Temat interpretacji

zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2018 r. (data wpływu 14 marca 2018 r.) , uzupełnionym w dniu 19 kwietnia 2018 r. (data wpływu 24 kwietnia 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 12 kwietnia 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 16 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Wniosek uzupełniony został pismem złożonym w dniu 19 kwietnia 2018 r. (data wpływu 24 kwietnia 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 12 kwietnia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku z dnia 19 kwietnia 2018 r.):

Wnioskodawca prowadzi przedsiębiorstwo w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności świadczonej przez podatnika jest wynajem podnośników koszowych wraz z operatorem na podwoziach gąsienicowych i samochodowych stosowanych do prac na wysokości.

Zgodnie ze stanowiskiem uzyskanym przez podatnika z Głównego Urzędu Statystycznego Departamentu Metodologii Standardów i Rejestrów, na podstawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. - Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm., usługi wykonywane przez podatnika obejmujące:

• wynajem samochodów specjalnych wyposażonych w podnośnik koszowy mieszczą się w grupowaniu PKWiU 49.41.20.0 wynajem samochodów ciężarowych z kierowcą, w przypadku wynajmu z obsługą, a PKWiU 77.12.11 wynajem i dzierżawa samochodów ciężarowych bez kierowcy w przypadku wynajmu bez obsługi;

• wynajem pojazdu na gąsienicach wyposażonego w podnośnik koszowy z obsługą, został zakwalifikowany do grupowania PKWiU 43.99.90.0 roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej nie sklasyfikowanych..

Podatnik świadczy ww. usługi na rzecz klientów będących czynnymi podatnikami podatku VAT. Usługa polega na wykonaniu określonych czynności podnośnikiem zgodnie ze wskazaniami zamawiającego i w miejscu przez niego wyznaczonym. Usługa zawsze polega na udostępnieniu maszyny łącznie z operatorem podnośnika, w zależności od rodzaju podłoża i dostępności terenu, prace prowadzone są z użyciem podnośników na podwoziu samochodowym lub gąsienicowym.

Podatnik zwracał się do organu podatkowego z wnioskiem o interpretację w sprawie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla świadczonych przez siebie usług. Zgodnie z otrzymaną indywidualną interpretacją nr 0114-KDIP1-2.4012.654.2017.3.MC, w przypadku świadczenia usług polegających na wynajmie samochodów specjalnych wyposażonych w podnośnik koszowy, mieszczącej się w grupowaniu PKWiU 49.41.20.0 mechanizm ten nie ma zastosowania. Natomiast w przypadku usługi polegającej na wynajmie pojazdu na gąsienicach wyposażonego w podnośnik koszowy, do których zastosowanie znajduje PKWiU 43.99.90.0 zastosowanie ma mechanizm odwrotnego obciążenia, w przypadku świadczenia na rzecz podwykonawcy.

Jednakże we wniosku o wydanie interpretacji podatnik opisując stan fatyczny wskazał, że usługi świadczone przez niego, wykonywane są w procesie świadczenia szeroko rozumianych usług budowlanych na rzecz różnego rodzaju podmiotów. Zatem i odpowiedź w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia odnosi się do świadczonych przez podatnika usług w ostateczności służących wykonaniu szeroko rozumianych usług budowlanych.

Jednak wątpliwości podatnika budzi, jak należy opodatkować usługę, której istota polega nadal na wynajmie pojazdu na gąsienicach, wyposażonego w podnośnik koszowy, do której zastosowanie znajduje PKWiU 43.99.90.0, świadczoną na rzecz podwykonawcy, jednak jej cel jest inny niż usługi wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT m.in:

• mycie szyb i elewacji budynków,

• wycinka i pielęgnacja drzew,

• nagrywanie filmów wykorzystanych w kinematografii i reklamie,

• zdjęcia z wysokości do filmów i reklam,

• zdjęcia z wysokości do portfolio fotografów,

• montaż i konserwacja reklam,

• montaż i konserwacja kamer przemysłowych,

• pomiary hałasu,

• pomiary promieniowania w okolicach anten i telefonii komórkowej,

• odśnieżanie dachów i zbijanie sopli,

• zdejmowanie kota lub drona z drzewa,

• i inne, których cel nie jest związany z usługami budowlanymi.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 12 kwietnia 2018 r. nr 0114-KDIP1-2.4012.174.2018.1.MC Wnioskodawca wyjaśnia, że pytanie dotyczy wskazanych wyżej usług oraz innych niewymienionych wyżej, a mogących mieć miejsce, które to usługi nie są wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Podatnik ma wątpliwość czy do ww. usług tj. usług, które nie są wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług także ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia. Problem sprowadza się do kwestii, czy do zastosowania właściwego schematu opodatkowania (naliczenie VAT lub zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia) ważna jest istota wykonywanej usługi czy też jej cel. Bowiem charakter usługi świadczonej przez podatnika jest ten sam - wynajem pojazdu na gąsienicach.

Inne natomiast jest przeznaczenie czyli nabywca tej usługi może ją wykorzystać do różnych celów:

• wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr do ustawy o VAT,

• innych, nie wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT i pytanie dotyczy tych właśnie usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 19 kwietnia 2018 r.):

Czy usługi wykonywane podnośnikiem koszowym, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 43.99.90.0 roboty budowlane związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej nie sklasyfikowanych świadczone przez podatnika na rzecz podwykonawców, czyli podmiotów innych niż końcowy odbiorca, lecz którzy wykorzystują te nabywane od podatnika usługi na przykład do filmu reklamowego, czy też pielęgnacji zieleni, czyli świadczenia usług innych niż mieszczące się w pozycjach 2-48 załącznika nr 14 ustawy o podatku od towarów i usług, powinny być u podatnika opodatkowane podatkiem VAT czy też należy zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia?

Inaczej mówiąc, czy świadcząc na rzecz podwykonawców te same usługi podnośnikiem koszowym na gąsienicach mieszczące się w zgrupowaniu PKWiU 43.99.90.0 należy rozróżniać sposób opodatkowania tej usługi ze względu na cel świadczenia?

Przeznaczenie do celów określonych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług będzie inaczej opodatkowane niż przeznaczenie do celów niewymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT.

Zdaniem wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku z dnia 19 kwietnia 2018 r.) :

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że będąc podwykonawcą usług mieszczących się w grupowaniu PKWiU 43.99.90.0 roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej nie sklasyfikowanych, wykorzystywanych przez zleceniodawców do innych celów niż mieszczące się w pozycjach 2-48 załącznika nr 14 ustawy o podatku od towarów i usług, winien zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia.

Zgodnie z treścią art. 17 ust.1 pkt 8 ustawy o VAT podatnikami są m.in. podmioty nabywające usługi mieszczące się w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik vat czynny.

Zgodnie z art. 1 ust. 1h ustawy o VAT w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca. W przepisach prawa podatkowego brak jest definicji podwykonawcy oraz inwestora. W treści art. 547¹ kodeksu cywilnego wykorzystuje się pojęcia podwykonawcy i inwestora, lecz bez wskazania jednak definicji tych pojęć.

Co więcej, ustawa o podatku VAT nie wskazuje, że świadczący usługę musi być podwykonawcą usługi budowlanej w rozumieniu umowy nazwanej - o roboty budowlane wskazanej w art. 547¹, a jedynie wskazane zostało, że ma on świadczyć te usługi jako podwykonawca. Skłania to do posłużenia się znaczeniem potocznym tego słowa (słów inwestor oraz wykonawca) wykorzystywanym również przez organy podatkowe do definiowania tych pojęć (np. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Podatkowej z dnia 16 lutego 2018 r. sygn. akt. 0114-KDIP1-2.4012.654.2017.3.MC).

Zgodnie z potocznie rozumianym znaczeniem tych słów inwestorem jest podmiot angażujący środki finansowe w projekt, generalnym wykonawcą podmiot, który świadczy usługi na rzecz inwestora, a podwykonawcą podmiot świadczący usługę na rzecz wykonawcy.

W przepisach nie zostało wskazane, by wykonawca miał świadczyć przedmiotowo tożsamą usługę jak podwykonawca. Ma natomiast działać jako jeden z podmiotów, które realizują czynności w procesie wykonania usługi finalnej na rzecz inwestora i działać na zlecenie wykonawcy (generalnego wykonawcy).

Oznacza to, że pod pojęciem podwykonawcy, do którego usługi zastosowanie znajdzie odwrotne obciążenie VAT z art. 17 ust.1 pkt 8 ustawy o VAT rozumieć należy podmiot, który będzie spełniał łącznie przesłanki:

1. wykonywał będzie usługę zakwalifikowaną do grupowania PKWiU wskazanego w załączniku nr 14 do ustawy o VAT,
2. usługa będzie wykonywana na rzecz podmiotu innego niż końcowy odbiorca (inwestor) inwestycji, czyli innego niż podmiot angażujący środki finansowe w projekt,
3. usługa będzie wykonywana na rzecz wykonawcy (lub generalnego wykonawcy), czyli na rzecz podmiotu, który świadczy usługi na rzecz inwestora.

Przepisy ustawy o VAT nie wymagają natomiast, by usługa realizowana pomiędzy inwestorem a wykonawcą miała charakter usługi budowlanej. Może to być równie dobrze usługa związana z tworzeniem reklamy, usługa pielęgnacji zieleni, usługa pomiaru hałasu lub promieniowania w okolicach anten telefonii komórkowej. Przepisy nie stanowią o tym, by usługa świadczona na rzecz wykonawcy (generalnego wykonawcy) musiała być:

• refakturowana - czyli być tożsama na rzecz inwestora (w efekcie może być wykorzystana do innej usługi),

• wykorzystana do innej usługi budowlanej,

• wykorzystana do innej usługi wymienionej w załączniku nr 14 ustawy o VAT.

Istotne jest natomiast, by była ona przeprowadzona na rzecz wykonawcy innej usługi, będącego jednocześnie podatnikiem VAT realizującej własną usługę na rzecz podmiotu angażującego środki w projekt (inwestor). W efekcie takiego rozumienia treści przepisów podatkowych, usługi podwykonawcy stają się elementem innej usługi świadczonej na rzecz inwestora.

Reasumując, usługa świadczona przez podatnika podnośnikiem koszowym, dla której zastosowanie ma PKWiU 43.99.90 na rzecz podwykonawcy (podatnika VAT czynnego) opodatkowana będzie schematem odwrotnego obciążenia niezależnie od tego czy jej celem jest usługa wymieniona w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT, czy też usługa niewymieniona w tym załączniku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu czy opodatkowanie danej czynności powinno nastąpić z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na klasyfikacji podanej przez Wnioskodawcę.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: PKWiU, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Zatem to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem realizowanych świadczeń.

W przypadku zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia to nabywca jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku, tym samym nabywca jest zobowiązany do dokonania klasyfikacji nabywanych świadczeń.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionej we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów
w rozumieniu art. 7 ().

Na mocy art. 5a ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Natomiast według art. 17 ust. 1h ustawy w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Ponadto, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego art. 17 ust. 2 ustawy.

Załącznik nr 14 do ustawy obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa, należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, natomiast usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Oznacza to, że nabywca usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, świadczonych przez podwykonawcę, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy, staje się odpowiedzialny za rozliczenia podatku VAT od tych usług. Z kolei świadczenie ww. usług przez wykonawcę (głównego wykonawcę) na rzecz inwestora jest opodatkowane według zasad ogólnych, tj. podatek od towarów i usług rozliczany jest przez głównego wykonawcę, zaś inwestor otrzymuje fakturę na kwotę należności za wykonane świadczenie zawierającą podatek VAT.

Ustawa nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia tego terminu wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego: podwykonawca to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca;2503008).

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi przedsiębiorstwo w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności świadczonej przez Wnioskodawcę jest wynajem podnośników koszowych wraz z operatorem na podwoziach gąsienicowych i samochodowych stosowanych do prac na wysokości. Zgodnie ze stanowiskiem uzyskanym przez podatnika z Głównego Urzędu Statystycznego Departamentu Metodologii Standardów i Rejestrów, na podstawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wynajem pojazdu na gąsienicach wyposażonego w podnośnik koszowy z obsługą, został zakwalifikowany do grupowania PKWiU 43.99.90.0 roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej nie sklasyfikowanych.. Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz klientów będących czynnymi podatnikami podatku VAT. Usługa polega na wykonaniu określonych czynności podnośnikiem zgodnie ze wskazaniami zamawiającego i w miejscu przez niego wyznaczonym. Usługa zawsze polega na udostępnieniu maszyny łącznie z operatorem podnośnika, w zależności od rodzaju podłoża i dostępności terenu, prace prowadzone są z użyciem podnośników na podwoziu samochodowym lub gąsienicowym. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi, jak należy opodatkować usługę polegającą na wynajmie pojazdu na gąsienicach, wyposażonego w podnośnik koszowy, do której zastosowanie znajduje PKWiU 43.99.90.0, świadczoną na rzecz klienta nazwanego przez Wnioskodawcę podwykonawcą, której cel jest inny niż usługi wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT m.in: mycie szyb i elewacji budynków, wycinka i pielęgnacja drzew, nagrywanie filmów wykorzystanych w kinematografii i reklamie, zdjęcia z wysokości do filmów i reklam, zdjęcia z wysokości do portfolio fotografów, montaż i konserwacja reklam, montaż i konserwacja kamer przemysłowych, pomiary hałasu, pomiary promieniowania w okolicach anten i telefonii komórkowej, odśnieżanie dachów i zbijanie sopli, zdejmowanie kota lub drona z drzewa i inne, których cel nie jest związany z usługami budowlanymi. Pytanie dotyczy wskazanych usług oraz innych niewymienionych, a mogących mieć miejsce, które to usługi nie są wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy usługi mieszczące się w grupowaniu PKWiU 43.99.90.0 roboty budowlane związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej nie sklasyfikowanych świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz klientów nazwanych podwykonawcami (podmiotów innych niż końcowy odbiorca), którzy wykorzystują nabywane od Wnioskodawcy usługi doświadczenia usług innych niż mieszczące się w pozycjach 2-48 załącznika nr 14 ustawy o podatku od towarów i usług, powinny być opodatkowane podatkiem VAT czy też należy zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia.

Ustalenie czy dane świadczenie podlega rozliczeniu z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, czy też zastosowanie będzie miała ogólna zasada rozliczenia podatku ma charakter indywidualny. Oznacza to, że w każdej sytuacji należy zbadać, czy spełnione są następujące warunki:

• usługodawcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,

• usługobiorcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,

• dane świadczenie jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz

• usługa jest świadczona przez podwykonawcę, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia wszystkie wymienione powyżej warunki muszą być spełnione łącznie. W konsekwencji niespełnienie chociażby jednego z tych warunków eliminuje zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca świadczy na rzecz klientów nazwanych podwykonawcami (podmiotów innych niż końcowy odbiorca) usługę, do której zastosowanie znajduje PKWiU 43.99.90.0. Należy zauważyć, że świadczenie o grupowaniu PKWiU 43.99.90.0 Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych zostało wymienione przez ustawodawcę w załączniku nr 14 do ustawy jako to, do którego ma zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz, że świadczy przedmiotowe usługi na rzecz klientów będących czynnymi podatnikami podatku VAT.

Zatem w celu stwierdzenia czy w przypadku świadczenia przez Wnioskodawcę usług polegających na wynajmie pojazdu na gąsienicach wyposażonego w podnośnik koszowy, które mieszczą się w grupowaniu PKWiU 43.99.90.0 Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych znajduje zastosowanie mechanizm odwrotnego obciążenia pozostaje stwierdzić czy Wnioskodawca świadczy przedmiotowe usługi jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

W analizowanym przypadku Wnioskodawca świadczy usługi mieszczące się w grupowaniu PKWiU 43.99.90.0 Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych na rzecz klientów nazwanych podwykonawcami, którzy wykorzystują nabywane od Wnioskodawcy usługi do świadczenia usług innych niż mieszczące się w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy. Zatem Wnioskodawca w tym przypadku nie działa jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. Mechanizm odwrotnego obciążenia występuje w przypadku ciągłości wykonywania robót budowlanych na poszczególnych etapach obrotu. W konsekwencji w sytuacji gdy klient nazwany podwykonawcą w celu wykonania usługi niewymienionej w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy zleca Wnioskodawcy wykonanie usługi wymienionej w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy Wnioskodawca nie jest podwykonawcą, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. Zatem w przypadku gdy Wnioskodawca świadczy usługi mieszczące się w grupowaniu PKWiU 43.99.90.0 Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych na rzecz klienta nazwanego podwykonawcą, który wykorzystuje te usługi w celu świadczenia usług, które nie są wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy nie są spełnione wszystkie przesłanki wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. W tym przypadku świadczone przez Wnioskodawcę usługi, do których zastosowanie znajduje PKWiU 43.99.90.0 nie są realizowane przez Wnioskodawcę działającego jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. Tym samym w analizowanej sprawie nie znajduje zastosowania mechanizm odwrotnego obciążenia polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego jest realizowane świadczenie, tj. klienta Wnioskodawcy, natomiast usługa wykonana przez Wnioskodawcę powinna zostać opodatkowana na zasadach ogólnych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usług sklasyfikowanych do grupowania PKWiU 43.99.90.0, które będą wykorzystywane przez klienta do świadczenia usług innych niż wymienione w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej