Temat interpretacji

Zastosowania zwolnienia dla badania psychologiczngo, badania psychotechnicznego, badania sanitarno-epidemiologiczne świadczonych w ramach medycyny pracy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2018 r. (data wpływu 23 lutego 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 kwietnia 2018 r. (data wpływu 13 kwietnia 2018 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 6 kwietnia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla badań psychologicznych, psychotechnicznych, widzenia zmierzchowego i olśnieniowego oraz badań do celów sanitarno-epidemiologicznych świadczonych w ramach medycyny pracy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 12 kwietnia 2018 r. (data wpływu 13 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla badań psychologicznych, psychotechnicznych, widzenia zmierzchowego i olśnieniowego oraz badań do celów sanitarno-epidemiologicznych świadczonych w ramach medycyny pracy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o., podmiot wykonujący działalność leczniczą, świadczący usługi w zakresie opieki medycznej, w tym służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Podmiot leczniczy Wnioskodawca, jako jednostka organizacyjna służby medycyny pracy, wykonuje również zadania w celu ochrony zdrowia pracujących przed wpływem niekorzystnych warunków środowiska pracy i sposobem jej wykonywania oraz sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, w tym kontroli zdrowia pracujących, zgodnie z ustawą z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. 2014 r. poz. 1184, ze zm.). W ramach służby medycyny pracy, Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

W piśmie z dnia 12 kwietnia 2018 r., Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na pytania tut. Organu:

1. Czy Wnioskodawca posiada status podmiotu leczniczego w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o podmiotach leczniczych (Dz. U. 2018, poz. 160, ze zm. ),
   odpowiedź: TAK
2. Czy Wnioskodawca świadcząc wskazane we wniosku usługi działa na podstawie ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy ( Dz. U. 2014, poz. 1184 ze zm.),
   odpowiedź: TAK
3. Czy badania wskazane we wniosku wykonywane są przez zatrudnione u Wnioskodawcy osoby posiadające uprawnienia do świadczenia usług medycznych, tj. np. lekarzy, psychologów, pielęgniarki;
   odpowiedź: TAK
4. Na czyją rzecz Wnioskodawca świadczy usługi z zakresu medycyny pracy, odpowiedź: na rzecz pracodawców, którzy zawarli umowę o sprawowanie profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami.
5. Czy Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie medycyny pracy (wstępne, okresowe i kontrolne ) przewidziane w art. 229 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. 2018, poz. 108 ze zm. ),
   odpowiedź: TAK
6. Na czym polegają i w jaki sposób służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia wykonywane przez Wnioskodawcę badania:

psychologiczne, psychotechniczne, widzenia zmierzchowego i olśnieniowego oraz badania do celów sanitarno-epidemiologicznych, odpowiedź:

Badania psychologiczne i psychotechniczne polegają na przeprowadzeniu rozmów przez psychologów, testów, sprawdzenia sprawności i refleksu pracownika, wykonuje się również badanie przy aparatach emitujących światło i dźwięk;

Badania widzenia zmierzchowego i olśnieniowego - polegają na przebadaniu i analizie wzroku, wykonuje się je przy pomocy specjalistycznego urządzenia okulistycznego, które bada wrażliwość zmysłową, diagnozuje się widzenie w mroku i wrażliwości na olśnienie.

Badania do celów sanitarno-epidemiologicznych polegają na badaniu ogólnym lekarskim oraz przeprowadzeniu analizy próbek a także diagnostyki w razie potrzeby.

Badania psychologiczne, psychotechniczne, widzenia zmierzchowego i olśnieniowego mają na celu wykrycie lub nie, schorzeń, na podstawie których możemy ocenić funkcje intelektualne, sprawność psychosomatyczną lub cechy osobowości, albo choroby układu wzrokowego. Ocena stanu zdrowia umożliwia orzeczenie predyspozycji do kierowania pojazdami. W przypadku wykrycia schorzeń pacjent kierowany jest przez lekarzy na dalsze badania i leczenie. Badania do celów sanitarno-epidemiologicznych mają na celu wykluczenie bądź wykrycie schorzeń stanowiących przeciwwskazanie do pracy w kontakcie z żywnością w pracy (zwłaszcza choroby biegunkowe, nosicielstwo salmonellozy) lub schorzeń przenoszonych drogą kropelkową (zwłaszcza gruźlica) u osób, których charakter pracy wymaga stałego, lub częstego kontaktu z ludnością (np.: służba zdrowia, oświata, hotelarstwo, gastronomia).

Wskazane badania w zakresie Medycyny Pracy tj. badania sanitarno - epidemiologiczne, czy też psychotechniczne (w tym widzenie zmierzchowe), mają za zadanie nie tylko określenie stanu zdrowia pacjenta, ale także w razie potrzeby odpowiednio wczesne skierowanie pacjenta na leczenie specjalistyczne w celu zahamowania dalszego rozwoju choroby, bądź przywrócenia zdrowia. Bez ich przeprowadzenia, lekarze nie są w stanie zdiagnozować stanu zdrowia pacjenta. Dopiero na podstawie tych badań lekarz orzecznik może orzekać o przydatności do pracy na określonym stanowisku.

Wszystkie te działania mają na celu ochronę stanu zdrowia, zapobieganie dalszemu rozwojowi choroby, służą więc profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługi opieki medycznej, z zakresu medycyny pracy, takie jak: badania psychologiczne, badania psychotechniczne, widzenie zmierzchowe i olśnieniowe, badania do celów sanitarno-epidemiologicznych są zwolnione od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o służbie medycyny pracy, służbę medycyny pracy tworzy się w celu ochrony zdrowia pracujących przed wpływem niekorzystnych warunków środowiska pracy i sposobem jej wykonywania oraz sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, w tym kontroli zdrowia pracujących.

Profilaktyczna opieka zdrowotna - należy przez to rozumieć ogół działań zapobiegających powstawaniu i szerzeniu się niekorzystnych skutków zdrowotnych, które w sposób bezpośredni lub pośredni mają związek z warunkami albo charakterem pracy (art. 4 ustawy o służbie medycyny pracy).

Zwalnia się z podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze ( art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług).

W związku z powyższym, stwierdzamy:

1. Przepisy ustawy o służbie medycyny pracy zaliczane są do profilaktycznej opieki zdrowotnej (zarówno badania wstępne, kontrolne są składową opieki medycznej nad pracownikiem/pacjentem) mającym na celu ochronę stanu zdrowia, przed czynnikami narażenia w przypadku wykrycia nieprawidłowości w stanie zdrowia.
2. Profilaktyka zdrowotna obejmuje działanie mające na celu zapobieganie chorobom (w przypadku medycyny pracy są to działania terapeutyczne np. zalecane noszenie rękawic lateksowych, w przypadku kontaktu z czynnikiem biologicznym, noszenia maski w przypadku kontaktu z pyłem, itd.) - zalecane przez lekarza medycyny pracy.
3. Badanie wykonane przez lekarza medycyny pracy podstawowe i diagnostyczne zapobiegają chorobom poprzez ich wczesne wykrycie, dalsze diagnozowanie i specjalistyczne leczenie zarówno w przypadku badań wstępnych, kontrolnych, celowych.
4. Lekarz medycyny pracy przy badaniu w narażeniu na czynnik ryzyka zawodowego poucza w zależności od warunków pracy pacjenta, zapobiegając w ten sposób niekorzystnym wzorom zachowań, które mogą potęgować chorobę.

Badanie z zakresu medycyny pracy określa wszystkie formy działalności profilaktycznej:

• profilaktyka wczesna - utrwalanie prawidłowych wzorców zdrowego stylu życia;
• profilaktyka pierwotna (I fazy) - zapobieganie chorobom poprzez kontrolowanie czynników ryzyka;
• profilaktyka wtórna (II fazy) - zapobieganie konsekwencjom choroby poprzez jej wczesne wykrycie i leczenie (przesiewowe badanie skriningowe mające na celu wykrycie osób chorych);
• profilaktyka III fazy - zahamowanie postępu choroby oraz ograniczanie powikłań.

Utrzymanie dobrego stanu zdrowia pacjenta przez służby medyczne to nie tylko zajmowanie się ludźmi chorymi przywracając im lepszy stan zdrowia, ale zapobieganie chorobom poprzez wczesne wykrywanie chorób, ich monitorowanie i leczenie nie tylko farmakologią, ale również postępowanie terapeutyczne. Tego rodzaju działania są tańsze i o wiele korzystniejsze ponieważ zapobiegają drogiemu leczeniu późno rozpoznanych, bądź zaniedbanych przypadków.

Same obserwacje, monitorowanie pacjenta i jego badanie ma na celu i uniknięcie konieczności przyszłego leczenia i drogiego diagnozowania przyszłych chorych.

Często do lekarza medycyny pracy przychodzą z pozoru zakażeni pacjenci, którzy po wnikliwym zbadaniu przedmiotowym okazują się być chorymi i kierowani są na dalsze badania specjalistyczne, lub hospitalizację lub też leczenie farmakologiczne. Częścią składową badań profilaktycznych z zakresu Medycyny Pracy są badania sanitarno epidemiologiczne, które określają stan zdrowia pacjenta/pracownika w zakresie chorób zakaźnych spowodowanych zakażeniem Salmonellą i Shigellą.

Ocenie podlega pacjent/pracownik w kompleksowym badaniu przedmiotowym oraz diagnozie (3x badanie laboratoryjne kału na ss). Badanie to ma na celu doprowadzenie do pracy z dziećmi lub kontaktu z pożywieniem pracowników celem zapobiegania lub rozszerzenia chorób zakaźnych. Jest to bardzo ważne działanie profilaktyczne. W przypadku stwierdzenia choroby - pacjent/pracownik jest kierowany na leczenie specjalistyczne, co również stanowi o kompleksowości takiego działania.

W przypadku badań psychologicznych (w tym widzenie zmierzchowe) oceniana jest zdolność do reagowania na bodźce zewnętrzne przez narządy zmysłów oraz układ nerwowy.

Celem tych badań jest dopuszczenie do pracy z maszynami w ruchu. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości pacjenci muszą być dalej kierowani na badanie specjalistyczne ponieważ większość tych nieprawidłowości wynika ze schorzeń narządów lub schorzeń ośrodkowego układu nerwowego. Jest to wczesna profilaktyka chorób - bardzo ważna ze względu na bezpieczeństwo pacjenta/pracownika oraz zapobieganie dalszemu rozwojowi choroby. Lekarze orzecznicy z zakresu medycyny pracy to przede wszystkim lekarze interniści, którzy przy diagnozowaniu pacjenta zatrudnionego na określonym stanowisku wykonują badanie przedmiotowe (wywiad), podmiotowe (badanie fizykalne) oraz diagnostyczne. Często stwierdzają różnego rodzaju nieprawidłowości lub określają skalę choroby, która podlega dalszej diagnostyce i leczeniu. Jest to działanie absolutnie o charakterze kompleksowym i profilaktycznym.

W ramach badania profilaktycznego medycyny pracy wykonuje się również badanie

1. celowane (skierowane na określoną jednostkę chorobową jako monitoring postępu choroby)
2. badanie kontrolne (w przypadku zwolnienia z pracy) >30 dni, jako kontrolę postępu choroby lub stwierdzenie o jej zakończeniu.

Wszystkie te działania mają na celu ochronę stanu zdrowia, zapobieganie dalszemu rozwojowi choroby.

Lekarze Medycyny Pracy wykrywają również choroby zawodowe - czyli choroby wynikające z chorobotwórczego działania czynnika zawodowego np. przewlekłe choroby obwodowego układu nerwowego wywołane sposobem wykonywania pracy takie jak np. zespół cieśni w obrębie nadgarstka; choroby układu wzrokowego wywołane czynnikami fizycznymi, chemicznymi lub biologicznymi takie jak np. epidemiczne wirusowe zapalenie spojówek lub rogówki. Ponadto, przez lekarzy medycyny pracy wykrywane są choroby zakaźne lub pasożytnicze albo ich następstwa, itp. Lekarze medycyny pracy mają obowiązek prowadzenia rejestru i monitorowania danych przypadków w celu zmniejszenia postępu choroby.

Badania w zakresie medycyny pracy tj. badania sanitarno-epidemiologiczne, czy też psychotechniczne (w tym widzenie zmierzchowe), mają za zadanie nie tylko określenie stanu zdrowia pacjenta, ale także w razie potrzeby odpowiednio wczesne skierowanie pacjenta na leczenie specjalistyczne w celu zahamowania dalszego rozwoju choroby, bądź przywrócenia zdrowia. Bez ich przeprowadzenia, lekarze nie są w stanie zdiagnozować stanu zdrowia pacjenta. Charakter tych badań świadczy więc o kompleksowości w działaniu ochrony zdrowia pacjenta, co zdaniem Wnioskodawcy spełnia przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku d towarów i usług (VAT) zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy. Tego typu badania mają na celu przede wszystkim profilaktykę, dzięki której stan zdrowia pacjenta nie będzie ulegał pogorszeniu. Lekarz medycyny pracy w tego typu badaniach, oprócz ich przeprowadzenia, dodatkowo przeprowadza z pacjentem wywiad i uświadamia pacjenta o zagrożeniach płynących z działań, które podejmują zawodowo oraz zalecają odpowiednie profilaktyczne środki, mające na celu niepogarszanie się stanu zdrowia. Jest to bardzo ważna część podczas przeprowadzanych badań z zakresu medycyny pracy.

Reasumując, usługi służby medycyny pracy, w tym: badania psychologiczne, badania psychotechniczne widzenie zmierzchowe i olśnieniowe, badania do celów sanitarno-epidemiologicznych to usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, a więc mieszczące się w katalogu usług zwolnionych od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

W tym miejscu wskazać należy, że na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie jednak do art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Wnioskodawca ma wątpliwość, czy opisane we wniosku badania (psychologiczne, badania psychotechniczne, widzenie zmierzchowe i olśnieniowe, badania do celów sanitarno-epidemiologicznych) objęte są zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Analiza wyżej powołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy wskazuje, że zwolnienie od podatku VAT usług w zakresie opieki medycznej ma charakter przedmiotowo - podmiotowy. Ze zwolnienia korzystają bowiem wyłącznie usługi służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze bądź przez określonych przedstawicieli zawodów medycznych. Obejmuje zatem tylko świadczenia medyczne wykonywane w określonym celu (przedmiot) przez określone osoby (podmioty).

Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie od podatku nie znajduje zastosowania.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia podmiotu leczniczego czy działalności leczniczej. Wobec powyższego, przy definiowaniu powyższych pojęć należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 160, z późn. zm.).

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 5 cyt. wyżej ustawy, za podmiot wykonujący działalność leczniczą uznaje się podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4, oraz lekarza lub pielęgniarkę wykonujących zawód w ramach działalności leczniczej jako praktykę zawodową, o której mowa w art. 5.

Działalność lecznicza według art. 3 ust. 1 cyt. wyżej ustawy polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych (). Na mocy ust. 2 pkt 1 i 2 ww. artykułu, działalność lecznicza może również polegać na: promocji zdrowia lub realizacji zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia, w tym wdrażaniem nowych technologii medycznych oraz metod leczenia.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej, podmiotami leczniczymi są przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646) we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej w zakresie, w jakim wykonują działalność leczniczą.

Z opisu sprawy jednoznacznie wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym wykonującym działalność leczniczą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

W związku z powyższym, w analizowanym przypadku jest spełniona przesłanka podmiotowa warunkująca zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Pozostaje zatem do przeanalizowania przesłanka o charakterze przedmiotowym, a więc rozstrzygnięcie, czy usługi opisane we wniosku ze względu na cel ich wykonywania mogą zostać uznane za usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, ratowaniu, przywracaniu, poprawie zdrowia.

Przy definiowaniu zwolnienia usług w zakresie opieki medycznej, oprzeć należy się na orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które wskazuje, że ze zwolnienia będą generalnie korzystać tylko te czynności, które mają charakter diagnostyczny lub terapeutyczny (leczniczy). Jeśli świadczenie nie będzie służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, to wówczas nie będzie objęte zwolnieniem od podatku VAT. Ponadto, jak wskazuje TSUE, pojęcia dotyczące zwolnień należy interpretować w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej jednoznacznie wynika, że pojęcie opieka medyczna odnosi się do świadczeń, które służą diagnozie, opiece oraz w miarę możliwości leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia. Jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania. Innymi słowy, aby świadczenie mogło podlegać zwolnieniu powinno mieć cel terapeutyczny. Tym samym liczy się nie charakter usługi, ale jej cel.

Zdefiniowanie w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy zakresu zwolnienia przez zawężenie go wyłącznie do usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, odpowiada co do zasady używanym przez Trybunał określeniom postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz, w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych.

Należy podkreślić, że zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych (wyrok w sprawie Peter dAmbrumenil, Dispute Resolution Services Ltd vs Commissioners of Customs and Excise C-307/01).

Jeżeli podstawowym celem danego świadczenia nie są diagnoza, opieka, bądź leczenie chorób lub zaburzeń zdrowia (tj. świadczeniu nie przyświeca cel terapeutyczny), świadczenie takie nie podlega zwolnieniu z VAT. Takie stanowisko było prezentowane przez Trybunał Sprawiedliwości UE w licznych orzeczeniach (wyrok z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie Peter dAmbrumenil C-307/01; wyrok z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie Margarete Unterpertinger, C-212/01; wyrok z dnia 10 września 2002 r. w sprawie Kügler, C-141/00).

W orzeczeniu w sprawie Peter dAmbrumenil Trybunał wskazał przykładowe usługi medyczne, które ze względu na spełnienie wskazanego warunku (celu terapeutycznego) podlegają zwolnieniu z VAT, oraz takie w stosunku do których zwolnienie nie ma zastosowania.

Zgodnie z pkt 61 ww. wyroku, gdy usługa medyczna polega na sporządzeniu specjalistycznego raportu medycznego, oczywistym jest to, że dla wykonania tej usługi konieczne są specjalistyczne kwalifikacje i wiedza medyczna osoby oraz to, że może łączyć się z czynnościami typowymi dla zawodu medycznego, takimi jak badanie pacjenta czy analiza medycznej historii, wówczas głównym celem tej usługi nie jest ochrona, w tym zachowanie, jak i odratowanie zdrowia osoby, do której raport się odnosi. Taka usługa, której celem jest dostarczenie odpowiedzi na pytania postawione w zleceniu sporządzenia raportu, jest wykonywana w celu umożliwienia osobie trzeciej podjęcia decyzji pociągającej za sobą prawne konsekwencje dla osoby zainteresowanej lub innych osób. Prawdą jest to, że taki specjalistyczny medyczny raport może być sporządzony na żądanie osoby zainteresowanej i może pośrednio przyczynić się do ochrony zdrowia tej osoby przez wykrycie nowego problemu zdrowotnego lub przez skorygowanie wcześniejszej diagnozy, jednakże główny cel każdej usługi tego typu polega na spełnieniu prawnego lub umownego warunku wymaganego przez inne podmioty w ramach procesu podejmowania określonych decyzji. Taka usługa medyczna nie może korzystać ze zwolnienia z art. 13A(1)(c).

Ponadto, w myśl pkt 64 wyroku w sprawie C-307/01, gdy zaświadczenie o stanie zdrowia jest wymagane przez osobę trzecią jako warunek poprzedzający wykonywanie przez osobę zainteresowaną określonej działalności zawodowej lub wykonywanie określonej czynności zależnej od pełnej fizycznej zdolności tej osoby, głównym celem tej usługi świadczonej przez lekarza jest dostarczenie osobie trzeciej elementu koniecznego dla podjęcia określonej decyzji. Taka usługa medyczna nie ma zasadniczo na celu ochrony zdrowia osób, które zamierzają wykonywać określone rodzaje działalności, nie może więc być objęta zwolnieniem z art. 13A(1)(c).

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku w sprawie Margarete Unterpringer vs Pensionsversicherungsanstalt der Arbiter C-212/01 stwierdził, że () to cel usługi medycznej decyduje o tym, czy powinna ona być zwolniona z podatku VAT. Dlatego też, jeśli kontekst, w jakim taka usługa jest wykonywana, pozwala ustalić, że jej głównym celem nie jest ochrona zdrowia, włączając w to utrzymanie lub przywrócenie do zdrowia, lecz udzielanie porad wymaganych przed podjęciem decyzji wywołujących skutki prawne, zwolnienie nie ma zastosowania do takiej usługi.

Również z orzeczenia C-384/98 wynika, że preferencji podlegać mogą jedynie te usługi, które mają cel terapeutyczny, bądź profilaktyczny, a nie podlegają mu takie, które mają charakter czysto ekspercki i doradczy (np. orzekanie o stanie zdrowia dla potrzeb przyznania renty, bądź dla instytucji ubezpieczeniowych dla ustalenia wysokości składki ubezpieczenia na życie).

W świetle powyższego ze zwolnienia będą korzystały jedynie badania związane z profilaktyką i ochroną zdrowotną. Natomiast badania mające cel wyłącznie ekspercki czy dowodowy nie będą mogły korzystać ze zwolnienia z opodatkowania VAT.

W związku z tym, każdorazowo należy poddawać analizie, jaki cel przyświecał danej usłudze świadczonej na rzecz pacjenta. Zaznaczyć należy, że nie w każdym przypadku działania podejmowane na rzecz pacjenta mają na celu zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawę jego zdrowia. W przypadku, gdy świadczone usługi nie będą związane z ochroną zdrowia i takiego celu nie będą realizować, nie mogą korzystać z omawianego zwolnienia.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jako jednostka organizacyjna służby medycyny pracy, wykonuje również zadania w celu ochrony zdrowia pracujących przed wpływem niekorzystnych warunków środowiska pracy i sposobem jej wykonywania oraz sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, w tym kontroli zdrowia pracujących, zgodnie z ustawą z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy.

W ramach służby medycyny pracy, Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Badania psychologiczne i psychotechniczne polegają na przeprowadzeniu rozmów przez psychologów, testów, sprawdzenia sprawności i refleksu pracownika, wykonuje się również badanie przy aparatach emitujących światło i dźwięk.

Badania widzenia zmierzchowego i olśnieniowego - polegają na przebadaniu i analizie wzroku, wykonuje się je przy pomocy specjalistycznego urządzenia okulistycznego, które bada wrażliwość zmysłową, diagnozuje się widzenie w mroku i wrażliwości na olśnienie.

Badania do celów sanitarno-epidemiologicznych polegają na badaniu ogólnym lekarskim oraz przeprowadzeniu analizy próbek a także diagnostyki w razie potrzeby.

Badania psychologiczne, psychotechniczne, widzenia zmierzchowego i olśnieniowego mają na celu wykrycie lub nie, schorzeń, na podstawie których można ocenić funkcje intelektualne, sprawność psychosomatyczną lub cechy osobowości, albo choroby układu wzrokowego. Ocena stanu zdrowia umożliwia orzeczenie predyspozycji do kierowania pojazdami. W przypadku wykrycia schorzeń pacjent kierowany jest przez lekarzy na dalsze badania i leczenie. Badania do celów sanitarno-epidemiologicznych mają na celu wykluczenie bądź wykrycie schorzeń stanowiących przeciwwskazanie do pracy w kontakcie z żywnością w pracy (zwłaszcza choroby biegunkowe, nosicielstwo salmonellozy) lub schorzeń przenoszonych drogą kropelkową (zwłaszcza gruźlica) u osób, których charakter pracy wymaga stałego, lub częstego kontaktu z ludnością (np.: służba zdrowia, oświata, hotelarstwo, gastronomia).

Wskazane badania w zakresie medycyny pracy, tj. badania sanitarno - epidemiologiczne, czy też psychotechniczne (w tym widzenie zmierzchowe), mają za zadanie nie tylko określenie stanu zdrowia pacjenta, ale także w razie potrzeby odpowiednio wczesne skierowanie pacjenta na leczenie specjalistyczne w celu zahamowania dalszego rozwoju choroby, bądź przywrócenia zdrowia. Bez ich przeprowadzenia, lekarze nie są w stanie zdiagnozować stanu zdrowia pacjenta. Dopiero na podstawie tych badań lekarz orzecznik może orzekać o przydatności do pracy na określonym stanowisku.

Badania wskazane we wniosku wykonywane są przez zatrudnione przez Wnioskodawcę osoby posiadające uprawnienia do świadczenia usług medycznych, tj. np. lekarzy, psychologów, pielęgniarki. Wnioskodawca świadczy usługi z zakresu medycyny pracy na rzecz pracodawców, którzy zawarli umowę o sprawowanie profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami. Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie medycyny pracy (wstępne, okresowe i kontrolne) przewidziane w art. 229 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy.

Odnosząc się do przeprowadzanych badań psychologicznych, psychofizycznych, w tym badań widzenia zmierzchowego i olśnieniowego oraz badań do celów sanitarnoepidemiologicznych, wyjaśnić należy, że dla określenia, czy usługi te podlegają zwolnieniu od podatku, konieczne jest stwierdzenie, czy głównym celem wykonywanych badań jest ochrona zdrowia osoby poddawanej badaniu, czy też służą jedynie dostarczeniu informacji, będącej wstępnym warunkiem wykonywania przez daną osobę konkretnej działalności zawodowej lub realizacji pewnych działań wymagających dobrego stanu zdrowia.

W tym miejscu należy wskazać, że instytucją właściwą do realizowania zadań z zakresu sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, w szczególności przez wykonywanie badań wstępnych, okresowych i kontrolnych przewidzianych w Kodeksie pracy jest służba medycyny pracy.

W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1184, z późn. zm.) zawarte są regulacje dotyczące badań lekarskich pracowników.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy, w celu ochrony zdrowia pracujących przed wpływem niekorzystnych warunków środowiska pracy i sposobem jej wykonywania oraz sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, w tym kontroli zdrowia pracujących, tworzy się służbę medycyny pracy.

Systematyczna kontrola zdrowia pracujących, prowadzona także w celu aktywnego oddziaływania na poprawę warunków pracy przez pracodawcę i ograniczania w ten sposób ryzyka zawodowego, obejmuje procedury i badania służące ocenie zdrowia pracujących ukierunkowanej na identyfikowanie tych elementów stanu zdrowia, które pozostają w związku przyczynowym z warunkami pracy (art. 1 ust. 2 tejże ustawy).

W myśl art. 1 ust. 3 ww. ustawy, w ramach kontroli zdrowia osoby pracujące otrzymują informacje i wskazania lekarskie odnośnie sposobów zapobiegania niekorzystnym zmianom w stanie zdrowia.

Z art. 1 ust. 4 wskazanej ustawy wynika, że przez profilaktyczną opiekę zdrowotną należy rozumieć ogół działań zapobiegających powstawaniu i szerzeniu się niekorzystnych skutków zdrowotnych, które w sposób bezpośredni lub pośredni mają związek z warunkami albo charakterem pracy.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. a wskazanej ustawy, służba medycyny pracy jest właściwa do realizowania zadań z zakresu sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, w szczególności przez wykonywanie badań wstępnych, okresowych i kontrolnych przewidzianych w Kodeksie pracy.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o służbie medycyny pracy zaliczają wykonywanie badań lekarskich pracowników (zarówno wstępnych, okresowych oraz kontrolnych) do profilaktycznej opieki zdrowotnej.

W myśl art. 229 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. 2018 r. poz. 108, z późn. zm.), wstępnym badaniom lekarskim, z zastrzeżeniem § 11, podlegają:

1. osoby przyjmowane do pracy;
2. pracownicy młodociani przenoszeni na inne stanowiska pracy i inni pracownicy przenoszeni na stanowiska pracy, na których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe.

Zgodnie z art. 229 § 2 ww. ustawy, pracownik podlega okresowym badaniom lekarskim. W przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega ponadto kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku.

Art. 229 § 4 Kodeksu pracy mówi, że pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku w warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie.

W myśl art. 229 § 4a powołanej wyżej ustawy, wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie przeprowadza się na podstawie skierowania wydanego przez pracodawcę.

Pracodawca jest obowiązany systematycznie analizować przyczyny wypadków przy pracy, chorób zawodowych i innych chorób związanych z warunkami środowiska pracy i na podstawie wyników tych analiz stosować właściwe środki zapobiegawcze (art. 236 cyt. ustawy Kodeks pracy).

Zgodnie z art. 229 § 8 cyt. wyżej ustawy, minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia:

1. tryb i zakres badań lekarskich, o których mowa w § 1, 2 i 5, oraz częstotliwość badań okresowych, a także sposób dokumentowania i kontroli badań lekarskich;
2. tryb wydawania i przechowywania orzeczeń lekarskich do celów przewidzianych w niniejszej ustawie i w przepisach wydanych na jej podstawie;
3. zakres informacji objętych skierowaniem na badania lekarskie i orzeczeniem lekarskim, a także wzory tych dokumentów;
4. zakres profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której mowa w § 6 zdanie drugie;
5. dodatkowe wymagania kwalifikacyjne, jakie powinni spełniać lekarze przeprowadzający badania, o których mowa w § 1, 2 i 5, oraz sprawujący profilaktyczną opiekę zdrowotną, o której mowa w § 6 zdanie drugie

- uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego przebiegu i kompleksowości badań lekarskich, o których mowa w § 1, 2 i 5, profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której mowa w § 6 zdanie drugie, a także informacji umożliwiających porównanie warunków pracy u pracodawcy oraz ochrony danych osobowych osób poddanych badaniom.

Dyspozycja ww. treści przepisu została zrealizowana na podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. 2016 r. poz. 2067), które daje uprawnienie do świadczenia usługi z zakresu medycyny pracy polegające na przeprowadzaniu badań profilaktycznych pracowników, służące profilaktycznej opiece zdrowotnej, przeprowadzaniu badań i wydawaniu orzeczeń do celów przewidzianych w Kodeksie pracy.

Zgodnie z § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia, lekarz przeprowadzający badanie profilaktyczne może poszerzyć jego zakres o dodatkowe specjalistyczne badania konsultacyjne oraz badania dodatkowe, a także wyznaczyć krótszy termin następnego badania, niż to określono we wskazówkach metodycznych, jeżeli stwierdzi, że jest to niezbędne dla prawidłowej oceny stanu zdrowia osoby przyjmowanej do pracy lub pracownika.

Natomiast § 2 ust. 3 cyt. wyżej rozporządzenia stanowi, że specjalistyczne badania konsultacyjne oraz badania dodatkowe, o których mowa w ust. 2, stanowią część badania profilaktycznego.

Profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, przez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby.

Zgodnie z art. 210 § 4 ustawy Kodeks pracy, pracownik ma prawo, po uprzednim zawiadomieniu przełożonego, powstrzymać się od wykonywania pracy wymagającej szczególnej sprawności psychofizycznej w przypadku, gdy jego stan psychofizyczny nie zapewnia bezpiecznego wykonywania pracy i stwarza zagrożenie dla innych osób.

Natomiast na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 210 § 6 Kodeksu pracy, Minister Pracy i Polityki Socjalnej wydał w dniu 28 maja 1996 r. rozporządzenie w sprawie rodzajów prac wymagających szczególnej sprawności psychofizycznej (Dz. U. z 1996 r. Nr 62 poz. 287). W rozporządzeniu tym ustalono rodzaje prac wymagających szczególnej sprawności psychofizycznej, a wykaz tych prac stanowi załącznik do rozporządzenia.

Zwrócić należy również uwagę na zapisy ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2018 r. poz. 151).

Zgodnie z art. 2 pkt 1 tej ustawy badanie sanitarno - epidemiologiczne to badanie, w którego skład wchodzą badanie lekarskie, badania laboratoryjne oraz dodatkowe badania i konsultacje specjalistyczne, wykonywane w ramach nadzoru epidemiologicznego w celu wykrycia biologicznych czynników chorobotwórczych lub potwierdzenia rozpoznania choroby zakaźnej.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, obowiązkowym badaniom sanitarno - epidemiologicznym, określonym na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 2, podlegają osoby podejmujące lub wykonujące prace, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia lub choroby zakaźnej na inne osoby.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, na obowiązkowe badania sanitarno - epidemiologiczne, określone na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 2, kieruje osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 5 pracodawca albo zlecający wykonanie prac.

W myśl art. 7 ust. 1. ww. ustawy, badania lekarskie u osób, o których mowa w art. 6 ust. 1, przeprowadzają lekarze podstawowej opieki zdrowotnej lub lekarze wykonujący zadania służby medycyny pracy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. z 2004 r. Nr 125, poz. 1317, z 2006 r. Nr 141, poz. 1011 oraz z 2008 r. Nr 220, poz. 1416).

Należy w tym zakresie przypomnieć, że nawet jeżeli opiece medycznej powinien przyświecać cel terapeutyczny, to jednak niekoniecznie dowodzi to tego, że należy nadać terapeutycznemu celowi świadczenia szczególnie wąskie znaczenie. W rzeczywistości nawet jeżeli w pewnych przypadkach okaże się, że osoby poddane badaniom lub innym zabiegom lekarskim o charakterze zapobiegawczym nie cierpią z powodu jakiejkolwiek choroby lub zaburzeń zdrowia, to badania te mogą przyczynić się do utrzymywania dobrego stanu zdrowia ludzi, ponieważ podobnie jak w przypadku wszelkich świadczeń medycznych wykonywanych zapobiegawczo ich celem jest poddanie pacjentów obserwacji i badaniom zanim zaistnieje konieczność poddania ich diagnozie, leczeniu, czy też wyleczeniu z ewentualnej choroby.

W ramach profilaktycznej opieki medycznej nie jest diagnozowana żadna choroba i nie jest wykonywana żadna czynność terapeutyczna sensu stricte. Centralnym jej elementem jest obserwacja i badanie pacjenta (pracownika) właśnie w celu uniknięcia konieczności przyszłego diagnozowania i leczenia ewentualnych chorych. Zgodnie z ustawą o służbie medycyny pracy, ilekroć jest mowa o profilaktycznej opiece zdrowotnej, której częścią są badania profilaktyczne, należy przez to rozumieć ogół działań zapobiegających powstawaniu i szerzeniu się niekorzystnych skutków zdrowotnych, które w sposób bezpośredni lub pośredni mają związek z warunkami albo charakterem pracy.

Wykonanie badań medycznych stanowi integralną część opieki medycznej nad pacjentem, bez której nie może oczywiście być mowy o ochronie, w tym o utrzymaniu bądź przywróceniu dobrego stanu zdrowia osób. Innymi słowy opieka medyczna w rozumieniu zespołu czynności funkcjonalnie skierowanych na utrzymanie bądź przywrócenie dobrego stanu zdrowia stanowi ciąg czynności których celem jest utrzymanie bądź przywrócenie dobrego stanu zdrowia obejmujący na wstępie czynności polegające na obserwacji i badaniu, a następnie ewentualnie na diagnozie i leczeniu.

W tym też znaczeniu badania wykonywane w ramach obowiązków nałożonych na pracodawcę wskazanymi wyżej przepisami Kodeksu pracy jako umożliwiające zapobieganie i wykrywanie chorób, a także monitorowanie stanu zdrowia pracowników zawiera się w pojęciu opieki medycznej korzystającej ze zwolnienia na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Badania psychologiczne czy też psychotechniczne, w tym badanie widzenie zmierzchowe i olśnieniowe, są częścią profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, sprawowanej przez służbę medycyny pracy w ramach wstępnych, okresowych i kontrolnych badań pracowników. Badania te umożliwiają zarówno zapobieganie, jak i wykrywanie chorób oraz kontrolowanie stanu zdrowia pracowników. Są one realizowane jako odpowiedź na skierowanie lekarza medycyny pracy działającego zgodnie z rozporządzeniem w sprawie rodzajów prac wymagających szczególnej sprawności psychoruchowej. Lista powyższych stanowisk zawarta jest w wykazie rodzajów prac wymagających szczególnej sprawności psychofizycznej stanowiącym załącznik do ww. rozporządzenia. Zarówno badania psychologiczne jak i psychotechniczne, w tym badanie widzenie zmierzchowe i olśnieniowe, są efektem współpracy podmiotów w procesie profilaktyki i ochrony zdrowia zapisanej w ustawie o służbie medycyny pracy i jednocześnie jako integralna część profilaktyki zawodowej wynikają z art. 229 § 8 pkt 1 Kodeksu pracy. Skierowanie na badania zawiera nazwę stanowiska oraz informacje o czynnikach szkodliwych, występujących w środowisku pracy takich jak: czynniki mechaniczne, praca zmianowa, monotonia, konieczność wykonywania czynności jednoczesnych, praca na wysokości, hałas, wysoka temperatura i wiele innych, ważnych z punktu widzenia diagnostyki psychologicznej, mogących skutkować pogorszeniem się funkcji psychicznych pracownika. Wykaz czynników szkodliwych lub uciążliwych stanowi załącznik do rozporządzenia w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy. Skierowanie wystawiane jest przez lekarza medycyny pracy. Badanie kończy się wydaniem orzeczenia psychologicznego określającego poziom sprawności psychofizycznej osoby badanej, istnienie bądź brak psychologicznych przeciwwskazań do pracy na danym stanowisku oraz oceną wpływu środowiskowych warunków pracy na niekorzystne skutki zdrowotne oraz ryzyko zawodowe związane z wykonywaną pracą. Stosowne orzeczenie wydawane jest lekarzowi medycyny pracy oraz pracownikowi i pracodawcy, zawiera informacje o stanie psychofizycznym pracownika, zaleceniach mających wpływ na ograniczenie negatywnych skutków warunków pracy na stan psychofizyczny pracownika oraz proponowany termin kolejnych badań.

Również badania sanitarno-epidemiologiczne są częścią profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, sprawowanej przez służbę medycyny pracy w ramach wstępnych, okresowych i kontrolnych badań pracowników. Badania te mają na celu zarówno zapobieganie, jak i wykrywanie chorób oraz kontrolowanie stanu zdrowia pracowników. Umożliwiają one bowiem wykluczenie bądź wykrycie schorzeń stanowiących przeciwwskazanie do pracy w kontakcie z żywnością w pracy (zwłaszcza choroby biegunkowe, nosicielstwo salmonellozy) lub schorzeń przenoszonych drogą kropelkową (zwłaszcza gruźlica) u osób, których charakter pracy wymaga stałego, lub częstego kontaktu z ludnością (np.: służba zdrowia, oświata, hotelarstwo, gastronomia).

Jak wyjaśniono wyżej przepisy ustawy o służbie medycyny pracy zaliczają wykonywanie wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich pracowników do profilaktycznej opieki zdrowotnej. Profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, przez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby.

Zatem w okolicznościach niniejszej sprawy, gdzie wskazano, że badania psychologiczne, badania psychotechniczne, widzenia zmierzchowego i olśnieniowe, badania do celów sanitarno-epidemiologicznych wykonywane są w ramach badania wstępnego, okresowego, kontrolnego, o którym mowa w ustawie Kodeks Pracy i przeprowadzane są na podstawie skierowania od pracodawcy, mieszczą się jako element badań pracowników (wstępnych, okresowych i kontrolnych) w profilaktycznej opiece zdrowotnej, sprawowanej przez służbę medycyny pracy.

Skutkiem powyższego, w odniesieniu do świadczonych przez Wnioskodawcę ww. usług medycyny pracy, spełniona jest także przesłanka przedmiotowa warunkująca skorzystanie ze zwolnienia od podatku.

Podsumowując, świadczone przez Wnioskodawcę usługi medycyny pracy polegające na przeprowadzaniu badań psychologicznych, badania psychotechnicznych, widzenia zmierzchowego i olśnieniowego, badania do celów sanitarno-epidemiologicznych korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, gdyż spełniają one zarówno przesłankę podmiotową są świadczone przez podmiot wykonujący działalność leczniczą, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o działalności leczniczej jak i przesłankę przedmiotową służą profilaktyce zachowaniu, ratowaniu przywracaniu i poprawie zdrowia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej