Temat interpretacji

w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z zakupu towarów i usług dokonanych na potrzeby realizacji projektu

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2016 r. (data wpływu 25 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 października 2016 r. (data wpływu 26 października 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 13 października 2016 r. znak IPPP2/4512&‑556/16-2/MAO (skutecznie doręczone dnia 17 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z zakupu towarów i usług dokonanych na potrzeby realizacji projektu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z zakupu towarów i usług dokonanych na potrzeby realizacji projektu. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 października 2016 r. (data wpływu 26 października 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Szkoła jest publiczną uczelnią akademicką działającą na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2015 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012, poz. 572, z późn. zm.). Podstawowymi zadaniami statutowymi uczelni są w szczególności kształcenie, wychowanie studentów oraz prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych, jak również upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki i działania na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych.

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym z dnia 27 lipca 2005 r. (Dz. U. Nr 164, poz. 1365) misją Uczelni Wyższych jest odkrywanie i przekazywanie prawdy poprzez prowadzenie badań naukowych i kształcenie studentów, a szkoły wyższe stanowią integralną część narodowego systemu edukacji i nauki.

Art. 13.1. Podstawowymi zadaniami uczelni, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, są:

1. kształcenie studentów w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy oraz umiejętności niezbędnych w pracy zawodowej;
2. wychowywanie studentów w poczuciu odpowiedzialności za państwo polskie, za umacnianie zasad demokracji i poszanowanie praw człowieka;
3. prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych, świadczenie usług badawczych oraz transfer technologii do gospodarki;
4. kształcenie i promowanie kadr naukowych;
5. upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki, kultury narodowej i techniki, w tym poprzez gromadzenie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych i informacyjnych;
6. prowadzenie studiów podyplomowych, kursów i szkoleń w celu kształcenia nowych umiejętności niezbędnych na rynku pracy w systemie uczenia się przez całe życie;
7. stwarzanie warunków do rozwoju kultury fizycznej studentów;
8. działanie na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych;
9. stwarzanie osobom niepełnosprawnym warunków do pełnego udziału w:
   
   1. procesie kształcenia,
   2. badaniach naukowych.

Wyżej opisany zakres działań Szkoły podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług.

Zgodnie bowiem z art. 91 ust. 1 tejże ustawy działalność uczelni, o której mowa w art. 13 ust. 1 i art. 14 podlega zwolnieniu z podatku dochodowego, podatku od towarów i usług, podatku od nieruchomości, podatku rolnego, podatku leśnego i podatku od czynności cywilnoprawnych na zasadach określonych w odrębnych ustawach.

W dniu 20 lipca 2015 r. podpisana została pomiędzy A Sp. z o.o., Uniwersytetami, , Szkołą, Instytutem oraz Politechniką umowa konsorcjum dotycząca realizacji projektu Innowacyjne podejście wspierające monitoring nieleśnych siedlisk przyrodniczych Natura 2000, z wykorzystaniem metod teledetekcyjnych - HABITArs współfinansowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju w ramach programu Środowisko naturalne, rolnictwo i leśnictwo BIOSTRATEG II. Koordynatorem projektu jest A Sp. z o.o., która w dniu 27 kwietnia 2016 r. podpisała umowę z Narodowym Centrum Badań i Rozwoju na wykonanie i finansowanie ww. projektu. Projekt finansowany jest ze środków NCBiR oraz ze środków własnych konsorcjantów. Celem projektu jest wdrożenie teledetekcyjnych metod monitoringu siedlisk przyrodniczych Natura 2000 na potrzeby zrównoważonego rolnictwa i ochrony środowiska. W Projekcie udział wezmą eksperci z zakresu botaniki, teledetekcji, lotnictwa, hydrologii i kartografii, którzy oprócz niezbędnej wiedzy i doświadczenia dysponują zapleczem badawczym i technicznym (w tym samolotami i sensorami pomiarowymi). Dzięki zaangażowaniu tak szerokiej grupy specjalistów możliwe będzie połączenie lotniczych i naziemnych metod badawczych. Wypracowane w Projekcie rozwiązania służyły będą realizacji zadań publicznych wynikających z obowiązujących krajowych i międzynarodowych regulacji prawnych. Metodyka opracowana w Projekcie stanowić będzie nową jakość na rynku usług środowiskowych. Dzięki konkurencyjności cenowej i akceptacji Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska metoda ta będzie powszechnie wykorzystywana w monitoringu siedlisk przyrodniczych Natura 2000. Projekt ukierunkowany będzie na realizację trzech głównych zagadnień:

1. opracowanie dla części kraju znajdującej się w kontynentalnym regionie biogeograficznym teledetekcyjnej metody identyfikacji wszystkich nieleśnych siedlisk przyrodniczych Natura 2000 wymagających rolniczego użytkowania;
2. identyfikacja trzech głównych zagrożeń (przesuszeniem, sukcesją oraz wkraczaniem inwazyjnych i ekspansywnych gatunków roślin) wpływających na stan ochrony i perspektywy zachowania badanych siedlisk przyrodniczych Natura 2000;
3. integracja opracowanych metodyk identyfikacji siedlisk i zagrożeń z obowiązującym systemem monitoringu siedlisk przyrodniczych Natura 2000.

Istniejące i stosowane obecnie metody monitoringu siedlisk przyrodniczych Natura 2000 oraz identyfikacji głównych zagrożeń oparte są na ocenie eksperckiej dokonywanej w terenie. Słabością tradycyjnej metody jest jej subiektywizm i brak przestrzennej ciągłości. Ze względu na coraz większy potencjał detekcji zdalnej, dostępność sensorów teledetekcyjnych oraz platform lotniczych, zasadne jest wypracowanie narzędzi umożliwiających optymalizację obecnych metod identyfikacji i oceny stanu zachowania siedlisk Natura 2000. Zaletą zastosowania proponowanych przez Konsorcjum rozwiązań w porównaniu z tradycyjnymi metodami jest jakość pozyskiwanej informacji. Informacja zbierana metodami teledetekcyjnymi będzie miała charakter obiektywny, mierzalny i weryfikowalny a zatem co najważniejsze wiarygodny i powtarzalny. W wyniku podjętych w Projekcie prac powstanie prototyp konstrukcji integrujący jednoczesne działanie czterech sensorów umieszczonych na pokładzie samolotu: dwóch kamer hiperspektralnych rejestrujących zakresy promieniowania VNIR i SWIR, lotniczego skanera laserowego ALS typu full-Waveform, średnioformatowej kamery RGB. Zintegrowana i zainstalowana na pokładzie samolotu platforma umożliwi symultaniczną pracę urządzeń pomiarowych według zadanych parametrów. Dzięki platformie możliwe będzie zwiększenie efektywności pozyskiwania danych, zapewnienie integracji danych teledetekcyjnych różnego typu, a co za tym idzie podniesienie jakości uzyskanych informacji i obniżenie kosztów pozyskiwania danych. Pozyskane dane ALS dostarczą informacji o przestrzennej charakterystyce struktury roślin oraz ich wysokości. Dane hiperspektralne zostaną wykorzystane do opisania właściwości biofizycznych roślin i ich identyfikacji. Planowane jest wykonanie nalotów trzy razy w sezonie wegetacyjnym i równoczesne wykonanie pomiarów terenowych. Jednocześnie z badaniami teledetekcyjnymi prowadzone będą badania botaniczne polegające na założeniu dużej próby punktów referencyjnych w różnych częściach kraju do klasyfikacji i walidacji wyników. Po wstępnym przetworzeniu danych lotniczych będą one połączone z charakterystykami naziemnymi. Następnie przy użyciu różnych metod klasyfikacji m.in.: obiektowej sztucznych sieci neuronowych, analizy podpikselowej oraz rozpoznawania reflektanci spektralnej zidentyfikowane zostaną poszczególne: siedliska Natura 2000, gatunki obce inwazyjne, rodzime ekspansywne oraz drzewa i krzewy świadczące o zachodzącym procesie sukcesji. Następnie wypracowane zostaną algorytmy pozwalające przełożyć uzyskane wyniki na stan ochrony siedliska przyrodniczego Natura 2000. W rezultacie wypracowana zostanie innowacyjna, powtarzalna metodyka, udostępniona w dokumencie Podręcznik metodyczny monitoringu siedlisk przyrodniczych Natura 2000 z zastosowaniem technik teledetekcyjnych. Podręcznik ten po pozytywnej recenzji Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska otrzyma oficjalną rekomendację, która umożliwi powszechne wdrożenie produktu. Na tej podstawie opracowana w projekcie metodyka zostanie włączona do rekomendowanych metodyk inwentaryzacji i monitoringu siedlisk przyrodniczych Natura 2000. Uwiarygodniony przez GDOŚ rezultat będzie można wykorzystywać w skali całego kraju przez innych interesariuszy projektu.

W wyniku realizacji projektu osiągnięte powinny zostać następujące rezultaty:

1. Metodyka monitoringu nieleśnych siedlisk przyrodniczych Natura 2000 występujących w przestrzeni rolniczej,
2. Metodyka inwentaryzacji siedlisk przyrodniczych Natura 2000 występujących w przestrzeni rolniczej z zastosowaniem technik teledetekcyjnych,
3. Metodyka identyfikacji zagrożenia przesuszeniem nieleśnych siedlisk przyrodniczych Natura 2000,
4. Metodyka identyfikacji procesu sukcesji w nieleśnych siedliskach przyrodniczych Natura 2000 z zastosowaniem technik teledetekcyjnych Metodyka identyfikacji obcych inwazyjnych i rodzimych ekspansywnych gatunków roślin,
5. Konstrukcja wielosensorowej platformy teledetekcyjnej.

Wdrażającymi rezultaty na rynku usług środowiskowych będą beneficjenci opisani w Projekcie. Szkoła otrzymuje środki na realizację swoich zadań w projekcie od koordynatora, czyli A Sp. z o.o. Środki przekazywane są na rachunek bankowy Szkoły. Środki finansowe na realizację projektu nie mogą być wydatkowane na inne cele niż określone w umowie.

W ramach realizacji projektu Szkoła realizuje cztery zadania:

1. opracowanie danych hiperspektralne i ALS pod kątem klasyfikacji siedlisk Natura 2000 na trzech obszarach badawczych,
2. opracowanie danych hiprerspektralnych i ALS pod kątem indetyfikacji gatunków obce inwazyjnych i rodzimych ekspansywnych,
3. opracowania metodyki klasyfikacji zobrazowań oraz
4. identyfikacji stopnia przesuszenia siedlisk na podsatwie właściwości termicznych i biofizycznych roślin.

Ponadto zespół weźmie udział w opracowaniu dokumentu Podręcznik metodyczny monitoringu siedlisk przyrodniczych Natura 2000 z zastosowaniem technik teledetekcyjnych. Realizowane w ramach projektu przez Szkołę zadania związane z tym projektem nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, prowadzonych przez Szkoły. Szkoła od 1 kwietnia 2016 r. realizuje zadania na potrzeby projektu i kwalifikuje w koszty projektu całą wartość poniesionych wydatków uznając, że podatek VAT naliczony nie podlega zwrotowi, ponieważ nie ma powiązania z obrotem opodatkowanym ani opodatkowanym i zwolnionym. Towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu nie będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (nabyte w trakcie realizacji projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności generujących podatek należny) - zarówno obecnie jak i w przyszłości.

W uzupełnieniu z dnia 21 października 2016 r. Strona wskazała, że:

1. Wyniki projektu nie będą sprzedawane przez żadnego z członków konsorcjum. Wyniki będą wykorzystywane w prowadzonej przez Lidera konsorcjum firmę A Sp. z o.o. działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu.

Wynikiem projektu będzie metodyka opracowania map zbiorowisk roślinnych oraz wskaźników ich stanu. Lider konsorcjum zamierza czerpać zyski przystępując do przetargów zlecanych przez podmioty gospodarcze, publiczne i jednostki naukowe na opracowywanie produktów wg proponowanej metodyki lub zbliżonych do nich tematycznie.

1. Opracowana metodyka traktowana będzie jako tzw. Przewodnik dobrych praktyk i zostanie przekazana podmiotom administracji publicznej związanych z ochroną środowiska jako upubliczniona i dostępna dla innych podmiotów.

Jednocześnie Strona wskazuje, iż wniosek w zakresie możliwości odliczania podatku od towarów i usług dotyczy jedynie sytuacji prawnej Szkoły jako uczelni publicznej i jednostki naukowej uczestniczącej jedynie w fazie badawczej Projektu. Wniosek nie dotyczy zatem możliwości odliczania podatku VAT przez wszystkich uczestników Konsorcjum, ale jedynie przez Szkołę. Uczelnia w ramach uczestnictwa w konsorcjum i realizacji Projektu zainteresowana jest jedynie uzyskaniem wyników badań naukowych mogących być następnie wykorzystywanych w Jej działalności naukowej. Celem Uczelni jeśli chodzi o realizację Projektu w ramach konsorcjum nie jest zatem komercjalizacja wyników uzyskanych w ramach realizacji Projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu z dnia 21 października 2016 r.):

Czy w związku z nabywaniem towarów i usług na potrzeby Projektu, które nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności generujących podatek należny (nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych) zarówno obecnie jak i w przyszłości, Uczelni przysługuje prawo zastosowania przepisu art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług tj. prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy, Uczelnia nie ma prawa na podstawie przepisów art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ dokonywane zakupy towarów i usług na potrzeby projektu nie jest związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Szkoła realizując projekt innowacyjne podejście wspierające monitoring nieleśnych siedlisk przyrodniczych Natura 2000, z wykorzystaniem metod teledetekcyjnych - HABITArs nabywa bowiem towary i usługi niezwiązane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Szkoła nie ma prawa do odliczenie podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z projektem dofinansowanym przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, ponieważ uczestniczy tylko w fazie badawczej projektu. Nie występuje związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Celem Szkoły w momencie realizacji projektu nie jest komercjalizacja wyników projektu tj. wykorzystanie w przyszłości nabytych w celu realizacji projektu opracowań do wykonania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wypracowane w projekcie rozwiązania służyły będą realizacji zadań publicznych wynikających z obowiązujących krajowych i międzynarodowych regulacji prawnych. Dzięki konkurencyjności cenowej i akceptacji Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska metoda ta będzie powszechnie wykorzystywana w monitoringu siedlisk przyrodniczych NATURA 2000. W rezultacie wypracowana zostanie innowacyjna powtarzalna metodyka, udostępniana w dokumencie Podręcznik metodyczny monitoringu siedlisk przyrodniczych Natura 2000 z zastosowaniem technik teledetekcyjnych. Podręcznik ten po pozytywnej recenzji GDOŚ otrzyma oficjalną rekomendację, która umożliwi powszechne wdrożenie projektu. Na tej podstawie opracowana w ramach realizacji projektu metodyka zostanie włączona do rekomendowanych metodyk inwentaryzacji i monitoringu siedlisk przyrodniczych NATURA 2000. Uwiarygodniony przez GDOŚ rezultat będzie można wykorzystywać w skali całego kraju przez innych interesariuszy projektu.

W podsumowaniu stwierdzić należy, iż podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Analiza przedmiotowej sprawy wskazuje, że związek taki nie występuje. Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że towary i usługi nabyte w związku z realizacją przedmiotowego projektu, nie będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (nabyte w trakcie realizacji projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności generujących podatek należny). Zatem z uwagi na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z wydatkami inwestycyjnymi poniesionymi w ramach realizacji Projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl ww. przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z zacytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi. Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Należy zatem stwierdzić, że każde nabycie towarów i usług przeznaczonych do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności należy uznać za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zatem zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W tym miejscu należy wskazać, że co do zasady, konsorcjum jest organizacją zrzeszającą kilka podmiotów gospodarczych na określony czas, w konkretnym celu. Jakkolwiek ani w prawie cywilnym, ani w prawie podatkowym nie występuje legalna definicja konsorcjum, przyjmuje się, że zawarcie umowy konsorcjum możliwe jest na podstawie art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.), w ramach tzw. swobody umów.

W konsekwencji strony zawierające umowę konsorcjum mogą ją ukształtować w sposób dowolny, byleby jej treść lub cel nie sprzeciwiały się ustawie, zasadom współżycia społecznego oraz właściwości takiego stosunku. Konsorcjum nie jest jednak podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są, co do zasady, niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli w działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach związanych z konsorcjum realizują wspólne przedsięwzięcie objęte porozumieniem. Zawierając umowę konsorcjum podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz (może to być także osoba trzecia). Co do zasady, konsorcja nie mają też wspólnego majątku (chociaż mogą mieć wspólne konto rozliczeniowe), a wszelkie formy płatności regulowane są przez firmę lub osobę reprezentującą konsorcjum.

Przechodząc zatem na grunt prawa podatkowego należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Konsorcjum - w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego - nie może być zatem uznane za podatnika VAT. Oznacza to, że relacji zachodzących pomiędzy stronami umowy konsorcjum (podatnikami VAT), dla potrzeb podatku od towarów i usług, nie należy oceniać na zasadach wewnętrznych rozliczeń konsorcjum. Zatem przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum są odrębnymi podatnikami VAT.

W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki: - w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

- świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy jej wykonaniem a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Ponadto w art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wskazano, że podstawą opodatkowania z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przepis ten oznacza, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Nie ma przy tym znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę - czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za daną konkretną usługę lub za daną konkretną dostawę. W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do podstawy opodatkowania podatkiem VAT zalicza się, w przypadkach które określa art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE, m.in. przyznane podatnikom subwencje bezpośrednio związane z ceną dostawy lub świadczenia. Przepis ten zmierza do obciążenia podatkiem VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (zob. np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02). TSUE wskazywał wielokrotnie, że aby subwencja była uznana za bezpośrednio związaną z ceną danej transakcji, powinna ona być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określony towar lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu (zob. np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02).

Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (zob. np. wyrok w sprawie C-184/00 pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda (zob. pkt 29 wyroku C-144/02).

Wskazać również należy, że zgodnie z art. 29 pkt 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Narodowym Centrum Badań i Rozwoju (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 900 ze zm.), do zadań Centrum należy pobudzanie inwestowania przez przedsiębiorców w działalność badawczo&‑rozwojową, w szczególności przez współfinansowanie przedsięwzięć prowadzonych przez podmiot posiadający zdolność do zastosowania wyników projektu w praktyce.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest publiczną uczelnią akademicką, której podstawowymi zadaniami statutowymi są w szczególności kształcenie, wychowanie studentów oraz prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych, jak również upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki i działania na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych.

W dniu 20 lipca 2015 r. podpisana została pomiędzy Stroną, A Sp. z o.o., Uniwersytetami , Instytutem oraz Politechniką umowa konsorcjum dotycząca realizacji projektu Innowacyjne podejście wspierające monitoring nieleśnych siedlisk przyrodniczych Natura 2000, z wykorzystaniem metod teledetekcyjnych - HABITArs współfinansowane przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju w ramach programu Środowisko naturalne, rolnictwo i leśnictwo BIOSTRATEG II. Koordynatorem projektu jest A Sp. z o.o., która w dniu 27 kwietnia 2016 r. podpisała umowę z Narodowym Centrum Badań i Rozwoju na wykonanie i finansowanie ww. projektu. Projekt finansowany jest ze środków Narodowego Centrum Badań i Rozwoju oraz ze środków własnych konsorcjantów. Celem projektu jest wdrożenia teledetekcyjnych metod monitoringu siedlisk przyrodniczych Natura 2000 na potrzeby zrównoważonego rolnictwa i ochrony środowiska. W Projekcie udział wezmą eksperci z zakresu botaniki, teledetekcji, lotnictwa, hydrologii i kartografii, którzy oprócz niezbędnej wiedzy i doświadczenia dysponują zapleczem badawczym i technicznym (w tym samolotami i sensorami pomiarowymi). Wypracowane w Projekcie rozwiązania służyły będą realizacji zadań publicznych wynikających z obowiązujących krajowych i międzynarodowych regulacji prawnych. Metodyka opracowana w Projekcie stanowić będzie nową jakość na rynku usług środowiskowych. Dzięki konkurencyjności cenowej i akceptacji Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska metoda ta będzie powszechnie wykorzystywana w monitoringu siedlisk przyrodniczych Natura 2000.

Zaletą zastosowania proponowanych przez Konsorcjum rozwiązań w porównaniu z tradycyjnymi metodami jest jakość pozyskiwanej informacji, która będzie miała charakter obiektywny, mierzalny i weryfikowalny a zatem co najważniejsze wiarygodny i powtarzalny. W rezultacie wypracowana zostanie innowacyjna, powtarzalna metodyka, udostępniona w dokumencie Podręcznik metodyczny monitoringu siedlisk przyrodniczych Natura 2000 z zastosowaniem technik teledetekcyjnych, który po pozytywnej recenzji Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska otrzyma oficjalną rekomendację umożliwiającą powszechne wdrożenie produktu, tj. uwiarygodniony przez GDOŚ rezultat będzie można wykorzystywać w skali całego kraju przez innych interesariuszy projektu (metodyka opracowania map zbiorowisk roślinnych oraz wskaźników ich stanu jako wynik projektu nie będzie sprzedawany przez żadnego z członków konsorcjum, lecz wykorzystywany w prowadzonej przez Lidera konsorcjum firmę A Sp. z o.o. działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu).

Wdrażającymi rezultaty na rynku usług środowiskowych będą beneficjenci opisani w Projekcie. Wnioskodawca otrzymuje środki na realizację swoich zadań w projekcie od koordynatora (od A Sp. z o.o), które przekazywane są na rachunek bankowy Strony i nie mogą być wydatkowane na inne cele niż określone w umowie.

W ramach realizacji projektu Szkoła realizuje następujące zadania: opracowanie danych hiperspektralne i ALS pod kątem klasyfikacji siedlisk Natura 2000 na trzech obszarach badawczych; opracowanie danych hiprerspektralnych i ALS pod kątem indetyfikacji gatunków obce inwazyjnych i rodzimych ekspansywnych; opracowania metodyki klasyfikacji zobrazowań oraz identyfikacji stopnia przesuszenia siedlisk na podstawie właściwości termicznych i biofizycznych roślin. Ponadto zespół weźmie udział w opracowaniu dokumentu Podręcznik metodyczny monitoringu siedlisk przyrodniczych Natura 2000 z zastosowaniem technik teledetekcyjnych.

Realizowane w ramach projektu przez Wnioskodawcę zadania związane z tym projektem nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, prowadzonych przez Stronę. Towary i usługi nabyte w trakcie realizacji projektu (zarówno obecnie jak i w przyszłości) nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności generujących podatek należny.

Jak wskazał Wnioskodawca w rezultacie zrealizowanego przez Konsorcjantów projektu wypracowana zostanie innowacyjna, powtarzalna metodyka udostępniona w dokumencie Podręcznik metodyczny monitoringu siedlisk przyrodniczych Natura 2000 z zastosowaniem technik teledetekcyjnych. Po otrzymaniu pozytywnej rekomendacji GDOŚ podręcznik będzie rozpowszechniony i wykorzystywany w skali całego kraju, tj. zostanie przekazany podmiotom administracji publicznej związanym z ochroną środowiska jako upubliczniony i dostępny dla innych podmiotów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy w związku z nabywaniem towarów i usług na potrzeby Projektu, które nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności generujących podatek należny (zarówno obecnie jak i w przyszłości), Uczelni przysługuje prawo zastosowania przepisu art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego).

Okoliczności przedstawione we wniosku wskazują, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z umową, w ramach której następuje wykonanie przez Wnioskodawcę skonkretyzowanego świadczenia, w postaci innowacyjnej powtarzalnej metodyki opracowania map zbiorowisk roślinnych oraz wskaźników ich stanu, która będzie udostępniona w dokumencie Podręcznik metodyczny monitoringu siedlisk przyrodniczych Natura 2000 z zastosowaniem technik teledetekcyjnych. Podręcznik ten po pozytywnej recenzji Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska otrzyma oficjalną rekomendację, która umożliwi powszechne wdrożenie - zostanie przekazana m.in. podmiotom administracji publicznej związanym z ochroną środowiska jako upubliczniona. Na tej podstawie opracowana w projekcie metodyka zostanie włączona do rekomendowanych metodyk inwentaryzacji i monitoringu siedlisk przyrodniczych NATURA 2000.

Zatem środki finansowe otrzymane z Narodowego Centrum Badań i Rozwoju za pośrednictwem koordynatora (A Sp. z o.o.) na realizację ww. badań naukowych stanowią w istocie wynagrodzenie za świadczone przez Wnioskodawcę usługi, gdyż treść wniosku wskazuje, że środki te nie są przeznaczone na ogólną działalność Uczelni, lecz na określone działanie, tj. przeprowadzenie badań zgodnie z zakresem przedmiotowym projektu i opracowanie metodologii, powinny zatem być uznane za zapłatę otrzymaną od osoby trzeciej (NCBiR). Tym samym wykonane przez Stronę w ramach projektu czynności należy uznać za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, z uwagi na związek z czynnościami opodatkowanymi wydatków poniesionych na realizację projektu badawczego Innowacyjne podejście wspierające monitoring nieleśnych siedlisk przyrodniczych Natura 2000, z wykorzystaniem metod teledetekcyjnych - HABITArs, Stronie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabywaniem towarów i usług na potrzeby przedmiotowego Projektu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że Uczelnia nie ma prawa na podstawie przepisów art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ dokonywane zakupy towarów i usług na potrzeby projektu nie jest związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie