brak prawa do odliczenia podatku naliczonego przy realizacji projektu polegającego na przebudowie obiektów instytucji kultury - Interpretacja - IBPP3/443-848/13/EJ

www.shutterstock.com
Interpretacja indywidualna z dnia 30.09.2013, sygn. IBPP3/443-848/13/EJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

brak prawa do odliczenia podatku naliczonego przy realizacji projektu polegającego na przebudowie obiektów instytucji kultury

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2013r. (data wpływu 9 lipca 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w całości lub w części w ramach realizacji projektu pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lipca 2013r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w całości lub w części w ramach realizacji projektu pn. .

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013r., poz. 594) gmina jest podmiotem zobowiązanym do wykonywania zadań własnych do których należą m.in. sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami. Realizując zadania nałożone przepisami ww. ustawy (zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9) Wnioskodawca (Gmina) wykonał inwestycję pn. .

Aby zrealizować projekt Gmina ubiegała się o dofinansowanie zadania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach osi priorytetowej 6. Turystyka i Kultura Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013. Wniosek wybrany został do dofinansowania i realizowany był zgodnie z umową, zmienionej aneksami. Inwestycja w 84,25% wydatków kwalifikowanych finansowana była ze środków EFRR. Pozostałe wydatki pochodziły z budżetu gminy. Projekt realizowany był w okresie od 27 października 2009r. do 15 lipca 2011r.

Przedmiotem projektu była budowa Domu Kultury, rozbudowa, przebudowa i nadbudowa budynku komunalnego Domu Kultury oraz renowacja Domu Parafialnego będącego obiektem dziedzictwa kulturowego i jego adaptacja na cele kulturalne.

Głównym calem projektu będącego przedmiotem wniosku o dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju regionalnego było zwiększenie atrakcyjności turystycznej Gminy poprzez poprawę bazy lokalowej jej instytucji kultury. Zakładane przez projekt cele były zgodne z założeniami Osi Priorytetowej 6. Turystyka i Kultura Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013. Podstawą zagospodarowania czasu wolnego turystów jest obok korzystania z obiektów turystycznych sieć instytucji kultury. Całkowita wartość projektu wyniosła 2.540.285,61 zł. wartość wydatków kwalifikowanych wyniosła 2.245.688,72 zł, dofinansowanie ze środków Funduszu 1.891.992,75 zł. Gmina w budżecie projektu uwzględniła jako koszty kwalifikowane koszty podatku VAT.

W związku z realizacją przedmiotowego projektu wydatki poniesione przez Wnioskodawcę nie są związane z czynnościami opodatkowanymi. Gmina jako podatnik podatku VAT nie osiąga żadnych przychodów związanych ze świadczeniem usług, którym służy inwestycja. Właścicielem Domu Kultury jest Gmina. Domem Parafialnym Gmina dysponuje na podstawie umowy dzierżawy zawartej z Parafią będącej jej właścicielem. Powstała w wyniku projektu infrastruktura udostępniana będzie bezpłatnie. Nie przewiduje się jej wykorzystania do prowadzenia działalności podlegającej opodatkowaniu.

Działając na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Burmistrz zwraca się z prośbą do Dyrektora Izby Skarbowej o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w całości lub w części w odniesieniu do projektu .

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gminie w odniesieniu do zrealizowanego projektu pn. przysługuje odliczenie podatku od towarów i usług w całości lub w części...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług w całości lub w części dotyczące zrealizowanej inwestycji, ponieważ wydatki te nie mają związku ze sprzedażą opodatkowaną, którą prowadzi Gmina będąca płatnikiem podatku VAT od czynszów, dzierżawionych gruntów, wynajmu lokali mieszkalnych i pod działalność gospodarczą. Zrealizowana przez Gminę inwestycja nie służy czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) zwaną dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego podatku dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2013r. poz. 594) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym w szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym).

Powstała w wyniku projektu infrastruktura udostępniana jest bezpłatnie. Nie przewiduje się jej wykorzystania do prowadzenia działalności podlegającej opodatkowaniu.

W związku z powyższym Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w całości lub w części, wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki, bowiem nie zostanie w tym przypadku spełniona podstawowa przesłanka pozytywna jaką jest związek dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust.4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca realizuje projekt pn. . Przedmiotem projektu była budowa Domu Kultury, rozbudowa, przebudowa i nadbudowa budynku komunalnego - Domu Kultury oraz renowacja Domu Parafialnego będącego obiektem dziedzictwa kulturowego i jego adaptacja na cele kulturalne.

Właścicielem Domu Kultury jest Wnioskodawca. Domem Parafialnym Gmina dysponuje na podstawie umowy dzierżawy zawartej z Parafią będącej jej właścicielem.

Z powyższego stanu faktycznego wynika, że Gmina w ramach wykonywania zadań określonych ustawą o samorządzie gminnym realizuje zadanie inwestycyjne na swoim majątku w zakresie budowy Domu Kultury oraz rozbudowy i przebudowy Domu Kultury. Jednakże w ramach wykonywanego projektu Gmina podjęła się również renowacji Domu Parafialnego będącego własnością Parafii. Gmina dysponuje ww. obiektem na podstawie umowy dzierżawy zawartej z Parafią. Tym samym Gmina w ramach realizowanego zadania wykonuje inwestycje w obcym środku trwałym.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), nie definiuje wprost, co należy rozumieć przez inwestycje w obcych środkach trwałych, ale definiuje pojęcie inwestycji.

Zgodnie z art. 4a pkt 1 tej ustawy inwestycje to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2009r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.).

Z kolei, środki trwałe w budowie to zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego (art. 3 ust. 1 pkt 16 ww. ustawy o rachunkowości).

Biorąc pod uwagę te definicje można stwierdzić, że inwestycje w obcych środkach trwałych to ogół działań (nakładów) podatnika odnoszących się do niestanowiącego jego własności środka trwałego, które zmierzają do jego ulepszenia, tzn. polegają na jego przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji (np. modernizacja dzierżawionego lokalu) lub polegają na stworzeniu składnika majątku mającego cechy środka trwałego.

Modernizacją, ulepszeniem jest trwałe unowocześnienie środka trwałego, które podnosi jego wartość techniczną, jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż pierwotne jego przeznaczenie lub nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych, wyrażające się w poprawie standardu użytkowego lub technicznego lub obniżce kosztów eksploatacji. Efektem ulepszenia środka trwałego ma być zwiększenie jego wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania, wyrażające się wydłużeniem okresu jego używania. Nakłady o charakterze modernizacyjnym tworzą inwestycję w obcym środku trwałym, którą należy uznać za środek trwały podlegający amortyzacji.

Posiłkując się zapisem art. 16g ust. 3-5 w związku z ust. 7 tego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy uznać, że inwestycją w obcym środku trwałym są działania podatnika odnoszące się do niestanowiącego jego własności środka trwałego, które zmierzają do jego ulepszenia, tzn. polegające na jego przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji. Suma zaewidencjonowanych wydatków takich inwestycji pod datą ich zakończenia i przyjęcia do używania stanowić będzie wartość początkową środka trwałego, jakim jest w tym przypadku inwestycja w obcym środku trwałym, która zgodnie z przepisami art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podlega amortyzacji. Stanowi ona u inwestora odrębny od nieruchomości środek trwały i podlega amortyzacji według zasad określonych dla takich środków trwałych (art. 16j ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), a nie według zasad odnoszących się do nieruchomości.

Przedstawiony przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego prowadzi do wniosku, iż towary i usługi jakie są przez Gminę nabywane na potrzeby realizowanego projektu pozostają bez związku z wykonywanymi przez nią czynnościami opodatkowanymi VAT.

Gmina w treści wniosku wyraźnie wskazała, że nie osiąga żadnych przychodów związanych ze świadczeniem usług, którym służy realizowana inwestycja. Powstała w wyniku projektu infrastruktura jest bowiem udostępniana bezpłatnie. Również inwestycja w obcym środku trwałym w postaci renowacji Domu Parafialnego, którym Gmina dysponuje na podstawie umowy dzierżawy służy Gminie do wykonywania zadań publicznych z zakresu kultury. Wydatki poniesione na realizację zadania inwestycyjnego nie są związane z czynnościami opodatkowanymi VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż nie zostanie spełniona w przedmiotowej sprawie przesłanka z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT warunkująca prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ towary i usługi zakupione w ramach realizacji przedmiotowego projektu nie są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonania czynności opodatkowanych, generujących podatek należny.

Zatem Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów i usług w całości lub w części, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w ramach realizowanego projektu.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach