Temat interpretacji

Interpretacja dotycząca podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na bilety wstępu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 lutego 2016 r. (data wpływu 7 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na bilety wstępu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na bilety wstępu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi tzn. obiekt Pokoje Ucieczki (z angielskiego Escape Rooms). Korzystanie z Pokoju Ucieczki odbywa się w sposób następujący:

Klient rezerwuje sobie termin (dzień i godzinę) wstępu do Pokój Ucieczki poprzez internet, mail lub telefonicznie. Następnie otrzymuje potwierdzenie rezerwacji, które może wydrukować. Kolejnym krokiem jest udanie się przez Klienta w umówionym terminie do Pokoju Ucieczki Przed przystąpieniem do zabawy, Klient zostaje poinformowany o zasadach i warunkach zabawy. Po zapoznaniu się z zasadami Klient wchodzi do wybranego (zarezerwowanego) Pokoju Ucieczki i rozpoczyna zabawę. Zabawa polega na tym, że uczestnik (uczestnicy) po wejściu do Pokoju Ucieczki, zostanie w nim zamknięty na określony czas. Pokój jest tematycznie przygotowany i uczestnik musi się z niego wydostać. Aby to uczynić, musi rozwiązać przygotowane wcześniej zagadki. Wnioskodawca dba o to, aby wyjście nie było takie oczywiste i łatwe. Rozwiązanie każdej z zagadek zbliża uczestnika do wyjścia. W razie problemów uczestnik może dostać wsparcie w postaci naprowadzających na właściwe tory podpowiedzi Prowadzącego Escape Room.

Tylko od uczestników gry zależy, czy przejdą wszystkie zagadki umysłowe bądź zręcznościowe. Aby tak się stało, przydatne jest analityczne myślenie, kojarzenie faktów, kreatywność, spostrzegawczość oraz zręczność, a także poza wymienionymi cechami indywidualnymi -współpraca uczestników gry, jeżeli w zabawie uczestniczy kilku uczestników. Zabawa skierowana jest dla uczestników w każdym wieku. Escape Room to świetny pomysł na spędzenie czasu dla każdego poczynając od dzieci, a kończąc na rodzicach i dziadkach. Istotą całej zabawy jest zapewnienie Klientowi (uczestnikowi) rozrywki, możliwości przeniesienia się na określony czas do innego świata, zmierzenia się z przygotowanymi w nim zadaniami, zagadkami. Przez czas przebywania w Pokoju Ucieczki uczestnik może zapomnieć o istniejącym świecie, problemach i odprężyć się zarówno umysłowo jak i fizycznie.

Wnioskodawca podkreśla, że: za wydostanie się z Pokoju Ucieczki uczestnik nie otrzymuje żadnej nagrody rzeczowej ani pieniężnej. Wyłącznym celem zabawy uczestnictwa jest satysfakcja, przeżycie emocji i dobra rozrywka, a nie uzyskanie jakiejkolwiek korzyści majątkowej. Zakupując usługę wstępu Klient jest uprawniony jedynie do wstępu do Pokoju Ucieczki w domu w wybranym terminie i przez określony czas. Zakup wstępu nie uprawnia do skorzystania z jakichkolwiek innych usług czy zakupu towarów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jaką stawką VAT należy opodatkować sprzedaż biletów do Pokoju Ucieczki ... Czy należy zastosować 8% czy też 23% VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, może on opodatkować sprzedaż biletów wstępu do Pokoju Ucieczki stawką VAT 8%. W opisanym zdarzeniu przyszłym sprzedaż biletów przez Wnioskodawcę to usługa wstępu do Pokoju Ucieczki, który należy zakwalifikować jako park rozrywki, związana z rozrywką, a zatem mieszcząca się w zakresie objętym poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, objęta stawką VAT 8%.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, dla towarów i usług wymienionych, w załączniku nr 3 do ustawy stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 Przy czym co najmniej do końca 2016 r. rzeczywista stawka podatkowa jest podwyższona i wynosi 8%. Zgodnie z załącznikiem nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, stawka 8% obowiązuje na poz. 183 bez względu na symbol PKWiU Usługi związane z rozrywką i rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.

Czyli muszą być spełnione trzy przesłanki:

• usługi związane z rozrywką,
• usługa polega wyłącznie na zapewnieniu wstępu,
• prawo wstępu dotyczy wskazanych obiektów, w tym wesołych miasteczek i parków rozrywki.

Wnioskodawca nie ma wątpliwości, że wskazany obiekt w postaci Pokoju Ucieczki można traktować jako park rozrywki. Ustawa podatkowa nie zawiera co prawda definicji parku rozrywki, ale w potocznym i słownikowym tego słowa rozumieniu jest to miejsce (zarówno otwarte jak i zamknięte), który służy jego klientom do odprężenia się, zabawy, wypoczynku, rozrywki. Wnioskodawca wskazuje na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie znak: IPPP3/443-1187/11-2/KB: Jednocześnie nie istnieje definicja legalna ani parku rozrywki ani wesołego miasteczka. W tym celu konieczne jest posłużenie się znaczeniem potocznym tych pojęć i definicją przewidzianą przez słownik języka polskiego. W odniesieniu do wesołego miasteczka definicję taką przewiduje przykładowo internetowy Słownik Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) wskazując, że wesołe miasteczko to teren z urządzeniami rozrywkowymi, takimi jak karuzele strzelnice, kolejki. W tym samym słowniku nie znajdziemy definicji parku rozrywki. Natomiast sama rozrywka to coś, co służy odprężeniu, wypoczynkowi. Z kolei park można definiować jako duży ogród z alejkami i ścieżkami spacerowymi, jak również jako teren, na którym zgromadzony jest sprzęt. Biorąc pod uwagę powyższe wydaje się, że znaczenie obu pojęć jest w istocie bardzo zbliżone i obejmuje teren służący ogólnie odprężeniu i wypoczynkowi, na którym znajdują się określone atrakcje w tym takie jak karuzele, kolejki i strzelnice.

Jednym z tradycyjnych elementów typowego parku rozrywki czy wesołego miasteczka jest tzw. pałac strachów, czy dom strachów. Dawne domy strachów były atrakcją głównie bierną, uczestnik wjeżdżał wagonikiem do ciemnego pomieszczenia, w którym oglądał rozmaite efekty specjalne, a czasem był dotykany z zaskoczenia przez postaci upozorowane na upiory, kościotrupy itp. We współczesnych atrakcjach tego typu coraz częściej występują elementy interaktywne uczestnik jest wprowadzany w fabułę, utworzoną dla danego miejsca, ma za zadanie znaleźć określone przedmioty (np. klucze), tajemne przejścia, rozwiązać zagadkę czy łamigłówkę. Escape Room posiada większość tych cech, choć tutaj nacisk położony jest na aspekt intelektualny zabawy. W ocenie Wnioskodawcy, Pokój Ucieczki, doskonale wpisuje się w to, co zazwyczaj przychodzi nam na myśl, gdy mówimy o atrakcjach parku rozrywki. Ponadto, zgodnie z rozumowaniem przeprowadzonym w zacytowanej wyżej interpretacji, Pokoje Ucieczki mogą zostać uznane za park rozrywki, skoro stanowi określony teren służący ogólnie odprężeniu i wypoczynkowi, na którym znajdują się określone atrakcje zazwyczaj łączone z wesołymi miasteczkami. Tym bardziej, że park rozrywki czy wesołe miasteczko wcale nie muszą być zlokalizowane na dużym obszarze, może to nawet być obszerny namiot (Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu znak: ILPP2/443-812/10-2/JK).

W związku z powyższym jeżeli uznamy że Pokój Ucieczki jest parkiem rozrywki, to tym bardziej usługa wstępu do niego jest usługą związaną z rozrywką. Służy ona odprężeniu i wypoczynkowi. Uczestnik otrzymuje w ramach usługi możliwość wstępu do specjalnie przygotowanego pokoju i korzystania z wmontowanych weń atrakcji, zaś wyjście z pokoju wiąże się z emocjami i satysfakcją. Celem korzystania z Escape Room jest więc wyłącznie sama rozrywka czyli dobra zabawa. Sprzedaż biletów uprawniających do wstępu do Pokoju Ucieczki jest więc niewątpliwie właśnie sprzedażą usługi wstępu do parku rozrywki.

Podkreślić należy, że istota usługi polega na przyznaniu kupującemu biletu, prawa wstępu do obiektu czyli Pokoju Ucieczki na określony czas w zamian za opłatę. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, bilet wstępu nie łączy się z jakimikolwiek innymi uprawnieniami dla uczestnika nie uprawnia go np. do skorzystania z żadnych dodatkowych usług.

Sama idea escape room zakłada, że uczestnik bierze aktywny udział w zabawie, a nie jedynie przygląda się (Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie znak: IPPP3/443-1187/11-42/KB). Jednocześnie brak tutaj jakichkolwiek usług, do których nabycia uprawniałby bilet uczestnika zakup wstępu, a które wykraczałyby poza wstęp. Ponadto w wypadku Escape Room aktywność uczestnika jest koniecznym elementem samej usługi, a korzystanie z urządzeń, znajdujących się w pokoju jest nieodłącznie związane z korzystaniem z samego obiektu i wstępem do niego. Dlatego też należałoby uznać, że zawierają się one w prawie wstępu (por. Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach znak: IBPP2/443-952/12/WN).

Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawca uważa jak na wstępie czyli, że może opodatkować sprzedaż biletów wstępu do Pokoju Ucieczki stawką 8% VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy