Temat interpretacji

obowiązek podatkowy z tytułu usługi oddania Wartości Niematerialnych i Prawnych do odpłatnego korzystania w ramach umów leasingu, obowiązek podatkowy w odniesieniu zarówno do części kapitałowej, jak i części odsetkowej opłaty leasingowej

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2017 r. (data wpływu 22 września 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii ustalenia:

• obowiązku podatkowego z tytułu usługi oddania Wartości Niematerialnych i Prawnych do odpłatnego korzystania w ramach umów leasingu - jest prawidłowe oraz
• obowiązku podatkowego w odniesieniu zarówno do części kapitałowej, jak i części odsetkowej opłaty leasingowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2017 r. do tutejszego organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku podatkowego z tytułu usługi oddania Wartości Niematerialnych i Prawnych do odpłatnego korzystania w ramach umów leasingu oraz obowiązku podatkowego w odniesieniu zarówno do części kapitałowej, jak i części odsetkowej opłaty leasingowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

N sp. z o.o. z siedzibą w K. (NIP , KRS , dalej: Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT).

Spółka posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przedmiot działalności Spółki, zgodnie z wpisem w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (dalej: KRS) obejmuje m.in.: PKD 64.91.Z - Leasing finansowy.

Spółka planuje zawierać z innymi podmiotami (dalej: Korzystającymi) umowy cywilnoprawne, które spełnią warunki umowy leasingu w rozumieniu art. 17a pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj.: Dz. U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm.; dalej: Ustawa CIT) oraz art. 17f Ustawy CIT (dalej: Umowy).

Korzystający, w rozumieniu art. 17f ust. 1 pkt 3 lit. a Ustawy CIT, również będą czynnymi podatnikami podatku VAT, których siedziba działalności gospodarczej będzie znajdować się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Możliwe, że Spółka będzie również zawierać umowy cywilnoprawne z podmiotami zagranicznymi, lecz ich nie dotyczy niniejszy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej (takie umowy nie będą również spełniać definicji leasingu finansowego na gruncie art. 17f Ustawy CIT).

Na podstawie zawartych w przyszłości Umów, Spółka planuje oddać Korzystającym do odpłatnego korzystania m.in. wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT oraz przepisów Ustawy CIT (dalej łącznie zwane: WNiP).

Umowy zostaną zawarte na czas określony.

Umowy będą przewidywać, że odpisy amortyzacyjne dla celów podatkowych od wartości WNiP będą dokonywane przez Korzystających.

W związku z tym, Spółka nie będzie dokonywać od WNiP odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych. Umowa będzie przewidywać podział opłat leasingowych z tytułu korzystania z WNiP na:

• część kapitałową
• i część odsetkową.

Wartość początkowa WNiP określona w Umowach, jako suma ustalonych w Umowach kapitałowych części opłat, pomniejszonych o należny podatek VAT, będzie co najmniej równa wartości rynkowej WNiP.

Podobnie, część odsetkowa rat leasingowych zostanie ustalona na poziomie rynkowym. Umowy będą pierwszymi umowami leasingu finansowego (w rozumieniu art. 17f Ustawy CIT) danego WNiP. Umowy będą przewidywały okresowe rozliczenie opłat leasingowych. Opłaty leasingowe będą dokumentowane fakturami VAT wystawianymi przez Spółkę. Termin wystawienia faktury VAT będzie przypadać przed terminem płatności danej opłaty leasingowej. Spółka może zawierać z Korzystającymi wiele Umów, przy czym jeden WNiP będzie przedmiotem wyłącznie jednej Umowy.

Do momentu zawarcia Umów, WNiP mogą być wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej Spółki, co oznacza, że mogą one być ujawnione w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, po stronie Spółki, obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu usługi oddania WNiP do odpłatnego korzystania w ramach Umów będzie powstawał: (i) z chwilą wystawienia faktury VAT z tytułu świadczenia tej usługi bądź (ii) z chwilą upływu terminu płatności należności wynikających z Umów (w sytuacji braku terminowego wystawienia faktury VAT przez Spółkę)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1:

W ocenie Spółki, w opisanym zdarzeniu przyszłym, po stronie Spółki, obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu usługi oddania WNiP do odpłatnego korzystania w ramach Umów będzie powstawał: (i) z chwilą wystawienia faktury VAT z tytułu świadczenia tej usługi bądź (ii) z chwilą upływu terminu płatności należności wynikających z Umów (w sytuacji braku terminowego wystawienia faktury VAT przez Spółkę).

2. stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 2:

W ocenie Spółki, w opisanym zdarzeniu przyszłym, obowiązek podatkowy w podatku VAT, o którym mowa w pytaniu nr 1, będzie powstawał jednolicie w odniesieniu zarówno do części kapitałowej, jak i części odsetkowej opłaty leasingowej.

3. uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 1:

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 Ustawy VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również m.in. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione.

Jednocześnie, zgodnie z art. 7 ust. 9 Ustawy VAT, przez umowę dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze rozumie się umowy, w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotem są grunty.

Wobec treści powyżej wskazanych przepisów, należy zatem stwierdzić, że oddanie WNiP do odpłatnego korzystania w ramach Umów nie będzie spełniało definicji dostawy towarów, ponieważ WNiP nie wypełniają definicji towarów w rozumieniu Ustawy VAT. Stosownie bowiem do treści art. 2 pkt 6 Ustawy VAT, ilekroć w Ustawie VAT jest mowa o towarach, to rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Spółki, należy przeanalizować czy oddanie WNiP do odpłatnego korzystania w ramach Umów może spełniać definicję świadczenia usług. W myśl art. 8 Ustawy VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy VAT, w tym również m.in. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, a więc również WNiP, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

W związku z tym, w ocenie Spółki, oddanie WNiP do odpłatnego korzystania w ramach Umów będzie spełniało definicję świadczenia usług w rozumieniu Ustawy VAT.

W myśl art. 19a ust. 1 Ustawy VAT, obowiązek podatkowy w podatku VAT, co do zasady, powstaje z chwilą wykonania usługi.

Jednocześnie, stosownie do treści art. 19a ust. 3 Ustawy VAT, usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Jednocześnie, Ustawa VAT wprowadza regulację szczególną. W myśl bowiem art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b tiret trzeci Ustawy VAT, obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje z chwilą wystawienia faktury VAT z tytułu świadczenia usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze.

Stosownie natomiast do art. 19a ust. 7 Ustawy VAT, gdy podatnik nie wystawił faktury VAT lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury VAT określonych w art. 106i ust. 3 i ust. 4 Ustawy VAT, a w przypadku, gdy nie określono takiego terminu, to z chwilą upływu terminu płatności.

W myśl art. 106i ust. 3 pkt 4 Ustawy VAT, fakturę VAT wystawia się nie później niż z upływem terminu płatności, w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4 Ustawy VAT.

Mając powyższe regulacje na uwadze, w przekonaniu Spółki, w opisanym zdarzeniu przyszłym, po stronie Spółki, obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu usługi oddania WNiP do odpłatnego korzystania w ramach Umów będzie powstawał: (i) z chwilą wystawienia faktury VAT z tytułu świadczenia tej usługi bądź (ii) z chwilą upływu terminu płatności należności wynikających z Umów (w sytuacji braku terminowego wystawienia faktury VAT przez Spółkę).

4. uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 2:

W myśl art. 29a ust. 1 Ustawy VAT, co do zasady, podstawą opodatkowania podatkiem VAT jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą usługodawca otrzymał lub ma otrzymać od usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do treści art. 29a ust. 6 Ustawy VAT, podstawa opodatkowania obejmuje:

• podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku,
• koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przed usługodawcę od usługobiorcy.

Jednocześnie, w myśl art. 29a ust. 7 Ustawy VAT, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

• stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty,
• udzielonych usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży,
• otrzymanych od usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Wobec powyższego, w ocenie Spółki, w opisanym zdarzeniu przyszłym, nie będzie miało znaczenia prawnego na gruncie art. 29a ust. 1 Ustawy VAT rozbicie raty leasingowej na część kapitałową i część odsetkową, ponieważ jak wynika z powyższych przepisów, podstawą opodatkowania podatkiem VAT będzie wszystko, co stanowić będzie zapłatę jaką Spółka otrzyma od Korzystających z tytułu oddania WNiP do odpłatnego korzystania w ramach Umów (tj. podstawą opodatkowania w podatku VAT będzie zarówno część kapitałowa, jak również część odsetkowa raty leasingowej).

W związku z tym, w ocenie Spółki, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, obowiązek podatkowy w podatku VAT, o którym mowa w pytaniu nr 1, będzie powstawał jednolicie w odniesieniu zarówno do części kapitałowej, jak i części odsetkowej opłaty leasingowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r, poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Natomiast na podstawie art. 7 ust. 9 ustawy, przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się umowy w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty.

Zgodnie z art. 8 ust. 1ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Definicja świadczenia usług dopełnia definicję dostawy towarów, w związku z czym każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów, będzie świadczeniem usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje zawierać z innymi podmiotami umowy cywilnoprawne, które spełnią warunki umowy leasingu w rozumieniu art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 17f tejże ustawy. Podmioty z którymi Wnioskodawca zawrze przedmiotowe umowy, również będą czynnymi podatnikami podatku VAT, których siedziba działalności gospodarczej będzie znajdować się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na podstawie zawartych w przyszłości umów, Wnioskodawca planuje oddać klientom do odpłatnego korzystania m.in. wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 1. Umowy zostaną zawarte na czas określony. Umowy będą przewidywać, że odpisy amortyzacyjne dla celów podatkowych od wartości WNiP będą dokonywane przez podmioty z nich korzystające.

W związku z tym, Wnioskodawca nie będzie dokonywać od WNiP odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych. Wartość początkowa WNiP określona w umowach, jako suma ustalonych w umowach kapitałowych części opłat, pomniejszonych o należny podatek VAT, będzie co najmniej równa wartości rynkowej WNiP. Podobnie, część odsetkowa rat leasingowych zostanie ustalona na poziomie rynkowym. Umowy będą pierwszymi umowami leasingu finansowego (w rozumieniu art. 17f Ustawy CIT) danego WNiP. Umowy będą przewidywały okresowe rozliczenie opłat leasingowych. Opłaty leasingowe będą dokumentowane fakturami VAT wystawianymi przez Wnioskodawcę. Termin wystawienia faktury VAT będzie przypadać przed terminem płatności danej opłaty leasingowej. Wnioskodawca może zawierać z jednym podmiotem wiele umów, przy czym jeden WNiP będzie przedmiotem wyłącznie jednej Umowy.

Ponadto z okoliczności sprawy nie wynika, aby umowa leasingu przewidywała, że z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo do wartości materialnych i prawnych zostanie przeniesione na kontrahenta.

Zatem biorąc pod uwagę fakt, że przedmiotem opisanych we wniosku umów będzie umożliwienie klientom odpłatnego korzystania z wartości niematerialnych i prawnych będących własnością Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że na podstawie umowy leasingu nie dojdzie do dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1, lecz Wnioskodawca będzie świadczyć usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji czynność ta podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu tym podatkiem, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

W myśl zasady ogólnej wyrażonej w art. 19a ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Przepis art. 19a ust. 3 ustawy stanowi, że usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

W myśl natomiast art. 19a ust. 4 ustawy przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów, z wyjątkiem dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2.

Z kolei zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu świadczenia usług:

• telekomunikacyjnych,
• wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
• najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze;
• ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia,
• stałej obsługi prawnej i biurowej,
• dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego;

-z wyjątkiem usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług.

Natomiast w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu z chwilą upływu terminu płatności (art. 19a ust. 7 ustawy).

Jak wynika z art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy, w przypadku o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4 fakturę wystawia się nie później niż z upływem terminu płatności.

Stosownie do art. 106i ust. 7 ustawy VAT, faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed;

1. dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi,
2. otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

Należy przy tym zaznaczyć, iż przepis art. 106i ust. 7 pkt 1 ustawy VAT nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostawy i świadczenia usług, o których mowa w art. 19a ust. 3, 4 i ust. 5 pkt 4 (czyli m.in. usług najmu, dzierżawy i leasingu), jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy (art. 106i ust. 8 ustawy VAT).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że obowiązek podatkowy po stronie Finansującego (leasingodawcy) z tytułu umowy leasingu WNiP powstanie z chwilą wystawienia przez Wnioskodawcę faktury z tytułu świadczenia usług, których dotyczy niniejszy wniosek. Jednakże, gdy Wnioskodawca nie wystawi faktury lub wystawi ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą upływu terminu płatności.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w kwestii objętej pytaniem nr 1, jest prawidłowe.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy budzi również kwestia czy obowiązek podatkowy będzie powstawał jednolicie w odniesieniu zarówno do części kapitałowej, jak części odsetkowej opłaty leasingowej.

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119, oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. I tak, stosownie do ww. przepisu podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z kolei, w art. 29a ust. 7 ustawy zostały wymienione elementy, które należy wyłączyć z podstawy opodatkowania (zmniejszające podstawę opodatkowania). Zgodnie z treścią ww. przepisu, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Jak wskazano we wniosku umowy będą pierwszymi umowami leasingu finansowego (w rozumieniu art. 17f Ustawy CIT) danego WNiP i umowa będzie przewidywać podział opłat leasingowych z tytułu korzystania z WNiP na:

• część kapitałową
• i część odsetkową.

Należy wyjaśnić, iż na gruncie ww. przepisów obowiązek podatkowy będzie powstawał jednolicie w odniesieniu zarówno do części kapitałowej, jak części odsetkowej opłaty leasingowej.

Wniosek taki wypływa, m.in. z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie pomiędzy Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise (sygn. C-349/96). Natomiast zgodnie z orzeczeniem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-321/94 pomiędzy Faaborg-Gelting Linien A/S a Finanzamt Flensburg, o tym, czy dana transakcja stanowi dostawę towarów czy świadczenie usług powinny decydować wszystkie okoliczności zawarcia tejże transakcji. [...] Za słuszne zatem należy uznać stanowisko wyrażone we wniosku, iż podstawę opodatkowania stanowi całość wynagrodzenia należnego Spółce z tytułu oddania korzystającemu rzeczy (towaru) do używania, pomniejszona o kwotę należnego z tego tytułu podatku, a więc zarówno jego część kapitałowa, część odsetkowa oraz ewentualnie inne elementy (kwoty) wynagrodzenia należne od nabywcy towaru (korzystającego), w tym opłaty manipulacyjne naliczane w związku z zawarciem takiej umowy (w momencie dokonania dostawy). Zarówno bowiem część kapitałowa, część odsetkowa oraz opłaty manipulacyjne stanowią obiektywnie jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze. Zatem jeżeli Spółka oddaje na podstawie umowy leasingu finansowego przedmioty, których dostawa korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów usług, opodatkowaniu według ww. stawki podlega całość świadczenia otrzymywanego przez leasingodawcę, a więc zarówno część kapitałowa, jak i odsetkowa rat leasingowych.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia prawnego na gruncie art. 29a ust. 1 ustawy o VAT rozbicie raty leasingowej na część kapitałową i część odsetkową, bowiem jak już wcześniej wskazano podstawę opodatkowania stanowi wszystko co stanowi zapłatę za usługę leasingu wartości niematerialnych

i prawnych, o której mowa we wniosku.

Reasumując, w opisanym przypadku, obowiązek podatkowy będzie powstawał jednolicie w odniesieniu zarówno do części kapitałowej, jak części odsetkowej opłaty leasingowej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, w kwestii objętej pytaniem nr 2, jest prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym,
w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej