Temat interpretacji

Sposób opodatkowania świadczonych usług.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643)Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2015 r. (data wpływu 17 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania świadczonych usług jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2015 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania świadczonych usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan usługi związane z poprawą kondycji fizycznej i rekreacją ruchową (klub fitness). W zakres świadczonych usług wchodzą m.in. usługi wstępu do klubu i udziału w zajęciach aerobowych z wykorzystaniem lub nie (w zależności od rodzaju zajęć) urządzeń sportowych. Sprzedaje Pan karnety pojedyncze, miesięczne i kwartalne, które opodatkowane są stawką 8%. Ponadto oferuje Pan także usługi treningu personalnego na zasadzie opłacenia indywidualnych zajęć z instruktorem. Te jednak wykraczają poza zakres związany z normalnym i typowym użytkowaniem obiektu, gdyż kluczowe jest świadczenie usługodawcy, które może odbywać się także poza obiektem, a samo korzystanie z obiektu sportowego ma znaczenie drugorzędne, stąd też zastosowanie mieć będzie stawka 23%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy bilet wstępu oraz abonament umożliwiający korzystanie z zajęć w klubie fitness jest opodatkowany stawką podatku 8 %...

Pana zdaniem, usługi wstępu do klubu fitness, które upoważniają klienta do korzystania z urządzeń i przyrządów znajdujących się w tym klubie podlegają opodatkowaniu 8% stawką VAT 8%. Załącznik nr 3 do ustawy zawiera wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%. W poz. 186 zawarto - bez względu na symbol PKWiU pozostałe usługi związane z rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu (świadczone przez Pana usługi podlegają pod ten przepis). Pojęcie wstępu należy definiować jako możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś. Chodzi tu o możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów do ćwiczeń aerobowych. W opinii polskich sądów prawo do zastosowania stawki VAT 8% do usługi wstępu do klub fitness wynika z wykładni przepisów ustawy o VAT oraz z regulacji prawa unijnego. Co więcej prawo to jest uzasadnione tym, że wprowadzenie przez ustawodawcę stawki obniżonej na usługi rekreacyjne służy rozpowszechnianiu zdrowego trybu życia poprze udostepnienie tych usług i obniżenie ich kosztów. W tym zakresie jak słusznie zauważył NSA, już samo pojęcie rekreacji wiąże się nierozerwalnie z aktywnością. Trudno sobie wyobrazić, co podkreślił również NSA, jakąkolwiek usługę związaną z rekreacją, która by się łączyła wyłącznie z samym wstępem, biernym uczestnictwem oraz brakiem aktywności. Dodatkowo ustawodawca wskazał, że wskazane usługi podlegają opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku bez względu na symbol PKWiU. Przepisy podatkowe nie definiują pojęcia wstępu, należy więc odwołać się do powszechnie przyjętego znaczenia tego słowa. Zgodnie z definicją zawartą w słowniku Języka Polskiego, pod pojęciem tym należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś Oznacza to, iż stawkę podatku w wysokości 8% należy stosować wyłącznie w przypadku, gdy opłata za wstęp jest związana z dostępem do określonego obiektu czy sprzętu różnego rodzaju, tak jak ma to miejsce w przypadku np. siłowni czy klubu fitness. Zdaniem WSA w Bydgoszczy fiskus w sposób nieuprawniony zawęża sposób rozumienia definicji słownikowej określenia wstęp skupiając się jedynie na jednym z elementów tejże definicji, a także pomijając powiązanie wstępu z określeniem usługi związane z rekreacją. Zdaniem sądu, wstęp lub karta wstępu nie wiąże się jedynie z wejściem gdzieś lub prawem uczestniczenia w czymś jedynie w sposób bierny. Według sądu organ podatkowy w nieuzasadniony sposób zawęził termin określony w pozycji 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT. Także wykładnia systemowa wewnętrzna nie ogranicza sposobu rozumienia wstępu jedynie do biernego uczestniczenia w jakiejś imprezie. Skoro bowiem ustawodawca wymienił w pozycji 183 tegoż załącznika nr 3 usługi związane z rozrywką i rekreacją wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne to biorąc pod uwagę charakter rozrywek w wesołych miasteczkach i parkach rozrywki należy uznać, że wstęp do tego typu obiektów obejmuje również aktywne korzystanie ze znajdujących się tam urządzeń typowych w takich miejscach (np. karuzela, strzelnic, kolejki, automaty zręcznościowe), a nie tylko bierne przyglądanie się spektaklom czy pokazom. Poza tym sąd zwrócił uwagę, że polski ustawodawca nie posłużył się określeniem impreza rekreacyjna czy też wstęp na imprezę, co zdaniem sądu oznacza, że usługi rekreacyjne nie muszą dotyczyć wyłącznie biernego w nich uczestnictwa. Rekreacja jak wynika z definicji przytoczonych powyżej może być forma czynnego wypoczynku, czy to na świeżym powietrzu, czy to na obiektach sportowych (wyrok WSA w Bydgoszczy z 30 stycznia 2013 r., I SA/Bd 1045/12 ). WSA w Krakowie, który tę sprawę ostatecznie rozstrzygnął, stwierdził że pojęcie wstęp lub karta wstępu nie wiąże się z wejściem gdzieś lub prawem uczestniczenia w czymś jedynie w sposób bierny. Powiązanie dwóch określeń znajdujących się w poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.. usługi związane z rekreacją i .. w zakresie wstępu wyklucza przyjęcie, że wstęp w zakresie usług związanych z aktywnym wypoczynkiem, jakim jest rekreacja dotyczy wyłącznie biernego w nich uczestnictwa. Zdaniem sądu, wymienione w pozycji 186 złącznika nr 3 do ustawy o VAT usługi są implementacją regulacji zawartej w załączniku III dyrektywy w sprawie VAT umożliwiającą państwu członkowskiemu stosowanie stawki obniżonej dla usług korzystania x obiektów sportowych (poz. 14), w zakresie wstępu na przedstawienia do teatrów, cyrków, na targi, do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na koncerty, do muzeów, ogrodów zoologicznych, kin, na wystawy oraz podobne imprezy i obiekty kulturalne oraz wstępy na imprezy sportowe. W oparciu o powyższe, w opinii sądu wstęp przy pozostałych usługach rekreacyjnych mieści się w kategorii unijnej korzystania z obiektów sportowych, czyli również wstępu do tych obiektów w celu skorzystania ze znajdujących się ta, urządzeń. Do podobnych wniosków doszedł WSA w Rzeszowie w nieprawomocnym wyroku z dnia 22 listopada 2012 r., sygn.. I SA/Rz 980/12, nie podzielając tym samym stanowiska organu podatkowego, że oplata za bilety wstępu nie jest tożsama z opłatą w zakresie wstępu. W uzasadnieniu ww. wyroku wskazano: wstęp do parku rozrywki i wesołych miasteczek, na dyskoteki i sale taneczne, usługi bibliotek, archiwów, muzeów i pozostałe usługi w zakresie kultury, pozostałe usługi związane z rekreacją nie może oznaczać biernego zachowania nabywcy biletu klienta po dokonaniu wstępu czyli po wejściu do danego obiektu, bo ile jest w bibliotece, w archiwum i w muzeum klient czyta, wybiera książki, ogląda eksponaty, to już jego zachowanie może być inne przy korzystaniu z pozostałych usług w zakresie kultury, a jeśli chodzi o wstęp na dyskoteki, sale taneczne, czy właśnie do parku rozrywki to zasady doświadczenia życiowego dają podstawy do stwierdzenia, że klient (nabywca biletu) wstępuje tam po to, by wykazać się pewną aktywnością, sprawnością fizyczną itd. A więc trudno uznać, że usługi z tych właśnie pozycji załącznika do ustawy mają dotyczyć opłaty za bierny wstęp.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Kocówo stwierdzić należy, że w niniejszej interpretacji oceniono jedynie kwestię będącą przedmiotem zapytania, nie oceniano innych kwestii w tym stawki podatku dla usług trenera personalnego, gdyż nie była ona objęta zapytaniem.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy