Temat interpretacji

możliwości korzystania z podmiotowego zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 stycznia 2016 r. (data wpływu 2 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z 25 marca 2016 r. (data wpływu 29 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania z podmiotowego zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2016 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania z podmiotowego zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 25 marca 2016 r. (data wpływu 29 marca 2016 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od dnia 20 listopada 2006 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą (). Od początku działalności do 31 grudnia 2015 roku Wnioskodawca był czynnym podatnikiem podatku VAT.

Zamierzając skorzystać od początku roku 2016 ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca złożył wymagane zawiadomienie na druku VAT-R.

Od 27 grudnia 2011 r. Wnioskodawca uzyskał uprawnienia Rzeczoznawcy Majątkowego.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca świadczy usługi polegające na sporządzaniu operatów szacunkowych, analiz rynku nieruchomości PKD: 68.31.Z. Usługi te polegają głównie na opracowywaniu operatów szacunkowych (tj. pisemnych opinii o wartości nieruchomości, wartości ograniczonych praw rzeczowych oraz wartość maszyn i urządzeń), przygotowywaniu (kompletowaniu) dokumentacji opisujących stan techniczno-prawny nieruchomości oraz przygotowywaniu analiz opisujących stan faktyczny rynku w zakresie cen rynkowych.

W roku 2015 Wnioskodawca nie wykonywał usług doradztwa i nie zamierza wykonywać tego typu usług w okresie korzystania ze zwolnienia VAT, gdyż sporządzane przez niego opracowania odzwierciedlają lub dokumentują pewne zastane stany faktyczne dotyczące nieruchomości lub zjawisk występujących na rynku nieruchomości bez elementu doradzania czy porady dla strony zamawiającej usługę jak wiedzę o tych stanach faktycznych wykorzystać (np. czy nieruchomość mają sprzedać, kupić, zainwestować itp.).

Opracowania te Wnioskodawca sporządza głównie na zlecenie organów samorządowych, państwowych, innych przedsiębiorstw lub przedsiębiorców.

W roku 2014 wartość objęta działalnością sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła 150.000 zł. W roku 2015 wartość objęta działalnością sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła 150.000 zł.

Wnioskodawca nie wykonuje i nie będzie wykonywał jakichkolwiek czynności wskazanych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wykonując usługi polegające na opracowywaniu operatów szacunkowych (tj. pisemnych opinii o wartości nieruchomości, wartości ograniczonych praw rzeczowych oraz wartość maszyn i urządzeń), przygotowywaniu (kompletowaniu) dokumentacji opisujących stan techniczno-prawny nieruchomości oraz przygotowywaniu analiz opisujących stan faktyczny rynku w zakresie cen rynkowych Wnioskodawca jest uprawniony do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, charakter świadczonych przez niego usług (i sporządzanych w ramach tego opracowań) nie ma charakteru doradczego. W przypadku sporządzanych operatów szacunkowych wynika to bezpośrednio z przepisów prawa (ustawa o gospodarce nieruchomościami oraz rozporządzenie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego) które obligują rzeczoznawcę w ramach sporządzonego przez niego opracowania do potwierdzenia przez niego obiektywnego stanu faktycznego (nieruchomości, maszyny lub urządzenia, rynku). Podobna sytuacja wstępuje w przypadku sporządzania opracowań nie będących operatami szacunkowymi ale dokumentujących stan techniczno-prawny nieruchomości lub będącymi analizami rynku nieruchomości lub maszyn i urządzeń.

Powyższe usługi nie mają charakteru doradczego, gdyż opisują stan faktyczny przedmiotów opracowania w dniu jego sporządzenia bez elementu porady dla strony zamawiającej usługę (opracowanie) co ma ona z przedmiotem opracowania (nieruchomością, maszyną) zrobić (tj. sprzedać, kupić itp.)

Zgodnie natomiast z Małym słownikiem języka polskiego, PWN, Warszawa 1994, doradzać znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie.

Usługi doradcze polegają więc na wskazaniu (poradzie) jak należy postąpić w sprawie by zwiększyć prawdopodobieństwo uzyskania oczekiwanego efektu w przyszłości, a tego typu elementy nie występują w świadczonych przez Wnioskodawcę usługach. Charakter świadczonych przez Wnioskodawcę usług odnosi się więc do czasu teraźniejszego w przeciwieństwie do usług doradztwa, które odnoszą się do czasu przyszłego.

Podobne stanowiska zawarto także w interpretacjach (np. ITPP2/443-26/13/AW, IBPP1/443-6/12/AW) znalezionych w archiwach wydanych interpretacji na stronach internetowych.

W związku powyższym Wnioskodawca uważa, że w opisanym stanie faktycznym ze względu na charakter prowadzonej działalności, zwolnienie przewidziane w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług ma zastosowanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju ().

W świetle art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Zgodnie z art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z art. 15 ust. 2 tej ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych
   -jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ww. ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy).

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę (art. 113 ust. 10 ustawy).

W świetle art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

1. prawnicze;
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego;
3. jubilerskie.

Podkreślić należy, iż ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia podmiotowego, określonego w ust. 1 i 9 należy wobec braku w ustawie definicji doradztwa posłużyć się znaczeniem językowym.

Termin doradztwo obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1996), pod pojęciem doradcy należy rozumieć tego, kto doradza. Natomiast doradzić, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego, oznacza udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin usługi w zakresie doradztwa należy rozumieć szeroko.

Z przytoczonych definicji nie wynika, aby działania rzeczoznawcy miały charakter usług doradczych. Należy zatem stwierdzić, że najistotniejszym w przedmiotowej sprawie jest charakter wykonywanych czynności. Przy czym, porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, bowiem już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności ze zwolnienia podmiotowego.

Rzeczoznawstwo majątkowe zostało uregulowane w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 1774, ze zm.).

W myśl art. 174 ust. 3 tej ustawy, rzeczoznawca majątkowy dokonuje określania wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością.

Według art. 174 ust. 3a powyższej ustawy, rzeczoznawca majątkowy może sporządzać opracowania i ekspertyzy, niestanowiące operatu szacunkowego, dotyczące:

1. rynku nieruchomości oraz doradztwa w zakresie tego rynku;
2. efektywności inwestowania w nieruchomości i ich rozwoju;
3. skutków finansowych uchwalania lub zmiany planów miejscowych;
4. oznaczania przedmiotu odrębnej własności lokali;
5. bankowo-hipotecznej wartości nieruchomości;
6. określania wartości nieruchomości na potrzeby indywidualnego inwestora;
7. wyceny nieruchomości zaliczanych do inwestycji w rozumieniu przepisów o rachunkowości;
8. wyceny nieruchomości jako środków trwałych jednostek w rozumieniu ustawy o rachunkowości.

Z treści złożonego wniosku wynika, że od dnia 20 listopada 2006 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Od początku działalności do 31 grudnia 2015 r. Wnioskodawca był czynnym podatnikiem podatku VAT. Zamierzając skorzystać od początku 2016 r. ze zwolnienia od podatku VAT od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca złożył wymagane zawiadomienie na druku VAT-R.

Od 27 grudnia 2011 r. Wnioskodawca uzyskał uprawnienia Rzeczoznawcy Majątkowego.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca świadczy usługi polegające na sporządzaniu operatów szacunkowych, analiz rynku nieruchomości. Usługi te polegają głównie na opracowywaniu operatów szacunkowych (tj. pisemnych opinii o wartości nieruchomości, wartości ograniczonych praw rzeczowych oraz wartość maszyn i urządzeń), przygotowywaniu (kompletowaniu) dokumentacji opisujących stan techniczno-prawny nieruchomości oraz przygotowywaniu analiz opisujących stan faktyczny rynku w zakresie cen rynkowych.

W 2015 r. Wnioskodawca nie wykonywał usług doradztwa i nie zamierza wykonywać tego typu usług w okresie korzystania ze zwolnienia VAT, gdyż sporządzane przez niego opracowania odzwierciedlają lub dokumentują pewne zastane stany faktyczne dotyczące nieruchomości lub zjawisk występujących na rynku nieruchomości bez elementu doradzania czy porady dla strony zamawiającej usługę jak wiedzę o tych stanach faktycznych wykorzystać (np. czy nieruchomość mają sprzedać, kupić, zainwestować itp.). Opracowania te Wnioskodawca sporządza głównie na zlecenie organów samorządowych, państwowych, innych przedsiębiorstw lub przedsiębiorców.

Ani w 2014 r., ani też w 2015 r. wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła 150.000 zł. Wnioskodawca nie wykonuje i nie będzie wykonywał jakichkolwiek czynności wskazanych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii: czy wykonując usługi polegające na opracowywaniu operatów szacunkowych (tj. pisemnych opinii o wartości nieruchomości, wartości ograniczonych praw rzeczowych oraz wartość maszyn i urządzeń), przygotowywaniu (kompletowaniu) dokumentacji opisujących stan techniczno-prawny nieruchomości oraz przygotowywaniu analiz opisujących stan faktyczny rynku w zakresie cen rynkowych Wnioskodawca jest uprawniony do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca będzie wykonywać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku i czynności te nie będą miały w jakimkolwiek zakresie charakteru czynności doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług oraz gdy wartość objętej działalnością sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła w roku podatkowym 2015 kwoty 150.000 zł, Wnioskodawcy w 2016 r. przysługuje prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach