Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 24.01.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu 27.01.2005 r.), uzupełnionego pismem z dnia 22.04.2005 r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego art. 2 pkt 9, art. 17 ust. 1 pkt 4, art. 19 ust. 13 pkt 2 w związku z art.19 ust.19, art. 27 ust. 2 pkt 2, art. 83 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, oraz przeliczenia kwoty wykazanej na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej, w sprawie opodatkowania zakupionej od kontrahenta duńskiego usługi przewozu towaru kontenerem w relacji Indie - kraj ( drogą morską i lądową z portu w Danii do kraju)

stwierdza, że :

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Podatnik, przewoźnik morski, zakupił od kontrahenta duńskiego usługę przewozu towaru kontenerem w relacji Indie - kraj, przewóz towaru odbył się drogą morską (Indie - Dania) i lądową (port w Danii - kraj). Podatnik do wniosku załączył m. in. fakturę wystawioną przez podatnika podatku od wartości dodanej, zwanej dalej fakturą "invoice", z dnia 20.12.2004 r.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy poniżej zaprezentowane postępowanie jest prawidłowe.

Zdaniem Podatnika jest to import usług transportowych. Zgodnie z § 4b rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97 poz. 970 ze zm.) w przypadku świadczenia usług transportu międzynarodowego środkami transportu morskiego lub lotniczego miejscem świadczenia usług (miejscem opodatkowania) jest terytorium Polski, w połączeniu z art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, na fakturze wewnętrznej dokumentującej zakup importu usługi Podatnik opodatkował zarówno odcinek krajowy jak i odcinek pokonany drogą morską, a odcinek poza krajem pokonany środkami transportu drogowego jako NP - niepodlegający opodatkowaniu.

W związku z tym, że w treści "invoice" nie ma wyszczególnienia wartości usługi wykonanej na lądzie (jest ona zawarta w ogólnej stawce frachtowej) Podatnik dokonał podziału pokonanych odległości na odcinki :

• Indie - Dania 80 % wartości,
• Dania - granica kraju 10 % wartości,
• granica kraju - Warszawa 10 % wartości.

Po przeliczeniu w/wym. wartości po kursie z dnia wystawienia "invoice" Podatnik sporządził fakturę wewnętrzną w następujący sposób :

• transport Indie - Dania podatek VAT 0 %,
• transport Dania - granica kraju podatek VAT NP. - niepodlegający opodatkowaniu,
• transport granica kraju - Warszawa VAT 0 %.

Zdaniem Podatnika zgodnie z art. 19 ust. 19 w związku z art. 19 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od wykonania usługi.

Za wykonaną usługę Podatnik dokonał zapłaty w dniu 13.01.2005 r., zgodnie z w/wym. art. wystawił fakturę wewnętrzną z datą 13.01.2005 r. i wykazał w deklaracji VAT-7 za 01/2005 r.

Po przeanalizowaniu zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego oraz stanowiska wnioskodawcy, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa, tut. Organ podatkowy stwierdza co następuje :

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Podatnik zakupił od kontrahenta duńskiego usługę przewozu towaru na trasie Indie - Polska. Przewóz towaru odbył się drogą morską (Indie - Dania) oraz lądową z portu w Danii na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Importem usług w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy o VAT jest świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4. W przepisie tym określono, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju. Przepisu art. 17 ust. 1 pkt 4, w myśl ust. 2 tegoż przepisu, nie stosuje się w przypadku usług i towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę na terytorium kraju, z wyłączeniem usług określonych w art. 27 ust. 3 oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca.

Z importem usług mamy więc do czynienia wtedy, gdy łącznie są spełnione poniższe warunki :

• usługę na terytorium kraju (zgodnie z miejscem świadczenia określonym na podstawie przepisów regulujących podatek od towarów i usług) świadczy zagraniczny podatnik,
• usługodawca nie rozliczył w Polsce podatku VAT z tego tytułu,
• podatnikiem z tego tytułu jest usługobiorca, którego siedziba lub miejsce zamieszkania albo pobytu znajduje się w Polsce i który zobowiązany jest do rozliczenia podatku VAT od nabycia w/wym. usług.

Ustawa o VAT określa miejsce opodatkowania usług poprzez uznanie, że usługa została wykonana w danym miejscu. Może to być istotne w przypadku usług, których świadczenie odbywa się pomiędzy podmiotami z różnych państw.

Zakupiona przez Podatnika przedmiotowa usługa odpowiada pojęciu transportu międzynarodowego w rozumieniu art. 83 ust. 3 ustawy o VAT.

Stosownie bowiem do definicji zawartej w cytowanym wyżej przepisie przez usługi transportu międzynarodowego rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczenia towarów jak również usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej związane z nimi :

• z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,
• z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
• z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
• z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju.

Przepis art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT określa miejsce świadczenia usługi transportowej stanowiąc, iż miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28.

Przepis ten nie dotyczy miejsca świadczenia usług transportowych, których przedmiotem są towary, pomiędzy państwami członkowskimi Wspólnoty (tzw. transport wewnątrzwspólnotowy). W przypadku bowiem takich usług szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia zostały określone w art. 28 ustawy o VAT.

Zgodnie z § 4b rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97 poz. 970 ze zm.) w przypadku świadczenia usług transportu międzynarodowego środkami transportu morskiego lub lotniczego miejscem świadczenia usług (miejscem opodatkowania) jest terytorium kraju.

Mając na uwadze powołane przepisy art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT oraz § 4b cytowanego wyżej rozporządzenia, usługa omawianego transportu międzynarodowego podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w części świadczonej:

• dla środków transportu morskiego na trasie : Indie - port w Danii,
• dla środków transportu lądowego na trasie : granica kraju - Warszawa.

Natomiast w części świadczonej środkami transportu lądowego na trasie : port w Danii - granica kraju przedmiotowa usługa nie podlegała opodatkowaniu w kraju.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz powyższych unormowań prawnych należy stwierdzić, iż podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia przedmiotowej usługi, w części podlegającej opodatkowaniu na terytorium kraju, będzie - w ramach importu usług - Podatnik.

Jednocześnie w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego, w myśl art. 19 ust. 19 ustawy o VAT, przepisy ust. 1, 4, 5, 11, 13 pkt 1 lit. b) i c), pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16 stosuje się odpowiednio do importu usług.

Zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia, licząc od dnia wykonania m. in. usług transportu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, spedycyjnych i przeładunkowych.

Stosownie do art. 106 ust. 7 ustawy o VAT Podatnik ma obowiązek wystawić fakturę wewnętrzną dokumentującą wykonanie w/wym. usługi. W myśl cytowanego przepisu w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie.

W myśl § 28 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97 poz. 971) przepisy § 12, § 16-20, § 22, § 23 i § 26 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy.

Zgodnie z § 16 ust. 1 w/wym rozporządzenia fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 17 i § 18.

Stosownie do § 18 ust. 1 cytowanego rozporządzenia w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10 i ust. 13 pkt 1-5 i 7-11 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego (ust. 2).

Zgodnie z art. 106 ust. 12 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, sposób przeliczania kwot wykazywanych na fakturach, jeżeli na fakturach wykazywane są kwoty w walutach obcych, z uwzględnieniem przepisów w zakresie określania momentu powstania obowiązku podatkowego. Minister

Finansów skorzystał z powyższego uprawnienia i wydał rozporządzenie z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97 poz. 970 ze zm.), w którym określił m.in. sposób przeliczania kwot wykazywanych na fakturach, w przypadku, gdy kwoty te są wykazywane w walutach obcych.

Przepis § 37 ust. 1 cytowanego rozporządzenia stanowi, że kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Z kolei przepis ust. 4 § 37 stanowi, że przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do przeliczania kwot wykazywanych na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, jeżeli dokumentują one czynności, które u podatnika stanowią: wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dostawę towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, lub import usług.

Biorąc pod uwagę powyższe, w fakturze wewnętrznej należy ująć kwotę wynikającą z przeliczenia waluty obcej według średniego kursu walut wyliczonego i ogłoszonego przez NBP w dniu wystawienia faktury pierwotnej przez dostawcę (kontrahenta zagranicznego) - została ona bowiem wystawiona we właściwym terminie - nie wcześniej niż 30 dni przed i nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego (13.01.2005 r.).

W świetle cytowanych powyżej przepisów, których zakres przedstawiono w sentencji, zaprezentowane przez Podatnika postępowanie jest prawidłowe.