Temat interpretacji

brak następstwa prawnego a zatem brak prawa do rozliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należny wykazanej przez inny, zlikwidowany podmiot

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 stycznia 2016 r. (data wpływu 20 stycznia 2016 r.) uzupełnionym pismem z 22 lutego 2016 r. (data wpływu 30 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za sierpień 2015 r. w deklaracji VAT-7 za wrzesień sporządzonej przez C. jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za sierpień 2015 r. w deklaracji VAT-7 za wrzesień sporządzonej przez C. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 22 lutego 2016 r. (data wpływu 30 marca 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z 12 lutego 2016 r. oraz z dnia 18 marca 2016 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Do 31 sierpnia 2015 r. Wnioskodawca świadczył statutowe usługi noclegowe jako jednostka budżetowo-oświatowa i był czynnym podatnikiem podatku VAT od towarów i usług zarejestrowanym pod nazwą Schronisko Młodzieżowe.

Zgodnie z Uchwałą Rady Powiatu z dniem 1 września 2015 r. powstała nowa placówka Centrum, do której włączono Schronisko Młodzieżowe i Ośrodek.

Z dniem 31 sierpnia br. zostały zamknięte księgi główne i sporządzony został bilans zamknięcia Schroniska Młodzieżowego. Majątek Schroniska Młodzieżowego wraz ze zobowiązaniami i należnościami zgodnie z ww. Uchwałą Rady przejęło Centrum.

Wnioskodawca jako jednostka budżetowo-oświatowa od 1 września kontynuuje świadczenie usług noclegowych oraz prowadzi usługi szkoleniowe w zakresie oświaty i nadal jest podatnikiem podatku VAT.

Nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, wynikająca z deklaracji VAT-7 sporządzonej przez Schronisko Młodzieżowe za miesiąc sierpień wykazana w deklaracji jako kwota do przeniesienia na następny miesiąc została przeksięgowana bilansem otwarcia z dnia 1 września (zgodnie z ww. Uchwałą) na Centrum i wykazana jako kwota z poprzedniej deklaracji w deklaracji VAT-7 za miesiąc wrzesień, sporządzonej przez Centrum.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w piśmie z 22 lutego 2016 r.):

Czy prawidłowo Wnioskodawca wykazał w deklaracji VAT-7 za wrzesień sporządzonej przez Centrum nadwyżkę z poprzedniej deklaracji VAT-7 za miesiąc sierpień, sporządzonej przez Schronisko Młodzieżowe...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy w ww. sprawie jest prawidłowe. Wykazując nadwyżkę z poprzedniej deklaracji VAT-7 z miesiąca sierpnia Wnioskodawca postępował zgodnie z Uchwałą Rady Powiatu, w której ustalono, że majątek Schroniska Młodzieżowego oraz jego zobowiązania i należności przejmuje Centrum, kontynuując nadal działalność schroniska tj. usługi noclegowe, poszerzoną o usługi szkoleniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2013 r. poz. 885 ze zm.) jednostki budżetowe, z zastrzeżeniem odrębnych ustaw, tworzą, łączą i likwidują:

1. Ministrowie, kierownicy urzędów centralnych, wojewodowie oraz inne organy działające na podstawie odrębnych ustaw państwowe jednostki budżetowe;
2. Organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego gminne, powiatowe lub wojewódzkie jednostki budżetowe.

Tworząc jednostkę budżetową, organ, o którym mowa w ust. 1, nadaje je statut, chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej, oraz określa mienie przekazywanej tej jednostce w zarząd. (art. 12 ust. 2 ww. ustawy o finansach publicznych).

Likwidując jednostkę budżetową, organ, o którym mowa w ust. 1, określa przeznaczenie mienia znajdującego się w zarządzie tej jednostki, z zastrzeżeniem ust. 7. W przypadku państwowej jednostki budżetowej decyzja o przeznaczeniu tego mienia jest podejmowana w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa (art. 12 ust. 3 ww. ustawy).

W myśl art. 12 ust. 4 ustawy o finansach publicznych, z zastrzeżeniem ust. 7, należności i zobowiązania likwidowanej:

1. państwowej jednostki budżetowej przejmuje organ, który podjął decyzję o likwidacji;
2. gminnej, powiatowej lub wojewódzkiej jednostki budżetowej przejmuje urząd odpowiedniej jednostki samorządu terytorialnego.

Zgodnie z art. 12 ust. 5 ww. ustawy, przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do łączenia jednostek budżetowych.

Likwidując jednostkę budżetową, organ, o którym mowa w ust. 1, może postanowić o utworzeniu jednostki o innej formie organizacyjno-prawnej (art. 12 ust. 6 ww. ustawy).

W przypadku, o którym mowa w ust. 6, organ może również zdecydować o przejęciu należności i zobowiązań likwidowanej jednostki budżetowej przez nowo utworzoną jednostkę.

Następstwo prawne polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa, jak i obowiązki swego poprzednika prawnego.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie podatkowym regulują m.in. przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z 29 sierpnia 1997 r. (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych

-wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W myśl § 2 tego artykułu, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych)
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).

Stosownie do art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

-wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Według art. 93a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

1. osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:
   1. innej spółki niemającej osobowości prawnej,
   2. spółki kapitałowej;

W myśl art. 93b ustawy, przepisy art. 93 i art. 93a § 13 stosuje się odpowiednio do łączenia się i przekształceń samorządowych zakładów budżetowych.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że do 31 sierpnia 2015 r. funkcjonowała jednostka budżetowo-oświatowa, która była zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT pod nazwą Schronisko Młodzieżowe. Zgodnie z Uchwałą Rady Powiatu z dniem 1 września 2015 r. powstała nowa placówka Centrum, do której włączono Schronisko Młodzieżowe i Ośrodek. Z dniem 31 sierpnia 2015 r. zostały zamknięte księgi główne i sporządzony został bilans zamknięcia Schroniska Młodzieżowego. Majątek Schroniska Młodzieżowego wraz z zobowiązaniami i należnościami zgodnie z ww. Uchwałą Rady przejęło Centrum. Wnioskodawca jako jednostka budżetowo-oświatowa od 1 września 2015 r. kontynuuje świadczenie usług noclegowych oraz prowadzi usługi szkoleniowe w zakresie oświaty i nadal jest podatnikiem podatku VAT. Nadwyżka podatku naliczonego nad podatkiem należnym wynikająca z deklaracji VAT-7 sporządzonej przez Schronisko Młodzieżowe za sierpień 2015 r. wykazana w deklaracji jako kwota do przeniesienia na następny miesiąc została przeksięgowana bilansem otwarcia z dniem 1 września (zgodnie z Uchwałą) na Centrum i wykazana jako kwota z poprzedniej deklaracji w deklaracji VAT-7 za wrzesień, sporządzonej przez Centrum.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy potwierdzenia prawidłowości postępowania w wyżej przedstawiony sposób.

Mając na uwadze ww. opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie znajdą zastosowania przywołane wyżej przepisy art. 93-93b ustawy Ordynacja podatkowa, bowiem w katalogu podmiotów wymienionych w tych przepisach, dotyczących tzw. sukcesji prawnopodatkowej, nie przewidziano jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej. Zatem Wnioskodawca (jednostka budżetowa) nie wstąpił z mocy ww. przepisów we wszelkie, przewidziane przepisami prawa podatkowego, prawa i obowiązki przejmowanej jednostki budżetowej.

Zatem Wnioskodawca nie będąc następcą prawnopodatkowym przejętej jednostki budżetowej nie jest uprawniony do wykazania w składanej deklaracji VAT-7 za wrzesień 2015 r. podatku naliczonego wykazanego przez tę jednostkę w deklaracji VAT-7 za sierpień 2015 r. do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach