Temat interpretacji

Czy właściwą stawką podatku jest obniżona stawka podatku VAT 8 %, wynikająca z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, która ma zastosowanie do opodatkowania opisanego we wniosku kompleksowego świadczenia, polegającego na zaprojektowaniu, dopasowaniu na wymiar oraz trwałej zabudowie komponentów meblowych kuchennych wykonywanych dla lokali mieszkalnych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym oraz czy prawidłowe będzie sporządzenie faktur korygujących stawkę podatku VAT z 23 % na 8% do dotychczas wystawionych faktur za wyżej opisaną usługę z ujętą stawką VAT 23%?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia grudnia 2015 r. (data wpływu stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku na wykonanie trwałej zabudowy meblowej w obiektach budownictwa mieszkaniowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu stycznia 2016 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku na wykonanie trwałej zabudowy meblowej w obiektach budownictwa mieszkaniowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pani osobą fizyczną. Prowadzi działalność gospodarczą od dnia 2013 r. w zakresie projektowania i montażu stałej zabudowy meblowej kuchennej, jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

W zakresie działalności wykonuje projekt oraz realizację zabudowy meblowej kuchennej.

Każda zabudowa kuchenna wykonywana jest indywidualnie wg potrzeb i wymagań klienta. Szafki są ściśle zaprojektowane i produkowane pod konkretne wysokości i rozmiary jak również indywidualny układ ścian. Każde pomieszczenie jest inne i wymaga dostosowania zabudowy meblowej do istniejących już ścian i przyłączy wodno-kanalizacyjnych, natomiast realizując projekt łączący zabudowę meblową ze ścianami pomieszczenia następuje ingerencja w ich strukturę i układ, dobudowując lub przebudowując ściany tworząc w ten sposób stałą nierozłączną zabudowę w danym mieszkaniu lub domu.

Meble do konkretnego pomieszczenia są wykonane z płyt meblowych, które są ze sobą trwale sklejone, tworząc nierozmontowywany całościowy element. Meble są projektowane do konkretnego lokalu na wymiar i montowane w sposób tworzący stałą zabudowę z pomieszczeniem, w którym zostały zamontowane. Nie ma możliwości bez uszkodzenia pomieszczenia (tj. ścian, podłogi, sufitu itp.) i mebli, ponownego zamontowania ich w innym pomieszczeniu. Blaty są wpuszczane w okna tzn. we wnęki okienne, które są każdorazowo podkuwane na głębokość około 5 cm (tzn. zostają usunięte mechaniczne warstwy tynku i cegły, czy innego materiału budowlanego pod oknem, jak również naruszane są glify okienne, które po zamontowaniu blatu są przez nas tynkowane i malowane). Następnie blaty są wsuwane w tak przygotowane otwory okienne z klejem, a potem obmurowywane, tworząc w ten sposób stałą zabudowę blatu i zastępując parapet, dotyczy to wszystkich oferowanych przez nas blatów, tj. blatów laminowanych, kamiennych ze spieków kwarcowych, czy też corianu. Następnie blaty są sklejane ze sobą, przed sklejeniem są skuwane warstwy tynku, które są nierówne, tak że blaty są wpuszczone również w ściany, które są następnie uszczelniane aby zniwelować różnice. Następnie tak przygotowane blaty są przyklejane do szafek dolnych trwałym klejem konstrukcyjnym.

W przypadku blatów barowych, blaty montowane są poprzez wprowadzenie tzn. przykręcenie do ściany elementów metalowych (nośnych), poprzedza to wcześniej przygotowanie ściany do montażu poprzez skucie tynków i części materiału z którego wykonana jest ściana, np. cegła, pustak. Po zamocowaniu w ścianie elementów metalowych, ściana wymaga ponownie nałożenia warstwy tynku i gładzi szpachlowej, gruntu i malowania farbą.

Do zamocowania blatu, tzw. baru, pod którym nie ma szafek kuchennych wykorzystywana jest pionowa podpora np. metalowa, która wymaga przykręcenia do podłogi na stałe. Wiąże się to z koniecznością wywiercenia w podłodze np. gresie kilku otworów na kołki montażowe celem przykręcenia na trwałe podpory pionowej do podłogi.

Szafki dolne są ze sobą skręcane i sklejane klejem, następnie przytwierdzane do ścian na kołki rozporowe z dodatkiem kleju konstrukcyjnego, który zapobiega odkręcaniu się śrub, co zapobiega zmianie ustawionego poziomu szafek. Szafki końcowe również są wpuszczane w ścianę po usunięciu niewielkiej ilości tynków aby zniwelować nierówności ścian, które zawsze występują. Następnie szafki te są mocowane za pomocą kołków i pianki montażowej lub względnie silikonu, zamiast pianki, natomiast na krawędzi styku korpusu lub blendy meblowej ze ścianą szczeliny oraz nierówności są uzupełniane silikonem i akrylem.

Okładziny ścienne płyty dekoracyjne montowane pomiędzy blatem a szafkami wiszącymi, są przyklejane trwałym klejem montażowym do ściany, tak aby nie było widać nieestetycznych śrub na które nie zgadzają się klienci, chęć usunięcia płyty okładzinowej skutkować będzie całkowitym jej zniszczeniem gdyż odrywa się ją z częścią podłoża do której jest przyklejona, tzn. z częścią płyty gipsowej czy innego tynku co skutkuje poważnymi uszkodzeniami powierzchni ściany. Szafki górne podobnie jak dolne również są ze sobą zespolone za pomocą kleju i wkrętów, podobnie jak w dolnych szafkach skuwa się tynki, aby zniwelować nierówności, gdyż przy krzywych ścianach praktycznie nie ma możliwości prawidłowego przytwierdzenia szafek górnych. Szafki górne oprócz przykręcenia do ścian są również przyklejane i uszczelniane. W większości kuchni wykonywane są sufity podwieszane z karton gipsu, montowane bezpośrednio do wieńca szafek górnych tworząc w ten sposób trwałą zabudowę tak zwaną pod sufit, szafki górne również są sklejone z panelami ściennymi. Demontaż szafek górnych powoduje zniszczenie sufitu podwieszanego, jak również tynków, czy ścian gipsowych a także uszkodzenia panelu i dolnych krawędzi szafek. Jeśli zabudowa przymocowana jest do ściany konstrukcyjnej jej demontaż powoduje naruszenie konstrukcji tej ściany, zniszczenia, a zdemontowane meble nie nadają się już do użytku z uwagi na uszkodzenia, które powstają po rozłączeniu ze sobą ściśle złączonych elementów zabudowy, jak również pozostałości po otworach, które zostawiły po sobie wkręty którymi były skręcone szafki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy właściwą stawką podatku jest obniżona stawka podatku VAT 8 %, wynikająca z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, która ma zastosowanie do opodatkowania opisanego we wniosku kompleksowego świadczenia, polegającego na zaprojektowaniu, dopasowaniu na wymiar oraz trwałej zabudowie komponentów meblowych kuchennych wykonywanych dla lokali mieszkalnych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym oraz czy prawidłowe będzie sporządzenie faktur korygujących stawkę podatku VAT z 23 % na 8% do dotychczas wystawionych faktur za wyżej opisaną usługę z ujętą stawką VAT 23%...

Wnioskodawca, opierając się na interpretacji ogólnej Ministra Finansów nr PT10/033/5/133/WLI/14/RD 30577 z dnia 31 marca 2014 r. w sprawie opodatkowania właściwą stawką podatku od towarów i usług świadczenia polegającego na wykonaniu trwałej zabudowy meblowej w obiektach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, w której wskazano, że:

(....) jeżeli montaż komponentów meblowych w celu wykonania trwałej zabudowy meblowej następuje z wykorzystaniem w sposób istotny elementów obiektu budowlanego/lokalu, który przez konstrukcyjne połączenie tych komponentów i elementów obiektu budowlanego/lokalu stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową, czynność taka będzie stanowić usługę modernizacji, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, opodatkowaną stawką VAT w wysokości 8% (...), uważa że, usługi które wykonuje polegają na wykonaniu na wymiar do konkretnego lokalu mieszkalnego trwałej zabudowy meblowej kuchennej, która przy ewentualnym demontażu uległaby znacznemu zniszczeniu, a wraz z nią konstrukcja budynku zostałaby uszkodzona.

W ocenie Wnioskodawcy, elementy korpusów mebli są ze sobą trwale połączone, a ich konstrukcja zespolona z elementami budynku. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy za wykonane usługi dotyczące realizacji trwałej zabudowy kuchennej powinna być wystawiona faktura z zastosowaniem obniżonej stawki VAT w wysokości 8%, a tym samym powinny być sporządzone korekty do faktur wystawionych dotychczas z zastosowaniem nieprawidłowej stawki 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Zgodnie z brzmieniem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Podstawowa stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się w myśl ust. 12 wskazanego artykułu do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Powołany przepis (art. 41 ust. 12 ustawy) stanowi implementację art. 98 ust. 1 i ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.). Zgodnie z art. 98 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą stosować jedną lub dwie stawki obniżone. W myśl art. 98 ust. 2 zdanie pierwsze Dyrektywy 2006/112/WE, stawki obniżone mają zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie są określone w załączniku III. W załączniku tym, zatytułowanym: Wykaz dostaw towarów i świadczenia usług, do których można zastosować stawki obniżone, o których mowa w art. 98, w poz. 10 wskazano na dostawę, budowę, remont i przebudowę budynków mieszkalnych w ramach polityki społecznej.

Ponadto na podstawie § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1719), zwanego dalej rozporządzeniem, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, obniża się do wysokości 8% dla:

1. towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia;
2. robót konserwacyjnych dotyczących budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
3. robót konserwacyjnych dotyczących:

1. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,
2. lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

• w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Na mocy § 3 ust. 2 rozporządzenia, przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.

Stosownie do treści § 3 ust. 2 rozporządzenia, przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

Przepis art. 2 pkt 12 ustawy określa, że przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zatem opodatkowaniu stawką w wysokości 8% podlega dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja lub przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, z wyłączeniem lokali użytkowych, a więc m.in. do budynków mieszkalnych stałego zamieszkania sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11, przy uwzględnieniu kryterium powierzchni użytkowej, o której mowa w art. 41 ust. 12b ustawy oraz do lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12.

W tym miejscu należy podkreślić, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie i w przepisach wykonawczych do ustawy. Preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (). Natomiast budować to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie modernizacja według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Ponadto należy wskazać, że również w powołanej przez Wnioskodawcę we wniosku uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części.

Natomiast przebudowa zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Budowa, modernizacja, przebudowa podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W znaczeniu słownikowym (Współczesny słownik języka polskiego, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), remont oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast montaż to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei instalować oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Zauważyć należy, że przy ustaleniu właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Świadczenie kompleksowe (złożone) to zgodnie z orzecznictwem TSUE szereg działań podejmowanych przez podatnika na rzecz konsumenta, które z gospodarczego punktu widzenia tworzy jedną całość i z podatkowego punktu widzenia nie powinno być w sposób sztuczny dzielone.

Natomiast o tym, czy będziemy mieli do czynienia z dostawą towarów, czy świadczeniem usług powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV,OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Mając na uwadze powołaną wyżej uchwałę NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 opisane w stanie faktycznym czynności składające się na świadczenie kompleksowe, polegające na wykonaniu zabudowy meblowej z uprzednio nabytych komponentów należy uznać za świadczenie usług.

Przechodząc do stawki podatku VAT zgodnie z powołaną wyżej uchwałą NSA obniżona stawka podatku od towarów i usług znajduje zatem zastosowanie wtedy, gdy montaż komponentów meblowych następuje z wykorzystaniem elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu). W omawianym wypadku nie chodzi o jakiekolwiek wykorzystanie elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego (lokalu) przy wykonywaniu zabudowy meblowej, lecz jedynie takie, które przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową. Tylko bowiem w takim zakresie można mówić o modernizacji obiektu budowlanego w rozumieniu art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Innymi słowy montaż komponentów meblowych niezależnie od stopnia ich przetworzenia, do którego nie zostaną wykorzystane w sposób istotny elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (lokalu) nie korzysta z obniżonej stawki przewidzianej w tym przepisie. Po trwałym połączeniu komponentów meblowych z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części komponenty te podnoszą standard takiego obiektu.

Z uzasadnienia ww. uchwały wynika, że zaprojektowanie, przygotowanie i montaż polegający na zwykłym przytwierdzeniu mebli do ściany (np. powieszenie za pomocą haków) nie jest objęte stawką obniżoną.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi polegające na projektowaniu, dopasowaniu, przygotowaniu, wykonaniu szafek a następnie montowaniu w stałej zabudowie w kuchni. Szafki są ściśle zaprojektowane i produkowane pod konkretne wysokości i rozmiary, jak również indywidualny układ ściany. Realizując projekt łączący zabudowę meblową ze ścianami pomieszczenia następuje ingerencja w ich strukturę i układ, dobudowując lub przebudowując ściany tworząc w ten sposób stałą nierozłączną zabudowę w danym mieszkaniu lub domu. Meble wykonane są z płyt meblowych, które są ze sobą trwale sklejone, tworząc nierozmontowywany całościowy element. Beton ani cegła klinkierowa nie są stosowane przy produkcji i montażu mebli kuchennych. Szafki są skręcane i sklejane klejem, następnie przytwierdzane do ścian za pomocą kołków rozporowych z dodatkiem kleju konstrukcyjnego, który zapobiega odkręcaniu się śrub co zapobiega zmianie ustawionego poziomu szafek. Szafki końcowe są wpuszczane w ścianę po usunięciu niewielkiej ilości tynków aby zniwelować nierówności ścian. Jak wskazano, spowoduje to jedynie uszkodzenie ścian pozostałe po otworach na kołki montażowe oraz powierzchniowe uszkodzenia powierzchni ściany.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla czynności, polegających na zaprojektowaniu, dopasowaniu i montażu zabudowy kuchennej w ramach świadczonych przez Wnioskodawcę usług w lokalach mieszkalnych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Jak wynika z internetowego Słownika języka polskiego (www.sjp.pl) słowo trwały oznacza niezmienny, nieulegający zmianom, ponadczasowy.

Określając, czy do kuchennej zabudowy meblowej może mieć zastosowanie obniżona stawka podatku od towarów i usług należy przede wszystkim badać stopień konstrukcyjnego połączenia komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego/lokalu. Jak już wyżej wskazano, nie chodzi tutaj o badanie powiązania elementów zabudowy meblowej z konstrukcyjnymi, w rozumieniu techniki budowlanej, elementami obiektu budowlanego/lokalu, lecz o tak silne połączenie konstrukcyjne komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego/lokalu, że powstaje trwała zabudowa spełniająca jako całość określoną funkcję użytkową. Przykładem takiej trwałej zabudowy meblowej może być zabudowa kuchenna wykonana z cegły klinkierowej zespolona zaprawą murarską ze ścianą i podłogą lokalu, gdzie demontaż powodowałby uszkodzenie samej zabudowy, jak i pomieszczenia, w którym została ona zamontowana. Innym przykładem trwałej zabudowy meblowej stanowiącej modernizację budynku/lokalu, które wykorzystuje dodatkowe materiały budowlane, takie jak cegły czy płyty kartonowo-gipsowe, gdzie demontaż zabudowy powodowałby zarówno uszkodzenie pomieszczenia i komponentów meblowych, jak i trwałe uszkodzenie tych dodatkowych materiałów budowlanych, bez których to materiałów nie istniałaby możliwość wykorzystania tej zabudowy meblowej w innym miejscu.

Powyższe potwierdzają również wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2015 r. sygn. akt I FSK 1265/14 oraz z dnia 17 listopada 2015 r. sygn. akt I FSK 1158/14.

W ocenie tut. organu, przedstawiony sposób montażu elementów mebli sprowadza się do prostego połączenia komponentów meblowych ze ścianami, obiektu budowlanego lub jego częściami. Nie są to również zabiegi nadmiernie skomplikowane technicznie oraz mają charakter odwracalny. Jak wskazano we wniosku demontaż zabudowy meblowej nie spowoduje naruszenia elementów konstrukcyjnych lokalu oraz obiektu.

Wobec powyższego nie dochodzi zatem w tym przypadku do uszkodzenia elementów konstrukcyjnych lokalu (budynku).

Należy zatem zauważyć, że do montażu przedmiotowej zabudowy meblowej w kuchni nie zostaną wykorzystane elementy konstrukcyjne budynku/lokalu w taki sposób, aby ich demontaż spowodował uszkodzenie konstrukcji budynku. Co prawda w zabudowie meblowej wykorzystywane są ściany konstrukcyjne, należy jednak podkreślić, że zaistniały związek w ocenie organu nie jest na tyle istotny, aby uzasadniać stwierdzenie, że wykonywane prace mają charakter modernizacji obiektu budowlanego.

Analiza powołanych przepisów oraz wniosków płynących z uchwały NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 w kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego prowadzi do wniosku, że w rozpatrywanej sprawie usług świadczonych przez Wnioskodawcę polegających na montażu stałej zabudowy meblowej nie można traktować jako modernizacji, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy.

Opisanych we wniosku usług nie można również uznać za żadną inną czynność wskazaną w art. 41 ust. 12 ustawy, nie jest to bowiem w szczególności remont, termomodernizacja lub przebudowa.

Podsumowując, opisaną we wniosku usługę wykonania i montażu zabudowy meblowej nie można uznać za wymienioną w art. 41 ust. 12 ustawy jak również w § 3 rozporządzenia z dnia 23 grudnia 2013 r., a w związku z tym nie jest ona opodatkowana stawką podatku w wysokości 8%, lecz zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, stawką podatku w wysokości 23%. Wobec powyższego, brak jest podstaw do korekty wystawionych faktur korygujących stawkę podatku od towarów i usług z 23% na 8%.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy