Temat interpretacji
Możliwość rezygnacji ze zwolnienia od podatku przy sprzedaży budynku nr 10 i opodatkowania dostawy tego budynku stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2016 r. (data wpływu 8 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości rezygnacji ze zwolnienia od podatku przy sprzedaży budynku nr 10 i opodatkowania dostawy tego budynku stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 8 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości rezygnacji ze zwolnienia od podatku przy sprzedaży budynku nr 10 i opodatkowania dostawy tego budynku stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (Spółka) jest spółką rozpoczynającą działalność gospodarczą na rynku nieruchomości. Spółka zamierza nabyć nieruchomość (Nieruchomość) będącą w użytkowaniu wieczystym B S.A. (Zbywca). Nieruchomość stanowi teren dawnego dworca wraz z zapleczem warsztatowym oraz zapleczem biurowym. Nieruchomość znajduje się w C., i składa się z zabudowanych działek gruntu o nr ewidencyjnych 3/9 oraz 3/10 o łącznym obszarze 32.986 m2. Dla Nieruchomości Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Zbywca został użytkownikiem wieczystym Nieruchomości na podstawie Decyzji Wojewody z dnia 21 sierpnia 2000 r. oraz zmieniającej ją Decyzji Wojewody z dnia 2 sierpnia 2007 r. Decyzje stwierdzają, że grunt (Nieruchomość) będący własnością Skarbu Państwa stał się z dniem 5 grudnia 1990 r. z mocy prawa (zgodnie z art. 200 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami) przedmiotem użytkowania wieczystego Zbywcy (jako następcy prawnego przedsiębiorstwa państwowego), natomiast budynki i urządzenia trwale z tym gruntem związane stały się z dniem 5 grudnia 1990 r. własnością Zbywcy (jako następcy prawnego przedsiębiorstwa państwowego). Zgodnie z ww. decyzjami nabycie własności budynków i innych urządzeń trwale z gruntem związanych nastąpiło nieodpłatnie. Nabycie to nastąpiło w dacie sprzed wejścia w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.
Obie działki gruntu składające się na Nieruchomość zabudowane są budynkami i budowlami o różnych funkcjach (socjalnej, warsztatowej, magazynowej, handlowej). Teren Nieruchomości jest ogrodzony. Na Nieruchomości w momencie dostawy znajdować się będą następujące naniesienia kwalifikowane przez Zbywcę jako budynki:
- budynek nr 1 portiernia p-poż., wybudowana w roku 2002, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 2002 r. Zbywcy przysługiwało w związku z wybudowaniem tego budynku prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek nie był wynajmowany ani wydzierżawiany. Portiernia nie była modernizowana;
- budynek nr 2 dworzec, wybudowany w roku 1965, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 30 czerwca 1965 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem budynku prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek nie był wynajmowany ani wydzierżawiany. Budynek został zmodernizowany w październiku 2000 r. oraz wrześniu 2002 r., ale suma wydatków na modernizację była niższa niż 30% wartości początkowej budynku;
- budynek nr 3 stacja paliw, wybudowana w roku 1970, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 grudnia 1970 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem budynku prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek nie był wynajmowany ani wydzierżawiany. Budynek został zmodernizowany w roku 2012 (modernizacja zakończyła się dniu 30 czerwca 2012 r.) a suma wydatków na modernizację była wyższa niż 30% wartości początkowej budynku. Zbywcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami na modernizację budynku. Po modernizacji budynek był (i nadal jest) wykorzystywany przez Zbywcę do działalności opodatkowanej podatkiem VAT;
- budynek nr 4 myjnia stacji obsługowej, wybudowana w roku 1977, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1977 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem budynku prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek nie był wynajmowany ani wydzierżawiany. Budynek został zmodernizowany w grudniu 1998 r., ale suma wydatków na modernizację była niższa niż 30% wartości początkowej budynku;
- budynek nr 5 hala naprawcza (przeglądowa), wybudowana w roku 1960, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1960 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem budynku prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek nie był wynajmowany ani wydzierżawiany. Budynek nie był modernizowany;
- budynek nr 6 stacja obsługi, wybudowana w roku 1960, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1960 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem budynku prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek nie był wynajmowany ani wydzierżawiany. Budynek nie był modernizowany;
- budynek nr 7 socjalno-administracyjny, wybudowany w roku 1975, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 listopada 1975 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem budynku prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek nie był wynajmowany ani wydzierżawiany. Budynek nie był modernizowany;
- budynek nr 8 kotłownia, wybudowana w roku 1965, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 grudnia 1965 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem budynku prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek nie był wynajmowany ani wydzierżawiany. Budynek nie był modernizowany;
- budynek nr 9 dyspozytornia, wybudowana w roku 1979, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 grudnia 1979 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem budynku prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek nie był wynajmowany ani wydzierżawiany. Budynek nie był modernizowany;
- budynek nr 10 budynek myjni, wybudowany w roku 2011, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 31 grudnia 2011 r. Zbywcy przysługiwało w związku z wybudowaniem tego budynku prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek nie był modernizowany. W roku 2011 budynek został oddany w najem;
- budynek nr 11 portiernia, wybudowana w roku 1989, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 listopada 1989 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej portierni prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek nie był wynajmowany ani wydzierżawiany. Portiernia nie była modernizowana;
- budynek nr 12 zbiornik żelbetonowy, wybudowany w roku 1977, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1977 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tego zbiornika prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zbiornik nie był wynajmowany ani wydzierżawiany. Zbiornik nie był modernizowany.
Na Nieruchomości w momencie dostawy znajdować się będą następujące naniesienia kwalifikowane przez Zbywcę jako budowle:
- budowla nr 1 sieć wodociągowa, wybudowana w roku 1960, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1960 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej sieci prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Sieć nie była modernizowana;
- budowla nr 2 przewody kanalizacji kamionkowe, wybudowane w roku 1960, przyjęte na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1960 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej kanalizacji prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Przewody nie były modernizowane;
- budowla nr 3 nawierzchnia terenu dworca (nawierzchnia piaszczysto-gliniasta trylinka) wybudowana w roku 1958, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1958 r. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. W roku 2013 została ulepszona, a wartość wydatków poniesionych na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, była wyższa niż 30% wartości początkowej; Zbywcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami na ulepszenia;
- budowla nr 4 wiata peronu, wybudowana w roku 1995, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 30 grudnia 1995 r. Zbywcy przysługiwało w związku z wybudowaniem tej wiaty prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Wata nie była modernizowana;
- budowla nr 5 wiata peronu, wybudowana w roku 1965, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 sierpnia 1965 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej wiaty prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Wata nie była modernizowana;
- budowla nr 6 wiata gospodarcza, wybudowana w roku 1974, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 września 1974 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej wiaty prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Wata nie była modernizowana;
- budowla nr 7 wiata magazynowa stacji paliw, wybudowana w roku 2000, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 13 kwietnia 2000 r. Zbywcy przysługiwało w związku z wybudowaniem tej wiaty prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Wata nie była modernizowana;
- budowla nr 8 wiata stacji paliw, wybudowana w roku 1970, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 grudnia 1970 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej wiaty prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Wata nie była modernizowana;
- budowla nr 9 przewody kanalizacji kamionkowe, wybudowane w roku 1958, przyjęte na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 grudnia 1958 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej kanalizacji prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Przewody nie były modernizowane;
- budowla nr 10 przewody kanalizacji betonowe, wybudowane w roku 1960, przyjęte na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1960 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej kanalizacji prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Przewody nie były modernizowane;
- budowla nr 11 kanał murowany, wybudowany w roku 1960, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1960 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tego kanału prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Kanał nie był modernizowany;
- budowla nr 12 drogi z trylinki, częściowo pokryte asfaltem (w ok. 15%), wybudowane w roku 1973, przyjęte na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 grudnia 1973 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej budowli prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Drogi nie były modernizowane;
- budowla nr 13 osadnik piasku i smarów, wybudowany w roku 1977, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1977 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tego osadnika prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Osadnik nie był modernizowany;
- budowla nr 14 linia niskiego napięcia oświetleniowa, wybudowana w roku 1977, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1977 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej linii prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Linie nie były modernizowane;
- budowla nr 15 kanalizacja ogólnospławna, wybudowana w roku 1977, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1977 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem taj kanalizacji prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Kanalizacja nie była modernizowana;
- budowla nr 16 kanalizacja deszczowa, wybudowana w roku 1977, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1977 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej kanalizacji prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Kanalizacja nie była modernizowana;
- budowla nr 17 linia zasilania, wybudowana w roku 1977, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1977 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej linii prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Linia nie była modernizowana;
- budowla nr 18 kanalizacja sanitarna, wybudowana w roku 1977, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1977 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tej kanalizacji prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Kanalizacja nie była modernizowana;
- budowla nr 19 kanał betonowy instalacji CO, wybudowany w roku 1977, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1977 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tego kanału prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Kanał nie był modernizowany;
- budowla nr 20 kabel podstawowego zasilania, wybudowany w roku 1977, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1977 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z wybudowaniem tego kabla prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Kabel nie był modernizowany;
- budowla nr 21 gazociąg, wybudowany w roku 1994, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 30 grudnia 1994 r. Zbywcy przysługiwało w związku z wybudowaniem tego gazociągu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Gazociąg nie był modernizowany;
- budowla nr 22 sieć ciepłownicza CO, wybudowana w roku 1994, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 30 grudnia 1994 r. Zbywcy przysługiwało w związku z wybudowaniem tej sieci prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Sieć nie była modernizowana;
- budowla nr 23 nawierzchnia betonowa terenu zajezdni, wybudowana w roku 1945, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 31 stycznia 1945 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z nabyciem nawierzchni prawo do odliczenia podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Nawierzchnia nie była ulepszana;
- budowla nr 24 chodnik na placu dworca, wybudowany w roku 1958, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1958 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z nabyciem chodnika prawo do odliczenia podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Chodnik nie był ulepszany;
- budowla nr 25 ogrodzenie prętowe na cokole, wybudowane w roku 1973, przyjęte na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 grudnia 1973 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z nabyciem ogrodzenia prawo do odliczenia podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Ogrodzenie było ulepszane w roku 2000, lecz wydatki na ulepszenie były niższe niż 30% wartości początkowej budowli. Zbywcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z dokonywanymi ulepszeniami;
- budowla nr 26 plac postojowy z trylinki pokryty asfaltem, wybudowany w roku 1972, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 grudnia 1972 r. Zbywcy nie przysługiwało w związku z nabyciem placu prawo do odliczenia podatku naliczonego. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Plac nie był ulepszany;
- budowla nr 27 instalacje wodociągowe, wybudowane w roku 1977, przyjęte na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1977 r. Zbywcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem instalacji. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Instalacje nie były ulepszane;
- budowla nr 28 instalacja CO wybudowana w roku 1977, przyjęta na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 1 stycznia 1997 r. Zbywcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem instalacji. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Instalacja była ulepszana w roku 1995, a wydatki na ulepszenie były wyższe niż 30% wartości początkowej budowli. Zbywcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z dokonywanymi ulepszeniami. Po ulepszeniu, budowla nieprzerwanie była wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT;
- budowla nr 29 ekran maskujący (ogrodzenie) wybudowany w roku 2010, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 30 listopada 2010 r. Zbywcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem ekranu. Budowla nie była wynajmowana, ani wydzierżawiana. Ekran nie był ulepszany.
Na Nieruchomości znajdują się również: pawilon kontenerowy 1 szt. i pawilony handlowe 3 szt. niestanowiące budynków ani budowli nie są one trwale związane z gruntem.
Działki nr 3/9 oraz 3/10 powstały z podziału działki nr 3/4 na mocy decyzji Prezydenta Miasta z dnia 5 stycznia 2015 r. Granica działek nr 3/9 i 3/10 przebiega przez istniejące budynki (pomiędzy budynkami są ściany oddzielające je od fundamentu do przykrycia dachu na oddzielnie wykorzystywane części, posiadające własne wejścia i infrastrukturę).
Na działce nr 3/9 znajdują się budynki nr: 2, 8, 9, 11 oraz część budynku nr 6.
Na działce nr 3/10 znajdują się budynki nr: 1, 3, 4, 5, 7, 10, 12 oraz część budynku nr 6.
Na działce nr 3/9 znajdują się budowle nr: 4, 5, 9, 17, 20, 21, 23, 24, 29 oraz część budowli nr: 1, 2, 10, 14, 16, 19, 25.
Na działce nr 3/10 znajdują się budowle nr: 3, 6, 7, 8, 11, 12, 13, 15, 18, 22, 26, 27, 28 oraz część budowli nr: 1, 2, 10, 14, 16, 19, 25.
W stosunku do żadnego z obiektów znajdujących się na Nieruchomości nie została rozpoczęta rozbiórka.
Żaden z budynków oraz budowli nie był wykorzystywany przez Zbywcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
Spółka po zakupieniu Nieruchomości zamierza wyburzyć istniejące i opisane wyżej naniesienia oraz wybudować na uwolnionym w ten sposób gruncie budynek/budynki o różnych funkcjach z przeważającą funkcją biurową (Nieruchomość będzie wykorzystywana w Spółce do wykonywania czynności opodatkowanych VAT).
Planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości na rzecz Spółki obejmować będzie tylko prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz prawo własności położonych na gruncie budynków i budowli stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności. Jak wskazano powyżej, Nieruchomość stanowi teren dawnego dworca a wraz z zapleczem warsztatowym oraz zapleczem biurowym. Obecnie Nieruchomość nie stanowi wyodrębnionej organizacyjnie jednostki w strukturze Zbywcy (w szczególności nie jest to dział, wydział, oddział itd., który zostałby wyodrębniony na podstawie statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze). Nieruchomość wraz z położonymi na niej budynkami i budowlami nie jest również wyodrębniona finansowo w strukturze Zbywcy, tzn. Zbywca nie prowadzi odrębnej ewidencji zdarzeń gospodarczych mającej na celu przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do tych składników majątkowych. Nieruchomość (wraz z budynkami i budowlami) może służyć do prowadzenia działalności gospodarczej, ale wskazane składniki majątkowe (tj. składniki, które będą przedmiotem sprzedaży na rzecz Spółki) nie są wystarczające do samodzielnego funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo. Tytułem przykładu, do prowadzenia działalności przy pomocy powyższych składników konieczne byłyby odpowiednie zasoby kadrowe (pracownicy) oraz ruchomości (wyposażenie). Planowana transakcja sprzedaży nie będzie natomiast obejmować pracowników, w szczególności na Spółkę nie przejdą pracownicy Zbywcy, jak również nie będzie obejmować wyposażenia budynków położonych na Nieruchomości. Ponadto, na Spółkę nie przejdą umowy związane z prowadzeniem działalności na Nieruchomości. W ramach planowanej dostawy na Spółkę nie przejdą również wierzytelności, prawa z papierów wartościowych, środki pieniężne, koncesje, licencje, zezwolenia, patenty, prawa autorskie, ani tajemnice przedsiębiorstwa Zbywcy.
Nieruchomość wraz z położonymi na niej budynkami i budowlami nie utworzy u Spółki wyodrębnionego organizacyjnie lub finansowo zespołu składników majątkowych, który mógłby stanowić samodzielne przedsiębiorstwo. Spółka nie będzie kontynuować działalności gospodarczej prowadzonej na Nieruchomości przez Zbywcę, lecz zamierza wyburzyć naniesienia znajdujące się na Nieruchomości w celu prowadzenia działalności innej, aniżeli działalność prowadzona przez Zbywcę.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy strony transakcji będą mogły zrezygnować ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dostawy budynku nr 10 i wybrać opodatkowanie dostawy tego budynku na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT...
Zdaniem Wnioskodawcy, strony transakcji będą mogły zrezygnować ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dostawy budynku nr 10 i wybrać opodatkowanie dostawy tego budynku na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT. W ocenie Spółki, dostawa budynku nr 10 będzie zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, bowiem będzie dokonana po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia tego obiektu (pierwsze zasiedlenie miało miejsce w roku 2011 w związku z oddaniem budynku w najem).
Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:
- są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
- złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:
- imiona i nazwiska lub nazwy, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
- planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
- adres budynku, budowli lub ich części.
Należy zatem stwierdzić, że w przypadku dostawy budynku (budowli) zwolnionej z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, strony transakcji mogą zrezygnować z tego zwolnienia i wybrać opodatkowanie dostawy (pod warunkami wskazanymi w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy o VAT). Jako że dostawa budynku nr 10 będzie zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, toteż strony będą uprawnione do rezygnacji ze zwolnienia i do wyboru opodatkowania jego dostawy po spełnieniu warunków wskazanych w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy o VAT.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez towary na mocy art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
Zgodnie zatem z ww. przepisami, budynki spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Jak wynika z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w przepisach warunki.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
- dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
- pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Przez pierwsze zasiedlenie według art. 2 pkt 14 ustawy rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:
- wybudowaniu lub
- ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, posługują się pojęciem pierwszego zasiedlenia, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających. Zgodnie z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie gruntu związanego z budynkiem. Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.
Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. akt I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a) i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT warunku w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku.
W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu.
W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom po spełnieniu określonych warunków skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
- w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
- dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Z kolei, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.
Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanie się bezzasadne.
Ponadto, w przypadku towarów (do których zaliczają się również nieruchomości) może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie przewidziane w art. 43 ustawy, o ile zostaną spełnione warunki wskazane w tym przepisie.
Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od dnia 1 stycznia 2014 r. dotyczy wszystkich towarów zarówno nieruchomości, jak i ruchomości przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:
- są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
- złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.
Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:
- imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
- planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
- adres budynku, budowli lub ich części.
Podkreślić należy, że z uwagi na przywołane uregulowania, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.
Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (Spółka), która rozpoczyna działalność gospodarczą na rynku nieruchomości, zamierza nabyć Nieruchomość będącą w użytkowaniu wieczystym Wnioskodawcy (Zbywca). Nieruchomość stanowi teren dawnego dworca wraz z zapleczem warsztatowym oraz zapleczem biurowym. Nieruchomość składa się z zabudowanych działek gruntu o nr ewidencyjnych 3/9 oraz 3/10 o łącznym obszarze 32.986 m2. Zbywca został użytkownikiem wieczystym Nieruchomości na podstawie Decyzji Wojewody z dnia 21 sierpnia 2000 r. oraz zmieniającej ją Decyzji Wojewody z dnia 2 sierpnia 2007 r. Decyzje stwierdzają, że grunt (Nieruchomość) będący własnością Skarbu Państwa stał się z dniem 5 grudnia 1990 r. z mocy prawa (zgodnie z art. 200 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami) przedmiotem użytkowania wieczystego Zbywcy (jako następcy prawnego przedsiębiorstwa państwowego), natomiast budynki i urządzenia trwale z tym gruntem związane stały się z dniem 5 grudnia 1990 r. własnością Zbywcy (jako następcy prawnego przedsiębiorstwa państwowego). Zgodnie z ww. decyzjami nabycie własności budynków i innych urządzeń trwale z gruntem związanych nastąpiło nieodpłatnie. Nabycie to nastąpiło w dacie sprzed wejścia w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Obie działki gruntu składające się na Nieruchomość zabudowane są budynkami i budowlami o różnych funkcjach (socjalnej, warsztatowej, magazynowej, handlowej). Teren Nieruchomości jest ogrodzony. Na Nieruchomości w momencie dostawy znajdować się będzie m.in. budynek nr 10 budynek myjni, wybudowany w roku 2011, przyjęty na stan środków trwałych Zbywcy w dniu 31 grudnia 2011 r. Zbywcy przysługiwało w związku z wybudowaniem tego budynku prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek nie był modernizowany. W roku 2011 budynek został oddany w najem. Działki nr 3/9 oraz 3/10 powstały z podziału działki nr 3/4 na mocy decyzji Prezydenta Miasta z dnia 5 stycznia 2015 r. Granica działek nr 3/9 i 3/10 przebiega przez istniejące budynki (pomiędzy budynkami są ściany oddzielające je od fundamentu do przykrycia dachu na oddzielnie wykorzystywane części, posiadające własne wejścia i infrastrukturę). Budynek nr 10 znajduje się na działce nr 3/10. W stosunku do żadnego z obiektów znajdujących się na Nieruchomości nie została rozpoczęta rozbiórka. Żaden z budynków oraz budowli nie był wykorzystywany przez Zbywcę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
Wątpliwości Wnioskodawcy w niniejszej sprawie dotyczą wskazania, czy strony transakcji będą mogły zrezygnować ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dostawy budynku nr 10 i wybrać opodatkowanie dostawy tego budynku na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy.
W świetle powyższego należy stwierdzić, że planowana dostawa ww. budynku nr 10 nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż do pierwszego zasiedlenia wskazanego budynku doszło w roku 2011, tj. w chwili oddania tego budynku w najem. Jednocześnie z uwagi na fakt, że na budynek nr 10 nie były ponoszone nakłady na ulepszenie, a ponadto od pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata, zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Tym samym, w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy, zbycie udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiony jest ten budynek, również będzie korzystało ze zwolnienia od podatku.
Wobec zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku ze sprzedażą ww. budynku bezzasadne jest badanie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy, gdyż zwolnienia te mają zastosowanie jedynie do dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
Jak wynika z ww. przepisów zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy jest fakultatywne i przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy dostawca nieruchomości może z niego zrezygnować. Tak więc, w sytuacji, gdy dostawa budynku, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, strony umowy, po spełnieniu wskazanych w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy warunków, mogą zastosować opodatkowanie dostawy nieruchomości podstawową stawką podatku od towarów i usług, tj. 23%, na mocy art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.
Zatem w momencie wyboru opcji opodatkowania, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, w sytuacji, gdy zarówno Wnioskodawca (Zbywca), jak i Nabywca (Spółka) są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i przed dokonaniem opisanej transakcji złożą naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu dla Nabywcy zgodne oświadczenie o wyborze opodatkowania sprzedaży opisanego budynku nr 10 (korzystającej ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy), dostawa ta nie będzie korzystać ze zwolnienia, lecz opodatkowana będzie podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu stawki podatku VAT w wysokości 23%, na mocy art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy. Taką samą stawką podatku od towarów i usług, w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy, objęte będzie zbycie udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiony jest wskazany budynek nr 10.
Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż budynku nr 10 wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy. W konsekwencji strony transakcji, po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, będą mogły zrezygnować z ww. zwolnienia od podatku i wybrać opodatkowanie dostawy tego budynku.
Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie możliwości rezygnacji ze zwolnienia od podatku przy sprzedaży budynku nr 10 i opodatkowania dostawy tego budynku stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 3). Wniosek w zakresie wskazania, czy Nieruchomość wraz z położonymi na niej budynkami i budowlami nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w związku z czym dostawa tej Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) w zdarzeniu przyszłym dotyczącym podatku od towarów i usług został rozstrzygnięty w interpretacji indywidualnej z dnia 13 maja 2016 r. nr ILPP1/4512-1-226/16-2/NS. Natomiast kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie wskazania, czy Nabywcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży Nieruchomości, jeżeli Wnioskodawca opodatkuje sprzedaż działek składających się na Nieruchomość podatkiem VAT według stawki 23% (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) została rozstrzygnięta w postanowieniu o odmowie wszczęcia postępowania z dnia 13 maja 2016 r. nr ILPP1/4512-1-226/16-4/NS.
Ponadto wniosek w części dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu