Czy w związku ze świadczonymi na rzecz Klubu jak i innych możliwych wspomnianych w opisie stanu faktycznego podmiotów, usługami reklamowymi Wnioskod... - Interpretacja - IBPP2/443-853/13/ICz

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 19.12.2013, sygn. IBPP2/443-853/13/ICz, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Czy w związku ze świadczonymi na rzecz Klubu jak i innych możliwych wspomnianych w opisie stanu faktycznego podmiotów, usługami reklamowymi Wnioskodawca byłby po właściwej rejestracji traktowany jako podatnik VAT zobowiązany do wystawiania faktur VAT dokumentujących świadczone usługi?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 września 2013r. (data wpływu 16 września 2013r.), uzupełnionym pismem z 6 grudnia 2013r. (data wpływu 10 grudnia 2013r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy w związku ze świadczonymi na rzecz Klubu jak i innych możliwych wspomnianych w opisie stanu faktycznego podmiotów, usługami reklamowymi Wnioskodawca byłby po właściwej rejestracji traktowany jako podatnik VAT zobowiązany do wystawiania faktur VAT dokumentujących świadczone usługi jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2013r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy w związku ze świadczonymi na rzecz Klubu jak i innych możliwych wspomnianych w opisie stanu faktycznego podmiotów, usługami reklamowymi Wnioskodawca byłby po właściwej rejestracji traktowany jako podatnik VAT zobowiązany do wystawiania faktur VAT dokumentujących świadczone usługi.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 6 grudnia 2013r. (data wpływu 10 grudnia 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 28 listopada 2013r. znak: IBPP2/443-853/13/ICz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik jest profesjonalnym zawodnikiem piłki siatkowej (zwany dalej również Wnioskodawcą), jest osobą fizyczną i zamierza wznowić zawieszoną działalność gospodarczą pod własnym imieniem i nazwiskiem jako jednoosobowa działalność gospodarcza.

Wnioskodawca złożył deklarację VAT-R w celu rejestracji swojej osoby jako czynnego podatnika podatku VAT.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę polegać na świadczeniu usług sportowych i reklamowych, obejmujących m. in. działalność agencji reklamowych.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca planuje zawarcia z Klubem Sportowym (dalej zwanym Klubem) kontrakt w formie umowy cywilnoprawnej o świadczenie usług reklamowych (zwany dalej Kontraktem). Obok Kontraktu, Wnioskodawca zawarł z Klubem również umowę o świadczenie usług sportowych, która jednakże nie jest przedmiotem niniejszego wniosku. Zgodnie z Kontraktem, Wnioskodawca byłby zobowiązany do wykonywania za wynagrodzeniem m.in. następujących usług reklamowych (dalej jako Usługi reklamowe): udział w wszystkich imprezach służących kształtowaniu pozytywnego wizerunku Klubu w opinii publicznej tj. np. podejmowanie działań polegających na popularyzacji Klubu, udział w konferencjach prasowych. Działania te miałby być podejmowane z maksymalnym eksponowaniem i wykorzystaniem materiałów reklamowo-marketingowych sponsorów. W ramach umowy Wnioskodawca wyraziłby zgodę na utrwalenie oraz rozpowszechnienie jego wizerunku. Wnioskodawca musiałby się zobowiązać do współdziałania z Klubem w sposób umożliwiający Klubowi wypełnianie obowiązków wynikających z zawieranych z osobami trzecimi umów reklamowych, sponsorskich oraz innych o podobnym charakterze jak również aktywnie uczestniczyć we wszelkiego rodzaju przedsięwzięciach służących kształtowaniu korzystnego wizerunku Klubu w opinii publicznej.

Wnioskodawca mógłby również świadczyć na rzecz innych podmiotów usługi polegające na reklamie ich produktów po otrzymaniu zgody Klubu, z zastrzeżeniem, że podmioty te nie mogą prowadzić działalności konkurencyjnej do działalności Klubu. W związku z ww. zapisem Kontraktu nie jest wykluczone, iż Wnioskodawca będzie osiągał przychody w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (w powyższym zakresie) z tytułu świadczenia usług na rzecz innych podmiotów np. producentów odzieży sportowej, producentów odżywek dla sportowców. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymywałby wynagrodzenie zdefiniowane jako kwota netto, od której Wnioskodawca powinien naliczać należny VAT. Wnioskodawca ponosiłby odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonane usługi, jak również pełne ryzyko wykonywania tego typu usługi. Klub traktuje wynagrodzenie wypłacane Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług reklamowych jako przychody osiągane z pozarolniczej działalności gospodarczej (Wnioskodawca osobiście opłacałby składkę na ubezpieczenia społeczne i składkę zdrowotną oraz zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych).

Wynagrodzenie otrzymywane z tytułu świadczonych usług nie stanowiłoby dla Wnioskodawcy przychodu z działalności wykonywanej osobiście. Wnioskodawca kwalifikuje otrzymywane wynagrodzenie do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca osobiście opłaca składkę na ubezpieczenie społeczne i składkę zdrowotną oraz zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. Wnioskodawca działa jako podatnik VAT w związku ze świadczeniem Usług reklamowych w związku z czym wystawia faktury VAT dokumentujących świadczone przez niego usługi.

W piśmie uzupełniającym z 6 grudnia 2013r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy i wyjaśnił, iż:

Należność z tytułu umowy o świadczenie usług reklamowych będzie dla Wnioskodawcy dochodem z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wynagrodzenie z tytułu świadczenia sportu będzie dla Wnioskodawcy dochodem z działalności świadczonej osobiście.

Umowa o świadczenie usług reklamowych niezależnie od podmiotu z którym Wnioskodawca zgodzi się ją podpisać będzie obwarowana szeregiem ustaleń co do wymogów stawianych przez Reklamodawcę w tym zasady uczestniczenia w akcjach promocyjnych czy reklamowych, zasady sprzedaży praw do wizerunku, zasady ekspozycji logotypów reklamodawcy itp.

Wnioskodawca ma ponosić pełną odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonanie zapisów umowy. Niestosowanie się do zapisów powodować będzie obniżenie stawek reklamowych czy też możliwość zerwania umowy za ponoszeniem odpowiedzialność odszkodowawczej wobec Reklamodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze świadczonymi na rzecz Klubu jak i innych możliwych wspomnianych w opisie stanu faktycznego podmiotów, usługami reklamowymi Wnioskodawca byłby po właściwej rejestracji traktowany jako podatnik VAT zobowiązany do wystawiania faktur VAT dokumentujących świadczone usługi...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do świadczonych na rzecz Klubu Usług o charakterze reklamowym będzie on podatnikiem podatku od towarów i usług zobowiązanym do wystawiania faktur VAT dokumentujących świadczone przez niego usługi.

Przedmiotowe usługi świadczone byłyby w ramach działalności gospodarczej (zgodnie z definicją wskazaną w art. 15 ust. 2 ustawy VAT), a dodatkowo nie ma możliwości zastosowania wyłączenia z definicji działalności gospodarczej (określone w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy VAT).

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do świadczonych na rzecz Klubu Usług reklamowych byłby on płatnikiem VAT, w związku z czym jest zobowiązany do wystawiania faktur VAT dokumentujących świadczone przez niego usługi. Wynika to z następujących faktów:

  • usługi reklamowe stanowią czynności podlegające opodatkowaniu VAT (odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju),
  • Wnioskodawca działa jako podatnik VAT w związku ze świadczeniem Usług reklamowych, a w szczególności:
  • Wnioskodawca prowadzi zorganizowaną i profesjonalną działalność obejmującą świadczenie Usług reklamowych (Usługi reklamowe mogą być oferowane na rynku na rzecz innych podmiotów),
  • w Kontrakcie nie określono, iż to Klub ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za działania Wnioskodawcy w zakresie świadczenia Usług reklamowych.

Dlatego też Wnioskodawca, w odniesieniu do świadczonych na rzecz Klubu Usług reklamowych byłby podatnikiem VAT, w związku z czym jest zobowiązany do wystawiania faktur VAT dokumentujących świadczone przez niego usługi.

W piśmie uzupełniającym z 6 grudnia 2013r. Wnioskodawca doprecyzował własne stanowisko i wskazał:

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do świadczonych na rzecz Klubu Usług o charakterze reklamowym będzie on podatnikiem podatku od towarów i usług zobowiązanym do wystawiania faktur VAT dokumentujących świadczone przez niego usługi.

Ponadto świadczenie usług o charakterze wizerunkowym, reklamowym czy promocyjnym dla innych podmiotów również wiązałoby się dla Wnioskodawcy z wystawianiem faktur VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy każda działalność gospodarcza świadczona pod firmą własną i związana z promocją czy to sportowej spółki akcyjnej czy innych podmiotów jest działalnością gospodarczą a z uwagi na chęć rejestracji podatnika jako podatnika VAT samo z siebie traktuje o obowiązku wystawienia faktur VAT i prowadzenie ewidencji VAT w zakresie sprzedaży jak i zakupu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Definicja świadczenia usług ma zatem charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Podatnikami wg zapisu art. 15 ust. 1 cyt. ustawy są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przepis art. 15 ust. 2 ustawy stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei art. 15 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy stanowi, iż za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Natomiast zgodnie z art. 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

1.(uchylony);

2.przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych;

3.przychody z działalności duchownych, osiągane z innego tytułu niż umowa o pracę;

4.przychody z działalności polskich arbitrów uczestniczących w procesach arbitrażowych z partnerami zagranicznymi;

5.przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7;

6.przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9;

7.przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;

8.przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

  1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
  2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

i. z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9;

1. przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest profesjonalnym zawodnikiem piłki siatkowej, jest osobą fizyczną i zamierza wznowić zawieszoną działalność gospodarczą pod własnym imieniem i nazwiskiem jako jednoosobowa działalność gospodarcza.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę polegać na świadczeniu usług sportowych i reklamowych, obejmujących m. in. działalność agencji reklamowych.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca planuje zawarcie z Klubem Sportowym (kontrakt w formie umowy cywilnoprawnej o świadczenie usług reklamowych. Zgodnie z Kontraktem, Wnioskodawca byłby zobowiązany do wykonywania za wynagrodzeniem m.in. następujących usług reklamowych: udział w wszystkich imprezach służących kształtowaniu pozytywnego wizerunku Klubu w opinii publicznej tj. np. podejmowanie działań polegających na popularyzacji Klubu, udział w konferencjach prasowych. Działania te miałyby być podejmowane z maksymalnym eksponowaniem i wykorzystaniem materiałów reklamowo-marketingowych sponsorów. W ramach umowy Wnioskodawca wyraziłby zgodę na utrwalenie oraz rozpowszechnienie jego wizerunku. Wnioskodawca musiałby się zobowiązać do współdziałania z Klubem w sposób umożliwiający Klubowi wypełnianie obowiązków wynikających z zawieranych z osobami trzecimi umów reklamowych, sponsorskich oraz innych o podobnym charakterze jak również aktywnie uczestniczyć we wszelkiego rodzaju przedsięwzięciach służących kształtowaniu korzystnego wizerunku Klubu w opinii publicznej.

Wnioskodawca mógłby również świadczyć na rzecz innych podmiotów usługi polegające na reklamie ich produktów po otrzymaniu zgody Klubu, z zastrzeżeniem, że podmioty te nie mogą prowadzić działalności konkurencyjnej do działalności Klubu. W związku z ww. zapisem Kontraktu nie jest wykluczone, iż Wnioskodawca będzie osiągał przychody w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą z tytułu świadczenia usług na rzecz innych podmiotów np. producentów odzieży sportowej, producentów odżywek dla sportowców. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymywałby wynagrodzenie. Wnioskodawca ponosiłby odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonane usługi, jak również pełne ryzyko wykonywania tego typu usługi.

Wnioskodawca kwalifikuje otrzymywane wynagrodzenie do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca osobiście opłaca składkę na ubezpieczenie społeczne i składkę zdrowotną oraz zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. Wnioskodawca działa jako podatnik VAT w związku ze świadczeniem Usług reklamowych w związku z czym wystawia faktury VAT dokumentujących świadczone przez niego usługi.

Należność z tytułu umowy o świadczenie usług reklamowych będzie dla Wnioskodawcy dochodem z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wynagrodzenie z tytułu świadczenia sportu będzie dla Wnioskodawcy dochodem z działalności świadczonej osobiście.

Umowa o świadczenie usług reklamowych niezależnie od podmiotu z którym Wnioskodawca zgodzi się ją podpisać będzie obwarowana szeregiem ustaleń co do wymogów stawianych przez Reklamodawcę w tym zasady uczestniczenia w akcjach promocyjnych czy reklamowych, zasady sprzedaży praw do wizerunku, zasady ekspozycji logotypów reklamodawcy itp.

Wnioskodawca ma ponosić pełną odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonanie zapisów umowy. Niestosowanie się do zapisów powodować będzie obniżenie stawek reklamowych czy też możliwość zerwania umowy za ponoszeniem odpowiedzialności odszkodowawczej wobec Reklamodawcy.

Z powołanych przepisów wynika, że dla uznania, iż określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest spełnienie wszystkich elementów wymienionych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, które muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko winny być wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią bowiem samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, iż każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje, jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Zauważyć natomiast trzeba, że sformułowanie w wyżej cyt. art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy odnoszące się do odpowiedzialności, należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy, tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami.

Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Przywołany przepis ustawy o podatku od towarów i usług stanowi implementację do prawa krajowego art. 4 ust. 4 VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. WE L Nr 145, str. 1 ze zm.), obecnie art. 10 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.). Zgodnie z postanowieniami wskazanego przepisu Dyrektywy 112 warunek, o którym mowa w art. 9 ust. 1, przewidujący, że działalność gospodarcza jest prowadzona samodzielnie wyklucza opodatkowanie VAT pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą umową o pracę lub jakimikolwiek innymi więzami prawnymi tworzącymi stosunek prawny między pracodawcą a pracownikiem w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

Z kolei z przepisu art. 9 ust. 1 powołanej Dyrektywy wynika, że podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Z powyższego zatem wynika, że warunkiem posiadania statusu podatnika jest prowadzenie działalności gospodarczej samodzielnie (niezależnie). Użycie pojęcia samodzielnie, wyklucza opodatkowanie pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą przez umowę o pracę lub innym stosunkiem prawnym do niego zbliżonym, tworzącym więzy między pracodawcą a pracownikiem co do warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniach sprecyzował, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla a Recaudadores de Tributos de las Zonas primera y segunda, C-235/85 pomiędzy Komisją Europejską a Królestwem Holandii).

Zauważyć należy, że Wnioskodawca wskazał, że ponosiłby odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonane usługi, jak również pełne ryzyko wykonywania tego typu usługi.

Wnioskodawca wyjaśnił, że umowa o świadczenie usług reklamowych, niezależnie od podmiotu z którym Wnioskodawca zgodzi się ją podpisać, będzie obwarowana szeregiem ustaleń co do wymogów stawianych przez Reklamodawcę w tym zasady uczestniczenia w akcjach promocyjnych czy reklamowych, zasady sprzedaży praw do wizerunku, zasady ekspozycji logotypów reklamodawcy itp. Ponadto, Zainteresowany podkreślił, że ma ponosić pełną odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonanie zapisów umowy. Niestosowanie się do zapisów powodować będzie obniżenie stawek reklamowych czy też możliwość zerwania umowy za ponoszeniem odpowiedzialność odszkodowawczej wobec Reklamodawcy.

Z treści wniosku wynika, że otrzymywane wynagrodzenie za świadczenie usług reklamowych na rzecz Klubu (jak i innych podmiotów) będzie dla Wnioskodawcy dochodem z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wynagrodzenie z tytułu świadczenia sportu będzie dla Wnioskodawcy dochodem z działalności świadczonej osobiście.

Tym samym należy uznać, że działalność zawodnika polegająca na świadczeniu usług reklamowych spełnia definicję działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a w sprawie nie ma zastosowania wyłączenie wynikające z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione we wniosku okoliczności należy stwierdzić, że w przypadku wykonywania przez zawodnika sportowego działalności reklamowej na podstawie zawartej z klubem sportowym (bądź innymi podmiotami) umowy określającej warunki wykonywania zleconych czynności oraz wynagrodzenie ponoszącym jednakże osobiście odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonaną przez siebie usługę, zachodzą przesłanki pozwalające uznać prowadzoną przez zawodnika działalność, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Skutkiem powyższego, Wnioskodawca posiada przymiot podatnika podatku od towarów i usług.

Natomiast w myśl art. 106 ust. 1 tej ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360, ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem.

Stosownie do § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, fakturę wystawia zarejestrowany podatnik VAT czynny. Faktury mogą również wystawiać zarejestrowani podatnicy VAT zwolnieni (§ 4 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały określone w § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia i są to:

  1. data jej wystawienia;
  2. kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
  3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
  4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a;
  5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;
  6. data dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży;
  7. nazwa (rodzaj) towaru lub usługi;
  8. miara i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
  9. cena jednostkowa towaru lub usługi bez kwoty podatku (cena jednostkowa netto);
  10. kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
  11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
  12. stawka podatku;
  13. suma wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
  14. kwota podatku, od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
  15. kwota należności ogółem.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż wykonane usługi reklamowe, świadczone przez Wnioskodawcę, na rzecz Klubu sportowego jak i innych podmiotów winny być dokumentowane fakturą VAT zgodnie z art. 106 ust. 1 ww. ustawy w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, bowiem czynności wykonywane przez Wnioskodawcę wypełniają definicję samodzielnej działalności gospodarczej określonej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach