Nieodpłatne przekazanie towarów związane z działalnością gospodarczą - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 24.12.2013, sygn. IBPP1/443-846/13/AW, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Nieodpłatne przekazanie towarów związane z działalnością gospodarczą

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 września 2013 r. (data wpływu 12 września 2013 r.), uzupełnionym pismem z 10 grudnia 2013 r. (data wpływu 12 grudnia 2013 r.), o wydanie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego udostępnienia i nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2013 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego udostępnienia i nieodpłatnego przekazania materiałów reklamowych.

Wniosek został uzupełniony pismem z 10 grudnia 2013 r. (data wpływu 12 grudnia 2013 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 29 listopada 2013 r. nr IBPP1/443-846/13/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Wnioskodawca (Spółka z o.o.) jest przedsiębiorstwem z siedzibą na terytorium Polski prowadzącym przede wszystkim działalność w zakresie dystrybucji okularów. Dystrybuowane przez Spółkę produkty są nabywane przez kontrahentów zajmujących się detaliczną lub hurtową ich sprzedażą. Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług .

W związku z prowadzeniem działalności opodatkowanej na rynku polskim, Spółka podejmowała, podejmuje i zamierza podejmować szereg działań promocyjnych, reklamowych i marketingowych służących zwiększeniu wolumenu sprzedaży dystrybuowanych przez siebie produktów. Jednym z typowych działań jest współdziałanie z obecnymi lub potencjalnymi kontrahentami Spółki w zakresie odpowiedniego zareklamowania sprzedawanych towarów.

Dążąc w głównej mierze do zapoznania konsumentów z szeroką gamą produktów Spółki oraz zwrócenia uwagi konsumentów na produkty Spółki dostępne w ofercie sprzedażowej, a przez to również do zachęcenia ich do nabywania produktów dystrybuowanych przez Spółkę, Spółka udostępnia kontrahentom oraz innym podmiotom dokonującym sprzedaży produktów Spółki, różnego rodzaju materiały wspierające sprzedaż . Powyższe działania Spółki przyczyniają się do zwiększenia sprzedaży produktów Spółki.

POSM to różnego rodzaju elementy wyposażenia prowadzonych przez kontrahentów punktów sprzedaży, w tym o charakterze ekspozycyjnym, mające na celu informowanie konsumentów o asortymencie Spółki oraz komunikowanie treści związanych z jej ofertą sprzedażową (w szczególności: ulotki, katalogi, broszury, postery, showcardy, standy, stojaki, ekspozytory, małe ekspozytory, tacki do ekspozycji, wyklejki na witryny sklepowe, instalacje, gabloty, tabliczki, oraz inne podobne materiały). Ponieważ POSM obejmują również tzw. miękkie Materiały (np. ulotki, broszury, newslettery) mogą być one przekazane konsumentom (wówczas Spółka traci do nich prawo własności).

Wartość POSM jest zróżnicowana może być zarówno niższa od 10 PLN netto, jak i wyższa. Co istotne, wszystkie POSM nie mają charakteru konsumpcyjnego u otrzymującego je do używania kontrahenta, a w przypadku miękkich Materiałów również konsumenta, nie powodują żadnego przysporzenia majątkowego i nie zaspokajają jego potrzeb zakupowych, a jedynie przekazują informacje o danym produkcie.

Udostępnienie (wstawienie/zainstalowanie) danego Materiału dokonywane jest nieodpłatnie, bez pobierania jakiegokolwiek osobnego wynagrodzenia od kontrahenta w tym zakresie.

Współpraca w zakresie marketingu/reklamy/promocji z wykorzystaniem POSM opiera się na umowie, politykach i procedurach wypracowanych przez Spółkę, które mogą być udostępniane do wiadomości sprzedawcom.

Co do zasady, udostępnianie Materiałów dokonywane jest na podstawie umów pisemnych z kontrahentami (np. Umowy Na Autoryzowaną Sprzedaż, w latach ubiegłych Generalne Warunki Sprzedaży). Zdarzają się przypadki, gdy udostępnienie nie jest objęte żadną umową pisemną działania w zakresie POSM wykonywane są wtedy na podstawie ustnych ustaleń. Czasem, już po udostępnieniu Materiałów, umowy są podpisywane.

Ponadto Spółka posiada również polityki określające zasady udostępniania POSM (obecnie: Polityka Określająca Szczegółowe Warunki Korzystania Przez Sprzedawcę z Niektórych Materiałów POS), które co do zasady przesyłane są kontrahentom do zapoznania się z nią.

Niezależnie jednak od formy ustaleń z kontrahentami, faktyczne zasady udostępniania POSM, w myśl strategii marketingowej Spółki, co do zasady są analogiczne i w większości przypadków co do zasady opierają się na poniższych założeniach:

i. kontrahent zobowiązuje się do rzetelnej współpracy w zakresie związanym z ekspozycją i zareklamowaniem produktów Spółki w celu utrzymania pożądanego przez Spółkę wizerunku marki;
ii. korzystając z akceptacji kontrahenta, Spółka uzyskuje możliwość dostarczania kontrahentom POSM;
iii. twarde POSM pozostają przez cały czas własnością Spółki Spółka nie przenosi własności POSM ani prawa do rozporządzania jak właściciel POSM na kontrahenta; jedynie miękkie POSM są przekazywane (w celu wydania/udostępnienia ich konsumentom);
iv. Spółka określa warunki użytkowania udostępnianych przez siebie POSM kontrahenci nie są uprawnieni do używania POSM w innych celach niż uzgodnione ze Spółką i zobowiązują się przestrzegać wszystkich niezbędnych zaleceń Spółki oraz postępować zgodnie ze wskazaniami Spółki;
v. POSM mogą podlegać wymianie;
vi. w razie zakończenia współpracy, kontrahent w uzgodnionym terminie usunie POSM z punktu sprzedaży i zwróci je właścicielowi, tj. Spółce, bądź zniszczy na wyraźne żądanie Spółki;
vii. Spółka ma prawo do żądania zwrotu POSM, szczególnie w przypadku niedotrzymania warunków ekspozycji z użyciem POSM przez kontrahenta;
viii. fakt konieczności nieodpłatnego korzystania przez sprzedawcę z POSM (jak i możliwości utraty/zniszczenia/zużycia POSM wskutek naturalnych, niezawinionych przez kontrahenta działań) jest uwzględniony przez Spółkę w cenie sprzedawanych produktów;
ix. traktując uzgodnienia w zakresie POSM jako element szerszej współpracy (w związku z umowami sprzedaży), kontrahent, jak i Spółka co do zasady nie pobierają żadnego wynagrodzenia w związku z przekazaniami POSM/ umożliwieniem umieszczenia na terenie powierzchni handlowej sprzedawcy różnego rodzaju przedmiotów/urządzeń służących do reklamowania produktów Spółki. Niezależnie, w wyjątkowych sytuacjach Spółka może, ze względu na politykę biznesową kontrahenta, być zobowiązana do dokonywania na podstawie wzajemnych ustaleń płatności z tytułu udostępniania powierzchni handlowej;
x. korzyści ze współpracy w zakresie Materiałów są obopólne, gdyż ustalone działania de facto mają wpłynąć na wzrost przychodów zarówno Spółki, jak i kontrahenta.

Materiały nabywane są przez Spółkę na terenie Polski lub z krajów Unii Europejskiej.

Przy nabyciu Spółka odlicza VAT naliczony (z tytułu nabycia krajowego bądź wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów).

Spółka nie naliczała i nie nalicza VAT należnego na przekazaniach POSM. Jedynie w przypadku gadżetów (które nie stanowią według Spółki POSM), odprowadza VAT należny od przekazań, o ile wartość gadżetu przekracza 10 PLN netto.

Spółka pragnie potwierdzić, m.in. w związku ze zmianami w VAT, swoje podejście w zakresie obowiązku wykazywania podatku należnego w związku z udostępnianiem Materiałów kontrahentom. Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny jak również wiedzę, iż działania Spółki podejmowane będą również w przyszłości, Spółka wnosi o potwierdzenie metodologii postępowania w powyższym zakresie.

W uzupełnieniu wniosku podano ponadto:

Spółka wskazuje, że:
- Materiały twarde są udostępniane na rzecz kontrahentów i obejmują w szczególności: katalogi, broszury, postery, plakaty, showcardy, standy, stojaki, banery, ekspozytory, małe ekspozytory, lustra, filmy reklamowe prezentujące produkty, testery polaryzacji, tacki do ekspozycji, wyklejki na witryny sklepowe, instalacje, gabloty, wystawy sklepowe, tabliczki, gazetki wydawane kontrahentom przez Wnioskodawcę informujące o produktach Spółki.
- Materiały miękkie przekazywane są klientom i stanowią w szczególności: ulotki, foldery, broszury promocyjne, newslettery, drukowane zaproszenia na eventy, które zazwyczaj są pośrednio (poprzez kontrahentów) przekazywane klientom docelowym.
W zakresie akcji marketingowych regularnie pojawiają się nowe pomysły i rozwiązania, a w konsekwencji może się okazać, że Spółka będzie w przyszłości wykorzystywać także inne POSM zarówno miękkie jak i twarde. Wnioskodawca przyjmuje, że zakres Materiałów objętych wnioskiem obejmuje również (szczególnie w zakresie stanu przyszłego) przekazania innych materiałów, ale o analogicznych funkcjach do wskazanych we wniosku i jego uzupełnieniu.
Spółka udostępnia POSM, których dotyczy pytanie 1 i 2. Są to tzw. twarde Materiały, ewentualnie również miękkie Materiały.
Z kolei Wnioskodawca przekazuje tylko i wyłącznie miękkie Materiały, do których odnosi się pytanie 3 i 4. Wnioskodawca nie przekazuje twardych Materiałów.
W uzasadnieniu do pytania 1 i 2 dotyczącego udostępniania POSM, Wnioskodawca w pewnych miejscach użył słowa przekazać, jednakże nie miało ono znaczenia takiego, jak w uzasadnieniu do pytania 3 i 4 odnoszącego się jedynie do miękkich Materiałów, gdzie słowo to było stosowane w kontekście wydania czegoś na własność/przekazania do rozporządzania.
Innymi słowy, przekazanie, o którym mowa w uzasadnieniu do pytania 1 i 2, oznacza fizyczne udostępnienie niebędące wydaniem czegoś na własność. Na powyższe wskazuje również treść wniosku, gdzie Spółka podkreśla, że kontrahenci nie mogą dysponować towarami tak, jakby byli ich właścicielami przez cały czas to Spółka decyduje, co faktycznie dzieje się z przekazanymi POSM. W szczególności, w każdej chwili ma prawo odebrać je kontrahentom.
Natomiast przekazanie, o którym mowa w uzasadnieniu do pytania 3 i 4, oznacza wydanie artykułu do rozporządzania nim, dalszego przekazywania. Tylko w zakresie pytania 3 i 4, Spółka traci prawo własności POSM Materiałów miękkich.
Przekazywane Materiały miękkie stanowiły przed 1 kwietnia 2013 r. drukowane materiały reklamowe i informacyjne (dotyczy to pytania 3 i 4).
Materiały są udostępniane kontrahentom nieodpłatnie, co znajduje odzwierciedlenie w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionym we wniosku. Założenie, gdzie Spółka wskazała, że fakt konieczności nieodpłatnego korzystania przez kontrahenta z POSM jest wkalkulowany w cenę sprzedawanych przez Wnioskodawcę produktów ma wyłącznie charakter ekonomiczny, biznesowy i nie odzwierciedla stanu prawnego związanego z udostępnianiem, które odbywa się nieodpłatnie. Wnioskodawca jako racjonalny przedsiębiorca nie może sobie pozwolić na wydatki, które nie będą dla niego opłacalne, nie będą się wiązać nawet z potencjalnym powstaniem przychodu. Każdy koszt ponoszony przez Spółkę (również pośredni dla sprzedaży np. zakup POSM, opracowanie akcji reklamowej, wynagradzanie przedstawicieli handlowych) stanowi wyjściowy element kalkulacji minimalnych cen sprzedaży produktów na poziomie globalnym (nie dla każdego kontrahenta odrębnie) tak, aby osiągnięty przychód pokrył nie tylko koszty bezpośrednie sprzedaży, ale też ekonomicznie uwzględniał wydatki pośrednie. Nie zmienia to jednak faktu, że samo udostępnianie i przekazywanie POSM odbywa się nieodpłatnie. Spółka nie otrzymuje bowiem z tego tytułu żadnego ekwiwalentnego świadczenia, pieniężnego czy niepieniężnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym, udostępnienie kontrahentom POSM, które cały czas pozostają własnością Spółki, nie rodziło przed 1 kwietnia 2013 r. obowiązku podatkowego w VAT, w szczególności nie podlegało opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT...
Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym, udostępnienie kontrahentom POSM, które cały czas pozostają własnością Spółki, nie rodzi od 1 kwietnia 2013 r. obowiązku podatkowego w VAT. w szczególności nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT...
Czy czynność polegająca na nieodpłatnym przekazaniu przez Spółkę miękkich Materiałów na rzecz obecnych lub potencjalnych kontrahentów i konsumentów stanowiła przed 1 kwietnia 2013 r. czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów w świetle przepisów Ustawy o VAT, które obowiązywały do 1 kwietnia 2013 r....
Czy czynność polegająca na nieodpłatnym przekazaniu przez Spółkę miękkich Materiałów na rzecz obecnych lub potencjalnych kontrahentów i konsumentów będzie stanowić czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów w świetle przepisów Ustawy o VAT, które obowiązują od 1 kwietnia 2013 r....

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. pytania nr 1 i 2:

Działania w zakresie POSM (udostępnianie a nie przekazywanie na własność) mieszczą się w definicji nieodpłatnego świadczenia usług na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki, co nie podlega VAT.

Konkluzja ta aktualna jest na gruncie przepisów sprzed 1 kwietnia 2013 r., jak i po tej dacie. Jakkolwiek bowiem do 1 kwietnia 2013 r. Ustawa o VAT zawierała wyłączenie z czynności opodatkowanych VAT przekazań drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych (art. 7 ust. 3 Ustawy o VAT), regulacja ta nie obejmowała stanu faktycznego prezentowanego przez Spółkę tak więc, nie miała do niej zastosowania.

Postanowienia umowne w zakresie przekazania POSM należą do tzw. umów nienazwanych, nie regulowanych wprost w Kodeksie cywilnym. W związku z podejmowanymi działaniami (udostępnieniem POSM), dochodzi do przekazania ww. materiałów, charakteryzującego się tym, że Spółka zobowiązuje się do ich udostępnienia korzystającemu (kontrahentowi), a kontrahent zobowiązuje się do ich wykorzystywania w określony sposób, promowania w ustalony sposób produktów danej marki.

Co istotne, w opinii Spółki, ze względu na funkcjonowanie systemu VAT, sposób opodatkowania czynności, w tym udostępniania POSM, powinien być uzależniony od okoliczności faktycznych, a nie od faktu istnienia bądź nieistnienia pisemnych ustaleń z kontrahentami.

Spółka wskazuje również, że okoliczność, w której POSM mogą nie zostać Spółce zwrócone przez kontrahentów może pojawić się jedynie w wyjątkowych okolicznościach, jeżeli zwrot będzie niemożliwy ze względu na niezawinione przez kontrahenta zniszczenie towaru, jego zużycie lub utratę. Okoliczności te nie tylko nie stanowią normalnych zdarzeń przewidzianych umowami, ale nawet potencjalnie nie powodują przejścia prawa własności na kontrahenta a co najwyżej wygaśnięcie praw Spółki jako właściciela Materiałów. Okoliczność, że w wyniku takiego zużycia czy też zniszczenia nie dojdzie do zwrotu towarów, nie może więc być podstawą do zakwestionowania pierwotnego zamiaru, z jakim działała Spółka, tj. przekazania Materiałów do używania z zastrzeżeniem zwrotu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W zakresie objętym przedmiotem niniejszego wniosku kluczowe znaczenie ma ustalenie, czy w związku z udostępnianiem kontrahentom Materiałów lokowanych w punktach sprzedaży dochodzi do odpłatnej dostawy towarów bądź odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT.

Pojęcie dostawy towarów zostało wyraźnie zdefiniowane w art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT. Definicja kładzie nacisk na kwestię prawa do dysponowania towarem jak właściciel przez podmiot, który miałby być nabywcą towarów (przez odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel). Zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 2 Ustawy o VAT, dostawa towarów nie musi mieć charakteru odpłatnego, by podlegała VAT (przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności <...> wszelkie inne darowizny, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych).

Zdaniem Spółki, przepis art. 7 ust. 2 Ustawy o VAT bezspornie należy interpretować w powiązaniu z art. 7 ust. 1. Oznacza to, że jako dostawę towarów można traktować tylko takie nieodpłatne przekazanie towarów, które wiąże się z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Również w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej podkreśla się, iż z dostawą towarów mamy do czynienia wówczas, gdy przenoszone jest ekonomiczne władztwo nad rzeczą (towarem). Element ten jest nieodłączną cechą dostawy towarów. Bez niego, nie można uznać, iż dostawa towarów miała miejsce.

Przykładowo, w orzeczeniu w sprawie C-320/88 Shipping and Forwarting Enterprise Safe B.V., TSUE wskazał, iż definicja dostawy towarów w sposób oczywisty <...> podkreśla raczej prawo do dysponowania własnością, niż formalne przeniesienie prawa własności z prawnego punktu widzenia. Taka interpretacja spójna jest także z celem jednolitego stosowania zasad dotyczących podatku VAT we wszystkich państwach członkowskich Wspólnoty.

W sytuacji Spółki, kontrahenci nie mogą dysponować towarami tak, jakby byli ich właścicielami przez cały czas to Spółka decyduje, co faktycznie dzieje się z przekazanymi POSM. W szczególności, w każdej chwili ma prawo odebrać je kontrahentom.

W efekcie, ponieważ w zakresie ideowym dostawy towarów nie nastąpiły dotąd żadne zmiany, przekazania POSM nie stanowią i nie stanowiły dostawy towarów podlegającej VAT.

Z kolei, zgodnie z art. 8 ust. 2 Ustawy o VAT, jako odpłatne świadczenie usług traktuje się również użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych <...> jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów oraz nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste <...> oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W ocenie Spółki, udostępnianie POSM stanowi nieodpłatne świadczenie usług, które jednak nie jest opodatkowane VAT. Z przytoczonej regulacji wynika bowiem wprost, że nieodpłatne świadczenie usług związanych z prowadzoną działalnością w żadnym przypadku nie podlega opodatkowaniu VAT.

Co Spółka podkreśla, umieszczanie Materiałów w punktach sprzedaży kontrahentów leży zdecydowanie w interesie Spółki. Celem umieszczania POSM jest bowiem wsparcie/zwiększenie sprzedaży Spółki. Nie może budzić wątpliwości, iż umieszczanie Materiałów stanowi czynność związaną z prowadzeniem przedsiębiorstwa przez Spółkę, a przez to nie podlega VAT.

Podsumowując, ze względu na fakt iż udostępnienie POSM nie wypełnia dyspozycji pozwalających uznać czynność za wskazaną w art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, nie podlega ono VAT w ogóle, a podejście Spółki jest i było dotąd prawidłowe.

Co niezmiernie istotne, powyższe tezy potwierdzają powszechnie stanowiska polskich organów podatkowych, przykładowo:

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 maja 2013 r., nr IPPP1/443-220/13-2/MPe;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 24 stycznia 2012 r., nr IBPP1/443-1593/11/LSz;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 22 listopada 2011 r., nr ILPP1/443-1128/11-5/KG;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 4 listopada 2011 r., nr IPPP3/443-1133/11-2/JF.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego stanowiska.

Ad. pytania nr 3 i 4:

Przekazywanie tzw. miękkich POSM (do zapoznania konsumentów z informacjami o Spółce, jej produktach itp.) nie stanowi i nie stanowiło przed 1 kwietnia 2013 r. czynności opodatkowanej VAT, a przez to Spółka nie ma i nie miała dotąd obowiązku rozpoznawania obowiązku podatkowego z tytułu omawianych przekazań.

Spółka podkreśla, iż wprawdzie przy przekazaniu miękkich POSM dochodzi do przekazania prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w myśl art. 7 ust. 1, nie oznacza to automatycznie konieczności opodatkowania dostawy. Znany jest bowiem pogląd, iż nie każdy towar podlega opodatkowaniu VAT, pomimo spełnienia z formalnego punktu widzenia definicji dostawy.

Stanowisko Spółki bazuje na bezspornym fakcie, iż przekazane miękkie Materiały (materiały informacyjne, foldery, ulotki) nie są towarami w znaczeniu konsumpcyjnym. Żaden konsument nie widzi potrzeby nabywania tego typu przedmiotów odpłatnie sam z siebie. Towary te nie wypełniają bowiem żadnych jego potrzeb i co więcej nie powodują żadnego przysporzenia majątkowego po ich stronie. Zazwyczaj, klienci kontrahentów którzy biorą miękkie Materiały do przejrzenia/zapoznania się z nimi są anonimowi, ale ich grono jest liczne.

Dla Spółki z kolei, miękkie Materiały są bowiem specyficznym produktem, zawierającym informacje mające zachęcić ewentualnego klienta do zakupu właściwego produktu. Jak słusznie bowiem argumentuje Spółka ulotki, materiały reklamowe i foldery nie mają charakteru konsumpcyjnego, skoro u otrzymującego je odbiorcy nie powodują żadnego przysporzenia majątkowego, a jedynie przekazują informacje o danym produkcie.

W takiej zatem sytuacji ulotki reklamowe nie mogą być uznane za towar w rozumieniu ustawy o VAT. VAT, zgodnie z założeniami unijnego systemu, jest podatkiem od konsumpcji, zaś w stanie faktycznym sprawy ulotki reklamowe nie miały wartości konsumpcyjnej mają jedynie wartość dla Spółki, która stara się w ten sposób promować swoje produkty i markę. Nałożenie VAT w takiej sytuacji tj. wobec braku faktycznego konsumenta POSM stanowiłoby naruszenie zasad unijnego VAT.

Spółka pragnie wskazać, iż metodologia rozliczenia VAT na przekazaniach miękkich POSM nie zmieniła się mimo zmian w Ustawie o VAT. W uzasadnieniu do ustawy zmieniającej Ustawę o VAT ustawodawca jasno wskazał, iż umiana art. 7 ust. 3 ustawy o VAT ma charakter doprecyzowujący. <...> ścisłe odwzorowanie przepisu art. 16 zdanie drugie dyrektywy 2006/112/WE powoduje, że w przepisie art. 7 ust. 3 ustawy o VAT nie będzie już mowy o przekazywaniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Pozostawienie wymienienia tych towarów nawet jako przykładowych powodowałoby, że przepis byłby niespójny i mógłby rodzić wątpliwości interpretacyjne w sytuacji np. konieczności odpowiedzi czy drukowany materiał reklamowy może być przekazany na cele inne niż związane z prowadzoną działalnością.

W świetle powyższego, modyfikując art. 7 ust. 3 Ustawy o VAT, zdaniem Spółki ustawodawca nie miał intencji opodatkowania nieodpłatnych przekazań drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych (w tym miękkich Materiałów). Zmiana ta miała bowiem charakter doprecyzowujący, polegający na uproszczeniu i wprowadzeniu przejrzystości do przepisów.

Co więcej, pogląd, zgodnie z którym nieodpłatne wydanie Materiałów nie powinno być postrzegane jako opodatkowane VAT, wynika również z analizy przepisów unijnych interpretowanych w świetle wyroków TSUE. Przykładowo w wyroku w sprawie C-48/97 Kuwait Petroleum (GB) Ud v. Commissioners of Customs Extise, TSUE potwierdził, iż zasadniczo każde nieodpłatne wydanie towarów rodzi obowiązek opodatkowania VAT, jeśli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego (z wyjątkiem prezentów o niewielkiej wartości oraz próbek). Jak określił TSUE, jedynym kryterium ograniczającym zakres opodatkowania nieodpłatnych przekazań jest konieczność zrównania sytuacji podatnika nabywającego towary i odliczającego VAT, a następnie wykorzystującego towary do celów prywatnych z sytuacją konsumenta, który nie ma prawa do odliczenia VAT. Taka interpretacja przepisów Dyrektywy VAT prowadzi do wniosku, iż opodatkowaniu VAT podlega tylko takie nieodpłatne przekazanie towarów, które skutkuje ostateczną konsumpcją tych towarów.

Powyższe zdecydowanie dowodzi, iż w przypadku nieodpłatnego przekazania miękkich POSM nie można mówić o wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu VAT, co potwierdza stanowisko Spółki.

Co więcej, rozumienie przepisów przez Spółkę zgodne jest z konkluzjami wyroków sądów administracyjnych i interpretacji podatkowych organów podatkowych, przykładowo:

orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 28 lipca 2010 r., sygn. I FSK 1201/10;
orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 1 grudnia 2011 r., sygn. I FSK 300/11;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 26 czerwca 2013 r., nr IPTPP1/443-308/13-4/MG;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 29 maja 2013 r., nr IPTPP1/443-182/13-4/MW;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 kwietnia 2013 r., nr IPPP1/443-145/13-2/PR.

Wskazane przez Wnioskodawcę indywidualne interpretacje podatkowe oraz stanowiska sądów administracyjnych i TSUE, które jakkolwiek nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego, to wpływają jednak na praktykę wykładni prawa podatkowego i jego stosowanie w indywidualnych sprawach podatników. Uwzględnianie treści indywidualnych interpretacji podatkowych i orzecznictwa sądowego w rozstrzyganiu indywidualnych spraw o zbliżonych stanach faktycznych prowadzi bowiem do ujednolicenia stosowania prawa podatkowego, co z kolei jest zgodne z konstytucyjną zasadą równości podatników wobec prawa i zasadą zaufania do organów państwa.

Powyższe jasno potwierdza orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z 31 stycznia 2013 r. (sygn. I SA/Ke 678/12): już na etapie powstawania interpretacji przepisów prawa podatkowego powinien czuwać za pośrednictwem organów, które zostały przez niego upoważnione do wydawania interpretacji by do tego typu niezgodności nie dochodziło. Jest to istotne zwłaszcza w sytuacji, gdy istnieje ukształtowana linia orzecznicza co do skutków prawnych okoliczności identycznych ze wskazywanymi we wnioskach o interpretację.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Z uwagi na ścisłe powiązanie tematyki poruszanej we wniosku, tut. Organ postanowił ująć w jednej interpretacji kwestie związane z nieodpłatnym udostępnieniem oraz z nieodpłatnym przekazaniem materiałów wspierających sprzedaż

zarówno w przedstawionym stanie faktycznym jak i zdarzeniu przyszłym.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zawiera legalną definicję pojęcia dostawy towarów, przez którą, jak już wskazano wyżej, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty w tym artykule zwrot przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel należy podkreślić, iż jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu prawo do rozporządzania jak właściciel nie można interpretować jako prawo własności. Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Przez świadczenie usług natomiast rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347 s. 1 ze zm.). Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W myśl art. 7 ust. 3 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r. przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Z dniem 1 kwietnia 2013 r. przepis art. 7 ust. 2 otrzymał następujące brzmienie: Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Natomiast art. 7 ust. 3 od 1 kwietnia 2013 r. obowiązuje w brzmieniu: Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zatem, opodatkowaniu VAT w stanie prawnym obowiązującym do 31 marca 2013 r. podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania je za prezenty o małej wartości lub próbki. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, pod warunkiem dodatkowo przysługiwania prawa do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Wykładnia literalna przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT pozwala uznać, że istnieje wyjątek od zasady opodatkowania dostawy towarów, polegający właśnie na tym, że przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem nie stanowi podlegającej opodatkowaniu dostawy. Oznacza to, że przepis ten pomija takie nieodpłatne przekazania towarów, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem prowadzonym przez podatnika. Przepis ust. 3 tego artykułu określa tylko rodzaje towarów których przekazanie wskazane w ust. 2 czyli na cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem zostało wyłączone z zakresu przedmiotowego opodatkowania jest to przepis szczególny zawierający wyjątki w stosunku do ust. 2.

Wskazać należy, że zmiany wprowadzone od 1 kwietnia 2013 r. w art. 7 ust. 3 ustawy polegają na doprecyzowaniu, że przepis art. 7 ust. 2 ustawy nie będzie stosowany do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek jeżeli przekazanie to nastąpi na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika. Ponadto w znowelizowanym art. 7 ust. 3 ustawy nie ma już mowy o przekazaniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Wprowadzone zmiany oznaczają, że nie będzie uznawane za odpłatną dostawę towarów tylko przekazanie na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą towarów stanowiących prezenty o małej wartości i próbki (pomimo że podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych towarów).

Przy badaniu czy nieodpłatnie przekazane towary (w tym również drukowane materiały reklamowe i informacyjne) w ogóle podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, w pierwszej kolejności należy określić czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy. Jeżeli przekazywany nieodpłatnie towar nie miałby dla nabywcy żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej) to wówczas przekazanie takiego towaru nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy więc uznać, że przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług zarówno w stanie prawnym obowiązującym do 31 marca 2013 r., jak i od 1 kwietnia 2013 r. nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tym nabyciem. Zatem nieodpłatne przekazanie należących do przedsiębiorstwa towarów w celu związanym z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r. za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Brzmienie to stanowi odwzorowanie definicji odpłatnego świadczenia usług zawartej w art. 26 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którym za odpłatne świadczenie usług uznaje się każdą z następujących czynności:

użycie towarów stanowiących część majątku przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników lub, bardziej ogólnie, do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa, w przypadku kiedy VAT od takich towarów podlegał w całości lub w części odliczeniu;
nieodpłatne świadczenie usług przez podatnika na prywatny użytek jego lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie, do celów innych niż działalność jego przedsiębiorstwa.

Z dniem 1 kwietnia 2013 r. przepis art. 8 ust. 2 otrzymał brzmienie: Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem interpretując powyższy przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT zarówno w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r., jak i od 1 kwietnia 2013 r., stwierdzić należy, że opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony Wnioskodawca nie powinien opodatkowywać takiego nieodpłatnego świadczenia usług.

Analizując natomiast treść powołanego ww. art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT w podanych okresach zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisuje się w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Ponadto podkreślenia wymaga, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Zatem biorąc pod uwagę powyższy przepis należy uznać, iż zgodnie z jego gramatyczną wykładnią nieodpłatne świadczenie usług na cele działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega opodatkowaniu VAT.

Z wniosku wynika, że Spółka udostępnia kontrahentom oraz innym podmiotom dokonującym sprzedaży produktów Spółki, różnego rodzaju materiały wspierające sprzedaż co przyczynia się do zwiększenia sprzedaży produktów Spółki.

POSM to różnego rodzaju elementy wyposażenia prowadzonych przez kontrahentów punktów sprzedaży, w tym o charakterze ekspozycyjnym, mające na celu informowanie konsumentów o asortymencie Spółki oraz komunikowanie treści związanych z jej ofertą sprzedażową. Wszystkie POSM nie mają charakteru konsumpcyjnego u otrzymującego je do używania kontrahenta, a w przypadku miękkich Materiałów również konsumenta, nie powodują żadnego przysporzenia majątkowego i nie zaspokajają jego potrzeb zakupowych, a jedynie przekazują informacje o danym produkcie. Spółka wskazuje, że:

Materiały twarde są udostępniane na rzecz kontrahentów i obejmują w szczególności: katalogi, broszury, postery, plakaty, showcardy, standy, stojaki, banery, ekspozytory, małe ekspozytory, lustra, filmy reklamowe prezentujące produkty, testery polaryzacji, tacki do ekspozycji, wyklejki na witryny sklepowe, instalacje, gabloty, wystawy sklepowe, tabliczki, gazetki wydawane kontrahentom przez Wnioskodawcę informujące o produktach Spółki.
Materiały miękkie przekazywane są klientom i stanowią w szczególności: ulotki, foldery, broszury promocyjne, newslettery, drukowane zaproszenia na eventy, które zazwyczaj są pośrednio (poprzez kontrahentów) przekazywane klientom docelowym.

Spółka udostępnia Materiały twarde, ewentualnie również Materiały miękkie.

Z kolei Wnioskodawca przekazuje tylko i wyłącznie miękkie Materiały, do których odnosi się pytanie 3 i 4. Wnioskodawca nie przekazuje twardych Materiałów.

Udostępnienie oznacza, że twarde POSM pozostają przez cały czas własnością Spółki Spółka nie przenosi własności POSM ani prawa do rozporządzania jak właściciel POSM na kontrahenta. Jedynie miękkie POSM są przekazywane (w celu wydania/udostępnienia ich konsumentom). Spółka określa warunki użytkowania udostępnianych przez siebie POSM kontrahenci nie są uprawnieni do używania POSM w innych celach niż uzgodnione ze Spółką i zobowiązują się przestrzegać wszystkich niezbędnych zaleceń Spółki oraz postępować zgodnie ze wskazaniami Spółki. Przekazywane Materiały miękkie stanowiły przed 1 kwietnia 2013 r. drukowane materiały reklamowe i informacyjne (dotyczy to pytania 3 i 4).

Przy nabyciu Spółka odlicza VAT naliczony (z tytułu nabycia krajowego bądź wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów).

Materiały są udostępniane kontrahentom nieodpłatnie.

Odnosząc opisany stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) do treści art. 8 ust. 2 ustawy o VAT należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie nieodpłatne udostępnianie kontrahentom Materiałów twardych bez przenoszenia na kontrahentów prawa własności do tych towarów (jak zaznaczył Wnioskodawca, twarde POSM pozostają przez cały czas własnością Spółki Spółka nie przenosi własności POSM ani prawa do rozporządzania jak właściciel POSM na kontrahenta), które mają na celu wspieranie sprzedaży produktów Wnioskodawcy, odnosi się w rzeczywistości do czynności wymienionej w art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, gdyż stanowi użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika. Jednakże, jak wynika z treści ww. art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, aby użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług muszą zostać łącznie spełnione dwie przesłanki, a mianowicie:

użycie tych towarów powinno nastąpić do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), a także
podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów.

Wobec powyższego nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawcę ww. Materiałów twardych i ewentualnie Materiałów miękkich POSM na rzecz kontrahentów w celu służącym zwiększeniu wolumenu sprzedaży dystrybuowanych przez siebie produktów poprzez współdziałanie z obecnymi lub potencjalnymi kontrahentami Spółki w zakresie odpowiedniego zareklamowania sprzedawanych towarów miało i ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą prowadzeniem przedsiębiorstwa, bowiem działania podejmowane przez Wnioskodawcę miały na celu intensyfikację sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę.

Zatem mimo spełnienia przesłanki polegającej na odliczeniu podatku naliczonego od tych towarów, występuje związek pomiędzy nieodpłatnym ich udostępnieniem a prowadzonym przedsiębiorstwem więc czynności te dokonane zarówno do 31 marca 2013 r., jak i od 1 kwietnia 2013 r. nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Owo nieodpłatne udostępnienie Materiałów twardych i ewentualnie Materiałów miękkich POSM nie stanowi bowiem dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Nie jest to też czynność spełniająca definicję odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 lub ust. 2 ustawy o VAT. W konsekwencji, czynność ta nie podlegała i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytań nr 1 i 2, że ze względu na fakt, iż udostępnienie POSM nie wypełnia dyspozycji pozwalających uznać czynność za wskazaną w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, więc nie podlega ono VAT w ogóle uznano za prawidłowe.

Ponadto Wnioskodawca dokonuje nieodpłatnego przekazania Materiałów miękkich stanowiących w szczególności ulotki, foldery, broszury promocyjne, newslettery, drukowane zaproszenia na eventy, które zazwyczaj są pośrednio (poprzez kontrahentów) przekazywane klientom docelowym. Wnioskodawca podał przy tym, że wszystkie POSM nie mają charakteru konsumpcyjnego u otrzymującego je do używania kontrahenta, a w przypadku miękkich Materiałów również konsumenta, nie powodują żadnego przysporzenia majątkowego i nie zaspokajają jego potrzeb zakupowych, a jedynie przekazują informacje o danym produkcie.

W tym miejscu warto przypomnieć, że zgodnie z art. 7 ust. 3 w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r. przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Z przepisu tego wprost wynikało wyłączenie z opodatkowania nieodpłatnego przekazania wymienionych w nim towarów.

Od 1 kwietnia 2013 r. przepis ów obowiązuje w brzmieniu: Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zgodnie z art. 7 ust. 4 przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

W myśl art. 7 ust. 7 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r. przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

W myśl art. 7 ust. 7 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

ma na celu promocję tego towaru oraz
nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.

Należy więc wskazać, że przy badaniu, czy nieodpłatnie przekazane towary (w tym również drukowane materiały reklamowe i informacyjne) w ogóle podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, w pierwszej kolejności należy określić czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy. Jeżeli przekazywany nieodpłatnie towar nie miałby dla nabywcy żadnej wartości użytkowej (konsumpcyjnej) to wówczas przekazanie takiego towaru nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia wartości użytkowej (konsumpcyjnej). Zgodnie ze słownikową definicją (według Słownika Języka Polskiego PWN 2006) wartość to ile coś jest warte. Z kolei użytkowy to: przeznaczony do użytku dający się użytkować. Natomiast konsumpcja to używanie, użytkowanie czegoś.

Zatem wartość użytkowa (konsumpcyjna) towaru oznacza zdolność danego towaru do zaspokojenia potrzeb jego nabywcy.

W świetle powołanych wyżej norm prawnych oraz opisu sprawy należy stwierdzić, że wymienione we wniosku Materiały miękkie: ulotki, foldery, broszury promocyjne, newslettery, drukowane zaproszenia na eventy przekazywane nieodpłatnie na rzecz kontrahentów i za ich pośrednictwem na rzecz klientów nie będą miały dla nabywców wartości użytkowej, gdyż materiały te nie mają waloru konsumpcyjnego. W wyniku przekazania ww. towarów nie jest zaspokojona jakakolwiek potrzeba nabywcy, ani nie pojawia się jakiekolwiek przysporzenie majątkowe. Istotą przekazania jest zapoznanie konsumentów z szeroką gamą produktów Spółki oraz zwrócenie uwagi konsumentów na produkty Spółki dostępne w ofercie sprzedażowej, a przez to również zachęcenie ich do nabywania produktów dystrybuowanych przez Spółkę. Przekazywanie ww. materiałów wspierających sprzedaż Spółki przyczynia się do zwiększenia sprzedaży jej produktów.

W związku z powyższym należy uznać, że przekazania te następowały i następują na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki. W konsekwencji przekazanie przez Spółkę ww. materiałów nie podlegało i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytań nr 3 i 4 uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie mogą wpłynąć powołane przez Wnioskodawcę orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego i Naczelnego Sądu Administracyjnego, bowiem stanowią one rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osądzonych w określonych stanach faktycznych. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78 poz. 483 ze zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych (w Polsce nie obowiązuje system precedensów sądowych). W związku z powyższym, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Organ podatkowy jest zatem zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę, natomiast rozstrzygnięcia sądów podejmowane są w oparciu o zebrany w danej sprawie materiał dowodowy.

Na marginesie należy także dodać, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tut. organ nie jest nimi związany.

Tut. Organ nadmienia, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko i wyłącznie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego we wniosku i nie dotyczy przekazywania innych materiałów, które nie zostały wymienione we wniosku oraz w jego uzupełnieniu.

Ponadto tut. Organ zauważa, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia skutków podatkowych przekazania gadżetów, gdyż Wnioskodawca nie zadał w tym zakresie pytania oraz nie przedstawił własnego stanowiska w tej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163 poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 391 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie