Temat interpretacji

zastosowanie obniżonej stawki VAT dla usług montażu bramy garażowej w budynku mieszkalnym oraz poprawność udokumentowania wykonanej usługi

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 03.06.2013 r. (data wpływu 05.06.2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 08.08.2013 r. (data wpływu 09.08.2013 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 05.08.2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 07.08.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania obniżonej stawki VAT dla usług montażu bramy garażowej w budynku mieszkalnym oraz poprawności udokumentowania wykonanej usługi jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05.06.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania obniżonej stawki VAT dla usług montażu bramy garażowej w budynku mieszkalnym oraz poprawności udokumentowania wykonanej usługi. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 08.08.2013 r. (data wpływu 09.08.2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 05.08.2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 07.08.2013 r.)

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca do tej pory montował bramy garażowe (towar + usługa montażu) dla osób prywatnych w budynkach mieszkalnych. Garaż połączony jest z budynkiem mieszkalnym i wystawiając fakturę VAT na osobę prywatną Wnioskodawca dolicza 8% VAT jako zabudowa otworu w budynku mieszkalnym PKOB 111.

W maju bieżącego roku Wnioskodawca zamontował bramę garażową osobie prywatnej w budynku mieszkalnym i wystawił fakturę VAT z 8% VAT-em na firmę. Zainteresowany podkreślił, iż w tej sprawie kilkukrotnie rozmawiał z doradcami KIP i dowiedział się, że nie jest istotne kto jest nabywcą na FV, ale liczy się przeznaczenie i miejsce montażu, wykonania usługi.

Jeżeli jest to montowane osobie prywatnej i w budynku prywatnym to Wnioskodawca stosuje 8% VAT, a nabywcą na dokumencie może być firma (w tym przypadku jest to firma P.H.U. Firma na której zlecenie wykonał usługę i jest to firma budowlana prowadząca działalność gospodarczą - nie deweloper). Wnioskodawca zaznacza, iż jego księgowa nie chce zaksięgować faktury twierdząc, że dokument, kiedy nabywcą jest firma, musi być wystawiany z 23% VAT-em.

W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca uściślił, że dokonując montażu bram garażowych świadczy usługi w ramach czynności określonych w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług tj. dostawy, budowy, remontu, modernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy montując bramę garażową w budynku mieszkalnym dla osoby prywatnej Wnioskodawca może wystawić fakturę z 8% VAT-em, a jako nabywcę wskazać firmę zlecającą usługę ... (Brama garażowa montowana była na zlecenie firmy P.H.U.
2. Jaką treść zawrzeć na dokumencie ... Czy przedmiot sprzedaży, czyli Usługa montażu w budynku mieszkalnym wraz z towarem będzie jak najbardziej odpowiednia... Czy Wnioskodawca winien jest zastosować wówczas 8% VAT i PKOB 111 ...

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli montuje (towar + usługa) w budynkach mieszkalnych i dla osób prywatnych liczy to z 8% VAT-em i nie ma znaczenia kto jest nabywcą na FV (osoba prywatna czy firma), a stawkę VAT określa miejsce montażu (budynek firmy 23%, budynek prywatny 8%). Wnioskodawca na fakturze przekazanej nabywcy (firma) zawarł następujące informacje: Nazwa towaru usługa montażu w budynku mieszkalnym z materiałem; PKWiU/ PKOB 111; stawka VAT 8%. Zainteresowany dysponuje ponadto pisemnym oświadczeniem o montażu bramy garażowej w budynku mieszkalnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku. W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych

Mając na uwadze ww. przepisy należy stwierdzić, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. zastosowanie stawki preferencyjnej (8%) możliwe jest jedynie dla dostawy, jak również usług budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W związku z tym, że przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont, modernizacja, przebudowa, roboty budowlane, termomodernizacja, należy dokonać ich wykładni w oparciu o przepisy z innych dziedzin.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o:

• budowie należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego (pkt 6),

• robotach budowlanych należy przez to rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (pkt 7),

• przebudowie należy przez to rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; () (pkt 7a),

• remoncie należy przez to rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych, polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (pkt 8).

W znaczeniu słownikowym (Współczesny słownik języka polskiego, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), remont oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast montaż to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei instalować oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Pojęcie modernizacja według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 474, kol. 2) oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, iż warunkiem zastosowania 8% stawki na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamontował bramę garażową osobie prywatnej w budynku mieszkalnym i wystawił fakturę VAT z 8%, umieszczając na dokumencie jako nabywcę - firmę. Wnioskodawca zaznacza, że dokonując montażu bram garażowych świadczy usługi w ramach czynności określonych w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi prawidłowość zastosowania preferencyjnej stawki podatku w opisanej przez siebie sytuacji, oraz poprawność udokumentowania wyświadczonej usługi.

W tym miejscu wskazać należy, że z uwagi na to, iż obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna stawka podatku miała i ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności związanych z budownictwem mieszkaniowym, jednakże nie do wszystkich usług dotyczących samego instalowania, czy montażu różnych towarów.

Decydujące znaczenie ma fakt co jest przedmiotem sprzedaży, czy Zainteresowany dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez niego mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Należy zauważyć, iż sama usługa montażu czy też instalacja poszczególnych towarów nie może być traktowana jako remont lub modernizacja. Dopiero w połączeniu z zespołem innych czynności, w wyniku których podnosi się bądź też przywraca poprzedni stan faktyczny czy wartość użytkową budynku lub lokalu, usługę taką można traktować jako usługę budowy, remontu, modernizacji lub przebudowy, o których mowa w ustawie.

W przedstawionych okolicznościach sprawy Wnioskodawca wskazał, iż świadczy usługi montażu bram garażowych w budynku mieszkalnym, w ramach czynności określonych w art. 41 ust. 12 ustawy, tj. dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów mieszkalnych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, sklasyfikowanych w PKOB 111.

Mając na uwadze przedstawiony stan sprawy oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż czynności będące przedmiotem wniosku, stanowiące usługi budowlano-montażowe polegające na montażu bramy garażowej, wykonywane w budynku mieszkalnym objętym społecznym programem mieszkaniowym (PKOB 111) w ramach budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy, podlegają opodatkowaniu VAT w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 i ust. 12 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy, z uwzględnieniem limitów wskazanych w art. 41 ust. 12b ustawy. Bez znaczenia w opisanej sytuacji pozostaje fakt, że jako nabywca na fakturze VAT dokumentującej wykonaną usługę będzie widniała nazwa firmy. Istotnym jest przeznaczenie i miejsce montażu bramy garażowej.

Z kolei odnosząc się do kwestii wystawiania faktury VAT dokumentującej ww. czynności należy stwierdzić iż:

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. datę jej wystawienia;
2. kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku, od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem.

W myśl § 5 ust. 6 ww. rozporządzenia, podatnik może określić w fakturze również kwoty podatku dotyczące wartości poszczególnych dostarczonych towarów i wykonanych usług wykazanych w tej fakturze; w tym przypadku łączna kwota podatku może być ustalona w wyniku podsumowania jednostkowych kwot podatku. Ww. przepisie unormowano, iż sprzedawca może określić w fakturze również kwoty podatku dotyczące wartości sprzedaży poszczególnych towarów i usług wykazanych w tej fakturze.

W tym przypadku łączna kwota podatku może być ustalona w wyniku podsumowania jednostkowych kwot podatku.

Sprzedawca może zatem, wykazywać w fakturze sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatkowe oraz kwoty podatku od tych sum (§ 5 ust. 1 pkt 10 i 11 ww. rozporządzenia Ministra Finansów) albo określać w fakturze kwoty wartości sprzedaży poszczególnych towarów i usług wykazanych w fakturze i kwoty podatku dotyczące tych wartości (§ 5 ust. 6). W tym drugim przypadku łączna kwota podatku może być ustalona wyniku podsumowania jednostkowych kwot podatku.

Strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Wobec powyższego jeżeli przedmiotem sprzedaży ma być konkretna usługa nie powinno się wyodrębniać poszczególnych elementów, które złożyły się na tę usługę i opodatkować ich osobno ponieważ usługodawca sprzedaje określoną usługę a nie elementy (koszty).

Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych).

Jeśli zatem umowa między Wnioskodawcą a kontrahentem dotyczy dostawy konkretnego wyrobu wraz z jego montażem w ramach budowy, remontu, modernizacji lub przebudowy obiektu budowlanego to brak jest podstaw do odrębnego fakturowania montażu i odrębnego fakturowania dostawy towarów (części, materiały).

Stanowisko Spółki w zakresie zastosowania obniżonej stawki VAT dla usług montażu bramy garażowej w budynku mieszkalnym oraz poprawności udokumentowania wykonanej usługi należało uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania wskazanego we wniosku budynku według PKOB. Należy bowiem zauważyć, że tut. Organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji budynków według PKOB, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Tak więc to Zainteresowanego obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania ww. obiektu według PKOB, a w razie wątpliwości może on w tym zakresie zwrócić się do Urzędu Statystycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 226 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie