Temat interpretacji

Brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2016 r. (data wpływu 8 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 września 2016 r. (data wpływu 6 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 września 2016 r. (data wpływu 6 października 2016 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, wskazania adresu elektronicznego Wnioskodawcy w systemie teleinformatycznym e-PUAP, prawa do reprezentacji Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Miasto . (dalej: Miasto) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Miasto planuje dokonanie od 1 stycznia 2017 r. centralizacji rozliczeń VAT ze swoimi jednostkami budżetowymi oraz zakładami budżetowymi w świetle wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14, a także uchwały składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 października 2015 r., sygn. I FPS 4/15.

Na terenie Miasta funkcjonuje m.in. Miejskie Centrum Pomocy Społecznej . (dalej: MCPS), będące samorządową jednostką budżetową Miasta.

Miasto, za pośrednictwem swojej jednostki organizacyjnej (tj. MCPS) planuje realizację zadania dotyczącego modernizacji i rozbudowy infrastruktury opieki społecznej obejmującej bazę lokalową stanowiącą własność Miasta. W ramach projektu, Miasto planuje wykorzystać przedmiotową bazę lokalową do działań z zakresu aktywizacji społecznej i zawodowej oraz ekonomii społecznej, tj. w szczególności:

• do działalności Klubu Integracji Społecznej (szczególnie realizacji prac społecznie użytecznych i Programu Aktywizacji i Integracji),

• do realizacji projektów konkursowych, zarówno ze środków Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej jak i funduszy zewnętrznych,

• do realizacji projektów Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020 oś IX Włączenie społeczne (istnieje również możliwość utworzenia Centrum Integracji Społecznej . (dalej: CIS),

• do realizacji działań z zakresu ekonomii społecznej (m.in. utworzenie .. Centrum Ekonomii Społecznej).

W ramach przedmiotowego zadania Miasto planuje utworzenie:

• sali szkoleniowej z wyposażeniem multimedialnym, gdzie będą realizowane szkolenia grupowe, zebrania informacyjne, prezentacje, szkolenia BHP oraz spotkania z potencjalnymi pracodawcami,

• sali aktywizacji sala komputerowa, gdzie będzie możliwość uzyskania dostępu do komputera i Internetu w celu poszukiwania pracy, a także w przypadku utworzenia CIS lub realizacji projektów zewnętrznych prowadzone będą zajęcia z obsługi komputera,

• sali z przeznaczeniem na działania integracyjne z zapleczem kuchennym na ok. 30 osób, organizacje spotkań okolicznościowych (np. Wigilia), działań integracyjnych: grup wsparcia, grup samopomocowych, zapewnienie miejsca do konsumpcji posiłków uczestnikom CIS,

• sali konsultacji indywidualnych dostosowana do standardów sala zapewniająca komfort klientowi w trakcie prowadzenia terapii, poradnictwa bądź doradztwa zawodowego,

• 2 sal warsztatowych, w których odbywać się będzie praktyczna nauka zawodu w CIS (np. warsztat kulinarny, warsztat stolarski), będą również użytkowane przez podmioty ekonomii społecznej (np. spółdzielnie socjalne),

• magazynu pomieszczenia, gdzie będą magazynowane środki czystości, odzież ochronna oraz narzędzia do realizacji prac społecznie użytecznych, w przypadku CIS praktycznej nauki zawodu, przy spółdzielni socjalnej do realizacji określonych usług,

• archiwum pomieszczenia na przechowywanie dokumentacji projektowej, Klubu Integracji Społecznej/ewentualnie CIS oraz podmiotów ekonomii społecznej,

• pomieszczenia socjalnego aneksu kuchennego dla pracowników,

• 3 pomieszczeń dla pracowników merytorycznych, w tym dla koordynatora/kierownika.

Usytuowanie i scentralizowanie działań w jednym miejscu będzie korzystnie postrzegane przez petentów MCPS i będzie wpływało na likwidowanie trudności finansowych związanych z dojazdem.

Baza lokalowa będzie dostosowana do możliwości osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, charakteru prowadzonych zajęć oraz wyposażona w niezbędny sprzęt i urządzenia. Konieczne jest zapewnienie dostępu do: urządzeń higieniczno-sanitarnych, pomieszczeń socjalno-bytowych, a także w przypadku kierowania usług do grupy osób niepełnosprawnych do pomieszczeń dostosowanych do obsługi osób niepełnosprawnych zgodnie z wymogami prawa budowlanego w zakresie dostępności dla osób niepełnosprawnych.

Faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji ww. zadania będą wystawiane na Miasto jako podatnika VAT.

Po zakończeniu realizacji zadania Miasto (w tym również MCPS) nie będzie wykorzystywać przedmiotowej bazy lokalowej do żadnych czynności odpłatnych, w szczególności zamiarem Miasta nie jest wynajem/dzierżawa pomieszczeń, sprzedaż jakichkolwiek towarów czy usług, ani jakakolwiek inna forma odpłatnego udostępniania przedmiotowych lokali.

Obiekt będzie służył wyłącznie do nieodpłatnego korzystania celem realizacji zadań własnych Miasta.

Realizacja wskazanego zadania należy do zadań własnych Miasta, gdyż stosownie do treści art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 446; dalej: ustawa o samorządzie gminnym), do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnych, w tym m. in. z zakresu pomocy społecznej.

Jak wskazane zostało we wniosku, obiekt powstały w wyniku realizacji projektu służył będzie wyłącznie do nieodpłatnego korzystania celem realizacji zadań własnych Miasta dotyczących zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnych, w tym m. in. z zakresu pomocy społecznej. W konsekwencji, zdaniem Miasta, należy uznać, że przeznaczenie obiektu wyłącznie do nieodpłatnego korzystania na gruncie VAT nie będzie stanowiło podlegającego opodatkowaniu VAT świadczenia usług, a zatem zdaniem Miasta, będzie ono wykorzystywać przedmiotowe lokale wyłącznie do zdarzeń niepodlegających regulacjom ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z realizacją opisanego zadania Miastu będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy Miastu nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją opisanego projektu.

Uzasadnienie

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity z dnia 10 maja 2016 r. Dz. U. z 2016 r. poz. 710, dalej: ustawa o VAT) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści cytowanej powyżej regulacji wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT, w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są następnie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zatem, w celu dokonania oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku należy rozstrzygnąć, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

• zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz

• pozostają w związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 1 cytowanej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Miasta pierwsza ze wskazanych przesłanek nie zostanie spełniona, gdyż realizacja przedmiotowego zadania przez Miasto jest dokonywana w ramach reżimu publicznoprawnego i nie będzie związana z czynnościami wykonywanymi na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zdaniem Miasta, w analizowanym przypadku również druga z powyższych przesłanek nie zostanie spełniona.

Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak stanowi art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje natomiast, iż świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

• użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

• nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Ponadto, stosownie do treści art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o charakterze lokalnym niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak wynika z art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o samorządzie gminnym do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnych, w tym m. in. z zakresu pomocy społecznej.

Mając na względzie powyższy stan prawny oraz fakt, że przedmiotowa baza lokalowa będzie służyła realizacji zadań własnych Miasta we wskazanym powyżej zakresie, zdaniem Miasta, powyższe przesłanki zrównania czynności nieodpłatnych z odpłatnym świadczeniem usług nie zostaną spełnione.

W konsekwencji, zdaniem Miasta, należy uznać, że przeznaczenie bazy lokalowej wyłącznie do nieodpłatnego korzystania na gruncie VAT nie będzie stanowiło podlegającego opodatkowaniu VAT świadczenia usług.

W konsekwencji, skoro Miasto będzie wykorzystywać przedmiotowe lokale wyłącznie do zdarzeń niepodlegających regulacjom ustawy o VAT, warunek związku ponoszonych wydatków z czynnościami opodatkowanymi (o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT) nie zostanie spełniony i tym samym w opinii Miasta nie będzie ono uprawnione do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zadanie będące przedmiotem wniosku.

Stanowisko Miasta znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z dnia 4 września 2014 r., sygn. IBPP3/443-788/14/EJ, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, iż Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia czyli sprzedażą generującą podatek należny. Analiza przedmiotowej sprawy, wskazuje, że związek taki nie występuje. Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że efekty projektu w postaci przeprowadzenia remontu i niezbędnej modernizacji oznakowania tras rowerowych oraz wyposażenia ścieżek w miejsca przystankowe, nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę. Z uwagi zatem na spełnienie przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z realizacją przedmiotowego projektu.

Podobne stanowisko zostało wyrażone w interpretacji indywidualnej z dnia 16 maja 2014 r., sygn. ITPP2/443-255a/14/KT, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, iż Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach wystawionych w związku z realizacją przedmiotowego projektu, na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ jak wskazano we wniosku nabyte towary i usługi oraz powstała infrastruktura turystyczna nie były i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko Miasta znajduje potwierdzenie również w interpretacji indywidualnej z dnia 25 lutego 2016 r. sygn. IBPP3/4512-941/15/BJ wydanej w analogicznej sprawie, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał, iż: (...) w sytuacji gdy jak wyjaśniła Gmina przystępując do realizacji projektu wykorzystywała i zamierza nadal wykorzystywać przebudowany budynek przedszkola do działalności publicznoprawnej, a ponadto budynek przedszkola jest przeznaczony do realizacji jej zadań ustawowych wynikających z ustawy o systemie oświaty, to Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z jego przebudową.

Reasumując, Miastu nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją zadania w zakresie modernizacji i rozbudowy bazy lokalowej, którą Miasto zamierza wykorzystywać do realizacji zadań własnych dotyczących opieki społecznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

W świetle art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Jak wynika z powyższego prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, takimi których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z opisu sprawy wynika, że Miasto, za pośrednictwem swojej jednostki organizacyjnej (tj. MCPS) planuje realizację zadania dotyczącego modernizacji i rozbudowy infrastruktury opieki społecznej obejmującej bazę lokalową stanowiącą własność Miasta. Na terenie Miasta funkcjonuje Miejskie Centrum Pomocy Społecznej, będące samorządową jednostką budżetową Miasta. W ramach projektu, Miasto planuje wykorzystać przedmiotową bazę lokalową do działań z zakresu aktywizacji społecznej i zawodowej oraz ekonomii społecznej. Po zakończeniu realizacji zadania Miasto (w tym również MCPS) nie będzie wykorzystywać przedmiotowej bazy lokalowej do żadnych czynności odpłatnych, w szczególności zamiarem Miasta nie jest wynajem/dzierżawa pomieszczeń, sprzedaż jakichkolwiek towarów czy usług, ani jakakolwiek inna forma odpłatnego udostępniania przedmiotowych lokali. Faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji ww. zadania będą wystawiane na Miasto. Miasto jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Obiekt powstały w wyniku realizacji projektu służył będzie wyłącznie do nieodpłatnego korzystania celem realizacji zadań własnych Miasta dotyczących zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnych, w tym m. in. z zakresu pomocy społecznej. Przeznaczenie obiektu wyłącznie do nieodpłatnego korzystania na gruncie VAT nie będzie stanowiło podlegającego opodatkowaniu VAT świadczenia usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, gdyż jak wskazał Wnioskodawca będzie wykorzystywać bazę lokalową wyłącznie do zdarzeń niepodlegających regulacjom ustawy o VAT. Zatem, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu. Tym samym Zainteresowanemu nie będzie przysługiwało z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca będzie wykorzystywać bazę lokalową wyłącznie do zdarzeń niepodlegających regulacjom ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi