Zdaniem Wnioskodawcy:

Jednostki samorządu terytorialnego są silnie obciążane realizacją zadań własnych oraz zadań zleconych przez administrację centralną. Nie mają przy tym zapewnionych adekwatnych środków finansowych, które pozwalałyby na prawidłową realizację zadań, w tym przede wszystkim nowych wynikających z nowo uchwalonych przepisów. W samorządach często brakuje kadr i zatrudnieni urzędnicy odpowiedzialni są za zbyt wiele zadań. Aby poprawić efektywność ich pracy niezbędne jest systematyczne kształcenie zawodowe.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że opisane powyżej świadczone przez firmę Projekty Miejskie usługi szkoleniowe powinny zostać uznane jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego i z uwagi na fakt, że w całości finansowane są ze środków publicznych, powinny być zwolnione z podatku VAT na podst. art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca stoi również na stanowisku, iż szkolenia w całości finansowane ze środków publicznych, w których uczestniczą osoby inne niż pracownicy organów administracji publicznej i podmiotów publicznych, w tym członkowie Komitetu Rewitalizacji, również powinny być zwolnione z podatku VAT na podst. art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Ponadto Wnioskodawca uważa, że usługa cateringowa będąca częścią zamówienia w ramach przeprowadzenia opisanych powyżej szkoleń również powinna zostać zwolniona z podatku VAT, jako usługa ściśle związana z usługą o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Do powyższych wniosków Wnioskodawca doszedł m.in. po zapoznaniu się z interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy ITPP2/4440-3/14-4/AP z 4 czerwca 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów rozumieniu art. 7 ().

Stawka podatku zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

I tak, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Akademii oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W art. 43 ust. 17 ustawy VAT postanowiono, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub,
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Ponadto w art. 43 ust. 17a ustawy, ustawodawca doprecyzował zwolnienie dotyczące dostawy towarów świadczenia usług związanych z wymienionymi wyżej usługami, wskazując, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Powołane przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (innych niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy) prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związanymi.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem firmy doradczej Projekty Miejskie, która w swoim zakresie działalności ma m.in. Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane (kod PKD 85.59.B). Wnioskodawca jest zarejestrowany jako płatnik podatku od towarów i usług (VAT). W ramach prowadzonej działalności oferuje prowadzenie szkoleń, których tematyka dotyczy zagadnień takich jak: rewitalizacja, polityka miejska, smart cities etc. Zamawiającymi usług szkoleniowych są organy administracji publicznej - głównie jednostki samorządu terytorialnego, a sporadycznie inne podmioty publiczne (np. związki jednostek samorządu terytorialnego). Uczestnikami szkoleń są pracownicy organów administracji publicznej (przypadek A), choć zdarzają się w tym zakresie następujące wyjątki:w szkoleniach uczestniczą także pracownicy innych podmiotów publicznych niż organy administracji publicznej (przypadek B); w szkoleniach uczestniczą członkowie Komitetu Rewitalizacji, ciała powoływanego na mocy art. 7 Ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji, w skład którego wchodzić powinni również interesariusze rewitalizacji, niebędący pracownikami organów administracji publicznej ani podmiotów publicznych (przypadek C). W przypadkach A i B szkolenia niewątpliwie służą kształceniu zawodowemu lub przekwalifikowaniu zawodowemu uczestników, w przypadku C wydaje się, że również, gdyż zdobyta na szkoleniu wiedza podnosi kompetencje i możliwości na rynku pracy wszystkich uczestników, niezależnie od tego czy w danym momencie zajmują się tematyką, której dotyczy szkolenie zawodowo czy społecznie. Prowadzenie przedmiotowych szkoleń nie regulują przepisy w odniesieniu do ich formy lub zasad. Nie stanowi również usługi objętej akredytacją. Szkolenia te są w całości finansowane ze środków publicznych - tych pochodzących z Unii Europejskiej, jak i krajowych.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy wykonywane przez firmę usługi szkoleniowe świadczone na rzecz organów administracji publicznej, innych podmiotów publicznych oraz innych osób, np. członków Komitetu Rewitalizacji - w przypadku gdy są finansowane w całości ze środków publicznych - są zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy, jako usługi szkoleniowe kształcenia zawodowego.

W celu rozstrzygnięcia, czy usługi świadczone przez Wnioskodawce na rzecz ww. podmiotów mogą korzystać ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy konieczne jest spełnienie dwóch przesłanek, mianowicie uznanie opisanej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz jej finansowanie w całości ze środków publicznych.

Środkami publicznymi - w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 885 z późn. zm.) - są:

1. dochody publiczne;
2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
   
   1. ze sprzedaży papierów wartościowych,
   2. z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
   3. ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
   4. z otrzymanych pożyczek i kredytów,
   5. z innych operacji finansowych;
5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

Natomiast stosownie do art. 9 ww. ustawy o finansach publicznych, sektor finansów publicznych tworzą:

1. organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
2. jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
3. jednostki budżetowe;
4. samorządowe zakłady budżetowe;
5. agencje wykonawcze;
6. instytucje gospodarki budżetowej;
7. państwowe fundusze celowe;
8. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
9. Narodowy Fundusz Zdrowia;
10. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;
11. uczelnie publiczne;
12. Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;
13. państwowe i samorządowe instytucje kultury;
14. inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.

Z art. 4 ust. 1 ww. ustawy o finansach publicznych wynika, że przepisy ustawy stosuje się do:

1. jednostek sektora finansów publicznych;
2. innych podmiotów w zakresie, w jakim wykorzystują środki publiczne lub dysponują tymi środkami.

Jak powyższe wskazuje, ustawa o finansach publicznych wymienia wprost co należy uznać za środki publiczne. Przepisy zaliczają do środków publicznych dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz wskazane przychody budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z różnych źródeł. Środkami publicznymi są również środki pochodzące z funduszy strukturalnych.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77/1) usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Kierując się wskazówkami ww. rozporządzenia Rady UE, należy stwierdzić, że kształcenie zawodowe jest procesem mającym na celu nauczenie, przekazanie wiedzy z określonej dziedziny zawodowej, która ma posłużyć zdobyciu, bądź uaktualnieniu wiedzy obecnie posiadanej przez uczestnika takiego szkolenia.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że przedmiotowe szkolenia, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Jak wskazał Wnioskodawca przedmiotowe usługi dotyczące takich zagadnień jak: rewitalizacja, polityka miejska, smart cities mają na celu uzyskanie wiedzy, która podniesie kompetencje i możliwości na rynku pracy wszystkich uczestników biorących udział w przedmiotowym szkoleniu (tj. pracowników organów administracji publicznej, innych podmiotów publicznych oraz innych osób, np. członków Komitetu Rewitalizacji), niezależnie od tego czy w danym momencie zajmują się tematyką, której dotyczy szkolenie zawodowe czy społeczne. Zatem niniejsze szkolenia mają na celu uzyskanie i/lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych przez pracowników organów administracji publicznej, innych podmiotów publicznych oraz innych osób, np. członków Komitetu Rewitalizacji. Usługi wpływają na podwyższenie kwalifikacji zawodowych pracowników. Tym samym szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę należy uznać za szkolenia spełniające definicję kształcenia zawodowego.

W konsekwencji w rozpatrywanej sprawie spełnione zostały obie przesłanki określone w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy, mianowicie świadczone przez Wnioskodawcę usługi dotyczące takich zagadnień jak: rewitalizacja, polityka miejska, smart cities są usługami kształcenia zawodowego, ponadto finansowane są w 100% ze środków publicznych.

Zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe dotyczące takich zagadnień jak: rewitalizacja, polityka miejska, smart cities korzystają ze zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i 2 należało uznać za prawidłowe.

Ponadto Wnioskodawca powziął wątpliwości czy świadczenie usługi cateringowej w postaci zapewnienia drobnego poczęstunku w trakcie szkolenia, o którym mowa w pkt 1 i 2, dla jego uczestników stanowi świadczenie usługi ściśle związanej z usługami szkolenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, a tym samym podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług (VAT) na podstawie treści art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Odnosząc się do powyższego zaznaczyć należy, że art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT przewiduje także zwolnienie od podatku dla świadczenia usług i dostawy towarów ściśle związanych z usługami wymienionymi w tym przepisie.

Aby ustalić, czy dana czynność ma ścisły związek z usługami kształcenia, należy zastosować w pierwszym rzędzie wykładnię językową przepisu posiłkując się w tym zakresie definicją słownikową. Zgodnie zatem z definicją słownikową zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006 związek to stosunek między rzeczami, zjawiskami itp. połączonymi ze sobą w jakiś sposób.

Określenie ścisły związek oznacza, że do wykonania usługi podstawowej niezbędna jest dostawa towarów lub świadczenie usług pomocniczych, przy czym nie może to być jakikolwiek związek, lecz relacja o charakterze wskazującym na nieodzowność tych ostatnich dla prawidłowego przebiegu podstawowej usługi.

Tym samym świadczenia pomocnicze związane z realizacją opisanych we wniosku usług szkoleniowych będą również zwolnione od podatku pod warunkiem, że będą ściśle z tymi usługami związane, lub wręcz będą elementem kompleksowej usługi szkoleniowej.

Przepisy krajowe oraz europejskie, nie definiują usług ściśle związanych. Niemniej jednak z zapisu art. 43 ust. 17 wynika, że nie dotyczą one usług, które nie są niezbędne do wykonania usługi podstawowej lub których głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie C-434/05 Horizon College, rozstrzygnął, że Świadczenie usług lub dostawa towarów mogą być uznane za ściśle związane z działalnością edukacyjną, a przez to traktowane tak samo na gruncie podatkowym zgodnie z art. 13 część A ust. 1 lit. i) szóstej dyrektywy tylko, gdy mają one rzeczywiście charakter pomocniczy w stosunku do działalności edukacyjnej stanowiącej świadczenie główne (). Z orzecznictwa Trybunału wynika, że określone świadczenie może być uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego () pkt 28 i 29.

Zgodnie z ww. regulacjami, zwolnienia dotyczące dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi (w przedmiotowej sprawie szkoleniowymi) mają zastosowanie, jeżeli:

• usługi te są wykonywane przez podmiot korzystający ze zwolnienia przy świadczeniu usługi podstawowej,

• usługi te są niezbędne do wykonania usługi podstawowej,

• ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Z okoliczności sprawy wynika, że w przypadku niektórych zapytań ofertowych, publiczny Zamawiający, wymaga, aby Wykonawca - z uwagi na długi czas trwania szkolenia - w ramach wykonywanej usługi szkoleniowej zapewnił również drobny poczęstunek dla uczestników szkolenia.

Wobec powyższego, odnosząc się do usług cateringu stwierdzić należy, że skoro - zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy usługa cateringu w postaci zapewnienia drobnego poczęstunku będzie stanowiła część zamówienia dotyczącego przeprowadzenia przedmiotowych szkoleń i będzie niezbędna do prawidłowego wykonania usługi podstawowej (tj. usługi szkoleniowej), wówczas należy uznać, że wskazane we wniosku czynności pomocnicze w postaci cateringu korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT jako świadczenie usług ściśle związanych z usługą podstawową (szkoleniową) wymienioną w tym przepisie.

Ponadto usługi te są wykonywane w trakcie samego szkolenia bowiem w trakcie przerw w szkoleniu zapewniany jest uczestnikom drobny poczęstunek, zatem usługi te niewątpliwie mają wpływ na prawidłowy przebieg samego szkolenia.

Tym samym, w przedstawionej sytuacji świadczenia pomocnicze takie jak catering jest czynnością ściśle związaną z usługą podstawową (szkoleniową) i jest ona nieodzowna dla prawidłowego przebiegu podstawowej usługi, zatem uzasadnione jest stwierdzenie, że ta czynność pomocnicza jest elementem kompleksowej usługi szkoleniowej, objętej w całości zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c w związku z art. 43 ust. 17 i ust. 17a ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U z 2016 r. poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i § 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1-4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie