Temat interpretacji

W art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. /Dz.U. Nr 54, poz. 535 / określono, że w przypadku świadczenia usług transportowych miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport z uwzględnieniem pokonanych odległości z zastrzeżeniem art. 28 tejże ustawy. W artykule tym przewidziano zasady opodatkowania usług przy przewozie towarów w ramach tzw. "wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów". Usługi te nie mają charakteru usług transportu międzynarodowego w rozumieniu art. 83 ust 1 pkt 23 i ust. 3 przywołanej ustawy o podatku od towarów i usług, zatem gdy opodatkowanie następuje w Polsce obowiązująca stawka podatku na wykonanie usługi transportowej wynosi 22 %. Taki przypadek będzie obowiązywał firmę, gdy usługobiorca /nabywca usługi / nie będzie posługiwał się numerem identyfikacyjnym. Jeżeli natomiast usługobiorca /nabywca usługi/ poda świadczącemu wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów / przewoźnikowi /numer, pod którym jest zidentyfikowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej na terytorium innego państwa członkowskiego, to miejsce rozpoczęcia transportu jest w takim przypadku bez znaczenia dla opodatkowania usługi. W takim przypadku miejscem opodatkowania usługi będzie zawsze to państwo, w którym usługobiorca jest zarejestrowany jako podatnik VAT i to na nim ciąży obowiązek, który musi zrealizować. Jeżeli zatem przewoźnik wyświadczy usługę polegającą na przewiezieniu towarów z Polski przez inne kraje Wspólnoty Europejskiej na zlecenie podatnika z Niemiec, a ten posłużył się numerem identyfikacyjnym VAT swojego kraju, miejscem opodatkowania tej usługi transportowej będą Niemcy i to podatnik niemiecki dokona rozliczenia podatku w swoim kraju wg stawki u nich obowiązującej. Jeśli będzie to numer identyfikacyjny przyznany mu np. przez Francję, miejscem opodatkowania będzie Francja wg tam obowiązujących stawek. Przewoźnik z Polski /usługodawca/ nie jest w takim przypadku zobowiązany do rejestracji i zapłaty VAT ani w Polsce, ani w Niemczech, ani w innym kraju, przez który będzie przejeżdżał. W takiej sytuacji wystawia natomiast fakturę dla usługobiorcy bez podatku VAT, w której wskazuje, ze obowiązek uiszczenia podatku ciąży na podatniku będącym usługobiorcą czyli w tym przykładzie, na podatniku z Niemiec. Identyczna sytuacja zaistnieje, gdy firma otrzyma zlecenie od podatnika z Hiszpanii czy z Włoch, jeśli przedstawią oni numer identyfikacyjny dla potrzeb podatku od wartości dodanej na terytorium któregokolwiek państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Tej sprzedaży nie wykazuje się w deklaracji podatkowej, lecz podatek naliczony od tej sprzedaży podlega odliczeniu lub zwrotowi stosownie do art. 86 ust 8 pkt 1 lub art. 87 ust 4 pkt 2 bądź ust. 5 ustawy o VAT .