Temat interpretacji

Wnioskodawca, prowadząc działalność gospodarczą jako rzeczoznawca majątkowy polegającą na określaniu wartości nieruchomości oraz maszyn i urządzeń trwale z nieruchomościami związanych, nie musi być obligatoryjnie podatnikiem podatku VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22.07.2013 r. (data wpływu 24.07.2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.07.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzącym działalność gospodarczą od dnia 9.01.2012 r. - kod PKD 68.31.Z, 69.20.Z, 71.12.Z. Faktycznie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako rzeczoznawca majątkowy, określając wartość nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością w formie operatu szacunkowego. Wnioskodawca nie prowadzi doradztwa w zakresie wykonywanej działalności jak i nie wykonuje działalności w innym zakresie zgodnym z pozostałymi PKD.

Ponadto, Wnioskodawca nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

W poprzednim roku podatkowym wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła kwoty 150.000 zł. Przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy w tym roku podatkowym kwoty określonej w art. 113 ust. 1.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prowadząc działalność gospodarczą jako rzeczoznawca majątkowy polegającą na określaniu wartości nieruchomości oraz maszyn i urządzeń trwale z nieruchomością związanych Wnioskodawca musi być podatnikiem VAT... Czy Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia do chwili osiągnięcia wartości sprzedaży 150.000zł... Czy Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia do chwili rozpoczęcia działalności związanej z usługami doradztwa...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca nie prowadzi działalności związanej z doradztwem, więc może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. W poprzednim roku podatkowym wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła kwoty 150.000 zł. Przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy w tym roku podatkowym kwoty określonej w art. 113 ust. 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę ().

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Należy zauważyć, iż w oparciu o art. 113 ust. 14 pkt 2 ww. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych uzyskał delegację ustawową do określenia, w drodze rozporządzenia, listy towarów i usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Przepis § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), określa listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. W załączniku tym, zatytułowanym Lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, wymieniono pod pozycją 12 Doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego oraz pod pozycją 13 Usługi prawnicze. W świetle powyższego usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Odnosząc się do powołanego wyżej art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT, w którym ustawodawca wymienia usługi w zakresie doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia podmiotowego, należy stwierdzić, iż zakres znaczeniowy pojęcia usługi w zakresie doradztwa nie został określony w ustawie. Termin doradztwo obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Małym Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1994), pod pojęciem doradcy należy rozumieć tego, kto doradza. Natomiast doradzać, w myśl powołanego wyżej Małego Słownika Języka Polskiego, oznacza dać radę, udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin usługi w zakresie doradztwa należy rozumieć szeroko.

Należy również podkreślić, iż w poz. 12 załącznika do ww. rozporządzenia z dnia 28 marca 2011r. nie został wskazany symbol PKWiU odnoszący się wprost do konkretnych usług doradczych, trzeba zatem stwierdzić, że najistotniejszym w przedmiotowej sprawie jest charakter wykonywanych czynności. Należy w tym miejscu wskazać, że porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, bowiem już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności ze zwolnienia podmiotowego.

Ze stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzącym od dnia 9.01.2012 r. działalność gospodarczą - kod PKD 68.31.Z, 69.20.Z, 71.12.Z. Jak Wnioskodawca wskazuje, faktycznie prowadzi On działalność gospodarczą jako rzeczoznawca majątkowy, określając wartość nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością w formie operatu szacunkowego. Wnioskodawca nie prowadzi doradztwa w zakresie wykonywanej działalności jak i nie wykonuje działalności w innym zakresie zgodnym z pozostałymi PKD.

Ponadto, z wniosku wynika, że Wnioskodawca nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. W poprzednim roku podatkowym wartość sprzedaży opodatkowanej dokonanej przez Wnioskodawcę nie przekroczyła kwoty 150.000 zł, jak również w 2013 roku przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy tej kwoty.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, stwierdzić należy, że Wnioskodawca, prowadząc działalność gospodarczą jako rzeczoznawca majątkowy polegającą na określaniu wartości nieruchomości oraz maszyn i urządzeń trwale z nieruchomościami związanych, nie musi być obligatoryjnie podatnikiem podatku VAT. Tego typu czynności nie zostały wymienione jako usługi obowiązkowo podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT bez prawa korzystania ze zwolnienia z tego podatku. Zatem świadcząc usługi w powyższym zakresie Wnioskodawca nie ma obowiązku dokonywać rejestracji jako podatnik VAT czynny i może korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy, do momentu przekroczenia kwoty 150.000 zł. Zwolnienie to nie będzie miało zastosowania w przypadku, gdy Wnioskodawca rozpocznie świadczenie usług w zakresie doradztwa, które to usługi wyłączają podatników z możliwości stosowania zwolnienia podmiotowego, na podstawie art. 113 ust. 13 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że w stanie faktycznym opisanym we wniosku, Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 276 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie