Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości. - Interpretacja - ILPP1/4512-1-224/15-7/AS

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 05.06.2015, sygn. ILPP1/4512-1-224/15-7/AS, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Kółka Rolniczego przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2015 r. (data wpływu 25 marca 2015 r.), uzupełnionym pismami z dnia 16 kwietnia 2015 r. (data wpływu 17 kwietnia 2015 r.), z dnia 26 maja 2015 r. (data wpływu 27 maja 2015 r.) i z dnia 27 maja 2015 r. (data wpływu 28 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości jest:

  • prawidłowe w części dotyczącej dostawy budynków, budowli, gruntów pod budynkami oraz gruntów rolnych;
  • nieprawidłowe w części dotyczącej dostawy garaży blaszanych.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 16 kwietnia 2015 r., 26 maja 2015 r. i 27 maja 2015 r. o podpis i doprecyzowanie sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Kółko Rolnicze prowadzi działalność gospodarczą w obiektach będących w posiadaniu Kółka od lat 1950-tych, wykupionych od rolników oraz wybudowanych w latach 1960-tych.

Obiekty te znajdują się na działce o powierzchni 0,48 ha.

Zamiarem Kółka Rolniczego jest sprzedaż całego kompleksu wraz z gruntami użytkowanymi rolniczo.

W skład gospodarstwa wchodzą:

  • szopo-garaż 2 szt.;
  • budynki gospodarcze i mieszkaniowe 2 szt.;
  • rampa przeładunkowa;
  • sieć wod.-kan.;
  • utwardzenie placu;
  • grunt pod budynkami;
  • grunty rolne 3,5 ha.

W obiektach budowlanych nie przeprowadzano remontów i ulepszeń uprawniających do obniżenia podatku VAT należnego o naliczony.

Kółko Rolnicze jest czynnym płatnikiem VAT.

Z uzupełnienia z dnia 16 kwietnia 2015 r. do wniosku wynika, że:

  1. Kółko Rolnicze zamierza sprzedać kompleks budynków położonych na działce 0,48 ha oraz grunty rolne 3,25 ha.
    W skład kompleksu budynków wchodzą:
    1. budynek gospodarczo-mieszkalny, w którym oprócz pomieszczeń gospodarczych znajdują się dwa mieszkania rodzinne, został zakupiony od rolnika w roku 1950.
      Przy zakupie nie obowiązywało prawo o podatku VAT,
    2. budynek gospodarczo-mieszkalny, w którym znajduje się jedno mieszkanie rodzinne, biuro i część gospodarcza, został zakupiony w roku 1950 od rolnika,
    3. szopo-garaże na kombajny i maszyny rolnicze, 3 budynki wybudowane w roku 1975,
    4. rampa przeładunkowa wybudowana w roku 1975,
    5. utwardzenie placu wybudowane w roku 1975,
    6. sieć wod.-kan. wybudowana w roku 1975,
    7. szambo wybudowane w roku 1975,
      Wszystkie budynki i budowle wymienione w poz.: c, d, e, f, g, wybudowane zostały przed wprowadzeniem podatku VAT i nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o naliczony.
      W budynkach tych i budowlach nie przeprowadzano remontów i ulepszeń uprawniających do obniżenia podatku należnego o naliczony.
    8. garaże blaszane nie związane na stałe z gruntem, 15 garaży wybudowanych systemem gospodarczym w roku 2000. Przewidywany czas użytkowania garaży wynosił 10 lat i na taki okres uzyskano pozwolenie na budowę. Obecnie garaże nie przedstawiają żadnej wartości rynkowej, ponieważ koszty ewentualnej likwidacji będą wyższe od wartości uzyskanego złomu. Przy zakupie materiałów na budowę garaży obniżono podatek VAT należny o naliczony,
    9. grunty rolne, działka nr 593 o powierzchni 0,97 ha i działka nr 579 o powierzchni 2,28 ha.
  2. Trzy mieszkania rodzinne znajdujące się w ogólnym kompleksie wykorzystywane są na działalność zwolnioną od podatku od towarów i usług, natomiast budynki gospodarcze wydzierżawiane są innym podmiotom gospodarczym i ta działalność jest objęta podatkiem od towarów i usług. Budowle znajdujące się na posesji służą zarówno działalności opodatkowanej, jak i zwolnionej od podatku od towarów i usług.
  3. Pomieszczenia gospodarcze w budynkach z poz. a i b oraz 2 szopo-garaże, przez cały okres prowadzenia działalności przez Kółko Rolnicze, tj. od roku 2000, były wydzierżawiane odpłatnie na podstawie umów cywilnoprawnych. Jeden z trzech szopo-garaży służył do przechowywania własnego kombajnu zbożowego, którym wykonywano usługi rolnicze.

Z uzupełnienia z dnia 26 maja 2015 r. do wniosku wynika, że:

  1. Na posesji znajdują się dwa budynki gospodarczo-mieszkalne o podobnym przeznaczeniu, są to budynki ponad 100-letnie, częścią mieszkalna przylegające do ulicy, a na przedłużeniu w głąb posesji znajdują się pomieszczenia gospodarcze, są to te same budynki, o których była mowa w uzupełnieniu do wniosku z dnia 16 kwietnia 2015 r. Poza tymi budynkami, szopo-garażami, garażami blaszanymi i budowlami innych budynków nie ma.
  2. Budynki od chwili zakupu wykorzystywane były do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na wykonywaniu usług maszynowych dla rolników. Od roku 2000 budynki gospodarcze zostały wydzierżawione innym podmiotom na prowadzenie drobnych zakładów usługowych, magazynki na opał dla byłych pracowników i inne potrzeby. Pomieszczenia mieszkalne przez cały okres są zasiedlane przez, najpierw pracowników jako mieszkanie pracownicze, a obecnie już emerytów.
  3. Przy zakupie materiałów na budowę garaży blaszanych przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od należnego.
  4. Na posesji znajdują się 3 szopo-garaże, które są przeznaczone do sprzedaży.

Z uzupełnienia z dnia 27 maja 2015 r. do wniosku wynika, że dla działek rolnych przeznaczonych do sprzedaży nr 593 i 579 nie ma aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego i nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż budynków, budowli, gruntów pod tymi budynkami oraz gruntów rolnych są wolne od podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, wyżej opisana sprzedaż jest zwolniona od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

  • prawidłowe w części dotyczącej dostawy budynków, budowli, gruntów pod budynkami oraz gruntów rolnych;
  • nieprawidłowe w części dotyczącej dostawy garaży blaszanych.

Jak wynika z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednak przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy ustawodawca określił, co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, bądź go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem, bowiem zarówno sprzedaż, dzierżawa, czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zatem z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom po spełnieniu określonych warunków skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Na podstawie ust. 7a tego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Podkreślenia wymaga, że dla rozstrzygnięcia, czy możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy ważne jest, czy dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Ponadto należy zaznaczyć, że na mocy art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

  1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
  2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom po spełnieniu określonych warunków możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu towaru wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie opisanego zwolnienia od podatku VAT, to w przypadku nieruchomości może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie przewidziane w art. 43 ustawy, jeżeli zostaną spełnione warunki wskazane w tych przepisach.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów zarówno nieruchomości, jak i ruchomości przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z uwagi na przywołane uregulowania, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem.

Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z treści wniosku i uzupełnień wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w obiektach będących w posiadaniu Kółka od lat 1950-tych, wykupionych od rolników oraz wybudowanych w latach 1960-tych. Obiekty te znajdują się na działce o powierzchni 0,48 ha. W obiektach budowlanych nie przeprowadzano remontów i ulepszeń uprawniających do obniżenia podatku VAT należnego o naliczony. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i zamierza sprzedać kompleks budynków położonych na działce 0,48 ha oraz grunty rolne 3,25 ha. W skład kompleksu budynków wchodzą: budynek gospodarczo-mieszkalny, w którym oprócz pomieszczeń gospodarczych znajdują się dwa mieszkania rodzinne, zakupiony od rolnika w roku 1950 (przy zakupie nie obowiązywało prawo o podatku VAT), budynek gospodarczo-mieszkalny, w którym znajduje się jedno mieszkanie rodzinne, biuro i część gospodarcza, zakupiony w roku 1950 od rolnika, szopo-garaże na kombajny i maszyny rolnicze, trzy budynki wybudowane w roku 1975, rampa przeładunkowa wybudowana w roku 1975, utwardzenie placu wybudowane w roku 1975, sieć wod.-kan. wybudowana w roku 1975, szambo wybudowane w roku 1975 (wszystkie te budynki i budowle wybudowane zostały przed wprowadzeniem podatku VAT i nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o naliczony. W budynkach tych i budowlach nie przeprowadzano remontów i ulepszeń uprawniających do obniżenia podatku należnego o naliczony). Nadto, w skład kompleksu mającego być przedmiotem sprzedaży wchodzą również: garaże blaszane nie związane na stałe z gruntem, 15 garaży wybudowanych systemem gospodarczym w roku 2000 (przewidywany czas użytkowania garaży wynosił 10 lat i na taki okres uzyskano pozwolenie na budowę; obecnie garaże nie przedstawiają żadnej wartości rynkowej, ponieważ koszty ewentualnej likwidacji będą wyższe od wartości uzyskanego złomu. Przy zakupie materiałów na budowę garaży obniżono podatek VAT należny o naliczony), grunty rolne, tj. działka nr 593 o powierzchni 0,97 ha i działka nr 579 o powierzchni 2,28 ha, trzy mieszkania znajdujące się w ogólnym kompleksie (wykorzystywane są na działalność zwolnioną od podatku od towarów i usług), natomiast budynki gospodarcze wydzierżawiane są innym podmiotom gospodarczym i ta działalność jest objęta podatkiem od towarów i usług (budowle znajdujące się na posesji służą zarówno działalności opodatkowanej, jak i zwolnionej z podatku od towarów i usług), pomieszczenia gospodarcze oraz 2 szopo-garaże, przez cały okres prowadzenia działalności przez Kółko Rolnicze, tj. od roku 2000, były wydzierżawiane odpłatnie na podstawie umów cywilnoprawnych. Jeden z trzech szopo-garaży służył do przechowywania własnego kombajnu zbożowego, którym wykonywano usługi rolnicze.

Z uzupełnień do wniosku wynika, że budynki gospodarczo-mieszkalne od chwili zakupu wykorzystywane były do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na wykonywaniu usług maszynowych dla rolników. Od roku 2000 budynki gospodarcze zostały wydzierżawione innym podmiotom na prowadzenie drobnych zakładów usługowych, magazynki na opał dla byłych pracowników i inne potrzeby. Pomieszczenia mieszkalne przez cały okres są zasiedlane. Przy zakupie materiałów na budowę garaży blaszanych przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od należnego. Dla działek gruntu nr 593 i 579 nie ma aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego i nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy sprzedaż budynków, budowli, gruntów pod budynkami oraz gruntów rolnych będzie zwolniona od podatku.

Należy podkreślić, że w odniesieniu do nieruchomości zabudowanych kluczowym elementem jest ustalenie, czy w odniesieniu do budynków i budowli doszło do pierwszego zasiedlenia.

Uwzględniając definicję pierwszego zasiedlenia zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy wskazać należy, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie nie musi być dostawą towarów. Istotą pierwszego zasiedlenia jak wynika z powołanego przepisu jest oddanie do użytkowania, które następuje w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem (poza opodatkowaną sprzedażą danej nieruchomości) może być więc także oddanie nieruchomości do używania innemu podmiotowi np. na podstawie umowy najmu, dzierżawy itp.

Jak wynika z opisu sprawy od roku 2000 budynki gospodarcze oraz 2 szopo-garaże zostały wydzierżawione innym podmiotom odpłatnie na podstawie umowy cywilnoprawnej, a pomieszczenia mieszkalne zostały zasiedlone przez pracowników oraz emerytów jako działalność zwolniona.

W świetle powyższego planowana dostawa ww. budynków nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, bowiem do pierwszego zasiedlenia doszło w momencie oddania ich w dzierżawę.

W niniejszej sytuacji spełniony zostanie również drugi warunek umożliwiający zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ między pierwszym zasiedleniem a dostawą przedmiotowego budynku minie okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto Zainteresowany nie ponosił wydatków na ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej ww. budynków, co skutkowałoby ponownym pierwszym zasiedleniem. W związku z powyższym, dostawa tej części nieruchomości będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Natomiast, ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy nie będzie korzystać dostawa pozostałej części nieruchomości, tj. 1 szopo-garażu oraz budowli położonych na gruncie, która nie była przedmiotem dzierżawy, bowiem zostanie ona dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Jednakże, w odniesieniu do budynku i budowli nieobjętych zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, spełnione będą warunki do zastosowania zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Wskazuje na to okoliczność, że w stosunku do nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a także, że Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynków przekraczających 30% jego wartości początkowej.

Jak wyżej wskazano, zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części na nim posadowione. Jeśli więc budynek lub jego część korzysta ze zwolnienia od podatku, to sprzedaż związanego z nim gruntu również jest zwolniona.

Zatem, w przedstawionej sprawie sprzedaż przez Wnioskodawcę gruntu, na którym znajdują się ww. budynki, podlega wraz z tymi budynkami zwolnieniu od podatku odpowiednio w części na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy oraz w części na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem sprzedaży będą również niezabudowane, ewidencyjnie wyodrębnione działki gruntu, stanowiące grunty rolne, oznaczone nr 593 i 579.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane.

Z kolei, zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów), będących na przykład gruntami rolnymi, czy leśnymi.

Przez tereny budowlane stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r., poz. 199), reguluje zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

I tak, w myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 cyt. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

  1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
  2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Tym samym również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższych przepisów wynika, że nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości. Bez znaczenia zatem pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych, (gruntów) innych niż tereny budowlane.

Z treści wniosku oraz uzupełnień do niego wynika, że działki gruntu nr 593 i 579 są niezabudowane i stanowią grunty rolne nie są więc terenem budowlanym ani przeznaczonym pod zabudowę. Dla działek tych nie ma aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego i nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Skutkiem powyższego nieruchomość ta, stanowiąca grunty rolne, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Ponadto, z opisu sprawy wynika, że przedmiotem sprzedaży będzie również 15 garaży blaszanych nie związanych na stałe z gruntem, wybudowanych systemem gospodarczym w roku 2000. Przy zakupie materiałów na budowę garaży blaszanych przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od należnego.

W tym miejscu należy wskazać, że w myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., 1409, z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

  1. obiekcie budowlanym należy przez to rozumieć:
    1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
    2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
    3. obiekt małej architektury.
  2. budynku należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ww. ustawy, pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Zgodnie natomiast z uregulowaniami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.) przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Obiekty inżynierii lądowej i wodnej są to wszystkie obiekty budowlane nie klasyfikowane jako budynki, tj.: drogi kołowe, drogi kolejowe, mosty, autostrady, drogi lotniskowe, zapory wodne, itp.

Z powyższego wynika zatem, że garaże blaszane wchodzące w skład kompleksu budynków położonych na działce 0,48 ha nie są budowlami i nie należą do obiektów budowlanych, gdyż zgodnie z ww. rozporządzeniem przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, natomiast Wnioskodawca wskazał, że garaże blaszane nie są związane na stałe z gruntem.

W konsekwencji z uwagi na fakt, że przedmiotowe garaże nie stanowią budowli, to do ich dostawy nie będzie można zastosować zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 czy pkt 10a ustawy. Pod kątem zwolnienia od podatku VAT należy jednakże dokonać analizy cyt. wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wynika z powołanego wyżej przepisu, aby sprzedaż towaru była objęta zwolnieniem od VAT, muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

  • towar musiał być wykorzystywany wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku,
  • z tytułu jego nabycia (importu lub wytworzenia) nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT.

Spełnienie tylko jednego warunku oznacza, że sprzedaż będzie opodatkowana.

W rozpatrywanej sprawie przy zakupie materiałów na budowę garaży blaszanych przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od należnego. W związku z powyższym brak jest podstaw prawnych do zastosowania względem planowanej dostawy garaży zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Tym samym ich dostawa będzie opodatkowana wg podstawowej stawki podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej zwolnienia od podatku dostawy garaży blaszanych należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w świetle powołanych wyżej regulacji prawnych, zamierzona dostawa nieruchomości zabudowanej w odniesieniu do budynków będących przedmiotem dzierżawy będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy natomiast w odniesieniu do pozostałej części nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Tym samym, w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy, zbycie gruntu, na którym posadowione są przedmiotowe budynki, również będzie korzystało ze zwolnienia.

Ponadto zbycie działek gruntu niezabudowanych, oznaczonych nr 593 i 579, stanowiących grunty rolne, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż brak jest aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Natomiast dostawa garaży blaszanych, które nie są trwale związane z gruntem, będzie opodatkowana podstawową stawką podatku od towarów i usług.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości. Natomiast wniosek dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 564 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu