Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług wstępu do parku linowego i placu zabaw w ramach parku rozrywki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2016 r. (data wpływu 2 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług wstępu do parku linowego i placu zabaw w ramach parku rozrywki jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla świadczonych usług wstępu do parku linowego i placu zabaw w ramach parku rozrywki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Zakres świadczonych przez Zainteresowanego usług obejmuje m.in działalność rekreacyjną. W najbliższym czasie Wnioskodawca zamierza rozszerzyć swoją działalność gospodarczą o prowadzenie parku linowego i placu zabaw dla dzieci w ramach parku rozrywki. Przedmiotem sprzedaży będą bilety wstępu na wyżej wymieniony obiekt dla dzieci i młodzieży w wieku od 7 do 14 lat. Usługi gastronomiczne nie są uwzględnione w cenie biletu i rozliczane będą osobno. Zainteresowany będzie pobierać opłatę od osoby w zamian za prawo wstępu. Dzieci i młodzież w ramach opłaty będą mogły zatem korzystać z urządzeń i atrakcji znajdujących się w parku rozrywki zgodnie z obowiązującym wewnętrznym regulaminem na podstawie wykupionego biletu. W parku linowym znajdować będą się trasy o określonej długości, na której znajdują się różnorodne przeszkody, a zadaniem uczestnika będzie ich pokonanie z wykorzystaniem lin.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługa, którą Wnioskodawca zamierza świadczyć w zakresie sprzedaży biletów wstępu do parku rozrywki parku linowego (klientowi indywidualnemu lub grupie klientów) z możliwością korzystania z jego atrakcji, może korzystać z opodatkowania 8% stawką podatku VAT, jako usługi związanej z rozrywką i rekreacją...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi wstępu do parku rozrywki oznaczone symbolem PKWiU 93.21., będące imprezą otwartą, korzystają z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 i w powiązaniu z poz. 183 i poz. 186 załącznika nr 3 ustawy o VAT. Zainteresowany wskazał również na obowiązujący od dnia 1 lipca 2011 r. art. 32 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 2011.77.1). W myśl art. 53 Dyrektywy 2006/112/WE, usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne obejmują świadczenie usług, których podstawową cechę jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę. Natomiast w art. 32 ust. 2 ww. rozporządzenia wskazano, że ust. 1 znajduje swoje zastosowanie w szczególności do prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne.

Zatem, w myśl powołanego powyżej art. 32 ustawy, usługi wstępu na wymienione wyżej imprezy dotyczą takich usług, których podstawową cechą jest przyznanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę. Powyższe uregulowanie ma w szczególności zastosowanie do prawa wstępu do parków rozrywki. Powołane rozporządzenie Rady Nr 282/2011 w sposób szczególny wiąże wszystkie państwa członkowskie, tym samym stając się częścią porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polski bez konieczności implementacji w drodze ustawy.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia wstępu. Natomiast art. 33 ww. rozporządzenia określa usługi wstępu odnosząc je w szczególności do przyznania prawa wstępu na imprezy takie jak, np. spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi czy do parków rozrywki. Natomiast wg definicji słownikowej pod pojęciem wstępu należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś Słownik Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.). Zatem wstęp nie oznacza wyłącznie wejścia, ale odnosi się również do uczestnictwa, czyli brania w czymś czynnego udziału, współudziału w jakiejś akcji, zabawie w bawialni czy w parku rozrywki. Należy przyjąć, że wstęp daje możliwość uczestnictwa w czymś i skorzystania z czegoś, nie musi oznaczać biernego zachowania nabywcy biletu po dokonaniu wstępu. Jeśli chodzi o wstęp do parku rozrywki to, jak wskazał Wnioskodawca, klient wstępuje tam po to, by wykazać się pewną aktywnością, sprawnością fizyczną, zabawami ruchowymi itp. Trudno jest więc uznać, że usługi z tych właśnie pozycji załącznika do ustawy mają dotyczyć opłaty za bierny wstęp. Wejście, wstęp do parku rozrywki jest zatem z natury rzeczy nierozłącznie związane właśnie z możliwością aktywności ruchowej przy wykorzystaniu charakteru tego miejsca i przygotowanych w nim atrakcji. Powiązanie dwóch określeń znajdujących się w poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy (usługi związane z rekreacją i w zakresie wstępu) wyklucza przyjęcie, że wstęp w zakresie usług związanych z aktywnym wypoczynkiem, dotyczy wyłącznie biernego w nich uczestnictwa. Należy go zdefiniować jako aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu. Taka definicja bez wątpienia oddaje trafnie istotę usług, które Spółka zamierza świadczyć. Będzie bowiem oferować możliwość skorzystania z poszczególnych atrakcji, uczestniczenia w zabawie z wykorzystaniem danego urządzenia czy też na danym obiekcie czyli możliwość uczestniczenia w czymś, skorzystania z czegoś. Tym samym nie ma uzasadnienia do zawężenia stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, jeżeli korzystanie z tych urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu. Reasumując, usługa udostępniania atrakcji znajdujących się w parku rozrywki parku linowym za korzystanie, z których będzie pobierana opłata, jest tożsama z opłatą w zakresie wstępu. Zatem usługa wstępu do parku rozrywki polegająca na udostępnianiu za opłatą, znajdujących się na terenie parku rozrywki atrakcji, będzie opodatkowana obniżoną stawkę VAT w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146 pkt 2 ustawy, w powiązaniu z poz. 183 i poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

1. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U., poz. 1676), klasyfikacja wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U., Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.) obowiązuje dla celów podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2017 r.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Zakres świadczonych przez Zainteresowanego usług obejmuje m.in działalność rekreacyjną. Wnioskodawca zamierza rozszerzyć swoją działalność gospodarcza o prowadzenie parku linowego i placu zabaw dla dzieci w ramach parku rozrywki. Przedmiotem sprzedaży będą bilety wstępu na wyżej wymieniony obiekt dla dzieci i młodzieży w wieku od 7 do 14 lat. Usługi gastronomiczne nie są uwzględnione w cenie biletu i rozliczane będą osobno. Zainteresowany będzie pobierać opłatę od osoby w zamian za prawo wstępu. Dzieci i młodzież w ramach opłaty będą mogły zatem korzystać z urządzeń i atrakcji znajdujących się w parku rozrywki zgodnie z obowiązującym wewnętrznym regulaminem na podstawie wykupionego biletu. W parku linowym znajdować będą się trasy o określonej długości, na której znajdują się różnorodne przeszkody, a zadaniem uczestnika będzie ich pokonanie z wykorzystaniem lin.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia stawki podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży biletów wstępu do parku rozrywki parku linowego.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7% (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r. 8%), pod pozycją 186 zostały wymienione Pozostałe usługi związane z rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu bez względu na symbol PKWiU.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że pozycja 186 załącznika nr 3 do ustawy stanowi uzupełnienie regulacji zawartych w pozycjach 179, 182-185 tego załącznika, które wyznaczają zakres stosowania obniżonej stawki podatku dla niektórych usług związanych m.in. z rekreacją.

Powyższe pozycje dotyczą:

• poz. 179 - usług związanych z działalnością obiektów sportowych - PKWiU 93.11.10.0;
• poz. 182 - usług kulturalnych i rozrywkowych - wyłącznie w zakresie wstępu:
  • na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe,
  • do obiektów kulturalnych
  bez względu na symbol PKWiU;
• poz. 183 - usług związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne - bez względu na symbol PKWiU;
• poz. 184 - usług bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałych usług w zakresie kultury wyłącznie w zakresie wstępu - bez względu na symbol PKWiU;
• poz. 185 - wstępu na imprezy sportowe - bez względu na symbol PKWiU.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że usługi związane z rozrywką i rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu m.in. do parków rozrywki objęte są stawką podatku w wysokości 8% na podstawie poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy.

Natomiast pod poz. 186 załącznika nr 3, bez względu na symbol PKWiU, wymieniono pozostałe usługi związane z rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu.

Przepisy ustawy nie zawierają definicji pojęcia rekreacja, aby zatem poznać jego znaczenie należy sięgnąć do wykładni językowej. Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje rekreację jako aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu. Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) za rekreację uznaje ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem Władysława Kopalińskiego (Świat Książki, Warszawa 2000) definiuje rekreację jako odpoczynek, rozrywka, wytchnienie, pochodzące od łacińskiego recreatio czyli powrót do zdrowia, sił.

Mając na uwadze powyższe definicje oraz brzmienie poz. 179, 182-185 załącznika nr 3 do ustawy należy na potrzeby stosowania art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy uznać za rekreację różne formy aktywności mające służyć wypoczynkowi i zdrowiu.

Należy jednakże zwrócić uwagę, że ustawodawca w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% pozostałe usługi związane z rekreacją, lecz wyłącznie w zakresie wstępu. Nie określił jednak ani form, ani kategorii wstępu, do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś.

Zatem pod pojęciem wstępu w rozumieniu poz. 182-186 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej możliwość tańczenia, na imprezę sportową możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, na siłownię możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

Również wykładnia systemowa wewnętrzna nie ogranicza sposobu rozumienia wstępu jedynie do biernego uczestniczenia w jakiejś imprezie. Skoro ustawodawca wymienił w poz. 183 tegoż załącznika nr 3 Usługi związane z rozrywką i rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne, to biorąc pod uwagę charakter rozrywek w wesołych miasteczkach i parkach rozrywki należy uznać, że wstęp do tego typu obiektów obejmuje również aktywne korzystanie ze znajdujących się tam urządzeń typowych w takich miejscach, a nie tylko bierne przyglądanie się spektaklom czy pokazom.

Tym samym, nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, jeżeli korzystanie z tych urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu (tak jak np. wstęp na siłownię, czy do parku rozrywki).

Pojęcie Usługi związane z rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu odnosi się do kart wstępu np. na siłownię, które upoważniają do korzystania z urządzeń i przyrządów tam się znajdujących. Natomiast sformułowanie wyłącznie w zakresie wstępu należy rozumieć w ten sposób, że wszystkie usługi świadczone np. przez siłownię, które nie są związane z normalnym typowym jej użytkowaniem, takie jak usługi restauracyjne na terenie klubu, zakup napojów, odżywek, czy też usługi instruktora, nie są objęte stawką obniżoną, lecz są opodatkowane stawką podstawową.

Zatem stawkę obniżoną VAT stosuje się, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy, do usług związanych z rekreacją (wyłącznie w zakresie wstępu), co oznacza, że objęte tym przepisem są tylko te świadczenia, które normalnie (typowo) wchodzą do tych usług.

Powyższa interpretacja przepisów ustawy jest zgodna z linią orzeczniczą prezentowaną przez sądy administracyjne, w szczególności ze stanowiskiem wyrażonym przez NSA w wyroku z dnia 30 stycznia 2014 r., sygn. akt I FSK 311/13.

Należy jednakże zaznaczyć, że w ww. wyroku Naczelny Sąd Administracyjny zauważył m.in., że: (...) sformułowanie usługi związane z rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu odnosi się do kart wstępu na siłownię, które upoważniają do korzystania z urządzeń i przyrządów tam się znajdujących. Natomiast sformułowanie wyłącznie w zakresie wstępu należy rozumieć w ten sposób, że wszystkie usługi świadczone przez siłownię, które nie są związane z normalnym typowym jej użytkowaniem, takie jak usługi restauracyjne na terenie klubu, zakup napojów, odżywek, czy też usługi instruktora, nie są objęte stawką obniżoną. Opodatkowane są zaś stawką podstawową (pkt 4.5 uzasadnienia).

W ocenie tut. Organu charakter świadczonej przez Wnioskodawcę usługi, wymienionej w opisie sprawy, wskazuje, że usługę tą można sklasyfikować jako usługi związane z rozrywką i rekreacją. Usługa udostępniania atrakcji znajdujących się w parku rozrywki, za skorzystanie z których jest pobierana opłata, jest tożsama z opłatą w zakresie wstępu. Ponoszona ww. opłata za korzystanie z danych atrakcji powoduje, że usługobiorca nabywa prawo wstępu i w zamian za wskazaną opłatę ma prawo do skorzystania z określonych atrakcji. Usługa wstępu do parku rozrywki dla dzieci i młodzieży w wieku od 7 do 14 lat, obejmuje możliwość korzystania z urządzeń i atrakcji znajdujących się w parku rozrywki zgodnie z obowiązującym wewnętrznym regulaminem na podstawie wykupionego biletu. Usługobiorca tym samym ma prawo do korzystania z określonych atrakcji, które są związane z normalnym typowym użytkowaniem tego obiektu.

Zatem oferowana przez Zainteresowanego usługa w zakresie sprzedaży biletów wstępu do parku rozrywki parku linowego dla dzieci i młodzieży w wieku od 7 do 14 lat, za którą pobierana będzie opłata, opodatkowana będzie stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, w oparciu o art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy oraz w związku z poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy, w której wymienione zostały Usługi związane z rozrywką i rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne bez względu na symbol PKWiU.

Podsumowując, usługa którą Wnioskodawca zamierza świadczyć w zakresie sprzedaży biletów wstępu do parku rozrywki parku linowego będzie korzystać preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 oraz poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważyć należy, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zatem podkreśla się, że tut. Organ wydając przedmiotową interpretację oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu