Opodatkowanie dostawy działki ewidencyjnej o nr 1/363, na której posadowione są sieci techniczne. - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 13.08.2015, sygn. IBPP2/4512-454/15/AB, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Opodatkowanie dostawy działki ewidencyjnej o nr 1/363, na której posadowione są sieci techniczne.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) i § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 maja 2015 r. (data wpływu 14 maja 2015 r.), uzupełnionym pismem z 2 lipca 2015 r. (data wpływu 7 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki ewidencyjnej o nr 1/363, na której posadowione są sieci techniczne - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki ewidencyjnej o nr 1/363, na której posadowione są sieci techniczne.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 2 lipca 2015 r. (data wpływu 7 lipca 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 24 czerwca 2015 r. znak: IBPP2/4512-454/15/AB.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

AS.A. (dalej: Spółka, Wnioskodawca lub AP)") jest spółką wchodzącą w skład międzynarodowej grupy kapitałowej A (dalej: Grupa lub Grupa AP), która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji stali, będąc liderem światowego rynku w dziedzinie wyrobów stalowych na potrzeby produkcji samochodów, budownictwa, opakowań oraz urządzeń gospodarstwa domowego.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Polski w ramach następujących jednostek:

A P Oddział w D,
A P Oddział w S,
A P Oddział w Ś,
A P Oddział H K oraz
A P Oddział w Z,

a także w ramach

A P Oddział w K (dalej: H, Zakład lub Oddział w K).

W toku prowadzanej przez Wnioskodawcę działalności zadecydowano o zaangażowaniu Spółki w projekt mający na celu rewitalizację znajdujących się w jej władaniu terenów po przemysłowych H, a z drugiej strony zwiększenie konkurencyjności produkcji stali przez AP w ramach Oddziału w K, wskutek w szczególności ograniczenia kosztów utrzymania nieruchomości (dalej: Projekt).

Projekt obejmuje w szczególności przeprowadzenie transakcji, której stronami będą Wnioskodawca oraz Skarb Państwa (dalej: Strony). Strony planują zawarcie umowy zamiany (dalej: Transakcja) obejmującej:

przeniesienie przez Spółkę na rzecz Skarbu Państwa wszelkich praw (w tym przede wszystkim praw użytkowania wieczystego gruntów wraz z związanymi z nimi prawami własności posadowionych na tych gruntach budynków i budowli) do ustalonych nieruchomości znajdujących się w zasobie Oddziału w K (dalej: Tereny przekazywane),

w zamian za co:

Skarb Państwa przeniesie na rzecz Spółki prawo własności ustalonych nieruchomości (użytkowanych przez Oddział w K).

Na moment składania niniejszego wniosku o indywidualną interpretację podatkową (a także na moment przeprowadzenia Transakcji) Tereny przekazywane, objęte niniejszym wnioskiem, nie są (i nie będą) objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako tereny przeznaczone pod zabudowę, ani nie wydawano wobec nich decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z dotychczasowymi analizami dla celów Transakcji, nieruchomości nią objęte to tereny o bardzo różnym charakterze. Mogą to więc być tereny, na których usytuowane są budynki i budowle, tereny przez które biegnie wyłącznie infrastruktura przesyłowa lub też tereny bez żadnych zabudowań, przez które nie biegnie żadna infrastruktura przesyłowa.

Do infrastruktury przemysłowej związanej z Terenami przekazywanymi będącymi przedmiotem Transakcji mogą wchodzić m.in. takie obiekty jak kable, kanalizacje, linie, przewody, rurociągi, pozostałe sieci, wraz z innymi podobnymi obiektami oraz infrastrukturą towarzyszącą (dalej: Sieci techniczne).

Jak wskazano powyżej, w przypadku niektórych działek ewidencyjnych, które będą wchodzić w zasób Terenów przekazywanych będących przedmiotem Transakcji, jedynym naniesieniem mogą być Sieci techniczne (tj. na wskazanych działkach nie będzie innych budowli lub budynków). Jednocześnie, zgodnie z porozumieniem Stron oraz obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa, a także bez względu na aktualny oraz docelowy stan prawny objętych Transakcją Terenów przekazywanych, Sieci techniczne pozostaną wyłączone z przedmiotu analizowanej Transakcji. W rezultacie, przedmiotem Transakcji będą wyłącznie grunty.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1.Ilość działek ewidencyjnych objętych planowaną umową zamiany.

W odpowiedzi na punkt I.1 Wezwania, Spółka pragnie podkreślić, że w chwili obecnej jest na etapie przeprowadzania procesu podziałów i scalania działek (w ramach przewidzianych prawem procedur administracyjnych) na potrzeby transakcji opisanej we Wniosku jako zdarzenie przyszłe. W tym kontekście, Spółka pragnie zaznaczyć, że kształt i numeracja poszczególnych działek, które zaistnieją po dokonaniu podziałów i scaleń (tj. na dzień transakcji zamiany) może odbiegać od ich kształtu i numeracji istniejących na dzień dzisiejszy. W związku z tym, intencją Spółki było uzyskanie odpowiedzi na pytanie skierowane do Ministra Finansów w odniesieniu do opisu zdarzenia przyszłego sformułowanego w zakresie przedstawionym we Wniosku.

Niemniej jednak, jeżeli w ocenie Ministra Finansów, dla wydania interpretacji niezbędne jest wskazanie działek ewidencyjnych w kształcie istniejącym na obecną chwilę, Spółka zwraca się z prośbą o wydanie interpretacji w odniesieniu działki ewidencyjnej o nr 1/363, obręb 20, jednostka ewidencyjna N H, K, (dalej: Działka ewidencyjna).

2.Prawo do rozporządzania jak właściciel sieciami technicznymi.

Nawiązując do punktu I.2 Wezwania, Wnioskodawca pragnie wskazać, że prawo do rozporządzania jak właściciel, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz.1054 ze zm.; dalej: ustawa o VAT) w odniesieniu do poszczególnych sieci technicznych znajdujących się na Działce ewidencyjnej przysługuje Wnioskodawcy.

3.Własność nakładów na sieci techniczne znajdujących się na Działce ewidencyjnej.

Odnosząc się do punktu I.3 Wezwania, Wnioskodawca informuje, że jest wyłącznym właścicielem nakładów na sieci techniczne znajdujące się na Działce ewidencyjnej będącej przedmiotem wniosku z dnia 12 maja 2015 r.

4.Okoliczności powstania sieci technicznych znajdujących się na Działce ewidencyjnej.

Odpowiadając na zapytanie zawarte w punkcie I.4 Wezwania, Spółka pragnie wskazać, że sieci techniczne posadowione na Działce ewidencyjnej powstały co do zasady w związku z procesami inwestycyjnymi przeprowadzanymi w okresie kiedy przedsiębiorstwo, do którego majątku należy Działka ewidencyjna funkcjonowało jako przedsiębiorstwo państwowe - H im. W.

5.Sieci techniczne jako składnik majątku.

W nawiązaniu do pkt I.5 Wezwania, Wnioskodawca pragnie poinformować, że sieci techniczne posadowione na Działce ewidencyjnej należą do majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

6.Rozliczenia z tytułu naniesień na Działce ewidencyjnej.

W odpowiedzi na punkt 1.6 Wezwania, Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że między stronami planowanej umowy zamiany nie dojdzie do rozliczenia nakładów z tytułu naniesień w postaci sieci technicznych. Wynika to z faktu, że zgodnie z treścią planowanej umowy zamiany i przepisami obowiązującego prawa (art. 49 Kodeksu cywilnego), nie dojdzie w jej wyniku do przeniesienia własności przedmiotowych sieci, lecz wyłącznie prawa użytkowania wieczystego gruntów, na których są posadowione. Przedmiotowe nakłady pozostaną zatem składnikami majątku Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym wchodzące w skład Terenów przekazywanych objętych Transakcją działki ewidencyjne, w stosunku do których Spółka przeniesie na rzecz Skarbu Państwa wszelkie przysługujące jej prawa i przez który biegną jedynie Sieci techniczne (wyłączone z mocy prawa oraz porozumienia Stron z przedmiotu Transakcji), powinny być traktowane na gruncie ustawy o podatku od towarów 1 usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz.1054 ze zm.; dalej: ustawa o VAT) jako tereny niezabudowane, a w konsekwencji Transakcja w zakresie przedmiotowych działek będzie zwolniona z opodatkowania na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT...

Stanowisko Wnioskodawcy.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wchodzące w skład Terenów przekazywanych objętych Transakcją działki ewidencyjne, w stosunku do których Spółka przeniesie na rzecz Skarbu Państwa wszelkie przysługujące jej prawa i przez który biegną jedynie Sieci techniczne (wyłączone z mocy prawa oraz porozumienia Stron z przedmiotu Transakcji), powinny być traktowane na gruncie ustawy o VAT jako tereny niezabudowane, a w konsekwencji Transakcja w zakresie przedmiotowych działek będzie zwolniona z opodatkowania na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Uzasadnienie I.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 1 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również (zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 6) oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste.

Mając na uwadze brzmienie art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT nie ulega wątpliwości, że ustanowienie prawa użytkowania wieczystego na rzecz użytkownika wieczystego stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT. Dlatego też, czynność polegająca na zrzeczeniu się przez Spółkę praw użytkowania wieczystego gruntów wraz z związanymi z nimi prawami własności posadowionych na tych gruntach budynków oraz budowli również powinna być kwalifikowana jako opodatkowana dostawa towarów (następuje tu przeniesienie prawa do rozporządzenia rzeczą jak właściciel w rozumieniu ustawy o VAT).

II.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT ilekroć w jej przepisach jest mowa o terenach budowlanych -rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Jednocześnie w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Co więcej, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto, w myśl art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

III.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013., poz. 1409 ze zm.; dalej: Prawo budowlane), ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
obiekt małej architektury.

W myśl art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, przez budowle należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Jednocześnie na podstawie art. 3 pkt 3a Prawa budowlanego - przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Mając na uwadze przytoczony powyżej kształt regulacji Prawa budowlanego, Sieci techniczne stanowiące w szczególności takie obiekty jak kable, kanalizacje, linie, przewody, rurociągi i sieci, stanowią obiekty liniowe w rozumieniu art. 3 pkt 3a Prawa budowlanego, a tym samym w związku z art. 3 pkt 3 tej ustawy stanowią budowle.

W konsekwencji, ze względu na brak autonomicznej definicji budowli w ustawie o VAT, przyjąć należy znaczenie tego pojęcia uregulowane w Prawie budowlanym, co skutkuje koniecznością uznania Sieci technicznych za budowle również w rozumieniu ustawy o VAT.

IV.

Jak już wskazano powyżej w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) intencją Stron jest dokonanie Transakcji, która nie obejmuje transferu prawa własności Sieci technicznych.

Podstawę dla takiego ustrukturyzowania a Transakcji dają przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.; dalej: Kodeks cywilny). Zgodnie z art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Jednocześnie, w myśl 47 § 2 Kodeksu cywilnego częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Ponadto, na podstawie art. 48 Kodeksu cywilnego do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane.

Niemniej jednak, w myśl art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Jednocześnie, na podstawie 49 § 2 Kodeksu cywilnego osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca.

W ocenie Wnioskodawcy, analiza przytoczonych powyżej przepisów Kodeksu cywilnego prowadzi do wniosku, że Sieci techniczne nie stanowią części składowych Terenów przekazywanych objętych Transakcją.

Przedmiotowe Sieci techniczne to urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz innych substancji wraz z niezbędną infrastrukturą towarzyszącą. Ponadto, przedmiotowe instalacje wchodzą w skład przedsiębiorstwa przesyłowego, o którym mowa w art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego.

Tym samym, bez względu na trwałe powiązanie Sieci technicznych z gruntem, na podstawie art. 49 Kodeksu cywilnego stanowią one odrębny, niezależny od Terenów przekazywanych przedmiot własności. W konsekwencji. Strony umowy są, zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, uprawnione do takiego ukształtowania jej treści, który skutkować będzie zmianami w stanie prawnym objętych Transakcją Terenów przekazywanych bez zmiany stosunków własnościowych w zakresie Sieci technicznych.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że dokonując wykładni przepisów ustawy o VAT należy mieć na uwadze przede wszystkim ekonomiczny sens analizowanych transakcji.

Za takim stanowiskiem przemawia między innymi treść art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, które identyfikuje dostawę towarów nie z cywilnoprawnym, formalnym przeniesieniem własności, lecz nawiązującym do ekonomicznego władztwa pojęciem przeniesienia prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel.

Spółka pragnie zauważyć, że w wyniku planowanej Transakcji nie dojdzie do transferu Sieci przesyłowych. Są i pozostaną one własnością przedsiębiorstwa przesyłowego w sensie formalnym (na mocy szczególnych regulacji art. 49 Kodeksu cywilnego), jak i własnością w sensie ekonomicznym (faktycznym). Tym samym, w przypadku planowanej Transakcji, nie może być mowy o opodatkowanej VAT dostawie Sieci technicznych (budowli).

W konsekwencji, w niniejszej sprawie nie znajdą zastosowania art. 29a ust. 8, art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, dotyczące opodatkowania budowli.

Mając zatem na uwadze, że w ramach Transakcji nie dojdzie do dostawy Sieci technicznych, należy uznać, że w przypadku działek ewidencyjnych, na których jedynym naniesieniem są właśnie przedmiotowe Sieci techniczne, ekonomicznym sensem Transakcji będzie dostawa terenów (gruntów) niezabudowanych. Okoliczność faktycznego istnienia na tych gruntach Sieci technicznych, ze względu na brzmienie przepisów art. 49 Kodeksu cywilnego oraz wolę Stron, nie będzie miała przełożenia na skutki Transakcji na gruncie podatku VAT. Tym samym. Transakcja w zakresie działek ewidencyjnych, na których jedynym naniesieniem są Sieci techniczne, powinna być ujmowana na gruncie ustawy o VAT jako dostawa terenów niezabudowanych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

VI.

Jak już wskazywano powyżej, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Jednocześnie, w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT ilekroć w jej przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Jak przedstawiono w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), Tereny przekazywane objęte Transakcją, opisane w niniejszym wniosku, nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako tereny przeznaczone pod zabudowę, ani nie wydawano wobec nich decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym Tereny przekazywane, w zakresie działek ewidencyjnych, na których znajdują się naniesienia jedynie w postaci Sieci technicznych, nie stanowią terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

W konsekwencji, dostawa przedmiotowych działek ewidencyjnych w ramach Transakcji, będzie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwolniona z opodatkowania, jako dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

VII.

Wnioskodawca pragnie również wskazać, że jego stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach Indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 29 kwietnia 2014 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPP1/443-263/14-2/JL) organ stwierdził:

Zatem należy stwierdzić, że w przypadku planowanej dostawy nieruchomości gruntowej, zabudowanej budynkiem transformatora, będącym własnością spółki z o.o. oraz wchodzącym w skład jej przedsiębiorstwa, przedmiotem dostawy nie będzie budynek stacji transformatorowej lecz wyłącznie działka gruntu.

W konsekwencji, o tym czy dostawa przedmiotowej nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu według stawki podstawowej, czy też będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, decydować będzie przeznaczenie nieruchomości, tzn. czy stanowi ona grunt niezabudowany inny niż tereny budowlane.

Jak wskazano wyżej, w przypadku terenów niezabudowanych, zwolnieniu od podatku podlegają jedynie tereny niezabudowane inne niż tereny budowlane. Z powyższego należy wywieść, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług".

W podobnym tonie wypowiedział się również w interpretacji indywidualnej z dnia 23 stycznia 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu (sygn. ILPP1/443-977/13-3/NS):

Wobec powyższych rozważań należy wskazać, że przedmiotem sprzedaży ze strony Wnioskodawcy jest wyłącznie grunt składający się z działki nr B, na której położona jest budowla (komora ciepłownicza), należąca w sensie ekonomicznym do przedsiębiorstwa przesyłowego. Należy podkreślić, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) innych niż tereny budowlane."

Podobnie, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 17 lutego 2014 r. (sygn. IPTPP4/443-853/13-2/BM) zaznaczył że:

Jakkolwiek część znajdującego się na ww. działkach uzbrojenia technicznego tj. wodociągi i przyłącze wodociągowe oraz kanał sanitarny spełniają definicję obiektu liniowego, czyli są budowlą, to jednak - jak wskazano we wniosku - stanowią one własność gestorów sieci, nie stanowią zatem własności Gminy. W rezultacie ww. obiektów nie będzie można traktować jako części składowej nieruchomości będącej przedmiotem zbycia przez Gminę. (...) Zatem, w przypadku dostawy nieruchomości, na której posadowione są: wyłączone z eksploatacji wodociągi, wyłączone z eksploatacji przyłącze wodociągowe, nieczynne kable energetyczne, czynny kanał sanitarny oraz kabel energetyczny, które - na podstawie art. 49 k.c. - są własnością gestorów sieci oraz utwardzenie bitumiczne po dawnym przebiegu drogi, które nie stanowi budowli, przedmiotem dostawy będą niezabudowane nieruchomości gruntowe.".

Powyższe wnioski na gruncie analogicznych lub bardzo podobnych stanów faktycznych zostały również potwierdzone:

w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 18 listopada 2014 r. (sygn. ITPP2/443-1104/14/EB),
w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 5 marca 2014 r. (sygn. ITPP1/443-1291/13/AJ),
w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 stycznia 2014 r. (sygn. ILPP2/443-978/13-2/EN),
w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 listopada 2013 r. (sygn. ILPP1/443-750/13-4/AW),
w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 4 października 2013 r. (sygn. ITPP1/443-916/13/DM).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Z cyt. wyżej przepisu wynika, że istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W treści tego artykułu, mowa jest bowiem o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do rozporządzania nią jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu prawo do rozporządzania jak właściciel nie można interpretować jako prawo własności lecz jako własność ekonomiczną.

W tym znaczeniu własność ekonomiczna to sytuacja, w której - z punktu widzenia aspektów ekonomicznych oraz w rozumieniu potocznym - należałoby uznać kogoś za właściciela rzeczy, np. posiadacza nieruchomości, której wydaniu nie towarzyszyło przeniesienie własności w formie aktu notarialnego. W każdym razie w przypadku przejścia własności ekonomicznej ma miejsce dostawa towarów. Czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym. Dostawa towarów nie ogranicza się więc wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

Powyższe znajduje potwierdzenie zarówno w orzecznictwie krajowym (wyrok NSA z dnia 10 października 2013 r., sygn.. akt I FSK 310/12), jak również w orzecznictwie europejskim (orzeczenie C-320/88 Shipping and Forwarding Safe B.V. v. Staatsecretaris van Financien), w którym to orzeczeniu Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że dostawa towarów nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy.

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Intencją ustawodawcy jak wynika z analizy cyt. wyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy jest opodatkowanie dostawy zarówno terenów budowlanych (działka zabudowana, działka budowlana, teren zabudowany), jak też przeznaczonych pod zabudowę.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z przedmiotowego wniosku wynika, że w toku prowadzanej przez Wnioskodawcę działalności zadecydowano o zaangażowaniu Spółki w projekt mający na celu rewitalizację znajdujących się w jej władaniu terenów po przemysłowych H, a z drugiej strony zwiększenie konkurencyjności produkcji stali, wskutek w szczególności ograniczenia kosztów utrzymania nieruchomości (dalej: Projekt).

przeniesienie przez Spółkę na rzecz Skarbu Państwa wszelkich praw (w tym przede wszystkim praw użytkowania wieczystego gruntów wraz z związanymi z nimi prawami własności posadowionych na tych gruntach budynków i budowli) do ustalonych nieruchomości (dalej: Tereny przekazywane),

w zamian za co:

Skarb Państwa przeniesie na rzecz Spółki prawo własności ustalonych nieruchomości (użytkowanych przez Oddział w K).

Przedmiotem interpretacji jest działka ewidencyjna o nr 1/363.

Prawo do rozporządzania jak właściciel, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do poszczególnych sieci technicznych znajdujących się na Działce ewidencyjnej przysługuje Wnioskodawcy.

Wnioskodawca jest wyłącznym właścicielem nakładów na sieci techniczne znajdujące się na Działce ewidencyjnej będącej przedmiotem wniosku z dnia 12 maja 2015 r.

Sieci techniczne posadowione na Działce ewidencyjnej powstały co do zasady w związku z procesami inwestycyjnymi przeprowadzanymi w okresie kiedy przedsiębiorstwo, do którego majątku należy Działka ewidencyjna funkcjonowało jako przedsiębiorstwo państwowe - H.

Sieci techniczne posadowione na Działce ewidencyjnej należą do majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Między stronami planowanej umowy zamiany nie dojdzie do rozliczenia nakładów z tytułu naniesień w postaci sieci technicznych. Wynika to z faktu, że zgodnie z treścią planowanej umowy zamiany i przepisami obowiązującego prawa (art. 49 Kodeksu cywilnego), nie dojdzie w jej wyniku do przeniesienia własności przedmiotowych sieci, lecz wyłącznie prawa użytkowania wieczystego gruntów, na których są posadowione. Przedmiotowe nakłady pozostaną zatem składnikami majątku Wnioskodawcy.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia zwolnienia od podatku od towarów i usług czynności sprzedaży opisanej działki nr 1/363, na której posadowione są sieci techniczne, niebędące przedmiotem sprzedaży.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia budynku, budowli lub gruntu. Definicja budynku i budowli znajduje się w art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 ze zm.).

Za budynek uważa się obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane).

Zgodnie zaś z art. 3 pkt 3 tej ustawy przez budowlę rozumie się każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Obiektem liniowym jest natomiast na podstawie art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

W myśl art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W świetle zapisów art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Według art. 48 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Stosownie do art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Przesłanka ta jest spełniona z chwilą podłączenia wymienionych w art. 49 Kodeksu cywilnego urządzeń do sieci należących do przedsiębiorstwa. W rezultacie więc urządzenia te przestają być częścią składową nieruchomości, na której zostały wybudowane i nie stanowią własności właściciela tej nieruchomości. Dotychczasowy właściciel traci ich własność na rzecz właściciela instalacji, do której zostały one przyłączone, czyli na rzecz przedsiębiorcy sieciowego.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawca dokonując transakcji przekazania na rzecz Skarbu Państwa działki o numerze ewidencyjnym 1/363, na której usytuowane są sieci techniczne, stanowiące w świetle art. 3 pkt 3 ustawy prawo budowlane budowle, nie dokonuje zbycia przedmiotowych sieci, gdyż sieci techniczne wyłączone będą przedmiotu transakcji. Tym samym zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że przedmiotem przekazania będzie tylko sam grunt.

Zatem Wnioskodawca dokona przeniesienia na rzecz Skarbu Państwa jedynie gruntu. Stawka podatku na przekazywany grunt będzie uzależniona od rodzaju gruntu, mianowicie, będzie decydować przeznaczenie gruntu. W związku z powyższym wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - nie można więc uznać, że przekazywany przez Wnioskodawcę na rzecz Skarbu Państwa grunt (działka 1/363), to teren inny niż budowlany, skoro jest zabudowany siecią techniczną (budowlą).

W konsekwencji transakcja przeniesienia działki gruntu o numerze ewidencyjnym 1/363 na rzecz Skarbu Państwa nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia wynikającego art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Zatem transakcja ta będzie podlegała opodatkowaniu według stawki podatku VAT w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Natomiast w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że interpretacje te dotyczą stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych odmiennych, aniżeli wskazanych we wniosku

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 4 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie