Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją operacji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2017 r. (data wpływu 23 stycznia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 9 lutego 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją operacji pn. XXX jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2017 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 9 lutego 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją operacji pn. XXX.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto i Gmina J. zwraca się o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w związku z obowiązkiem dostarczenia przedmiotowej interpretacji jako załącznik do wniosku o przyznanie pomocy dla operacji typu Gospodarka wodno-ściekowa w ramach poddziałania Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszeniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i oszczędzanie energii objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Wnioskiem objęta jest operacja pn.: XXX. Zgodnie z art. 7 ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 3 marca 1990 r. samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446), zadaniem własnym gminny są zadania w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Zadania inwestycyjne związane z gospodarką wodno-ściekową realizowane są przez Miasto i Gminę. Natomiast zadania bieżące związane z dostarczaniem wody i odprowadzaniem ścieków oraz bieżącym utrzymaniem infrastruktury wykonywane są przez zakład budżetowy - Zakład Wodociągów i Kanalizacji. Jednostka ta jest jednostką budżetową i realizuje ww. zadania na podstawie statutu. Jednostka zajmuje się dostarczaniem wody i odprowadzeniem ścieków, i w tym zakresie dokonuje sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT (obecna stawka 8%). Do zakresu działalności jednostki należy bieżące utrzymanie infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej, i w tym zakresie ponosi koszty.

Miasto i Gmina wprowadziła centralizację podatku VAT z dniem 1 grudnia 2016 r. Zakład Wodociągów i Kanalizacji przestał być odrębnym, czynnym podatnikiem VAT. Podatnikiem jest Miasto i Gmina, które będzie przedkładać do Urzędu Skarbowego deklarację VAT-7 (zbiorczą) sporządzoną na podstawie cząstkowych deklaracji przedkładanych przez wszystkie jednostki budżetowe.

Zadanie inwestycyjne składa się z 2 elementów:

1. Modernizacja stacji uzdatniania wody w miejscowości G.,
2. Budowa przydomowych oczyszczalni ścieków na terenie Miasta i Gminy.

Realizacja elementu pierwszego będzie polegała na modernizacji stacji uzdatniania wody w zakresie odprowadzenia wód popłucznych. Po modernizacji wody popłuczne (ściek przemysłowy) mają być odprowadzane do projektowanych osadników wód popłucznych DN 1.500 o pojemności czynnej 2x3,53 m³, a następnie wywiezione wozem asenizacyjnym do gminnej kanalizacji komunalnej. Po zakończeniu inwestycji faktury za dostawę wody na rzecz mieszkańców na podstawie zawartych z nimi umów, będą wystawiane z danymi Miasta i Gminy, i to ten podmiot będzie odprowadzał z tego tytułu podatek należny. Mienie powstałe w wyniku realizacji przedmiotowego zadania inwestycyjnego będzie służyło wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Drugim elementem, który Miasto i Gmina chce zrealizować jako zadanie własne na terenach o rozproszonej zabudowie jest budowa przydomowych oczyszczalni ścieków o wydajności do 5 m³ na dobę w ilości 60 sztuk. Miasto i Gmina będzie zawierała z mieszkańcami umowy cywilnoprawne. Mieszkańcy zgodnie z treścią umowy będą oświadczać, że posiadają pełne prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowalne, na której przewiduje się realizację budowy przydomowej oczyszczalni ścieków oraz zobowiązują się do udostępnienia jej do prowadzenia prac projektowych i robót budowlanych. Po przekazaniu inwestycji do użytkowania oczyszczalnie będą własnością Miasta i Gminy a mieszkańcy będą je bezpłatnie użytkować. Miasto i Gmina będzie pobierać na podstawie umowy cywilnoprawnej od mieszkańców, co najmniej raz w roku opłaty za wywóz nadmiaru osadu czynnego z osadnika gnilnego przydomowej oczyszczalni ścieków. Kosztami odbioru osadu czynnego, obciążony będzie użytkownik oczyszczalni, który będzie uiszczał stosowne opłaty na rzecz Miasta i Gminy. Opłaty będą opodatkowane podatkiem od towarów i usług według stawki obowiązującej w dniu wykonania usługi, która obecnie wynosi 8%. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 14 lipca 2016 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania oraz wypłaty pomocy finansowej na operacje typu Gospodarką wodno-ściekowa w ramach poddziałania Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszeniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (Dz.U. z 2016 r., poz. 1182), Miasto i Gmina zobowiązuje się w trakcie realizacji operacji oraz przez okres 5 lat od dnia przyznania pomocy do nieprzenoszenia posiadania lub prawa własności rzeczy nabytych w ramach realizacji operacji oraz ich wykorzystania zgodnie z przeznaczeniem i celem operacji. W związku z powyższym Miasto i Gmina pozostanie właścicielem wybudowanych oczyszczalni przez okres co najmniej 5 lat po przyznaniu dotacji.

Jednocześnie Miasto i Gmina planuje późniejsze całkowite bezpłatne przekazanie przydomowych oczyszczalnie ścieków na rzecz mieszkańców (użytkowników).

Zgodnie z par. 5 ust. 1 pkt 5 cytowanego wyżej rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 14 lipca 2016 r., wnioskodawca ma możliwość refundacji części kosztów kwalifikowalnych, do których zalicza się między innymi koszty podatku od towarów i usług (VAT).

Efekty realizowanego zadania, o którym mowa w przedmiotowym wniosku, będą służyć Miastu i Gminie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

1. W związku uzupełnieniem dokumentacji projektowo-kosztorysowej w zakresie prac w stacji uzdatniania wody uległ zmianie zakres związany z realizacją tej inwestycji i koniecznym stało się zmienienie nazwy całej operacji na P.. Inwestycja w zakresie przebudowy stacji uzdatniania wody będzie wymagała pozwolenia na budowę.
2. W miejscowości G., gdzie ma być realizowana inwestycja w zakresie przebudowy stacji uzdatniania wody, zlokalizowane są następujące jednostki organizacyjne Miasta i Gminy:
   
   
   
   1. szkoła podstawowa,
   2. świetlica wiejska.

W związku z centralizacją VAT od dnia 1 grudnia 2016 r., Szkoła Podstawowa w G., jako jednostka organizacyjna objęta centralizacją VAT ponosi opłaty za zużycie wody na podstawie noty księgowej wystawianej przez Zakład Wodociągów i Kanalizacji (zakład budżetowy). Szkoła Podstawowa jest czynnym podatnikiem VAT. Prowadzi działalność niepodlegającą opodatkowaniu w zakresie sfery statutowej, czyli oświatowej. Prowadzi również działalność podlegającą opodatkowaniu w zakresie poboru mediów i działalność opodatkowaną, jednak zwolnioną w zakresie poboru czynszów mieszkalnych.

Natomiast świetlica wiejska w G. mieści się w obiekcie, który jest administrowany przez Centrum Kultury i Sportu. Centrum Kultury i Sportu, jako instytucja kultury, nie jest objęte centralizacją VAT i ponosi opłaty za zużycie wody w ramach zawartej umowy cywilnoprawnej z Zakładem Wodociągów i Kanalizacji, na podstawie faktury VAT obciążonej 8% podatkiem od towarów i usług. W obiekcie tym prowadzona jest tylko działalność statutowa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionej sytuacji Miasto i Gmina będzie miało możliwość prawną obniżenia kwoty podatku od towarów i usług VAT należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur w związku z realizacją ww. operacji i czy stanowić on będzie koszt inwestycyjny?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 17 i 19 oraz art. 124. Z treści cytowanej powyżej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi VAT w sytuacji, gdy towar i usługa, przy nabyciu których został naliczony podatek, są następnie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, w celu dokonania oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku należy rozstrzygnąć, czy towar i usługi, przy zakupie których naliczono VAT zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz pozostają w związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi. Warunkami umożliwiającymi podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Podatek naliczony, który będzie wynikał z faktur za wykonanie modernizacji stacji uzdatniania wody w miejscowości G. będzie związany ściśle ze sprzedażą opodatkowaną Miasta i Gminy na podstawie umowy cywilnoprawnej tj. sprzedażą związaną z dostarczeniem wody, opodatkowanej podatkiem VAT w wysokości 8%.

Natomiast w przypadku realizacji elementu drugiego polegającego na budowie przydomowych oczyszczalni ścieków, Miasto i Gmina będzie pobierać od mieszkańców na podstawie umowy cywilnoprawnej opłaty za wykonanie wywozu nadmiaru osadu czynnego z osadnika gnilnego przydomowej oczyszczalni ścieków. Kosztami odbioru od którego jest również naliczony podatek VAT w wysokości 8%, obciążony będzie użytkownik oczyszczalni, który będzie uiszczał stosowne opłaty na rzecz Miasta i Gminy.

W związku z powyższym Miastu i Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z przedmiotowej inwestycji, na podstawie przedłożonych faktur przez wykonawców wymienionych zadań inwestycyjnych, a tym samym stanowić on będzie koszt kwalifikowalny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Jak stanowi art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Artykuł 86 ust. 1 ustawy wskazuje, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług a prowadzoną działalnością, przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą np. dalszej odsprzedaży lub też są niezbędne do wytworzenia towarów lub wykonania usług będących przedmiotem sprzedaży. Bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi, wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami.

Aby jednak można było uznać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do obrotu osiąganego przez podatnika, np. poprzez odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej sposobem określenia proporcji. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8

ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie ust. 2c analizowanego artykułu, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy (art. 86 ust. 2d ustawy).

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio (art. 86 ust. 2g ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 2h ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie ww. delegacji ustawowej, wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz.U. z 2015 r., poz. 2193). Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej sposobem określenia proporcji oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia). Należy zauważyć, że wśród wymienionych w ww. rozporządzeniu podmiotów Minister Finansów wskazał m.in. zakłady budżetowe utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego.

I tak, stosownie do § 3 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

W myśl § 3 ust. 4 rozporządzenia, jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku zakładu budżetowego sposób ustalony według wzoru:

A x 100

X =-----------

P

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez zakład budżetowy, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

P przychody wykonane zakładu budżetowego.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, godząc się w tym zakresie ze stanowiskiem przedstawionym we wniosku, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, o ile nie wystąpią ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim nabywane towary i usługi związane z realizacja projektu będą do wykonywania czynności opodatkowanych, Miastu i Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących ich nabycie.

Zauważyć należy, że niniejsza interpretacja wydana została jedynie w zakresie zadanego pytania, a więc nie rozstrzyga kwestii, czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego związanego z ww. zakupami, czy z zastosowaniem sposobu określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy oraz rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r.

Ponadto podkreślenia wymaga fakt, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy