawarte w piśmie z dnia 14.12.2005 r. za prawidłowe.
Uzasadnienie
Podatnik jest stowarzyszeniem zarejestrowanym w rejestrze stowarzyszeń. Dla celów swojej statutowej działalności Podatnik prowadzi wynajem lokali użytkowych w budynkach stanowiących jego własność. Podatnik zamierza sprzedać w 2006 r. budynek stanowiący zabytkową kamienicę, wpisaną do rejestru zabytków, wybudowaną na początku XIX wieku. ?Od lat znajdujące się w nim lokale stanowią lokale użytkowe, które podatnik z takim przeznaczeniem wynajmuje osobom trzecim.? Dnia 03.10.1991 r. postanowieniem Sądu Wojewódzkiego w Warszawie wpisano do Księgi Wieczystej jako właściciela w/w nieruchomości Podatnika (zmiana wynikała ze zmiany w nazwie Podatnika). ?Budynek od lat figuruje w ewidencji środków trwałych Podatnika.?
Ponoszone przez Podatnika od dnia 26.03.2002 r. wydatki na ulepszenia budynku nie przekroczyły 30 % jego wartości
początkowej. Podatnik poniósł niewielkie wydatki na ulepszenia budynku (bieżące remonty) i miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od poniesionych wydatków.
Podatnik zwraca się z pytaniem, ?czy sprzedaż powyższego budynku podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT ? jako towaru używanego?.
Zdaniem Podatnika ?sprzedaż w/w budynku winna być zwolniona od podatku VAT 22 % na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.?
Mając na uwadze powyższe tut. organ podatkowy stwierdza:
Zgodnie z art 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Zgodnie z art. 43 ust.1 pkt. 2 w/w ustawy zwalnia się przedmiotowo od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10,
pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Natomiast w świetle art. 43 ust. 2 przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.
W myśl art 43 ust. 6 w/w ustawy zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:
1) miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;
2) użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.
Według stanu
faktycznego przedstawionego przez Podatnika budynek będący przedmiotem zbycia został zbudowany w XIX wieku. W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług jest to więc towar używany. Podatnik stał się właścicielem budynku w 1949 r., więc nabycie nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Podatnikowi nie przysługiwało więc prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Także na gruncie art. 43 ust. 6 w/w ustawy nie następuje wyłączenie budynku ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ponieważ Podatnik poniósł wydatki na ulepszenie budynku, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w wysokości mniejszej niż 30% jego wartości początkowej.
W związku z powyższym sprzedaż przedmiotowego budynku podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług.
W związku z powyższym tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji.
Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcęi stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania
postanowienia.
Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.
W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5.
Pouczenie
Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia(art. 236 Ordynacji podatkowej). Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.