w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług zarządzania na podstawie kontraktu menedżerskiego - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 01.12.2017, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.423.2017.2.JO, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług zarządzania na podstawie kontraktu menedżerskiego

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza,że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2017 r. (data wpływu 23 sierpnia 2017 r.) uzupełnione pismem Strony z dnia 30 października 2017 r. (data wpływu 2 listopada 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia20 października 2017 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 24 października 2017 r.)o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług zarządzania na podstawie kontraktu menedżerskiego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług zarządzania na podstawie kontraktu menedżerskiego. Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 30 października 2017 r. (data wpływu 2 listopada 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 20 października 2017 r. znak 0114-KDIP1-1.4012.423.2017.1.JO.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest Członkiem Zarządu spółki B. S.A. (dalej: Spółka).
Spółka jest jednostką dominującą Grupy B., w skład której wchodzi kilkadziesiąt przedsiębiorstw produkcyjnych, handlowych i usługowych działających w segmentach motoryzacja, metale oraz chemia.

Spółka prowadzi działalność operacyjną w ww. segmentach i dodatkowo jako spółka matka pełni w Grupie funkcje zarządcze i nadzorcze w stosunku do Podmiotów z Grupy.

Podstawę czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki stanowi zawarta w dniu 18 maja 2017 roku pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką umowa o świadczenie usług zarządzania - kontrakt menedżerski (dalej: Kontrakt).

Kontrakt został zawarty na czas określony, tj. na czas trzyletniej kadencji Wnioskodawcy w Zarządzie Spółki, biegnącej od podpisania Kontraktu i wygasającej z dniem odbycia Walnego Zgromadzenia Spółki zatwierdzającego skonsolidowane sprawozdanie finansowe Grupy Spółki za 2019 rok.

Do Kontraktu zastosowanie mają przepisy Kodeksu cywilnego o umowie zlecenia.

Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, a przychody osiągane przez Wnioskodawcę na podstawie Kontraktu stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - dalej Ustawa PIT).

Zakres Kontraktu

Na podstawie Kontraktu Wnioskodawca zobowiązany jest do zarządzania Spółką z należytą starannością wynikającą z zawodowego charakteru swojej działalności. Wykonując te działania, Wnioskodawca zobowiązany jest stosować się do przepisów Kodeksu Spółek Handlowych (dalej: KSH), przy uwzględnieniu Statutu Spółki, Regulaminu Zarządu oraz Uchwał Walnego Zgromadzenia i Rady Nadzorczej Spółki, w zarządzie wieloosobowym współdziałać z pozostałymi członkami Zarządu, współpracować z organami Spółki oraz realizować cele zarządcze. Ani Walne Zgromadzenie, ani Rada Nadzorcza Spółki nie mogą wydawać Wnioskodawcy wiążących poleceń dotyczących prowadzenia spraw Spółki.

Poza wyżej wymienionymi obowiązkami ustawowymi i statutowymi, Wnioskodawca jest zobowiązany w ramach działań podejmowanych przez Zarząd do:

opracowywania założeń i planów strategicznych funkcjonowania Spółki oraz ich wdrażania;
kształtowania polityki finansowej Spółki z uwzględnieniem założeń strategicznych;
analizy działań przedsiębiorców konkurencyjnych w stosunku do Spółki oraz istotnych wydarzeń na rynku chemicznym, motoryzacyjnym, metalowym, a w konsekwencji wdrażania odpowiednich strategii działania;
kształtowania pozytywnego wizerunku Spółki na zewnątrz;
zarządzania całokształtem spraw Spółki w celu wygenerowania jak najwyższych wyników z poszanowaniem prawa i dobrych praktyk biznesowych;
kontaktowania się z kluczowymi kontrahentami Spółki w celu zapewnienia optymalnego poziomu współpracy.

Wnioskodawca świadcząc usługi w ramach Kontraktu wyraża oświadczenia woli w imieniu i na rzecz Spółki, a nie swoim własnym.

W okresie obowiązywania Kontraktu Wnioskodawca zobowiązuje się do nieprowadzenia działalności konkurencyjnej w stosunku do Spółki lub podmiotów zależnych od Spółki w ramach grupy kapitałowej.

Sposób wykonywania Kontraktu

Zgodnie z postanowieniami Kontraktu Wnioskodawca jest zobowiązany wykonywać zlecone obowiązki i zadania w czasie oraz terminach, jaki wymagać będzie interes Spółki.

Wnioskodawca wykonuje obowiązki wynikające z Kontraktu w siedzibie Spółki oraz poza siedzibą w miarę potrzeb Spółki. Wnioskodawca zobowiązany jest do odbywania podróży służbowych po kraju i zagranicą, jeżeli wymaga tego interes Spółki. Koszty podróży służbowych ponosi Spółka.

Spółka ponosi również wszelkie koszty konieczne dla prawidłowego wykonania Kontraktu,w tym koszty udostępnienia Wnioskodawcy infrastruktury technicznej, informatycznej, telekomunikacyjnej, powierzchni biurowej wraz z wyposażeniem oraz samochodu służbowego.

Wnioskodawca jest zobowiązany do osobistego wykonywania zleconych obowiązków i zadań wynikających z Kontraktu.

Wnioskodawca ma prawo do przerwy w realizacji zlecenia na podstawie Kontraktu z przyczyn zdrowotnych, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia podstawowego w wymiarze nieprzekraczającym 180 dni w roku kalendarzowym (po przekroczeniu tego limitu miesięczne wynagrodzenie podstawowe ulega zmniejszeniu o kwotę stanowiąca iloczyn 1/30 tego wynagrodzenia oraz liczby dni przerw) w realizacji zlecenia na podstawie Kontraktu) oraz pod warunkiem niezwłocznego powiadomienia Spółki o zaistnieniu takiej przyczyny oraz dostarczeniu Spółce zaświadczenia lekarskiego, potwierdzającego przyczynę koniecznej przerwy, wymaganego zgodnie z przepisami dotyczącymi świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby.

Odpowiedzialność

Zgodnie z Kontraktem, Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec Spółki lub osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie obowiązywania Kontraktu powstałe w następstwie niewykonania lub nienależytego wykonania Kontraktu.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność z tytułu sprawowania mandatu Członka Zarządu Spółki do wysokości sumy ubezpieczeniowej ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków władz Spółki, która odnośni się do danego roszczenia, za wyjątkiem szkody wynikającej z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa Wnioskodawcy, przy czym taki fakt zaistnienia winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa powinien być w sposób prawomocny ustalony poprzez przyznanie się Wnioskodawcy, ugodę lub wyrok sądu powszechnego.

Jeżeli roszczenie dotyczące działalności Spółki zgłoszone przez osobę trzecią przeciwko Wnioskodawcy zostanie uznane za zasadne orzeczeniem sądu, lub Wnioskodawca zobowiązany będzie do zapłacenia odszkodowania w wyniku zawartej ugody, a zobowiązania Wnioskodawcy z tego tytułu nie zostaną uregulowane bezpośrednio przez podmiot lub odpowiednio podmioty udzielające Wnioskodawcy ochrony ubezpieczeniowej od odpowiedzialności cywilnej powstałej z tytułu sprawowania mandatu członka Zarządu Spółki, Spółka zobowiązuje się uregulować wynikające z powyższych zdarzeń zobowiązania Wnioskodawcy wobec osoby trzeciej wraz z odsetkami. Zobowiązanie Spółki do uregulowania zobowiązań Wnioskodawcy zgodnie z powyższym nie obejmuje przypadków gdy szkoda została wyrządzona przez Wnioskodawcę z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa.

Spółka ma prawo regresowo dochodzić od Wnioskodawcy odszkodowania zapłaconego przez siebie osobie trzeciej, przy czym Spółka zobowiązuje się do wystąpienia w pierwszej kolejności z roszczeniem odszkodowawczym do podmiotu lub odpowiednio podmiotów udzielających Wnioskodawcy ochrony ubezpieczeniowej od odpowiedzialności cywilnej powstałej z tytułu sprawowania mandatu członka Zarządu Spółki, a dopiero w przypadku braku wypłaty odszkodowania przez ten podmiot lub podmioty zwróci się z roszczeniem odszkodowawczym do Wnioskodawcy.

Wynagrodzenie

Z tytułu świadczenia usług określonych Kontraktem Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie składające się z wynagrodzenia podstawowego oraz wynagrodzenia dodatkowego.

Wynagrodzenie podstawowe jest wypłacane Wnioskodawcy miesięcznie, nie później niż ostatniego dnia każdego miesiąca kalendarzowego, za który jest należne. Jeżeli Kontrakt wygaśnie w trakcie miesiąca kalendarzowego, Wnioskodawcy przysługuje Wynagrodzenie podstawowe za ten miesiąc w wysokości obliczonej proporcjonalnie do okresu realizacji zlecenia na podstawie Kontraktu w tym miesiącu. Wszystkie płatności na rzecz Wnioskodawcy dokonywane są przez Spółkę po dokonaniu wymaganych prawem potrąceń, w szczególności podatków, składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

Wynagrodzenie dodatkowe należne jest Wnioskodawcy niezależnie od wynagrodzenia podstawowego i przyznawane jest po zakończeniu każdego roku obrotowego. Szczegółowe zasady przyznania i wypłaty wynagrodzenia dodatkowego są określane na każdy rok obrotowy i zatwierdzane przez Radę Nadzorczą Spółki. W przypadku wygaśnięcia kadencji Wnioskodawcy w Zarządzie Spółki, Wnioskodawca nabywa prawo do wynagrodzenia dodatkowego za cele finansowe w wymiarze proporcjonalnym do okresu obowiązywania Kontraktu w roku wyrażonego w pełnych miesiącach.

Wnioskodawcy może zostać przyznana odprawa w wysokości trzykrotności wynagrodzenia podstawowego w przypadku rozwiązania Kontraktu przed upływem kadencji Zarządu w wyniku odwołania Wnioskodawcy ze składu Zarządu.

Odprawa taka nie przysługuje jednak w przypadku odwołania Wnioskodawcy z funkcji w Zarządzie Spółki z powodu istotnego naruszenia obowiązków wynikających z pełnionej funkcji lub obowiązujących przepisów prawa. Odprawa nie przysługuje także w przypadku złożenia przez Wnioskodawcę rezygnacji z pełnienia funkcji w Zarządzie Spółki.

W ramach wynagrodzenia podstawowego Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość praw własności intelektualnej, w tym praw autorskich majątkowych i praw własności przemysłowej oraz wszelkie inne prawa do jakichkolwiek informacji poufnych, koncepcji, wynalazków, dokumentacji wynalazków, ulepszeń, projektów, szkiców, nazw handlowych, formatów, tekstów, opracowań, dokumentów i wszelkich innych pisemnych lub drukowanych materiałów oraz materiałów w postaci cyfrowej, jak również wszelkie procesy i know-how związane z realizowaniem przez Wnioskodawcę na podstawie Kontraktu zleceniem, jakie stworzy w ramach świadczenia usług przewidzianych Kontraktem, oraz praw zależnych od nich.

W piśmie z dnia 30 października 2017 r. Wnioskodawca składa uzupełnienie wniosku w zakresie przedstawienia stanu faktycznego poprzez przywołanie punktów Kontraktu odnoszących się do odpowiedzialności Wnioskodawcy wobec Spółki lub osób trzecich:

Zgodnie z punktem 5.1 Kontraktu:

Menedżer i Spółka ponoszą odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie Kontraktu na zasadach określonych w Kontrakcie.

Zgodnie z punktem 5.2 Kontraktu:

Menedżer ponosi odpowiedzialność wobec Spółki lub osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie obowiązywania Kontraktu w następstwie niewykonania lub nienależytego wykonania Kontraktu, w tym odpowiedzialność z tytułu sprawowania mandatu członka Zarządu w zakresie określonym przepisami prawa do wysokości sumy ubezpieczeniowej ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków władz Spółki, która odnosi się do danego roszczenia,za wyjątkiem szkody wynikającej z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa Menedżera, przy czym fakt zaistnienia winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa winien być w sposób prawomocny ustalony poprzez przyznanie się Menedżera, ugodę lub wyrok sądu powszechnego. Spółka zobowiązuje się do wystąpienia z roszczeniem odszkodowawczym również do podmiotu lub odpowiednio podmiotów udzielających Menedżerowi ochrony ubezpieczeniowej od odpowiedzialności cywilnej powstałej z tytułu sprawowania mandatu członka Zarządu Spółki.

Zgodnie z punktem 5.3 Kontraktu:

Jeżeli osoba trzecia wystąpi na drogę sądową przeciwko Menedżerowi z roszczeniem związanym z odpowiedzialnością Menedżera, o której mowa w pkt 5.2, Spółka zobowiązana jest, w zakresie dozwolonym przez prawo, przystąpić do takiego postępowania natomiast Menedżer jest zobowiązany wezwać do udziału w postępowaniu także podmiot lub odpowiednio podmioty udzielające Menedżerowi ochrony ubezpieczeniowej od odpowiedzialności cywilnej powstałej z tytułu sprawowania mandatu członka Zarządu Spółki. Jeżeli roszczenie dotyczące działalności Spółki zgłoszone przez osobę trzecią przeciwko Menedżerowi zostanie uznane za zasadne orzeczeniem sądu, lub Menedżer zobowiązany będzie do zapłacenia odszkodowania w wyniku zawartej ugody, a zobowiązania Menedżera z tego tytułu nie zostaną uregulowane bezpośrednio przez podmiot lub odpowiednio podmioty udzielające Menedżerowi ochrony ubezpieczeniowej od odpowiedzialności cywilnej powstałej z tytułu sprawowania mandatu członka Zarządu Spółki, Spółka zobowiązuje się uregulować wynikające z powyższych zdarzeń zobowiązania Menedżera wobec osoby trzeciej wraz z odsetkami, z zastrzeżeniem zdania następnego oraz pkt 5.4. Zobowiązanie Spółki do uregulowania zobowiązań Menedżera zgodnie z powyższym nie obejmuje przypadków gdy szkoda została wyrządzona przez Menedżera z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa.

Zgodnie z punktem 5.4 Kontraktu:

W przypadku, o którym mowa w pkt 5.3 zdanie drugie, Spółka ma prawo regresowo dochodzić od Menedżera odszkodowania zapłaconego przez siebie osobie trzeciej, przy czym Spółka zobowiązuje się do wystąpienia w pierwszej kolejności z roszczeniem odszkodowawczym do podmiotu lub odpowiednio podmiotów udzielających Menedżerowi ochrony ubezpieczeniowej od odpowiedzialności cywilnej powstałej z tytułu sprawowania mandatu członka Zarządu Spółki, a dopiero w przypadku braku wypłaty odszkodowania przez ten podmiot lub podmioty zwróci się z roszczeniem odszkodowawczym do Menedżera.

Zgodnie z punktem 5.5 Kontraktu:

Żadna Strona nie będzie odpowiedzialna za niewykonanie lub nienależyte wykonanie swoich obowiązków w związku z Kontraktem, jeśli niewykonanie lub nienależyte wykonanie tych obowiązków jest wynikiem siły wyższej. Przez siłę wyższą Strony rozumieją zdarzenie nagłe, nieprzewidywalne i niezależne od woli Stron, uniemożliwiające wykonanie Kontraktu na stałe lub na pewien czas, któremu nie można zapobiec ani przeciwdziałać przy zachowaniu należytej staranności, w tym zdarzenia takie jak: pożar, trzęsienie ziemi, powódź, epidemia, strajk powszechny, zamieszki, naturalne katastrofy, embargo lub wojny.

Mając na uwadze powyższe zapisy Kontraktu, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż ponoszona przez niego odpowiedzialność wobec Spółki oraz osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie obowiązywania Kontraktu powstałe w następstwie niewykonania lub nienależytego wykonania Kontraktu jest zależna od odpowiedzialności zarządzającego, którą ponosi on z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu, określonej przepisami prawa.

Kontrakt przewiduje odpowiedzialność Wnioskodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością, przy czym odpowiedzialność ta wynika z tytułu pełnienia przez Wnioskodawcę funkcji członka zarządu na podstawie bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, a nie z jakiejkolwiek innej funkcji czy działalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko, że w opisanym stanie faktycznym wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług zarządzania na podstawie Kontraktu nie powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane w stanie faktycznym wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług zarządzania na podstawie Kontraktu nie powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: Ustawa VAT), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 Ustawy VAT).

Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, zgodnie z art. 15 ust. 3 Ustawy VAT,nie uznaje się czynności:

z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.);
(uchylony);
z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zgodnie z art. 13 pkt 7 Ustawy PIT za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składów zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Jak wynika z wyżej przytoczonych przepisów, nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej czynności wykonywane przez osoby wchodzące w skład zarządu, jeżeli spełnione są łącznie wszystkie elementy wymienione w art. 15 ust. 3 pkt 3 Ustawy VAT,tj. przychody otrzymywane z tytułu wykonywanych czynności są wymienione w art. 13 pkt 2-9 Ustawy PIT oraz zleceniobiorca związany jest ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więziami tworzącymi stosunek prawny co do warunków:

wykonywania tych czynności,

wynagrodzenia,

oraz odpowiedzialności zlecającego wykonywanie tych czynności wobec osób trzecich.

Nie będzie zatem podatnikiem w rozumieniu Ustawy VAT osoba, która w ramach podpisanej umowy tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponoszący tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Podobne stanowisko zajął również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla, gdzie zbudowana przez Trybunał argumentacja prowadzi do wniosku, że nie będzie podatnikiem VAT osoba fizyczna, która spełnia łącznie następujące warunki:

korzysta w prowadzonej działalności z infrastruktury i wyposażenia zleceniodawcy,

nie ponosi ekonomicznego ryzyka swojej działalności,

nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich.

Aby zatem wynagrodzenie z tytułu wykonywanych usług zarządzania zostało uznane za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, stosunek prawny na postawie którego świadczone są usługi powinien charakteryzować się samodzielnością. Jak bowiem podkreśla się w orzecznictwie organów podatkowych, wyłącznie w przypadku, w której zarządzający nie ma przyznanej samodzielności co do warunków zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności wobec osób trzecich, wykonywane czynności wyłączone sąz opodatkowania VAT. W konsekwencji, za samodzielną działalność nie będą mogły być uznane czynności, które wykonywane są przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego usługi są świadczone, a świadczący te usługi nie ponosi żadnego ryzyka ekonomicznego ani odpowiedzialności wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku ze świadczeniem usług (uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia12 stycznia 2009 r., sygn. I FPS 3/08).

Zgodnie z zawartym Kontraktem Wnioskodawca działa w ramach struktur organizacyjnych Spółki, nie ponosi kosztów związanych z poprowadzonymi na rzecz i w imieniu Spółki działaniami. Przy wykonywaniu czynności przewidzianych Kontraktem Wnioskodawca korzysta z infrastruktury Spółki. Określone wynagrodzenie podstawowe jest stałe, wypłacane w okresach miesięcznych i nie jest uzależnione od ekonomicznego ryzyka. Wynagrodzenie dodatkowe jest uzależnione od osiągniętych wyników i stanowi formę nagrody roczne, jednak nie ma stałego charakteru i nie jest obligatoryjne. Wynagrodzenie dodatkowe ma raczej formę premii motywującej, a jej przyznanie nie jest uzależnione od decyzji Wnioskodawcy w ramach pełnionej funkcji członka Zarządu Spółki.

Kontrakt zawiera zapisy odnoszące się do urlopu wypoczynkowego, wymiaru czasu pracy, wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy z powodu choroby. Wykorzystanie dni wolnych przez Wnioskodawcę jest zależne od zawiadomienia Prezesa Zarządu Spółki oraz nie powinno przypadać w dniach posiedzenia Rady Nadzorczej Spółki (w takim przypadku Wnioskodawca jest zobowiązany uzgodnić takie dni wolne z Prezesem Zarządu Spółki oraz Przewodniczącym Rady Nadzorczej). W takim kontekście Wnioskodawca nie ma prawa decyzji analogicznego jak typowy, samodzielny i niezależny przedsiębiorca.

Wnioskodawca swoje obowiązki jest zobowiązany wykonywać osobiście.

Kontrakt przewiduje odpowiedzialność Wnioskodawcy wobec Spółki lub osób trzecich za szkodę wyrządzoną na skutek braku dołożenia przez Wnioskodawcę należytej staranności przy wykonywaniu obowiązków wynikających z Kontraktu.

Podkreślenia wymaga jednakże, iż odpowiedzialność usługobiorcy wobec osób trzecich powinna wynikać nie tylko z samej umowy, lecz z całości stosunku prawnego pomiędzy nim a usługodawcą. Oznacza to, iż oceniając zakres odpowiedzialności stron Kontraktu należy mieć na uwadze ogół regulacji znajdujących zastosowanie w tym zakresie. Kwestię odpowiedzialności członka regulują przede wszystkim przepisy KSH.

Zgodnie z art. 293 § 1 i § 2 KSH, członek zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej oraz likwidator odpowiada wobec spółki za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami umowy spółki, chyba że nie ponosi winy. Osoba taka powinna przy wykonaniu swoich obowiązków dołożyć staranności wynikającej z zawodowego charakteru swojej działalności. Stosownie zaś do art. 295 § 1 KSH, jeżeli spółka nie wytoczy powództwa o naprawienie wyrządzonej jej szkody w terminie roku od dnia ujawnienia czynu wyrządzającego szkodę, każdy wspólnik może wnieść pozew o naprawienie szkody wyrządzonej spółce.

Odpowiedzialność członka zarządu wynika również z art. 299 § 1 KSH, który stanowi, że jeżeli egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, członkowie zarządu odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania. Zgodnie zaś z § 2 cytowanego przepisu, członek zarządu może się uwolnić od takiej odpowiedzialności, jeżeli wykaże, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie układowe, albo że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcie postępowania układowego nastąpiło nie z jego winy, albo że pomimo niezgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcia postępowania układowego wierzyciel nie poniósł szkody.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę wszystkie przytoczone powyżej regulacje określające zakres odpowiedzialności jaki spoczywa odpowiednio na Wnioskodawcy oraz na Spółce, należy uznać, iż to Spółka odpowiada za działania i zaniechania swoich ustawowych organów (w tym Zarządu) jak za swoje własne, zaś odpowiedzialność ta nie obciąża członków organów Spółki (w tym członków Zarządu) w ich relacji do osób trzecich.

Takie podejście potwierdza m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, który w interpretacji indywidualnej z dnia 21 sierpnia 2015 r. (IPPP2/4512-527/15-2/AOg) stwierdził, iż niewątpliwie członek zarządu na mocy art. 293 § 1 i § 2 ksh ponosi odpowiedzialność cywilnoprawną wobec spółki za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami umowy (statutu) spółki. Odpowiedzialność ta ma charakter odszkodowawczej odpowiedzialności ex contractu, tj. oparta jest na istniejącej między spółką,a członkiem zarządu więzi zobowiązaniowej, której naruszenie skutkuje odpowiedzialnością odszkodowawczą. Członek zarządu ponosi ją wyłącznie wobec półki. Zatem nawet jeśli następstwem wadliwego działania lub zaniechania członka zarządu będzie szkoda wyrządzona przez spółkę osobie trzeciej, roszczenia te osoba ta skieruje wobec spółki, a nie wobec członka jej organu.

Jak zaś ocenił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 sierpnia 2012 r. (I FSK 1645/11), wnioski te (...) są trafne na gruncie art. 300 ksh, z których wynika możliwość dochodzenia roszczeń odszkodowawczych przez osoby trzecie bezpośrednio od osób, które im szkodę wyrządziły, w tym także od członków zarządu. Podstawę takiej odpowiedzialności stanowią art. 415 k.c. (jeżeli podmiotem, wobec którego roszczenie kierowano, jest członek zarządu) czy art. 416 k.c. (jeżeli podmiotem takim jest spółka). Oznacza to, że podstawą tej odpowiedzialności nie jest stosunek organizacyjny istniejący pomiędzy spółką a członkiem zarządu - za działania (zaniechania) w tym zakresie spółka ponosi odpowiedzialność. Podstawą są naganne zachowania członka zarządu, których skutkiem jest powstanie niezależnego źródła zobowiązania (niejako poza istniejącym stosunkiem prawnym ze spółką) w postaci czynu zabronionego.

W tym miejscu podkreślenia wymaga również, iż niezależność odpowiedzialności wobec osób trzecich od odpowiedzialności z tytułu pełnienia funkcji określonej przepisami prawa, nie powinna automatycznie oznaczać niespełnienia trzeciej przesłanki określonej w treści art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy VAT.

Spółka zapewnia Wnioskodawcy na własny koszt objęcie Wnioskodawcy ubezpieczeniem od odpowiedzialności cywilnej z tytułu sprawowania mandatu członka Zarządu Spółki, w tym związanej z wykonywaniem Kontraktu. Zgodnie z postanowieniami Kontraktu, jeżeli osoba trzecia wystąpi na drogę sądową przeciwko Wnioskodawcy z roszczeniem związanym z odpowiedzialnością Wnioskodawcy, Spółka zobowiązana jest przystąpić do takiego postępowania. W przypadku uznania przez sąd zasadności takiego roszczenia, Spółka zobowiązana jest do uregulowania zobowiązań Wnioskodawcy wobec osoby trzeciej wraz z odsetkami (Spółka ma prawo regresu do Wnioskodawcy, ale w pierwszej kolejności zobowiązana jest do wystąpienia z roszczeniem odszkodowawczym do podmiotu udzielającemu Wnioskodawcy ochrony ubezpieczeniowej od odpowiedzialności cywilnej).

Oznacza to, że w sensie ekonomicznym, to Spółka ponosi ryzyko gospodarcze związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności określonych Kontraktem.

W tym miejscu Wnioskodawca przytacza interpretację indywidualną z dnia 7 czerwca 2017 r. (sygn. 0114-KDIP1-1.4012.96.2017.1.AM), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że Zarządzający może zostać objęty ubezpieczeniem od odpowiedzialności z tytułu pełnionej funkcji, analogicznie do ubezpieczenia zapewnianego przez Spółkę kadrze kierowniczej z tytułu pełnienia funkcji kierowniczych w Spółce i na zasadach przewidzianych lub określonych w odpowiednich regulacjach wewnętrznych Spółki lub uchwałach organów Spółki. W przypadku objęcia Zarządzającego takim ubezpieczeniem roszczenia wobec Zarządzającego będą kierowane przez Spółkę w pierwszej kolejności do ubezpieczyciela,a Spółka ma prawo skierować roszczenie do Zarządzającego dopiero wówczas, gdy ubezpieczyciel odmówi wypłaty stosowanego odszkodowania jeśli wypadek ubezpieczeniowy nie jest objęty tym ubezpieczeniem.

Z powyższego wynika, że warunek odpowiedzialności za wykonanie czynności w ramach świadczenia usług zarządzania, który m.in. decyduje o uznaniu czynności za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o które mowa w art. 15 ust. 1 i ust. 2 wyżej wymienionej ustawy o VAT, nie jest spełniony.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe rozważania prowadzą zatem do wniosku, iż nawet zapis Kontraktu stanowiący o odpowiedzialności nie tylko wobec Spółki, ale także wobec osób trzecich nie przesądza o niespełnieniu trzeciej z przesłanek przewidzianych art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT. Zdaniem Wnioskodawcy zakres odpowiedzialności przewidziany zawartym przez Wnioskodawcę Kontraktem należy bowiem, w świetle przytoczonych powyżej regulacji KSH oraz Kodeksu cywilnego, rozumieć jako zobowiązujący Wnioskodawcę do odpowiedzialności wobec osób trzecich jedynie za działania lub zaniechania mające miejsce niejako poza wykonywaniem zlecenia i istniejącym między Wnioskodawcą a Spółką stosunkiem organizacyjnym.

Wnioskodawca, jako członek Zarządu Spółki, funkcjonuje bowiem w ramach struktur organizacyjnych Spółki jako jej organ i w tym kontekście nie prowadzi własnej działalności gospodarczej, lecz działalność Spółki. Zatem osoby trzecie będą kierowały swoje roszczenia bezpośrednio do Spółki, z uwagi na fakt, że w stosunkach zewnętrznych Wnioskodawca będzie działał jako Członek Zarządu Spółki, a nie osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, a jego działania będą postrzegane jako działania Spółki.

Podkreślenie wymaga fakt, że Wnioskodawca nie jest wpisany do ewidencji działalności gospodarczej.

Świadczy to o braku zamiaru działania przez Wnioskodawcę w charakterze niezależnego uczestnika obrotu gospodarczego.

Również w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 22 maja 2013 r. (sygn. I SA/Łd 375/13) potwierdzono jednoznacznie, iż fakt zapisów umownych mówiących o odpowiedzialności menedżera-członka zarządu od odpowiedzialności ponoszonej z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu nie przesądza o samodzielnym wykonywaniu przez tegoż menedżera działalności gospodarczej. Jak bowiem podkreślono okolicznością istotną jest tu zatem kwestia czy członek zarządu menadżer jest odpowiedzialny wobec osób trzecich za czynności i działania, które można mu przypisać w ramach wykonywania usług zarządzania.

W cytowanym orzeczeniu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi stwierdził, iż jako członek zarządu-menadżer działa w ramach struktury organizacyjnej zarządzanej Spółki, nie ponosi kosztów swej działalności, wynagrodzenie nie jest uzależnione od ekonomicznego ryzyka i działa jedynie w imieniu i na rzecz zarządzanej Spółki, która za jego działania ponosi odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę osobom trzecim. Nie działa on w warunkach ryzyka, niepewności, np. co do popytu, konkurencji, czy ostatecznego rezultatu własnego przedsiębiorstwa. Nie wykonuje swojej działalności w swoim imieniu i na własny rachunek lecz w imieniu zarządzanej Spółki.

Ponadto, Wnioskodawca na podstawie powołania go w skład organu i zawarcia Kontraktu (który jest następstwem powołania) składa oświadczania woli w imieniu Spółki i na jej rzecz.

Zgodnie z zasadami reprezentacji wynikającymi ze Statutu Spółki, oświadczenie takie może być przez Wnioskodawcę złożone wyłącznic z drugim członkiem Zarządu Spółki lub prokurentem.

W Zarządzie Spółki obecnie powołanych jest łącznie pięciu członków. Wnioskodawca nie jest więc samodzielny w reprezentacji Spółki ani też w składaniu woli w imieniu Spółki i na jej rzecz.

Już w tym kontekście Wnioskodawca nie posiada pełnej swobody w zarządzaniu Spółką.

W związku z tym, w opinii Wnioskodawcy, działania podejmowane w ramach Kontraktu nie mieszczą się w definicji działalności gospodarczej określonej art. 15 Ustawy VAT. Wnioskodawca nie spełnia warunku samodzielności i ryzyka prowadzonej działalności. Funkcjonowanie w ramach struktury organizacyjnej Spółki i brak ponoszenia przez Wnioskodawcę kosztów działalności, czy też typowego dla działalności gospodarczej ryzyka ekonomicznego, przesądza, w opinii Wnioskodawcy, iż Wnioskodawca nie prowadzi samodzielnej działalności gospodarczej, a wynagrodzenie wypłacane Wnioskodawcy przez Spółkę na podstawie Kontraktu nie powinno podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przy tym, na mocy art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Stosownie do art. 15 ust. 3a ustawy, przepis ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania albo ich wykonanie, w tym również wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.

Z cytowanego przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym, a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

wykonywania tych czynności,

wynagrodzenia, oraz

odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko powinny być wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe ww. kryteria przedmiotowe.

W konsekwencji, jeżeli analiza umowy cywilnoprawnej (stosunku prawnego) pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką wykaże, że spełnione są wszystkie warunki to nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika podatku VAT. Jednocześnie brak spełnienia któregokolwiek warunku oznacza, że Wnioskodawca występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest Członkiem Zarządu spółki B. S.A.. Podstawę czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki stanowi zawarta w dniu 18 maja 2017 roku pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką umowa o świadczenie usług zarządzania - kontrakt menedżerski. Kontrakt został zawarły na czas określony, tj. na czas trzyletniej kadencji Wnioskodawcy w Zarządzie Spółki, biegnącej od podpisania Kontraktu i wygasającej z dniem odbycia Walnego Zgromadzenia Spółki zatwierdzającego skonsolidowane sprawozdanie finansowe Grupy Spółki za 2019 rok. Do Kontraktu zastosowanie mają przepisy Kodeksu cywilnego o umowie zlecenia. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, a przychody osiągane przez Wnioskodawcę na podstawie Kontraktu stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Na podstawie Kontraktu Wnioskodawca zobowiązany jest do zarządzania Spółką z należytą starannością wynikającą z zawodowego charakteru swojej działalności. Wykonując te działania, Wnioskodawca zobowiązany jest stosować się do przepisów Kodeksu Spółek Handlowych, przy uwzględnieniu Statutu Spółki, Regulaminu Zarządu oraz Uchwał Walnego Zgromadzenia i Rady Nadzorczej Spółki, w zarządzie wieloosobowym współdziałać z pozostałymi członkami Zarządu, współpracować z organami Spółki oraz realizować cele zarządcze. Ani Walne Zgromadzenie, ani Rada Nadzorcza Spółki nie mogą wydawać Wnioskodawcy wiążących poleceń dotyczących prowadzenia spraw Spółki. Poza wyżej wymienionymi obowiązkami ustawowymi i statutowymi, Wnioskodawca jest zobowiązany w ramach działań podejmowanych przez Zarząd do:

opracowywania założeń i planów strategicznych funkcjonowania Spółki oraz ich wdrażania;
kształtowania polityki finansowej Spółki z uwzględnieniem założeń strategicznych;
analizy działań przedsiębiorców konkurencyjnych w stosunku do Spółki oraz istotnych wydarzeń na rynku chemicznym, motoryzacyjnym, metalowym, a w konsekwencji wdrażania odpowiednich strategii działania;
kształtowania pozytywnego wizerunku Spółki na zewnątrz;
zarządzania całokształtem spraw Spółki w celu wygenerowania jak najwyższych wyników z poszanowaniem prawa i dobrych praktyk biznesowych;
kontaktowania się z kluczowymi kontrahentami Spółki w celu zapewnienia optymalnego poziomu współpracy.

Wnioskodawca świadcząc usługi w ramach Kontraktu wyraża oświadczenia woli w imieniu i na rzecz Spółki, a nie swoim własnym. W okresie obowiązywania Kontraktu Wnioskodawca zobowiązuje się do nieprowadzenia działalności konkurencyjnej w stosunku do Spółki lub podmiotów zależnych od Spółki w ramach grupy kapitałowej.

Zgodnie z postanowieniami Kontraktu Wnioskodawca jest zobowiązany wykonywać zlecone obowiązki i zadania w czasie oraz terminach, jakich wymagać będzie interes Spółki. Wnioskodawca wykonuje obowiązki wynikające z Kontraktu w siedzibie Spółki oraz poza siedzibą w miarę potrzeb Spółki. Wnioskodawca zobowiązany jest do odbywania podróży służbowych po kraju i zagranicą, jeżeli wymaga tego interes Spółki. Koszty podróży służbowych ponosi Spółka. Spółka ponosi również wszelkie koszty konieczne dla prawidłowego wykonania Kontraktu, w tym koszty udostępnienia Wnioskodawcy infrastruktury technicznej, informatycznej, telekomunikacyjnej, powierzchni biurowej wraz z wyposażeniem oraz samochodu służbowego. Wnioskodawca jest zobowiązany do osobistego wykonywania zleconych obowiązków i zadań wynikających z Kontraktu.

Wnioskodawca zgodnie z zawartym Kontraktem ma prawo do przerwy w świadczeniu usług celem wypoczynku lub w innych uzasadnionych celach z zachowaniem prawa do pełnego wynagrodzenia podstawowego w wymiarze 27 dni roboczych w każdym roku kalendarzowym. Wnioskodawca jest zobowiązany do zawiadomienia Prezesa Zarządu Spółki o terminie i liczbie wykorzystywanych dni wolnych, a także zobowiązuje się, że dni wolne nie będą przypadały w dniach posiedzenia Rady Nadzorczej Spółki (chyba, że Wnioskodawca uzgodni inaczej z Prezesem Zarządu Spółki oraz przewodniczącym Rady Nadzorczej). Wnioskodawca ma prawo do przerwy w realizacji zlecenia na podstawie Kontraktu z przyczyn zdrowotnych, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia podstawowego w wymiarze nieprzekraczającym 180 dni w roku kalendarzowym (po przekroczeniu tego limitu miesięczne wynagrodzenie podstawowe ulega zmniejszeniu o kwotę stanowiąca iloczyn 1/30 tego wynagrodzenia oraz liczby dni przerwy w realizacji zlecenia na podstawie Kontraktu) oraz pod warunkiem niezwłocznego powiadomienia Spółki o zaistnieniu takiej przyczyny oraz dostarczeniu Spółce zaświadczenia lekarskiego, potwierdzającego przyczynę koniecznej przerwy, wymaganego zgodnie z przepisami dotyczącymi świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby.

W kontekście odpowiedzialności Wnioskodawcy wobec Spółki lub osób trzecich wskazano, że zgodnie z punktem 5.1 Kontraktu, Menedżer i Spółka ponoszą odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie Kontraktu na zasadach określonych w Kontrakcie. W świetle punktu 5.2 Kontraktu, Menedżer ponosi odpowiedzialność wobec Spółki lub osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie obowiązywania Kontraktu w następstwie niewykonania lub nienależytego wykonania Kontraktu, w tym odpowiedzialność z tytułu sprawowania mandatu członka Zarządu w zakresie określonym przepisami prawa do wysokości sumy ubezpieczeniowej ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków władz Spółki, która odnosi się do danego roszczenia, za wyjątkiem szkody wynikającej z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa Menedżera, przy czym fakt zaistnienia winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa winien być w sposób prawomocny ustalony poprzez przyznanie się Menedżera, ugodę lub wyrok sądu powszechnego.

Jak wskazał Wnioskodawca, ponoszona przez niego odpowiedzialność wobec Spółki oraz osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie obowiązywania Kontraktu powstałe w następstwie niewykonania lub nienależytego wykonania Kontraktu jest zależna od odpowiedzialności zarządzającego, którą ponosi on z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu, określonej przepisami prawa. Kontrakt przewiduje odpowiedzialność Wnioskodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością, przy czym odpowiedzialność ta wynika z tytułu pełnienia przez Wnioskodawcę funkcji członka zarządu na podstawie bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, a nie z jakiejkolwiek innej funkcji czy działalności.

Spółka zapewnia na własny koszt objęcie Wnioskodawcy ubezpieczeniem od odpowiedzialności cywilnej z tytułu sprawowania mandatu członka Zarządu Spółki, w tym związanej z wykonywaniem Kontraktu. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność z tytułu sprawowania mandatu Członka Zarządu Spółki do wysokości sumy ubezpieczeniowej ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków władz Spółki, która odnosi się do danego roszczenia,za wyjątkiem szkody wynikającej z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa Wnioskodawcy, przy czym taki fakt zaistnienia winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa powinien być w sposób prawomocny ustalony poprzez przyznanie się Wnioskodawcy, ugodę lub wyrok sądu powszechnego.

Jeżeli osoba trzecia wystąpi na drogę sądową przeciwko Wnioskodawcy z roszczeniem związanym z działalnością Wnioskodawcy, Spółka zobowiązana jest, w zakresie dozwolonym przez prawo, przystąpić do takiego postępowania, natomiast Wnioskodawca zobowiązany jest wezwać do udziału w postępowaniu także podmiot lub podmioty udzielające Wnioskodawcy ochrony ubezpieczeniowej od odpowiedzialności cywilnej powstałej z tytułu sprawowania mandatu członka Zarządu Spółki. Jeżeli roszczenie dotyczące działalności Spółki zgłoszone przez osobę trzecią przeciwko Wnioskodawcy zostanie uznane za zasadne orzeczeniem sądu, lub Wnioskodawca zobowiązany będzie do zapłacenia odszkodowania w wyniku zawartej ugody,a zobowiązania Wnioskodawcy z tego tytułu nie zostaną uregulowane bezpośrednio przez podmiot lub odpowiednio podmioty udzielające Wnioskodawcy ochrony ubezpieczeniowej od odpowiedzialności cywilnej powstałej z tytułu sprawowania mandatu członka Zarządu Spółki, Spółka zobowiązuje się uregulować wynikające z powyższych zdarzeń zobowiązania Wnioskodawcy wobec osoby trzeciej wraz z odsetkami. Zobowiązanie Spółki do uregulowania zobowiązań Wnioskodawcy zgodnie z powyższym nie obejmuje przypadków gdy szkoda została wyrządzona przez Wnioskodawcę z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa.

Z tytułu świadczenia usług określonych Kontraktem Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie składające się z wynagrodzenia podstawowego oraz wynagrodzenia dodatkowego. Wynagrodzenie podstawowe jest wypłacane Wnioskodawcy miesięcznie, nie później niż ostatniego dnia każdego miesiąca kalendarzowego, za który jest należne. Jeżeli Kontrakt wygaśnie w trakcie miesiąca kalendarzowego, Wnioskodawcy przysługuje Wynagrodzenie podstawowe za ten miesiąc w wysokości obliczonej proporcjonalnie do okresu realizacji zlecenia na podstawie Kontraktu w tym miesiącu. Wszystkie płatności na rzecz Wnioskodawcy dokonywane są przez Spółkę po dokonaniu wymaganych prawem potrąceń, w szczególności podatków, składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Wynagrodzenie dodatkowe należne jest Wnioskodawcy niezależnie od wynagrodzenia podstawowego i przyznawane jest po zakończeniu każdego roku obrotowego. Szczegółowe zasady przyznania i wypłaty wynagrodzenia dodatkowego są określane na każdy rok obrotowy i zatwierdzane przez Radę Nadzorczą Spółki. W przypadku wygaśnięcia kadencji Wnioskodawcy w Zarządzie Spółki, Wnioskodawca nabywa prawo do wynagrodzenia dodatkowego za cele finansowe w wymiarze proporcjonalnym do okresu obowiązywania Kontraktu w roku wyrażonego w pełnych miesiącach. Wnioskodawcy może zostać przyznana odprawa w wysokości trzykrotności wynagrodzenia podstawowego w przypadku rozwiązania Kontraktu przed upływem kadencji Zarządu w wyniku odwołania Wnioskodawcy ze składu Zarządu. Odprawa taka nie przysługuje jednak w przypadku odwołania Wnioskodawcy z funkcji w Zarządzie Spółki z powodu istotnego naruszenia obowiązków wynikających z pełnionej funkcji lub obowiązujących przepisów prawa. Odprawa nie przysługuje także w przypadku złożenia przez Wnioskodawcę rezygnacji z pełnienia funkcji w Zarządzie Spółki.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynagrodzenia należnego z tytułu świadczenia usług zarządzania na podstawie Kontraktu.

Należy uznać, że czynności realizowane przez Wnioskodawcę na podstawie zawartej w dniu 18 maja 2017 r. umowy o świadczenie usług zarządzania kontrakt menedżerski odpowiadają definicji świadczenia usług określonej w ustawie o podatku od towarów i usług. Jednakże opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest m.in. świadczenie usług w sytuacji kiedy czynność ta realizowana jest przez podatnika w rozumieniu ustawy i wykonywana w ramach działalności gospodarczej.

Jak już wskazano, w przypadku łącznego spełnienia warunków przewidzianych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług czynności podejmowanych przez osobę fizyczną nie uznaje się za czynności wykonywane w ramach prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej. To powoduje, że osoba taka nie działa w tym przypadku w charakterze podatnika VAT, a zatem wykonywane czynności nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

W świetle przedstawionej treści wniosku i przywołanych przepisów należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług zarządzania na podstawie zawartego ze Spółką Kontraktu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z wniosku wynika, że przychody osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia usług zarządzania na podstawie Kontraktu zawartego ze Spółką stanowią przychody wymienione w art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto Spółka ponosi wszelkie koszty konieczne dla prawidłowego wykonania Kontraktu. Zgodnie z zawartym Kontraktem Wnioskodawca działa w ramach struktur organizacyjnych Spółki, nie ponosi kosztów związanych z poprowadzonymi na rzecz i w imieniu Spółki z działaniami. Jak wskazał Wnioskodawca, przy wykonywaniu czynności przewidzianych Kontraktem Wnioskodawca korzysta z infrastruktury Spółki. Kontrakt przewiduje również z tytułu świadczenia usług zarządzania należne Wnioskodawcy wynagrodzenie składające się z wynagrodzenia podstawowego i wynagrodzenia dodatkowego. Określone wynagrodzenie podstawowe jest stałe, wypłacane w okresach miesięcznych i nie jest uzależnione od ekonomicznego ryzyka. Wynagrodzenie dodatkowe jest uzależnione od osiągniętych wyników i stanowi formę nagrody rocznej, jednak nie ma stałego charakteru i nie jest obligatoryjne.

W kontekście uregulowania w Kontrakcie odpowiedzialności wobec Spółki lub osób trzecich Wnioskodawca przywołał zapisy Kontraktu wskazując, że Menedżer i Spółka ponoszą odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie Kontraktu na zasadach określonych w Kontrakcie. Punkt 5.2 Kontraktu stanowi, że Menedżer ponosi odpowiedzialność wobec Spółki lub osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie obowiązywania Kontraktu w następstwie niewykonania lub nienależytego wykonania Kontraktu, w tym odpowiedzialność z tytułu sprawowania mandatu członka Zarządu w zakresie określonym przepisami prawa. Zgodnie z Kontraktem, jeżeli osoba trzecia wystąpi na drogę sądową przeciwko Menedżerowi z roszczeniem związanym z odpowiedzialnością Menedżera, o której mowa w pkt 5.2, Spółka zobowiązana jest w zakresie dozwolonym przez prawo, przystąpić do takiego postępowania. Jeżeli roszczenie dotyczące działalności Spółki zgłoszone przez osobę trzecią przeciwko Menedżerowi zostanie uznane za zasadne orzeczeniem sądu lub Menedżer zobowiązany będzie do zapłacenia odszkodowania w wyniku zawartej ugody, Spółka zobowiązuje się uregulować wynikające z powyższych zdarzeń zobowiązania Menedżera wobec osoby trzeciej wraz z odsetkami. Zobowiązanie Spółki do uregulowania zobowiązań Menedżera zgodnie z powyższym nie obejmuje przypadków gdy szkoda została wyrządzona przez Menedżera z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa.

Kontrakt przewiduje więc, odpowiedzialność Wnioskodawcy wobec Spółki lub osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie obowiązywania Kontraktu powstałe w następstwie niewykonania lub nienależytego wykonania Kontraktu jednakże jak wskazał Wnioskodawca odpowiedzialność ta jest zależna od odpowiedzialności zarządzającego, którą ponosi on z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu określonej przepisami prawa. Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że Kontrakt przewiduje odpowiedzialność Wnioskodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością, przy czym odpowiedzialność ta wynika z pełnienia przez Wnioskodawcę funkcji członka zarządu na podstawie bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa.

W konsekwencji, skoro określona w Kontrakcie odpowiedzialność Wnioskodawcy wobec osób trzecich nie jest niezależna od odpowiedzialności Wnioskodawcy, którą ponosi z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu, to w niniejszych okolicznościach odpowiedzialność jest po stronie Spółki, nie po stronie faktycznego wykonawcy Wnioskodawcy. Zatem warunek dotyczący odpowiedzialności zlecającego wobec trzecich zostanie spełniony. Bez znaczenia pozostaje w tym kontekście odpowiedzialność Wnioskodawcy wynikająca z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, w tym w szczególności odpowiedzialność wynikająca z przepisów Kodeksu spółek handlowych.

Jak wskazał NSA w wyroku z 22 lutego 2017 r. o sygn. akt I FSK 1014/15 Ponoszenie ryzyka ekonomicznego nie może być utożsamiane z odpowiedzialnością menadżera za szkody wobec Spółki. Są to odrębne kwestie. Porównywanie nieograniczonej odpowiedzialności menadżera wobec Spółki ze stosunkiem pracowniczym nie wpływa na ocenę stanowiska Sądu, gdyż Sąd nie postawił tezy, że strony łączyła umowa o pracę. Stosunek ten Sąd oceniał pod kątem art. 15 ust. 1 i ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, to znaczy czy była to samodzielnie wykonywana działalność gospodarcza. Odpowiedzialność menadżera za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością ma być rozpoznawana wobec osób trzecich, nie wobec Spółki i, co tu już zostało podniesione, jej źródłem ma być stosunek zobowiązaniowy łączący menadżera ze Spółką, a nie stosunek organizacyjno-prawny członka zarządu Spółki.

W podsumowaniu powyższej analizy należy stwierdzić, że w okolicznościach przedmiotowej sprawy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie zawartej ze Spółką umowy o świadczenie usług zarządzania kontrakt menedżerski nie mieszczą się w definicji działalności gospodarczej określonej w ustawie o podatku od towarów i usług. Analiza przedmiotowej umowy (stosunku prawnego) pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką wskazuje, że spełnione są wszystkie przedstawione powyżej warunki wyłączające, które określone zostały w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług zarządzania na podstawie Kontraktu zawartego ze Spółką nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy wskazać, że interpretacje przepisów prawa podatkowego, co do zasady, wydawane są w indywidualnych sprawach, na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

Ponadto Organ zauważa, że w celu wskazania poprawnych skutków podatkowych w zakresie opodatkowania podatkiem VAT wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług zarządzania należy każdorazowo wnikliwie analizować treść zawartej umowy (kontraktu) i na tej podstawie dokonywać stosownej kwalifikacji działalności na potrzeby VAT. Ocena sytuacji, czy w danym konkretnym przypadku zawarta umowa o zarządzanie w ramach kontraktu menedżerskiego spełnia wymogi działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ustawy o VAT, jest bezwzględnie uzależniona od konkretnych warunków zawartych w każdej jednostkowej umowie o świadczenie takich usług. Tak więc niniejszą interpretację wydano na podstawie przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego.

Należy przy tym podkreślić, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność, w szczególności w sytuacji gdy z zawartego Kontraktu pomiędzy Spółką a Wnioskodawcą wynikają inne uregulowania dotyczące odpowiedzialności Zarządzającego za szkody wyrządzone w czasie obowiązywania Kontraktu powstałe w związku z niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem kontraktu w stosunku do osób trzecich.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie