Temat interpretacji

opodatkowanie wynajmu lokali mieszkalnych na cele krótkotrwałego zakwaterowania

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 września 2016r. (data wpływu 20 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z 24 listopada 2016r. (data wpływu 29 listopada 2016r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynajmu lokali mieszkalnych na cele krótkotrwałego zakwaterowania -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynajmu lokali mieszkalnych na cele krótkotrwałego zakwaterowania.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 24 listopada 2016r. (data wpływu 29 listopada 2016r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 16 listopada 2016r. znak: 2461-IBPP2.4512.714.2016.1.WN.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest współwłaścicielem wraz z małżonkiem, na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej lokali mieszkalnych, jak również planuje wraz z małżonkiem nabyć kolejne lokale mieszkalne, które stanowiły będą składnik majątku wspólnego małżonków.

Wnioskodawca planuje zarejestrować jednoosobową działalność gospodarczą, a także zarejestrować się jako czynny podatnik VAT. Lokale mieszkalne zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a następnie Wnioskodawca na własny rachunek będzie wynajmował lokale mieszkalne:

1. podmiotom trzecim prowadzącym działalność gospodarczą (dalej Pośrednicy), polegającą na świadczeniu usług krótkotrwałego zakwaterowania (PKWiU poz. 55). Z umów zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a Pośrednikami będzie jednoznacznie wynikało, iż lokale mieszkalne mogą być wykorzystywane jedynie dla świadczenia usług krótkotrwałego zakwaterowania; lub
2. podmiotom trzecim nie dla celów prowadzonej przez nie działalności gospodarczej, przy czym Wnioskodawca będzie świadczył w tym zakresie jedynie usługi krótkotrwałego zakwaterowania w lokalach mieszkalnych. Z umów zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a najemcami będzie jednoznacznie wynikało, iż lokale mieszkalne mogą być wykorzystywane jedynie dla celów krótkotrwałego zakwaterowania.

Dodatkowo w piśmie z 24 listopada 2016r. Wnioskodawca odniósł się do wezwania tut. organu w następujący sposób:

Usługi krótkotrwałego zakwaterowania świadczone przez Wnioskodawcę, jak również usługi krótkotrwałego zakwaterowania świadczone przez Pośredników, na rzecz których wynajęte zostaną lokale mieszkalne, sklasyfikowane są pod symbolem 55 PKWiU (jako usługi związane z zakwaterowaniem) zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy czynności wynajmu lokali mieszkalnych na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, na cele prowadzonej przez nie działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług krótkotrwałego zakwaterowania w lokalach mieszkalnych, będą podlegały opodatkowaniu stawką 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności wynajmu lokali mieszkalnych na rzecz:

1. podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, na cele prowadzonej przez nie działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług krótkotrwałego zakwaterowania w lokalach mieszkalnych, będą podlegały opodatkowaniu stawką 8%;
2. podmiotów trzecich nie dla celów prowadzonej przez nie działalności gospodarczej, polegające na świadczeniu usług krótkotrwałego zakwaterowania, będą podlegały opodatkowaniu stawką 8%.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.; dalej VATU"), stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 2 VATU, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do VATU, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 i 2 VATU, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r, z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zgodnie przy tym z art. 43 ust. 1 pkt 36 VATU, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe. Jednocześnie zgodnie z art. 43 ust. 20 VATU zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36 nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy (tj. usług związanych z zakwaterowaniem PKWiU - 55).

Zwolnieniu zatem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 VATU nie podlega wynajem nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cel inny niż mieszkaniowy. Jednocześnie należy zauważyć, że celem innym niż mieszkaniowy jest np. cel krótkotrwałego pobytu o charakterze turystycznym bądź biznesowym. Takie cele realizowane są m.in. przez hotele, pensjonaty, pokoje do wynajęcia dla turystów bądź biznesmenów. Cel mieszkaniowy nie jest związany z chwilowym pobytem, ale z zamieszkaniem, więc stałym interesem życiowym osoby będącej najemcą lokalu mieszkalnego.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej planuje wynajmować lokale mieszkalne na rzecz podmiotów, które będą wynajmować lokale mieszkalne w celach świadczenia usług krótkoterminowego zakwaterowania lub sam Wnioskodawca będzie wynajmował lokale mieszkalne dla celów krótkoterminowego zakwaterowania osób trzecich. Celem najmu nie będzie zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych, ale potrzeb związanych z pobytem np. w celach turystycznych czy biznesowych.

Mając powyższe na uwadze, jak również powołane przepisy, należy stwierdzić, że wynajem lokali mieszkalnych na cele świadczonych przez najemcę usług innych niż mieszkaniowe, nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 VATU, a jest opodatkowany stawką VAT 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 VATU jako czynność wymieniona w załączniku nr 3 do VATU pod poz. 163. Analogicznie jest w przypadku świadczenia tychże usług bezpośrednio przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca wskazuje, że przedstawione stanowisko znajduje potwierdzenie w wydanych przez organy podatkowe interpretacjach indywidualnych:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 2 września 2015 roku, sygn. akt: IBPP2/4512-509/15/JJ,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 2 września 2015 roku, sygn. akt: ITPP1/4512-653/15/BS,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 29 grudnia 2014 roku, sygn. akt: IPTPP1/443-783/14-4/AK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Wedle art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Od 1 stycznia 2011 r., na potrzeby podatku od towarów i usług, stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Zastosowanie preferencyjnych stawek podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych do ustawy.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7% (w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. stawka ta wynosi 8%) pod pozycją nr 163 wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55, tj. Usługi związane z zakwaterowaniem.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w zakresie swojej działalności będzie wynajmował lokale mieszkalne:

• podmiotom trzecim prowadzącym działalność gospodarczą (dalej Pośrednicy), polegającą na świadczeniu usług krótkotrwałego zakwaterowania (PKWiU poz. 55). Z umów zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a Pośrednikami będzie jednoznacznie wynikało, iż lokale mieszkalne mogą być wykorzystywane jedynie dla świadczenia usług krótkotrwałego zakwaterowania; lub
• podmiotom trzecim nie dla celów prowadzonej przez nie działalności gospodarczej, przy czym Wnioskodawca będzie świadczył w tym zakresie jedynie usługi krótkotrwałego zakwaterowania w lokalach mieszkalnych. Z umów zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a najemcami będzie jednoznacznie wynikało, iż lokale mieszkalne mogą być wykorzystywane jedynie dla celów krótkotrwałego zakwaterowania.

Usługi krótkotrwałego zakwaterowania świadczone przez Wnioskodawcę, jak również usługi krótkotrwałego zakwaterowania świadczone przez Pośredników, na rzecz których wynajęte zostaną lokale mieszkalne, sklasyfikowane są pod symbolem 55 PKWiU (jako usługi związane z zakwaterowaniem).

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia czy w obu wskazanych we wniosku sytuacjach świadczone przez Wnioskodawcę usługi będą podlegały opodatkowaniu stawką 8%.

Biorąc pod uwagę opis sprawy, w kontekście wskazanych przepisów ustawy o VAT należy stwierdzić, że w sytuacji gdy Wnioskodawca będzie świadczył usługi wynajmu lokali mieszkalnych na rzecz:

• podmiotów prowadzących działalność gospodarczą na cele prowadzonej przez nie działalności gospodarczej w zakresie usług krótkotrwałego zakwaterowania lub
• podmiotów trzecich nie dla celów prowadzonej przez nie działalności gospodarczej,

i jednocześnie usługi te, jak wskazał Wnioskodawca, będą usługami krótkotrwałego zakwaterowania mieszczącymi się pod symbolem PKWiU 55, to podlegać one będą opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2, jako wymieniona w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważyć przy tym należy, że interpretacja indywidualna wydawana jest w oparciu o konkretny przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego i wiąże Organ uprawniony do wydawania interpretacji indywidualnej wyłącznie w zakresie przedstawionym we wniosku. Zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność, a Wnioskodawca nie może korzystać z ochrony wynikającej z tej interpretacji.

Należy w tym miejscu zauważyć, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o klasyfikację wskazaną przez Wnioskodawcę i pod warunkiem zaliczenia wykonywanych czynności do grupowań PKWiU 55 Usługi związane z zakwaterowaniem. Zatem w przedmiotowej interpretacji nie rozstrzygano poprawności zaklasyfikowania będących przedmiotem pytania usług według PKWiU, lecz przyjęto wskazany przez Wnioskodawcę symbol PKWiU, dla tych usług, jako element opisu sprawy.

Podkreślić bowiem należy, że analiza prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów i usług do grupowania klasyfikacyjnego.

Stosownie bowiem do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Tak więc, to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania świadczonych przez niego czynności. Konsekwencje błędnie wskazanego symbolu PKWiU ponosi Wnioskodawca, bowiem wydana w takim przypadku interpretacja traci swą ważność i nie daje wówczas Wnioskodawcy ochrony, o której mowa w przepisach Rozdziału 1a Działu II ustawy Ordynacja podatkowa.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2016r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach