Temat interpretacji
Opodatkowania kwot otrzymywanych z tytułu partycypacji w kosztach inwestycji, prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących koszty związane z realizacją inwestycji.
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2018 r. (data wpływu 7 lutego 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 kwietnia 2018 r. (data wpływu 16 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:
- opodatkowania kwot otrzymywanych z tytułu partycypacji w kosztach inwestycji (pytania oznaczone we wniosku nr 1, 2 i 3) jest nieprawidłowe;
- prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących koszty związane z realizacją inwestycji (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 7 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania kwot otrzymywanych z tytułu partycypacji w kosztach inwestycji oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących koszty związane z realizacją inwestycji. Wniosek uzupełniono w dniu 16 kwietnia 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca (zwany dalej również Podatnikiem) polska spółka akcyjna, będąca czynnym podatnikiem VAT w Polsce oraz polskim rezydentem podatkowym. Podatnik jest właścicielem nieruchomości zabudowanych (niemieszkalnych) oraz niezabudowanych, położonych na terytorium RP, a przeznaczonych do prowadzenia na nich działalności gospodarczej. Działalność podatnika polega m.in. na dzierżawie nieruchomości. Nieruchomości są udostępniane klientom do korzystania i pobierania pożytków na podstawie zawartych umów dzierżawy na długoterminowe okresy.
Wnioskodawca zawarł ze swoimi kontrahentami dwa rodzaje umów:
- odpłatne umowy dzierżawy nieruchomości (wynagrodzenie opodatkowane stawką 23%) dotyczy kontrahentów, którzy dzierżawią grunt na potrzeby własnych działalności gospodarczych;
- odpłatne umowy na dostarczanie wody i odbiór ścieków (wynagrodzenie opodatkowane stawką 8%) dotyczy nieruchomości sąsiednich do nieruchomości Wnioskodawcy, a dla których infrastruktura (wodno-kanalizacyjna) przebiega przez nieruchomość Wnioskodawcy;
- odpłatne umowy na dostarczanie energii elektrycznej (wynagrodzenie opodatkowane stawką 23%) dotyczy nieruchomości sąsiednich do nieruchomości Wnioskodawcy, a dla których infrastruktura (sieć energetyczna) przebiega przez nieruchomość Wnioskodawcy.
W związku z realizacją tych umów Wnioskodawca wystawia faktury VAT i żadna z tych transakcji nie podlega zwolnieniu z VAT (zarówno podmiotowo jak i przedmiotowo).
Na terenie nieruchomości Wnioskodawcy znajduje się źródło wody, sieć kanalizacji deszczowej, odprowadzająca wody deszczowe do pobliskiej rzeki, z których korzystają zarówno sam podatnik jak i dzierżawcy (w związku z korzystaniem z nieruchomości w oparciu o umowę dzierżawy), jak również właściciele sąsiadujących nieruchomości (w oparciu o umowy o dostawie wód i odbiorze ścieków). Ponadto podatnik prowadzi działalność związaną z obrotem i dystrybucją energią elektryczną i zawiera z najemcami i właścicielami sąsiadujących nieruchomości umowy o dostarczaniu energii elektrycznej. Wnioskodawca chce przeprowadzić modernizację infrastruktury wodno-kanalizacyjnej oraz sieci energetycznej na swojej nieruchomości, w ramach której zobowiązany będzie uzyskać pozwolenie na odprowadzanie wód opadowych i wykonać operat wodno-prawny, w miarę potrzeb pozwolenia na budowę, a także ponieść koszty samych inwestycji (materiały, prace projektowe, prace budowlane, obsługa prawna, opłaty skarbowe i administracyjne). Część kosztów realizacji inwestycji zostanie nabyta przez Wnioskodawcę od innych czynnych podatników VAT z podatkiem naliczonym.
Ponadto Podatnik planuje dalszą rozbudowę i modernizację sieci kanalizacji deszczowej.
Podatnik zawarł umowy z dzierżawcami i właścicielami sąsiadujących nieruchomości o partycypacji w kosztach ww. modernizacji sieci wodno-kanalizacyjnej oraz energetycznej, tj. obejmujących koszty:
- uzyskania pozwolenia na odprowadzanie wód opadowych oraz wykonania operatu wodno-prawnego,
- rozbudowy, przebudowy, modernizacji, remontu i oczyszczania kanalizacji deszczowej,
- utrzymania dróg dojazdowych do nieruchomości wykorzystywanych przez najemców,
- wykonania nowego przyłącza energetycznego.
Zgodnie z ww. umowami, z tytułu realizacji pkt 1) i 2) Podatnikowi przysługuje łączne ryczałtowe wynagrodzenie.
Z tytułu realizacji pkt 3) i 4) Podatnikowi przysługuje oddzielne ryczałtowe wynagrodzenie (za każdy punkt osobno). Ww. umowy zawarte są w związku z korzystaniem przez dzierżawców oraz właścicieli nieruchomości sąsiednich z tychże sieci.
W razie rozwiązania przez którąkolwiek ze stron każdej z następujących umów:
- dzierżawy nieruchomości (wynagrodzenie opodatkowane stawką 23%) dotyczy kontrahentów, którzy dzierżawią grunt na potrzeby własnych działalności gospodarczych;
- na dostarczanie wody i odbiór ścieków (wynagrodzenie opodatkowane stawką 8%) dotyczy nieruchomości sąsiednich do nieruchomości Wnioskodawcy, a dla których infrastruktura (wodno-kanalizacyjna) przebiega przez nieruchomość Wnioskodawcy;
- na dostarczanie energii elektrycznej (wynagrodzenie opodatkowane stawką 23%) dotyczy nieruchomości sąsiednich do nieruchomości Wnioskodawcy, a dla których infrastruktura (sieć energetyczna) przebiega przez nieruchomość Wnioskodawcy
kwota partycypacji w kosztach ww. sieci nie będzie podlegała zwrotowi.
W piśmie z dnia 6 kwietnia 2018 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazano, co następuje:
- W odpowiedzi na pytanie o treści: Czy oprócz partycypacji w kosztach inwestycji dzierżawcy/właściciele nieruchomości sąsiednich zobowiązani są do wykonywania na rzecz Wnioskodawcy jakichkolwiek innych czynności? Jeżeli tak, proszę opisać jakich. Wnioskodawca wskazał, że: Oprócz partycypacji w kosztach inwestycji dzierżawcy/właściciele nieruchomości sąsiednich nie są zobowiązani do wykonywania na rzecz Wnioskodawcy jakichkolwiek innych czynności.
- W odpowiedzi na pytanie o treści: Czy partycypacja przez dzierżawców i właścicieli nieruchomości sąsiednich w kosztach inwestycji będzie miała wpływ na świadczenie przez Wnioskodawcę na rzecz ww. podmiotów usług dzierżawy, usług dostarczania wody, usług dostarczania energii elektrycznej. np. poprzez zmniejszenie ceny ww. usług? Wnioskodawca wskazał, że: Partycypacja przez dzierżawców i właścicieli nieruchomości sąsiednich w kosztach inwestycji nie wpłynie na cenę ww. usług. Niemniej modernizacja infrastruktury przyczyni się do zwiększenia bezpieczeństwa całej infrastruktury oraz bezpieczeństwa prowadzenia działalności przez kontrahentów Wnioskodawcy (z którymi podpisał umowy o świadczenie usług dzierżawy, usług dostarczania wody i odbioru ścieków, usług dostarczania energii elektrycznej), w ten sposób, że w sposób znaczący zmniejszy się ryzyko awarii (dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą awaria którejkolwiek sieci wiązałaby się z koniecznością ograniczenia sposobu korzystania lub nawet zaprzestania korzystania z budynków podłączonych do tych sieci).
- W odpowiedzi na pytanie o treści: Czy wytworzona w ramach modernizacji infrastruktura wodnokanalizacyjna oraz sieć energetyczna jest niezbędna do wykonywania opisanych we wniosku umów w zakresie dzierżawy nieruchomości, dostarczania wody i odbioru ścieków oraz dostarczania energii elektrycznej? Wnioskodawca wskazał, że: Wytworzona w ramach modernizacji infrastruktura wodno-kanalizacyjna oraz sieć energetyczna jest niezbędna do wykonywania opisanych we wniosku umów w zakresie dzierżawy nieruchomości, dostarczania wody i odbioru ścieków oraz dostarczania energii elektrycznej. Poprzednio funkcjonująca infrastruktura (sprzed modernizacji) była w sposób znaczący zużyta i korzystała z przestarzałych technologii, co zwiększało koszty jej utrzymania oraz wiązało się z istotnym ryzkiem awarii.
- W odpowiedzi na pytanie o treści: Na kogo były/są wystawiane faktury dokumentujące wydatki ponoszone w związku z modernizacją infrastruktury wodno-kanalizacyjnej oraz sieci energetycznej? Wnioskodawca wskazał, że: Faktury dokumentujące wydatki ponoszone w związku z modernizacją infrastruktury wodno-kanalizacyjnej oraz sieci energetycznej wystawiane były na Wnioskodawcę.
- W odpowiedzi na pytanie o treści: Czy wytworzona w ramach modernizacji infrastruktura wodnokanalizacyjna oraz sieć energetyczna jest wykorzystywana wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług? Jeżeli nie, to do wykonywania jakich czynności jest/będzie wykorzystywana: opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zwolnionych od VAT, czy niepodlegających opodatkowaniu VAT? Wnioskodawca wskazał, że: Wytworzona w ramach modernizacji infrastruktura wodno-kanalizacyjna oraz sieć energetyczna jest wykorzystywana wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (zarówno na potrzeby własne jak i na potrzeby realizacji odpłatnych umów opisanych we wniosku o wydanie interpretacji, tj. dzierżawy, dostarczania wody i odbioru ścieków oraz dostarczania energii elektrycznej).
- W odpowiedzi na pytanie o treści: Jeżeli przedmiotowa infrastruktura poza czynnościami opodatkowanymi jest/będzie również wykorzystywana do czynności zwolnionych od VAT lub/i do czynności niepodlegających opodatkowaniu, to czy Wnioskodawca ma możliwość przypisania wydatków związanych z przedmiotową inwestycją do poszczególnych rodzajów czynności? Wnioskodawca wskazał, że: Wytworzona w ramach modernizacji infrastruktura wodno-kanalizacyjna oraz sieć energetyczna jest wykorzystywana wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
- W odpowiedzi na pytanie o treści: Czy w sytuacji gdyby dzierżawcy i właściciele sąsiednich nieruchomości nie wyrazili zgody na partycypacje w kosztach inwestycji (nie zawarli umów) to Wnioskodawca realizowałby opisaną inwestycję we własnym zakresie? Wnioskodawca wskazał, że: W sytuacji gdyby dzierżawcy i właściciele sąsiednich nieruchomości nie wyrazili zgody na partycypację w kosztach inwestycji (nie zawarli umów) to Wnioskodawca realizowałby opisaną inwestycję we własnym zakresie. Natomiast udział dzierżawców w partycypacji w kosztach będzie miał wpływ na termin realizowanej inwestycji. Ponadto pozwoli to wykorzystać materiały oraz usługi o wyższych parametrach jakościowych.
- W odpowiedzi na pytanie o treści:
Skoro wytworzona w ramach inwestycji infrastruktura będzie własnością
Wnioskodawcy, to jakie korzyści będą mieli dzierżawcy i właściciele
sąsiednich działek w związku z partycypacją w kosztach inwestycji?
Wnioskodawca wskazał, że: Modernizacja infrastruktury przyczyni się do
zwiększenia bezpieczeństwa całej infrastruktury oraz bezpieczeństwa
prowadzenia działalności przez kontrahentów Wnioskodawcy (z którymi
podpisał umowy o świadczenie usług dzierżawy, usług dostarczania wody i
odbioru ścieków, usług dostarczania energii elektrycznej), w ten
sposób, że w sposób znaczący zmniejszy się ryzyko awarii (dla podmiotów
prowadzących działalność gospodarczą awaria którejkolwiek sieci
wiązałaby się z koniecznością ograniczenia sposobu korzystania lub
nawet zaprzestania korzystania z budynków podłączonych do tych sieci).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
Czy ustalone przez Wnioskodawcę w odrębnej umowie, zawartej z dzierżawcami (z którymi Wnioskodawca zawarł wcześniej umowy dzierżawy), wynagrodzenie. opisane jako partycypacja w kosztach inwestycji, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a jeśli tak to w jakiej stawce?
Zdaniem Wnioskodawcy:
Ad 1.
Partycypacja w kosztach, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, jest opodatkowana podatkiem VAT w stawce podstawowej, tj. 23%.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), opodatkowaniu VAT podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Natomiast przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również: przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Z powyższego wynika, że w rozumieniu ww. przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usługi należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca zawarł ze swoim kontrahentem umowę dzierżawy oraz odrębną od niej umowę o partycypacji w kosztach inwestycji, w której kontrahent zobowiązał się uczestniczyć finansowo w kosztach modernizacji infrastruktury Wnioskodawcy, z której również faktycznie korzysta. Kontrahent ma zatem interes prawny w partycypacji w kosztach modernizowanej infrastruktury, bowiem będzie ona służyła również jemu. Oba świadczenia, tzn. wynagrodzenia za dzierżawę oraz wynagrodzenia dot. partycypacji w kosztach inwestycji należy traktować jako odrębne świadczenia z tego względu, że nawet w przypadku zakończenia umowy dzierżawy, wynagrodzenie za modernizację infrastruktury nie będzie podlegało zwrotowi.
Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawkę podstawową stosuje się w przypadku kiedy do transakcji nie ma zastosowania żadna stawka obniżona ani zwolnienie z VAT. Dzierżawa nieruchomości niemieszkalnych nie korzysta z żadnych preferencji w zakresie stawki VAT. Reasumując, przedmiotowe działanie Wnioskodawcy na rzecz Spółki stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowane według stawki 23%.
Ad 2.
Partycypacja w kosztach, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, jest opodatkowana podatkiem VAT w stawce podstawowej, tj. 23%.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), opodatkowaniu VAT podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również: przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Z powyższego wynika, że w rozumieniu ww. przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usługi należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca zawarł ze swoim kontrahentem umowę o dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków oraz odrębną od niej umowę o partycypacji w kosztach inwestycji, w której kontrahent zobowiązał się uczestniczyć finansowo w kosztach modernizacji infrastruktury Wnioskodawcy, z której również faktycznie korzysta. Kontrahent ma zatem interes prawny w partycypacji w kosztach modernizowanej infrastruktury, bowiem będzie ona służyła również jemu. Oba świadczenia, tzn. wynagrodzenia za dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków oraz wynagrodzenia dot. partycypacji w kosztach inwestycji, należy traktować jako odrębne świadczenia z tego względu, że nawet w przypadku zakończenia umowy o dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków, wynagrodzenie za modernizację infrastruktury nie będzie podlegało zwrotowi.
Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawkę podstawową stosuje się w przypadku, kiedy do transakcji nie ma zastosowania żadna stawka obniżona ani zwolnienie z VAT. Usługa opisana w stanie faktycznym nie korzysta z żadnych preferencji w zakresie stawki VAT. Reasumując, przedmiotowe działanie Wnioskodawcy na rzecz Spółki stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowane według stawki 23%.
Ad 3.
Ustalone przez Wnioskodawcę w odrębnej umowie, zawartej z właścicielami nieruchomości sąsiednich (z którymi Wnioskodawca zawarł wcześniej umowę o dostarczanie energii elektrycznej), wynagrodzenie, opisane jako partycypacja w kosztach inwestycji, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce podstawowej, tj. 23%.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), opodatkowaniu VAT podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów, import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również: przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej; zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Z powyższego wynika, że w rozumieniu ww. przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usługi należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca zawarł ze swoim kontrahentem umowę o dostawę energii elektrycznej oraz odrębną od niej umowę o partycypacji w kosztach inwestycji, w której kontrahent zobowiązał się uczestniczyć finansowo w kosztach modernizacji infrastruktury Wnioskodawcy, z której również faktycznie korzysta. Kontrahent ma zatem interes prawny w partycypacji w kosztach modernizowanej infrastruktury, bowiem będzie ona służyła również jemu. Oba świadczenia, tzn. wynagrodzenia za dostarczanie energii elektrycznej oraz wynagrodzenia dot. partycypacji w kosztach inwestycji, należy traktować jako odrębne świadczenia z tego względu, że nawet w przypadku zakończenia umowy o dostarczanie energii elektrycznej, wynagrodzenie za modernizację infrastruktury nie będzie podlegało zwrotowi.
Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawkę podstawową stosuje się w przypadku kiedy do transakcji nie ma zastosowania żadna stawka obniżona ani zwolnienie z VAT. Usługa opisana w stanie faktycznym nie korzysta z żadnych preferencji w zakresie stawki VAT. Reasumując, przedmiotowe działanie Wnioskodawcy na rzecz Spółki stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowane według stawki 23%.
Ad 4.
Niezależnie od tego, czy organ uzna, że świadczenia, których dotyczą pytania nr l-3 podlegają bądź nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od ponoszonych kosztów realizacji inwestycji, opisanych w stanie faktycznym. Jak stanowi przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W każdym przypadku realizowana modernizacja ma związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością opodatkowaną, polegającą albo na odpłatnej dzierżawie nieruchomości albo odpłatnej dostawie wody i odprowadzaniu ścieków, albo odpłatnej dostawie energii elektrycznej. Ustawa w żadnym przepisie nie odmawia prawa odliczenia VAT ze względu na partycypację w kosztach inwestycji przez podmioty trzecie.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:
- nieprawidłowe w zakresie opodatkowania kwot otrzymywanych z tytułu partycypacji w kosztach inwestycji (pytania oznaczone we wniosku nr 1, 2 i 3);
- prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących koszty związane z realizacją inwestycji (pytanie oznaczone we wniosku nr 4).
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:
- odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
- eksport towarów;
- import towarów na terytorium kraju;
- wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
- wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
Przez towary na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Według art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
- przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
- zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
- świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do katalogu usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 5a ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Zatem aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.
W tym miejscu należy podkreślić, że czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane po kosztach ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.
Kwestia odpłatności była niejednokrotnie przedmiotem rozstrzygania przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak zauważył Trybunał w wyroku 102/86 czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem. Należy też zwrócić uwagę na wyrok C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie Trybunał zauważył, że czynność podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Zainteresowany jest właścicielem nieruchomości zabudowanych (niemieszkalnych) oraz niezabudowanych, a przeznaczonych do prowadzenia na nich działalności gospodarczej. Działalność podatnika polega m.in. na dzierżawie nieruchomości. Nieruchomości są udostępniane klientom do korzystania i pobierania pożytków na podstawie zawartych umów dzierżawy na długoterminowe okresy. Wnioskodawca zawarł ze swoimi kontrahentami następujące rodzaje umów: odpłatne umowy dzierżawy nieruchomości (wynagrodzenie opodatkowane stawką 23%) dotyczy kontrahentów, którzy dzierżawią grunt na potrzeby własnych działalności gospodarczych, odpłatne umowy na dostarczanie wody i odbiór ścieków (wynagrodzenie opodatkowane stawką 8%) dotyczy nieruchomości sąsiednich do nieruchomości Wnioskodawcy, a dla których infrastruktura (wodno-kanalizacyjna) przebiega przez nieruchomość Wnioskodawcy, odpłatne umowy na dostarczanie energii elektrycznej (wynagrodzenie opodatkowane stawką 23%) dotyczy nieruchomości sąsiednich do nieruchomości Wnioskodawcy, a dla których infrastruktura (sieć energetyczna) przebiega przez nieruchomość Wnioskodawcy. W związku z realizacją tych umów Wnioskodawca wystawia faktury VAT i żadna z tych transakcji nie podlega zwolnieniu z VAT (zarówno podmiotowo jak i przedmiotowo). Na terenie nieruchomości Wnioskodawcy znajduje się źródło wody, sieć kanalizacji deszczowej, odprowadzająca wody deszczowe do pobliskiej rzeki, z których korzystają zarówno sam podatnik jak i dzierżawcy (w związku z korzystaniem z nieruchomości w oparciu o umowę dzierżawy), jak również właściciele sąsiadujących nieruchomości (w oparciu o umowy o dostawie wód i odbiorze ścieków). Ponadto podatnik prowadzi działalność związaną z obrotem i dystrybucją energią elektryczną i zawiera z najemcami i właścicielami sąsiadujących nieruchomości umowy o dostarczaniu energii elektrycznej. Wnioskodawca chce przeprowadzić modernizację infrastruktury wodno-kanalizacyjnej oraz sieci energetycznej na swojej nieruchomości, w ramach której zobowiązany będzie uzyskać pozwolenie na odprowadzanie wód opadowych i wykonać operat wodno-prawny, w miarę potrzeb pozwolenia na budowę, a także ponieść koszty samych inwestycji (materiały, prace projektowe, prace budowlane, obsługa prawna, opłaty skarbowe i administracyjne). Część kosztów realizacji inwestycji zostanie nabyta przez Wnioskodawcę od innych czynnych podatników VAT z podatkiem naliczonym. Ponadto Zainteresowany planuje dalszą rozbudowę i modernizację sieci kanalizacji deszczowej. Wnioskodawca zawarł umowy z dzierżawcami i właścicielami sąsiadujących nieruchomości o partycypacji w kosztach ww. modernizacji sieci wodno-kanalizacyjnej oraz energetycznej, tj. obejmujących koszty:
- uzyskania pozwolenia na odprowadzanie wód opadowych oraz wykonania operatu wodno-prawnego,
- rozbudowy, przebudowy, modernizacji, remontu i oczyszczania kanalizacji deszczowej,
- utrzymania dróg dojazdowych do nieruchomości wykorzystywanych przez najemców,
- wykonania nowego przyłącza energetycznego.
Zgodnie z ww. umowami, z tytułu realizacji pkt 1) i 2) Zainteresowanemu przysługuje łączne ryczałtowe wynagrodzenie. Z tytułu realizacji pkt 3) i 4) Wnioskodawcy przysługuje oddzielne ryczałtowe wynagrodzenie (za każdy punkt osobno). Ww. umowy zawarte są w związku z korzystaniem przez dzierżawców oraz właścicieli nieruchomości sąsiednich z tychże sieci. W razie rozwiązania przez którąkolwiek ze stron każdej z następujących umów: dzierżawy nieruchomości (wynagrodzenie opodatkowane stawką 23%) dotyczy kontrahentów, którzy dzierżawią grunt na potrzeby własnych działalności gospodarczych; na dostarczanie wody i odbiór ścieków (wynagrodzenie opodatkowane stawką 8%) dotyczy nieruchomości sąsiednich do nieruchomości Wnioskodawcy, a dla których infrastruktura (wodno-kanalizacyjna) przebiega przez nieruchomość Wnioskodawcy; na dostarczanie energii elektrycznej (wynagrodzenie opodatkowane stawką 23%) dotyczy nieruchomości sąsiednich do nieruchomości Wnioskodawcy, a dla których infrastruktura (sieć energetyczna) przebiega przez nieruchomość Wnioskodawcy kwota partycypacji w kosztach ww. sieci nie będzie podlegała zwrotowi. Oprócz partycypacji w kosztach inwestycji dzierżawcy/właściciele nieruchomości sąsiednich nie są zobowiązani do wykonywania na rzecz Wnioskodawcy jakichkolwiek innych czynności. Partycypacja przez dzierżawców i właścicieli nieruchomości sąsiednich w kosztach inwestycji nie wpłynie na cenę ww. usług. Niemniej modernizacja infrastruktury przyczyni się do zwiększenia bezpieczeństwa całej infrastruktury oraz bezpieczeństwa prowadzenia działalności przez kontrahentów Wnioskodawcy (z którymi podpisał umowy o świadczenie usług dzierżawy, usług dostarczania wody i odbioru ścieków, usług dostarczania energii elektrycznej), w ten sposób, że w sposób znaczący zmniejszy się ryzyko awarii (dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą awaria którejkolwiek sieci wiązałaby się z koniecznością ograniczenia sposobu korzystania lub nawet zaprzestania korzystania z budynków podłączonych do tych sieci). Wytworzona w ramach modernizacji infrastruktura wodno-kanalizacyjna oraz sieć energetyczna jest niezbędna do wykonywania opisanych we wniosku umów w zakresie dzierżawy nieruchomości, dostarczania wody i odbioru ścieków oraz dostarczania energii elektrycznej. Poprzednio funkcjonująca infrastruktura (sprzed modernizacji) była w sposób znaczący zużyta i korzystała z przestarzałych technologii, co zwiększało koszty jej utrzymania oraz wiązało się z istotnym ryzkiem awarii. Faktury dokumentujące wydatki ponoszone w związku z modernizacją infrastruktury wodno-kanalizacyjnej oraz sieci energetycznej wystawiane były na Wnioskodawcę. Wytworzona w ramach modernizacji infrastruktura wodno-kanalizacyjna oraz sieć energetyczna jest wykorzystywana wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (zarówno na potrzeby własne, jak i na potrzeby realizacji odpłatnych umów opisanych we wniosku o wydanie interpretacji, tj. dzierżawy, dostarczania wody i odbioru ścieków oraz dostarczania energii elektrycznej). W sytuacji gdyby dzierżawcy i właściciele sąsiednich nieruchomości nie wyrazili zgody na partycypację w kosztach inwestycji (nie zawarli umów) to Wnioskodawca realizowałby opisaną inwestycję we własnym zakresie. Natomiast udział dzierżawców w partycypacji w kosztach będzie miał wpływ na termin realizowanej inwestycji. Ponadto pozwoli to wykorzystać materiały oraz usługi o wyższych parametrach jakościowych. Modernizacja infrastruktury przyczyni się do zwiększenia bezpieczeństwa całej infrastruktury oraz bezpieczeństwa prowadzenia działalności przez kontrahentów Wnioskodawcy (z którymi podpisał umowy o świadczenie usług dzierżawy, usług dostarczania wody i odbioru ścieków, usług dostarczania energii elektrycznej), w ten sposób, że znacząco zmniejszy się ryzyko awarii (dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą awaria którejkolwiek sieci wiązałaby się z koniecznością ograniczenia sposobu korzystania lub nawet zaprzestania korzystania z budynków podłączonych do tych sieci).
Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności stwierdzenia, czy ustalone przez Wnioskodawcę w odrębnej umowie, zawartej z dzierżawcami (z którymi Wnioskodawca zawarł wcześniej umowy dzierżawy) oraz właścicielami nieruchomości sąsiednich (z którym Wnioskodawca zawarł wcześniej umowy o dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków oraz dostarczanie energii elektrycznej) wynagrodzenie, opisane jako partycypacja w kosztach inwestycji, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a jeśli tak to w jakiej stawce.
Jak wynika z przywołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.
Aby rozstrzygnąć, czy partycypacja dzierżawców i właścicieli sąsiednich nieruchomości (z którymi podpisał umowy o świadczenie usług dzierżawy, usług dostarczania wody i odbioru ścieków, usług dostarczania energii elektrycznej) w kosztach realizacji inwestycji stanowi świadczenie usług należy ustalić, czy przyjmowane wpłaty stanowią odpłatność za świadczenie usług, czy też mamy tutaj do czynienia wyłącznie z przekazaniem określonej kwoty pieniędzy tytułem partycypacji w kosztach inwestycji.
Jak wcześniej wskazano, z brzmienia przepisu art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że za usługę należy uznać każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów. Nie oznacza to jednak, że każdy przepływ środków pieniężnych pomiędzy podmiotami, którego nie da się ściśle przyporządkować do konkretnej transakcji, powinien być potraktowany jako wynagrodzenie za świadczenie usług. Wyklucza to samo rozumienie pojęcia świadczenia. Przepływ środków pieniężnych winien być uznany za wynagrodzenie za świadczenie usług tylko i wyłącznie wówczas, gdy stanowi wynagrodzenie za świadczone usługi (lub powstrzymanie się od świadczenia).
Aby dane świadczenie uznać za usługę, muszą być bowiem spełnione następujące warunki:
- istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
- wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
- istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie świadczącego usługi,
- odpłatność za otrzymane świadczenie (usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
- istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.
Jak wynika z treści wniosku, dzierżawcy oraz właściciele sąsiednich nieruchomości, na mocy umów zawartych z Wnioskodawcą, zobowiązali się do partycypacji w kosztach modernizacji sieci wodno-kanalizacyjnej oraz energetycznej. Jak oświadczył Wnioskodawca partycypacja przez dzierżawców i właścicieli nieruchomości sąsiednich w kosztach inwestycji nie wpłynie na cenę świadczonych przez Zainteresowanego usług dzierżawy, dostarczania wody i energii elektrycznej. Ponadto jak wskazał Zainteresowany przedmiotowa inwestycja byłaby przez niego realizowana nawet w sytuacji, gdyby dzierżawcy i właściciele sąsiednich nieruchomości nie wyrazili zgody na partycypację w kosztach ww. inwestycji.
Z okoliczności przedstawionych we wniosku nie wynika zatem, aby Wnioskodawca w związku z uczestnictwem w kosztach modernizacji opisanej we wniosku sieci wodno-kanalizacyjnej oraz energetycznej dokonywał na rzecz partycypujących w inwestycji podmiotów dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług. Wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy, nie można identyfikować świadczenia przez niego usługi w tym, że dzierżawcy i właściciele sąsiednich działek w związku z partycypacją w kosztach inwestycji odniosą korzyść w postaci zmniejszenia ryzyka awarii sieci. Relacja pomiędzy świadczeniem pieniężnym przekazywanym przez dzierżawców i właścicieli sąsiednich działek, a ograniczeniem awaryjności sieci jest bowiem niewymierna i mało uchwytna by można było stwierdzić, że jest to wynagrodzenie za świadczenie usług wykonywanych przez Wnioskodawcę, w szczególności, że jak wskazał Wnioskodawca, brak jest związku pomiędzy ceną świadczonych usług dzierżawy i dostawy mediów a partycypacją w kosztach inwestycji przez ww. podmioty. Ponadto, co należy podkreślić, zapewnienie bezawaryjnego funkcjonowania sieci wpisuje się w świadczenie usług dostawy mediów dystrybuowanych tymi instalacjami. Trudno sobie bowiem wyobrazić sytuację, gdzie nabywca usługi dostarczania wody/energii elektrycznej i odbioru ścieków musi ponosić dodatkowe opłaty, żeby sieci działały bezawaryjnie, zapewnienie bezawaryjności instalacji leży po stronie świadczącego usługi dostawy mediów.
Biorąc zatem pod uwagę przedstawioną analizę przepisów prawa podatkowego w kontekście opisu sprawy należy uznać, że przyjmowanie przez Wnioskodawcę kwot pieniężnych z tytułu partycypacji w kosztach modernizacji sieci wodno-kanalizacyjnej oraz energetycznej, nie stanowi dla Zainteresowanego wynagrodzenia za świadczenie jakichkolwiek usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na rzecz dzierżawców i właścicieli sąsiednich nieruchomości. Nie dochodzi tutaj bowiem do realizacji jakiegokolwiek świadczenia na rzecz drugiej strony stosunku prawnego, zatem czynność ta nie stanowi czynności wymienionej w art. 5 ust. 1 ustawy.
W konsekwencji Wnioskodawca przyjmując od dzierżawców i właścicieli sąsiednich nieruchomości wpłaty tytułem partycypacji w kosztach inwestycji nie świadczy żadnej usługi podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zatem przekazywanie przez dzierżawców oraz właścicieli sąsiednich nieruchomości (z którymi Wnioskodawca zawarł wcześniej umowy o dostarczanie wody, odprowadzanie ścieków oraz dostarczanie energii elektrycznej) ustalonych na mocy odrębnych umów kwot tytułem partycypacji w kosztach opisanej we wniosku inwestycji nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, nr 2 i nr 3 oceniono jako nieprawidłowe.
Ponadto wątpliwości Zainteresowanego dotyczą kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją inwestycji polegającej na modernizacji sieci wodno-kanalizacyjnej oraz energetycznej.
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
- nabycia towarów i usług,
- dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.
W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.
Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Stwierdzić należy, że każde nabycie towarów i usług, przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie jego dokonania za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.
Zatem, jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku.
Z powyższych unormowań wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza według art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Mając zatem na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, są spełnione, ponieważ Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a wytworzona w ramach modernizacji infrastruktura wodno-kanalizacyjna oraz sieć energetyczna jest wykorzystywana wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (zarówno na potrzeby własne jak i na potrzeby realizacji odpłatnych umów opisanych we wniosku o wydanie interpretacji, tj. dzierżawy, dostarczania wody i odbioru ścieków oraz dostarczania energii elektrycznej).
W konsekwencji stwierdzić należy, że Wnioskodawcy w związku z realizacją inwestycji polegającej na modernizacji infrastruktury wodno-kanalizacyjnej oraz sieci energetycznej przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego, wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z ww. inwestycją.
Zaznaczenia wymaga jednak, że Zainteresowany może zrealizować prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 oceniono jako prawidłowe.
Ponadto tutejszy organ nadmienia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o opis sprawy, w tym w szczególności o informację, że Zainteresowany wykorzystuje wytworzoną w ramach modernizacji infrastrukturę wodno-kanalizacyjna oraz sieć energetyczną wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
Stanowisko
w części prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej