Temat interpretacji

Czy w myśl obowiązujących przepisów Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Wnioskodawca może odliczać 100% VAT od zakupu i pozostałych wydatków eksploatacyjnych samochodów wymienionych w podpunktach a-c części G niniejszego wniosku, bez prowadzenia ewidencji przebiegu oraz bez składania naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tych pojazdach na druku VAT-26?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015r., poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) i § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 czerwca 2015r. (data wpływu 16 czerwca 2015r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku VAT od zakupu i pozostałych wydatków eksploatacyjnych dotyczących samochodów wymienionych w opisie sprawy, bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz bez zgłaszania naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o pojazdach na druku VAT-26 jest:

• prawidłowe w odniesieniu do samochodów zastępczych i samochodów używanych,
• nieprawidłowe w odniesieniu do samochodów demonstracyjnych.

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2015r. wpłynął ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% VAT od zakupu i pozostałych wydatków eksploatacyjnych dotyczących samochodów wymienionych w opisie sprawy (tj. samochodów: demonstracyjnych, zastępczych i używanych), bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz bez zgłaszania naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o pojazdach na druku VAT-26.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest autoryzowanym dealerem samochodów osobowych. Przedmiotem jego działalności jest między innymi: konserwacja i naprawa samochodów (45.20.Z), sprzedaż samochodów nowych, sprzedaż samochodów używanych (45.11.Z), wynajem samochodów (77.11.Z).

Część nabytych przez Wnioskodawcę w celu dalszej odsprzedaży samochodów jest dopuszczona do ruchu drogowego to znaczy są zarejestrowane i ubezpieczone. Są to:

1. samochody demonstracyjne - nowe samochody osobowe, zakupione bezpośrednio od importera, zarejestrowane, ubezpieczone, przeznaczone do prezentacji dla potencjalnych klientów, w celu zapewnienia sprzedaży. Przewidywany okres użytkowania takiego samochodu jest krótszy niż rok stąd stanowią majątek obrotowy spółki - towary handlowe (są wprowadzane do magazynu). Obowiązek użytkowania samochodów demonstracyjnych wynika z umowy dealerskiej.
2. samochody zastępcze - nowe samochody osobowe, zakupione bezpośrednio od importera, zarejestrowane, ubezpieczone, przeznaczone do wynajmu dla klientów serwisu (na czas napraw blacharskich lub na czas pobytu samochodu w serwisie). Przewidywany okres użytkowania takiego samochodu jest krótszy niż rok stąd stanowią majątek obrotowy spółki - towary handlowe (są wprowadzane do magazynu). Obowiązek użytkowania samochodów zastępczych wynika z umowy dealerskiej.
3. samochody używane (osobowe) nabywane od osób fizycznych (na umowy kupna-sprzedaży) od firm krajowych (na faktury VAT (23%, zwolnione z VAT, lub opodatkowane w systemie VAT marża) lub od osób fizycznych i firmy z Unii Europejskiej lub spoza Unii (import). Samochody te nabywane są wyłącznie w celu dalszej odsprzedaży (stanowią towar handlowy), nie są użytkowane w firmie w żadnym innym celu. Specyfika towaru handlowego - samochodu używanego - zmusza Wnioskodawcę do dokonywania jazd pokazowych z klientami. Jazdy te są dokonywane w celu sprzedaży tego konkretnego samochodu (inaczej jest w przypadku jazd testowych samochodami demonstracyjnymi wykorzystywanymi do sprzedaży samochodów nowych, które służą sprzedaży innych samochodów). Samochody te czasami również Wnioskodawca kupuje uszkodzone w celu naprawy i późniejszej sprzedaży.

Zgodnie z obowiązującym w spółce regulaminem wyklucza się nieodpłatne użycie samochodów do celów innych niż związanych z działalnością gospodarczą, samochody demonstracyjne są użytkowane wyłącznie do prezentacji potencjalnym klientom lub odpłatnego wynajmu podobnie jak samochody używane kupione w celu odsprzedaży. Samochody zastępcze przeznaczone są wyłącznie do odpłatnego wynajmu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w myśl obowiązujących przepisów Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Wnioskodawca może odliczać 100% VAT od zakupu i pozostałych wydatków eksploatacyjnych samochodów wymienionych w podpunktach a-c części G niniejszego wniosku, bez prowadzenia ewidencji przebiegu oraz bez składania naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tych pojazdach na druku VAT-26...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86a ust. 4 i ust .5 pkt 1 Ustawy o podatku od towarów i usług (z dnia 11 marca 2004 r. z późniejszymi zmianami) może on odliczać 100% VAT od samochodów wymienionych w podpunktach a-c części G wniosku oraz od wydatków eksploatacyjnych na te samochody z uwagi na fakt, że osobowe samochody demonstracyjne, samochody używane oraz osobowe samochody zastępcze służą wyłącznie działalności gospodarczej jako towary handlowe do dalszej odsprzedaży. Użycie ich do celów innych niż związanych z działalnością gospodarczą (w tym do celów prywatnych pracowników) wyklucza Regulamin w sprawie zasad korzystania z samochodów będących własnością Wnioskodawcy.

Ze względu na fakt, że samochody te (choć użytkowane przez Wnioskodawcę na potrzeby działalności gospodarczej) cały czas stanowią towar handlowy przeznaczony do odsprzedaży (praktycznie w każdym momencie użytkowania mogą zostać sprzedane) Wnioskodawca nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji ich przebiegu (zgodnie z art. 86a pkt 1, podpunkt a) i c)).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, jest:

• prawidłowe w odniesieniu do samochodów zastępczych i samochodów używanych,
• nieprawidłowe w odniesieniu do samochodów demonstracyjnych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.) - zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W art. 88 ustawy o VAT zostały wymienione przypadki, kiedy podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. mocą ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2014 r., poz. 312), zwanej dalej: ustawą nowelizującą wprowadzono nowe zasady odliczania podatku VAT od wydatków dotyczących samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1137, ze zm.) pojazd samochodowy to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Natomiast art. 2 pkt 40 ww. ustawy wskazuje, że samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

W myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 2 ustawy o VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

W myśl art. 86a ust. 3 ustawy przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1.przeznaczonych wyłącznie do:

1. odprzedaży,
2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

-jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2.w odniesieniu do których:

1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

Z art. 86a ust. 12 ustawy wynika, że podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami. Natomiast zgodnie z art. 86a ust. 15 ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 12, uwzględniając potrzebę zawarcia w niej danych pozwalających na identyfikację pojazdu samochodowego, w szczególności marki, modelu pojazdu i jego numeru rejestracyjnego, jak również daty poniesienia pierwszego wydatku związanego z danym pojazdem, oraz uwzględniając potrzebę umożliwienia prawidłowej aktualizacji złożonej informacji.

W tym miejscu trzeba wspomnieć, że składana informacja ma charakter sformalizowany, a jej wzór - w postaci druku VAT-26 - został określony przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej.

W myśl art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

W przypadku zmiany wykorzystywania pojazdu samochodowego podatnik jest obowiązany do aktualizacji informacji, o której mowa w ust. 12, najpóźniej przed dniem, w którym dokonuje tej zmiany (art. 86a ust. 14 ustawy).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest autoryzowanym dealerem samochodów osobowych. Przedmiotem jego działalności jest między innymi: konserwacja i naprawa samochodów (45.20.Z), sprzedaż samochodów nowych, sprzedaż samochodów używanych (45.11.Z), wynajem samochodów (77.11.Z).

Część nabytych przez Wnioskodawcę w celu dalszej odsprzedaży samochodów jest dopuszczona do ruchu drogowego to znaczy są zarejestrowane i ubezpieczone. Są to:

1. samochody demonstracyjne - nowe samochody osobowe, zakupione bezpośrednio od importera, zarejestrowane, ubezpieczone, przeznaczone do prezentacji dla potencjalnych klientów, w celu zapewnienia sprzedaży. Przewidywany okres użytkowania takiego samochodu jest krótszy niż rok stąd stanowią majątek obrotowy spółki - towary handlowe (są wprowadzane do magazynu). Obowiązek użytkowania samochodów demonstracyjnych wynika z umowy dealerskiej.
2. samochody zastępcze - nowe samochody osobowe, zakupione bezpośrednio od importera, zarejestrowane, ubezpieczone, przeznaczone do wynajmu dla klientów serwisu (na czas napraw blacharskich lub na czas pobytu samochodu w serwisie). Przewidywany okres użytkowania takiego samochodu jest krótszy niż rok stąd stanowią majątek obrotowy spółki - towary handlowe (są wprowadzane do magazynu). Obowiązek użytkowania samochodów zastępczych wynika z umowy dealerskiej.
3. samochody używane (osobowe) nabywane od osób fizycznych (na umowy kupna-sprzedaży) od firm krajowych (na faktury VAT (23%, zwolnione z VAT, lub opodatkowane w systemie VAT marża) lub od osób fizycznych i firmy z Unii Europejskiej lub spoza Unii (import). Samochody te nabywane są wyłącznie w celu dalszej odsprzedaży (stanowią towar handlowy), nie są użytkowane w firmie w żadnym innym celu. Specyfika towaru handlowego - samochodu używanego - zmusza Wnioskodawcę do dokonywania jazd pokazowych z klientami. Jazdy te są dokonywane w celu sprzedaży tego konkretnego samochodu (inaczej jest w przypadku jazd testowych samochodami demonstracyjnymi wykorzystywanymi do sprzedaży samochodów nowych, które służą sprzedaży innych samochodów). Samochody te czasami również Wnioskodawca kupuje uszkodzone w celu naprawy i późniejszej sprzedaży.

Zgodnie z obowiązującym w spółce regulaminem wyklucza się nieodpłatne użycie samochodów do celów innych niż związanych z działalnością gospodarczą, samochody demonstracyjne są użytkowane wyłącznie do prezentacji potencjalnym klientom lub odpłatnego wynajmu podobnie jak samochody używane kupione w celu odsprzedaży. Samochody zastępcze przeznaczone są wyłącznie do odpłatnego wynajmu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczania 100% podatku od towarów i usług, z faktur dokumentujących zakup i poniesienie wydatków eksploatacyjnych, bez wykonywania obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu i złożenia informacji naczelnikowi urzędu skarbowego na druku VAT-26, w odniesieniu do:

1. samochodów demonstracyjnych,
2. samochodów zastępczych,
3. samochodów używanych.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy na wstępie wskazać, że jak wynika z powołanych wyżej przepisów podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia musi zostać spełniony warunek dotyczący, tj. sposobu wykorzystania tych pojazdów przez podatnika wyłącznie do celów działalności gospodarczej przez ustalenie zasad ich używania, sposób wykorzystania musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych. Drugim warunkiem jest obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Jednakże w art. 86a ust. 5 ustawy zostały wymienione ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Należy ponownie wskazać, że zgodnie z tym przepisem, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do odprzedaży (lit. a), oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze (lit. c), jeżeli odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z interpretacją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN przez pojęcie wyłącznie należy rozumieć tylko oraz jedynie. Przy zdefiniowaniu słowa wyłącznie mogą być również pomocne synonimy tego słowa, wśród których wskazuje się: absolutnie; bezwzględnie; całkowicie; jedynie; tylko; zupełnie.

Zatem użycie wyrazu wyłącznie w art. 86a ust. 5 ww. ustawy o VAT wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji dotyczy tylko tych pojazdów, które przeznaczone są jedynie do odsprzedaży lub oddania ich w odpłatne używanie. Tym samym nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane choćby przejściowo do innych celów (np. jazda próbna, użytek służbowy podatnika itp.).

Zatem, jak wynika z powyższego, w przypadku, gdy pojazd samochodowy przeznaczony jest wyłącznie do odsprzedaży lub na wynajem/dzierżawę, to podatnik nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Natomiast, w sytuacji, gdy pojazd samochodowy zostaje przeznaczony również do celów innych niż odsprzedaż, najem/dzierżawa (nie jest przeznaczony wyłącznie do odsprzedaży lub wynajmu/dzierżawy), ustalenie zasad używania dodatkowo potwierdzonych prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu są warunkami, których spełnienie jest wymagane w celu skorzystania z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z eksploatacją pojazdów.

Zauważyć należy, że samochody demonstracyjne to samochody, które stanowiąc towar handlowy, dodatkowo przez pewien okres (w rozpatrywanej sprawie nie dłużej niż rok) służą innym celom tj. demonstrowaniu przedmiotu sprzedaży (głównie do jazd próbnych). Wykorzystywane są bowiem przez potencjalnego klienta do sprawdzenia możliwości technicznych pojazdu, jego osiągów wyposażenia czy też komfortu jazdy. Zatem nie można stwierdzić, że samochody demonstracyjne przeznaczone są jedynie do odsprzedaży lub oddania ich w odpłatne używanie. Jak wskazano wyżej służą one również innym celom, niż odsprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie.

Należy wskazać, że takie stanowisko znalazło poparcie w (nieprawomocnym) wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 11 lutego 2015r. sygn. akt I SA/Po 1100/14, w którym Sąd podzielił stanowisko organu, że samochody demonstracyjne, pomimo, że nie utraciły charakteru towarów handlowych, nie są przeznaczone wyłącznie do odsprzedaży, skoro służą w okresie ich użytkowania do prezentowania towaru. W ocenie Sądu: Użycie wyrazu wyłącznie podkreśla, że do zwolnienia z prowadzenia ewidencji nie wystarczy, że samochód przeznaczony jest do odsprzedaży i sprzedaż tych samochodów stanowi przedmiot działalności podatnika. Samochód ten nie może być wykorzystywany, nawet przejściowo, do żadnych innych celów. Fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany zawsze w kategoriach obiektywnych. Jak podkreślił Sąd: Samochody demonstracyjne z samej definicji nie są wyłącznie przeznaczone do odsprzedaży, dlatego też nie znajdzie zastosowanie przepis art. 86a ust. 5 lit. a ustawy o VAT. W konsekwencji w celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z samochodami demonstracyjnymi podatnik musi spełnić łącznie dwa warunki określone w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT: musi ustalić sposób wykorzystywania pojazdów, np. przez sporządzenie zasady korzystania z pojazdów oraz prowadzić dla tych pojazdów ewidencje przebiegu pojazdów.

Natomiast, w przypadku pojazdów odsprzedawanych przez komis samochodowy (samochody używane) spełnione są warunki wykluczające obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu tj. samochody oferowane przez komisy samochodowe przeznaczone są wyłącznie do odsprzedaży, a przedmiotem działalności podatnika jest odprzedaż tych pojazdów.

Zatem podatnicy prowadzący komisy samochodowe nie mają obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów, które przeznaczone są do odprzedaży oraz składania informacji VAT-26. Nie ma przy tym znaczenia, że ewentualny nabywca odbędzie jazdę próbną samochodem, którym jest zainteresowany. Nie jest to bowiem sytuacja analogiczna do przypadku aut testowych, gdyż te ostatnie służą przede wszystkim zwiększeniu sprzedaży danego modelu samochodu, a dopiero w dalszej perspektywie są odprzedawane (nie ma zatem tutaj spełnionego warunku, aby pojazd był przeznaczony wyłącznie do odprzedaży).

W przedmiotowej sprawie przedstawione pytanie dotyczy:

• samochodów zastępczych, które to samochody przeznaczone są wyłącznie do odpłatnego wynajmu,
• samochodów używanych, które przeznaczone są do odsprzedaży i wykorzystywane są również do dokonywania jazd pokazowych z klientami, przy czym jazdy te są dokonywane w celu sprzedaży tego konkretnego samochodu,
• samochodów demonstracyjnych, które to samochody przeznaczone są do odsprzedaży, ale również wykorzystywane są do jazd testowych.

W świetle dokonanej analizy przedstawionego stanu prawnego należy stwierdzić, że w odniesieniu do przedstawionych w opisie sprawy samochodów:

• zastępczych (wymienionych w pkt b opisu sprawy) oraz
• używanych (wymienionych w pkt c opisu sprawy)

Wnioskodawca ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego w związku z zakupem tych samochodów oraz kosztami związanymi z ich posiadaniem (dot. wydatków eksploatacyjnych), w oparciu o art. 86a ust. 4 pkt 1 w zw. z art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a) i c) ustawy, z uwzględnieniem art. 86 i 88 ustawy, bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz zgłoszenia tych pojazdów naczelnikowi urzędu skarbowego na formularzu VAT-26.

W konsekwencji w odniesieniu do samochodów zastępczych (pkt b) i samochodów używanych (pkt c) stanowisko jest prawidłowe.

Natomiast w świetle powołanych wyżej przepisów prawa w przypadku samochodów demonstracyjnych (wymienionych w pkt a opisu sprawy) Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego w związku z zakupem tych samochodów oraz kosztami związanymi z ich posiadaniem (dot. wydatków eksploatacyjnych), bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz złożenia informacji VAT-26 o tych samochodach.

Jednocześnie podkreślić należy, że samo prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu do tych samochodów (demonstracyjnych) nie uprawnia automatycznie podatnika do pełnego odliczania podatku naliczonego związanego z tymi pojazdami. Jak wykazano bowiem wyżej dla celów pełnego odliczania VAT fakt wykorzystywania pojazdów samochodowych wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu oraz złożenia informacji VAT-26.

Wobec powyższego, w odniesieniu do samochodów demonstracyjnych (pkt a) stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Zaznaczyć trzeba, że interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanego pytania oraz stanowiska w oparciu o przedstawiony opis zdarzenia.

Tym samym zmiana któregokolwiek z elementów opisu zdarzenia lub zmiana stanu prawnego, powodują, że interpretacja traci ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 818 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach