Temat interpretacji

w zakresie zwolnienia z VAT dostawy budynków magazynowych

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2017 r. (data wpływu 25 września 2017 r.) uzupełnionym pismem Strony z dnia 13 listopada 2017 r. (data wpływu 15 listopada 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 27 października 2017 r. znak sprawy 0114&‑KDIP1&‑1.4012.501.2017.1.DG (skutecznie doręczone 7 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT do sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem magazynowym oraz budynkiem magazynowym z powierzchnia socjalną jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony pismem Strony z dnia 13 listopada 2017 r. (data wpływu 15 listopada 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 27 października 2017 r. znak sprawy 0114&‑KDIP1&‑1.4012. 501.2017.1.DG (skutecznie doręczone 7 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT do sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem magazynowym oraz budynkiem magazynowym z powierzchnia socjalną.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

A. Sp. z o.o. istnieje od 1992 roku, płatnikiem podatku VAT jest od 1993 roku. W roku 1994 spółka nabyła w drodze przetargu od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa nieruchomość zabudowaną, w skład której wchodzą: budynek magazynowy oraz budynek magazynowy z powierzchnią socjalną usytuowane na gruncie - mającym status terenu produkcyjno-usługowego. Od momentu kupna tej nieruchomości Spółka świadczyła usługi polegające na wynajmie obcym firmom powierzchni magazynowych wystawiając najmującym faktury sprzedaży VAT.

W trakcie użytkowania nieruchomości Spółka dokonywała tylko drobnych napraw, modernizacji budynków, które nie przekraczały 30 procent wartości początkowej nieruchomości, a były niezbędne do jej prawidłowego funkcjonowania.

W roku 2017 Spółka chce sprzedać opisaną wyżej nieruchomość osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą będącej płatnikiem podatku VAT.

Jak wskazał Wnioskodawca w piśmie z dnia 13 listopada 2017 r. zakupu nieruchomości od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa Spółka dokonała w dniu 15 lipca1994 roku w drodze przetargu. Płatność za tę nieruchomość rozłożona była na raty. Agencja nie wystawiła Spółce faktury VAT, a podstawą nabycia był akt notarialny.

Cała nieruchomość była przeznaczona pod wynajem, lecz były okresy, w których nieruchomość nie była wynajmowana z powodu braku najemców lub była wynajmowana częściowo. Wnioskodawca - A. Sp. z o.o. nie wykorzystywał do swoich celów niewynajmowanej powierzchni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dostawa wskazanej w stanie faktycznym nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki ma Ona prawo do sprzedaży nieruchomości ze stawką VAT zwolnioną z uwagi na to, że spełniła warunki określone w art. 43 ust. l pkt 10, a mianowicie:

• dostawa jest dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia (ulepszenia, bieżące naprawy oraz adaptacje, które na przestrzeni lat Spółka wykonywała, nie przekroczyły 30% wartości początkowej nieruchomości),
• pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Kupując w 1994 roku opisaną nieruchomość, Spółka zamierzała prowadzić i prowadziła na jej terenie działalność gospodarczą polegającą na wynajmie powierzchni magazynowych. Nieruchomość nie była kupiona z myślą o odsprzedaży.

Na przestrzeni lat zmianie uległ plan zagospodarowania przestrzennego w Gminie, na której terenie położona jest nieruchomość.

W 1994 r. w momencie kupna, nieruchomość miała status przeznaczenia na cele rolnicze (ośrodek produkcji rolniczej - ferma tuczu trzody chlewnej) - zgodnie z aktem notarialnym. Od 30 grudnia 1997 r. Uchwałą Gmina zmieniła status tego terenu na teren produkcyjno-usługowy 1P/U. Przez lata koniunktura na tym rynku zmieniała się, a w 2017 r. pojawił się oferent na kupno całej nieruchomości.

Zarząd otrzymał zgodę Udziałowców oraz Rady Nadzorczej na jego sprzedaż i w związku z tym Spółka wystąpiła o interpretację dotyczącą zwolnienia bądź też naliczenia podatku VAT od transakcji sprzedaży nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 cyt. ustawy o VAT rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicja pierwszego zasiedlenia, o której mowa powyżej została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W myśl art. 43 ust. 10 ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Według art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom po spełnieniu określonych warunków możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W praktyce oznacza to, że dostawa gruntu będzie opodatkowana stawką właściwą dla dostawy budynków, a gdy dostawa budynków będzie zwolniona od podatku VAT, wówczas zwolnienie ma zastosowanie do pełnej wartości transakcji. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca podatnikiem podatku VAT jest od 1993 roku.

Spółka w 1994 r. nabyła w drodze przetargu od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa nieruchomość zabudowaną, w skład której wchodzą: budynek magazynowy oraz budynek magazynowy z powierzchnią socjalną usytuowane na gruncie - mającym status terenu produkcyjno-usługowego. Spółka dokonała zakupu nieruchomości na podstawie aktu notarialnego; nie wystawiono faktury VAT. Od momentu kupna tej nieruchomości Spółka świadczyła usługi polegające na wynajmie obcym firmom powierzchni magazynowych wystawiając najemcom faktury VAT. Okresowo nieruchomość nie była wynajmowana z powodu braku najemców lub była wynajmowana częściowo.

W trakcie użytkowania nieruchomości Spółka dokonywała tylko drobnych napraw, modernizacji budynków, które nie przekraczały 30% wartości początkowej nieruchomości.

W roku 2017 Spółka zamierza sprzedać opisaną wyżej nieruchomość osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą będącej płatnikiem podatku VAT.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest, czy dostawa ww. nieruchomości (tj. budynku magazynowego i budynku magazynowego z zapleczem socjalnym) będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT albo będzie opodatkowana w zależności od daty pierwszego zasiedlenia.

Należy zwrócić uwagę, że przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 z późn. zm.) posługują się pojęciem pierwszego zasiedlenia, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa Dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Zatem pierwsze zasiedlenie budynku (budowli lub ich części) w myśl art. 2 pkt 14 po jego wybudowaniu należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku (budowli lub ich części), używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej a także oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy nabyte w 1994 r. budynki magazynowe od momentu ich nabycia były wynajmowane innym podmiotom w całości lub w części, czyli tym samym Wnioskodawca wykorzystywał przedmiotowe obiekty do świadczenia usług najmu podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, które przekraczałyby 30% ich wartości początkowej.

Zatem analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie w odniesieniu do opisanych przez Wnioskodawcę budynków magazynowych doszło już do pierwszego zasiedlenia i od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży upłynie okres przekraczający dwa lata. Tym samym dostawa tych obiektów nie odbędzie się w ramach pierwszego zasiedlenia.

W kontekście powołanych powyżej przepisów prawa oraz przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że dla dostawy budynków magazynowych opisanych we wniosku zastosowanie znajdzie zwolnienie z podatku VAT zdefiniowane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż transakcja nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz od daty pierwszego zasiedlenia minął już okres przekraczający dwa lata.

Zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT będzie miało również zastosowanie dla dostawy gruntu, na którym budynki te są posadowione, gdyż zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Dodatkowo w myśl art. 43 ust. 10 w związku z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT Wnioskodawca może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy ww. budynków, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku lub jego części, zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynków lub ich części.

Z uwagi na to, że do dostawy ww. zabudowań ma zastosowanie zwolnienie wskazane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10, analiza zwolnienia ww. dostawy budynków na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jest bezprzedmiotowa.

Tym samym, oceniając stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie całościowo należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej