Temat interpretacji

w zakresie określenia zobowiązań podatkowych, za które odpowiada solidarnie z podatnikiem przedstawiciel podatkowy

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2014 r. (data wpływu 24 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia zobowiązań podatkowych, za które odpowiada solidarnie z podatnikiem przedstawiciel podatkowy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia zobowiązań podatkowych, za które odpowiada solidarnie z podatnikiem przedstawiciel podatkowy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność agencji celnej i w ramach tej działalności zgłasza towary do odprawy celnej wykorzystując przepisy Kodeksu Celnego i ustawy o VAT. Jedną z możliwych form działalności jest reprezentowanie klienta zagranicznego (z innego kraju UE) w formie przedstawiciela podatkowego przed polskimi urzędami - celnym i skarbowym - i w jego imieniu zgłaszanie do odprawy celnej towarów importowanych do UE - wjeżdżających przez polskie drogowe przejścia graniczne z Ukrainą.

Spółka prowadzi w imieniu klienta dokumentację i ewidencję na potrzeby VAT, sporządza deklaracje podatkowe i informacje podsumowujące.

Klient - firma mająca siedzibę w Republice Czeskiej - nie posiada polskiego numeru podatkowego NIP. Towar, który sprowadza z Ukrainy jest dopuszczony do obrotu w procedurze 42 z bezpośrednią wewnątrzwspólnotową dostawą towarów do kupującego, którym jest inna firma z Niemiec.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Agencja Celna dokonująca zgłoszeń celnych i składająca deklaracje podatkowe w polskim US w ramach obsługi klienta zagranicznego, ponosi odpowiedzialność finansową w przypadku nierozliczenia się z podatku VAT przez kontrahenta w kraju gdzie ma siedzibę... Wnioskodawca nadmienia, że wykonuje wszystkie swoje obowiązki jakie wynikają z zapisów prawa na terenie Polski i przedstawia wymagane prawem dokumenty i deklaracje we właściwym miejscu, formie i czasie.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka prowadząca działalność agencji celnej, po zgłoszeniu towarów importowanych przez klienta do odprawy celnej i złożeniu wymaganych prawem deklaracji podatkowych we właściwym US , w formie i terminach przewidzianych przepisami prawa, nie ponosi finansowej odpowiedzialności za fakt nierozliczenia się importera (swojego klienta - którego reprezentuje w ramach przedstawicielstwa podatkowego przed polskimi urzędami skarbowymi), z podatku VAT w swoim kraju oraz nie odpowiada za niepoprawne rozliczenie podatku przez odbiorcę towaru w przypadku bezpośredniej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z póżn. zm.), zwanej dalej ustawą, przez import towarów rozumie przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Przy czym zgodnie z art. 17 ust. 1b ustawy w przypadku gdy podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustanowiły przedstawiciela podatkowego, o którym mowa w art. 18d ust. 1, podatnikiem jest ten przedstawiciel podatkowy - w zakresie, w jakim działa w imieniu własnym na rzecz tych podmiotów.

W myśl art. 18a ust. 2 ustawy, podatnik posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju może ustanowić przedstawiciela podatkowego.

Natomiast zgodnie z art. 18b ust. 4 ustawy przedstawiciela podatkowego ustanawia się w drodze pisemnej umowy, która powinna zawierać:

1. nazwy stron umowy oraz ich adresy i dane identyfikacyjne na potrzeby odpowiednio podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze;
2. adres, pod którym będzie prowadzona i przechowywana dokumentacja na potrzeby podatku;
3. oświadczenie podmiotu, który jest ustanawiany przedstawicielem podatkowym, o spełnieniu warunków, o których mowa w ust. 1;
4. zakres upoważnienia w przypadku określonym w art. 18c ust. 1 pkt 2;
5. w przypadku, o którym mowa w art. 18d ust. 1, zgodę przedstawiciela podatkowego na wykonywanie obowiązków i czynności podatnika, dla którego został ustanowiony, w imieniu własnym i na rzecz tego podatnika.

Stosownie do art. 18c ust. 1 ustawy, przedstawiciel podatkowy wykonuje w imieniu i na rzecz podatnika, dla którego został ustanowiony:

1. obowiązki tego podatnika w zakresie rozliczania podatku, w tym w zakresie sporządzania deklaracji podatkowych oraz informacji podsumowujących, oraz w zakresie prowadzenia i przechowywania dokumentacji, w tym ewidencji, na potrzeby podatku;
2. inne czynności wynikające z przepisów o podatku od towarów i usług, jeżeli został do tego upoważniony w umowie.

Przy czym art. 18d ust. 1 ustawy, stanowi, że w przypadku podatnika, który:

1. dokonuje na terytorium kraju wyłącznie importu towarów, których miejscem przeznaczenia jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju i wywóz z terytorium kraju jest dokonywany przez importera tych towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, oraz
2. nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny

- przedstawiciel podatkowy wykonuje, w imieniu własnym i na rzecz tego podatnika, obowiązki tego podatnika, o których mowa w art. 18c ust. 1 pkt 1, oraz - jeżeli umowa tak stanowi - inne czynności tego podatnika, o których mowa w art. 18c ust. 1 pkt 2.

Podatnik, o którym mowa w ust. 1, odpowiada solidarnie z przedstawicielem podatkowym za zobowiązanie podatkowe, które przedstawiciel podatkowy rozlicza w imieniu własnym na rzecz tego podatnika (art. 18d ust. 2 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność agencji celnej i w ramach tej działalności zgłasza towary do odprawy celnej wykorzystując przepisy Kodeksu Celnego i ustawy o VAT. Spółka prowadzi w imieniu klienta dokumentację i ewidencję na potrzeby VAT, sporządza deklaracje podatkowe i informacje podsumowujące. Klient - firma mająca siedzibę w Republice Czeskiej - nie posiada polskiego numeru podatkowego NIP. Towar, który sprowadza z Ukrainy jest dopuszczony do obrotu w procedurze 42 z bezpośrednią wewnątrzwspólnotową dostawą towarów do kupującego, którym jest inna firma z Niemiec. Wnioskodawca podkreśla, że wykonuje wszystkie swoje obowiązki jakie wynikają z zapisów prawa na terenie Polski i przedstawia wymagane prawem dokumenty i deklaracje we właściwym miejscu, formie i czasie.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do kwestii, czy Spółka (Agencja Celna) dokonująca zgłoszeń celnych i składająca deklaracje podatkowe w polskim US w ramach obsługi klienta zagranicznego, ponosi odpowiedzialność finansową w przypadku nierozliczenia się z podatku VAT przez kontrahenta w kraju gdzie ma siedzibę.

Z wyżej cytowanych przepisów wynika, że przedstawiciel podatkowy jest obowiązany do wypełnienia wszelkich obowiązków podatnika, którego jest przedstawicielem, wynikających z ustawy, do prowadzenia i przechowywania dokumentacji oraz ewidencji na potrzeby tego podatku oraz do wykonywania innych czynności wynikających z przepisów o podatku od towarów i usług, jeżeli zostały one wymienione w umowie ustanawiającej przedstawiciela.

Przy tym należy zauważyć, że jakkolwiek ustawodawca posłużył się otwartym katalogiem czynności, które mogą być przedmiotem zadań przedstawiciela podatkowego, szczegółowe uregulowania pozostawiając stronom umowy, wskazał na czynności wynikające z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie w przypadku działania przedstawiciela podatkowego w związku z rozliczeniem podatku od importu towarów dokonywanego w Polsce przez podatnika niemającego w Polsce ani siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności, ani rejestracji dla celów VAT, w sytuacji gdy importowane towary są przeznaczone do bezpośredniego ich wywozu do innego państwa członkowskiego (w ramach wewnątrzwspólnotowego przemieszczenia towarów) przedstawiciel podatkowy wykonuje, w imieniu własnym i na rzecz tego podatnika, obowiązki tego podatnika. W takim przypadku przedstawiciel działa w imieniu własnym (choć rozlicza "cudzy" import towarów). To on staje się wówczas podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego i odpowiedzialnym wobec organu solidarnie z podatnikiem dokonującym importu towarów.

Zatem, analizując okoliczności faktyczne sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, stwierdzić należy, że przedstawiciel podatkowy będzie odpowiadał solidarnie z podatnikiem, którego reprezentuje wyłącznie za zobowiązania w zakresie podatku od towarów i usług. Tym samym, Spółka (działająca jako przedstawiciel podatkowy podmiotu nieposiadającego w kraju siedziby działalności gospodarczej i nieposiadającego polskiego numeru podatkowego NIP), dokonująca zgłoszeń celnych i składająca deklaracje podatkowe w polskim US w ramach obsługi klienta zagranicznego, ponosi odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe podmiotu który reprezentuje, powstałe na terytorium kraju, w zakresie podatku od towarów i usług.

W konsekwencji należy stwierdzić, że Spółka dokonująca zgłoszeń celnych i składająca deklaracje podatkowe w polskim US w ramach obsługi klienta zagranicznego, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług nie ponosi odpowiedzialności za rozliczenia kontrahenta w kraju gdzie ma siedzibę.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, niniejsza interpretacja wydana została w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy, nie wywołuje natomiast skutków prawnych dla kontrahenta Wnioskodawcy, którego Spółka jest przedstawicielem podatkowym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 223 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie