Temat interpretacji

Czy Wnioskodawca od budowli pn. droga dojazdowa będzie musiał dokonać korekty w wysokości 4/10 odliczonego VAT oraz czy korekta nie będzie obejmowała ogrodzenia z uwagi na nieprzekroczenie wartości początkowej 15.000 zł (art. 91 ust. 2 powołanej wyżej ustawy)?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2013 r. (data wpływu 29 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 maja 2013 r. (data wpływu 16 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku oraz sposobu dokonania korekty podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dotyczącej obowiązku oraz sposobu dokonania korekty podatku naliczonego Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 maja 2013 r. zmieniającym opis stanu faktycznego oraz pytań i własnego stanowiska w sprawie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny (ostatecznie określony w piśmie z dnia 13 maja 2013 r.).

W dniu 7 maja 2013 r. aktem notarialnym rep. A () sporządzonym w Kancelarii Notarialnej () Sp. z o.o. zbyła opisane niżej nieruchomości i ruchomości na rzecz Spółki X Sp. z o.o. z siedzibą w Ś., która do dnia sprzedaży je dzierżawiła. Przedmiotem transakcji (wartość została określona na kwotę 7.480.000 zł na podstawie wyceny rzeczoznawcy) były grunty, budynki, budowle oraz urządzenia (ruchomości stanowiące wyposażenie budynków produkcyjnych - kurników) położone w miejscowości Ś. i Z., gmina K.. Zgodnie z zaświadczeniem wydanym przez Urząd Gminy w K. z dnia 25 marca 2013 r. dla niżej wymienionych działek gmina nie posiada aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego. Posiada natomiast studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy K., zatwierdzone uchwałą nr () Rady Gminy K. z dnia 29 grudnia 1999 r., w którym działki przeznaczone do sprzedaży przeznaczone są na następujące cele:

• działka nr 7/9 obrębu (...) tereny zainwestowane;
• działka nr 10/2 obrębu (...) częściowo tereny zainwestowane, częściowo nieużytki;
• działka nr 10/3 obrębu (...) nieużytki;
• działka nr 10/4 obrębu (...) częściowo nieużytki, częściowo tereny zainwestowane, częściowo gleby chronione kl. IV, częściowo tereny przeznaczone pod zabudowę przemysłową;
• działka nr 112/11 obrębu (...) tereny zainwestowane;
• działka nr 122/5 obrębu () nieużytki.

Ponadto, Wnioskodawca nie ma informacji, że została dla przedmiotowych działek w części niezabudowanej wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Zgodnie z zapisami zamieszczonymi w ewidencji gruntów i budynków przedmiotowe działki ewidencyjne posiadają następujące klasyfikacje:

• działka nr 7/9 obrębu (...) o powierzchni 0,4427 ha stanowiąca grunty rolne zabudowane;
• działka nr 10/2 obrębu (...) o powierzchni 2,1155 ha stanowiąca grunty orne zabudowane oraz grunty orne;
• działka nr 10/3 obrębu (...) o powierzchni 0,1546 ha stanowiąca drogi;
• działka nr 10/4 obrębu (...) o powierzchni 15,1149 ha stanowiąca grunty orne, grunty orne zabudowane, wody pod wodami powierzchniowymi oraz nieużytki;
• działka nr 112/11 obrębu (...) o powierzchni 0,8003 ha stanowiąca grunty orne zabudowane;
• działka gruntu nr 122/5 obrębu () o powierzchni 0,4680 ha stanowiąca grunty orne zabudowane.

Na działkach stanowiących grunty rolne zabudowane posadowione są następujące budynki i budowle:

• działka nr 7/9 zabudowana jest budynkiem produkcyjnym kurnik oraz budowlą silosem;
• działki nr 10/2 i 10/4 zabudowane są budynkami: produkcyjnymi (kurniki), agregatu prądotwórczego, wagi wozowej, socjalnym, pomiaru gnojowicy oraz budowlami: osadnikiem, przyłączem gazowym i wodociągowym, rampą załadunkową oraz ogrodzeniem;
• działka nr 10/3 stanowi drogę dojazdową do fermy;
• działka nr 112/11 zabudowana jest budynkami produkcyjnymi (kurniki);
• działka nr 122/5 zabudowana jest budynkiem produkcyjnym (kurnik) oraz budynkiem socjalnym.

Spółka nabyła ww. nieruchomości i ruchomości (wyposażenie budynków produkcyjnych) w dniu 1 grudnia 2006 r. w drodze aportu ze stawką VAT zwolnioną (wystawiono fakturę VAT), poza środkami trwałymi opisanymi poniżej. Do dnia 31 października 2007 r. Spółka prowadziła na przedmiotowych nieruchomościach działalność rolniczą w zakresie fermowej hodowli i chowu drobiu rzeźnego i nieśnego dział specjalny produkcji rolnej. Z dniem 1 listopada 2007 r. nieruchomości wraz z wyposażeniem (poza działką nr 122/5) zostały wydzierżawione Spółce z o.o. Zakłady () z siedzibą w K. Działka nr 122/5 została dołączona do przedmiotu dzierżawy aneksem do umowy sporządzonym w dniu 31 grudnia 2009 r. Z dniem 1 lutego 2013 r. w miejsce Dzierżawcy Zakładów () Sp. z o.o. wstąpił X Sp. z o.o. jako podmiot powstały (spółka przejmująca) w wyniku podziału Zakładów () Sp. z o.o. (spółka dzielona). Skutkiem podziału i przeniesienia części majątku na X Sp. z o.o. było m. in. przejęcie praw i obowiązków w zakresie zawartej w dniu 31 października 2007 r. umowy dzierżawy. Powyższa umowa dzierżawy obowiązywała do dnia sprzedaży.

Wnioskodawca nie ponosił na wyżej opisanej nieruchomości nakładów na ulepszenie budynków i budowli, które stanowiłyby więcej niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zarówno Zainteresowany jak i X Sp. z o. o. są czynnymi podatnikami VAT, a transakcja zbycia nieruchomości jest transakcją sporadyczną i nie stanowi podstawowego przedmiotu działalności Spółki. Ruchomości stanowiące wyposażenie kurników są na stanie środków trwałych Wnioskodawcy i były używane przez Niego ponad pół roku od daty nabycia.

Ponadto, przedmiotem sprzedaży były również budowle: ogrodzenie i droga dojazdowa, które Zainteresowany wybudował we własnym zakresie, a od faktur zakupowych został odliczony podatek VAT. Droga dojazdowa o wartości początkowej 101.780,83 zł została przyjęta na stan środków trwałych w dniu 31 grudnia 2007 r., a ogrodzenie o wartości początkowej 11.356,50 zł przyjęto na stan 27 marca 2008 r. Ponadto, Wnioskodawca zakupił wyposażenie jednego kurnika i dwa wentylatory. Od tych środków trwałych odliczono podatek VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca od budowli pn. droga dojazdowa będzie musiał dokonać korekty w wysokości 4/10 odliczonego VAT oraz czy korekta nie będzie obejmowała ogrodzenia z uwagi na nieprzekroczenie wartości początkowej 15.000 zł (art. 91 ust. 2 powołanej wyżej ustawy)...

Zdaniem Wnioskodawcy, budowla pn. droga dojazdowa została sprzedana w okresie korekty, który obejmuje lata 2007-2016, zobowiązała ona Wnioskodawcę do korekty VAT odliczonego w wysokości 4/10. Korekta dla ogrodzenia o wartości początkowej 11.356,50 zł wynosi 12 miesięcy i obejmowała tylko rok 2009.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, iż formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Na mocy art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Ponadto podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Ponadto, w oparciu o art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z opisu sprawy wynika, iż w dniu 7 maja 2013 r. aktem notarialnym rep. A () Wnioskodawca zbył nieruchomości i ruchomości na rzecz Spółki, która do dnia sprzedaży je dzierżawiła. Przedmiotem transakcji były grunty, budynki, budowle oraz urządzenia (ruchomości stanowiące wyposażenie budynków produkcyjnych kurników). Ponadto przedmiotem sprzedaży były m. in. budowle: ogrodzenie i droga dojazdowa, które Zainteresowany wybudował we własnym zakresie, a od faktur zakupowych został odliczony podatek VAT. Droga dojazdowa o wartości początkowej 101.780,83 zł została przyjęta na stan środków trwałych w dniu 31 grudnia 2007 r., a ogrodzenie o wartości początkowej 11.356,50 zł przyjęto na stan 27 marca 2008 r.

Należy podkreślić, iż w trakcie realizacji inwestycji odliczanie podatku naliczonego ma charakter prognozowany i planowany. Ponieważ przywołane wyżej regulacje nakazują oceniać zakres prawa do odliczenia podatku w oparciu o faktyczne przeznaczenie towaru czy usługi, w cenie których podatek był zawarty, stąd też każdorazowa zmiana planów finalnego wykorzystania inwestycji, determinuje prawo do jego odliczenia.

Zatem, w sytuacji, gdy już po złożeniu rozliczenia zmieniły się okoliczności mające wpływ na odliczenie całości lub części podatku naliczonego, powstaje konieczność dokonania jego korekty.

W myśl art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 art. 90 ust. 2 ustawy.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W oparciu o art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Przepis art. 91 ust. 2 ustawy stanowi, iż w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy, o czym stanowi art. 91 ust. 3 ustawy.

Ponadto, w świetle art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W oparciu o art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jak stanowi ust. 7c powołanego artykułu, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Ponadto, w myśl art. 91 ust. 7d ustawy, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia środka trwałego, tj. zarówno w sytuacji gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku.

Jak stwierdzono w interpretacji z dnia 28 czerwca 2013 r. Nr ILPP1/443-260/13-3/HW, dostawa przedmiotowych nieruchomości korzysta ze zwolnienia od podatku. Zatem, zmianie uległo prawo do odliczenia podatku naliczonego, tym samym, Wnioskodawca będzie zobowiązany dokonać korekty podatku na podstawie powołanych wyżej przepisów art. 91 ustawy.

W konsekwencji, w związku ze zmianą przeznaczenia drogi dojazdowej, Spółka będzie miała obowiązek dokonać korekty podatku naliczonego w odniesieniu do tej budowli, gdyż wartość początkowa przekracza 15.000 zł, na podstawie art. 91 ust. 7 i ust. 7a, z uwzględnieniem uregulowań wskazanych w ust. 1-6 tego przepisu. W tym przypadku, okres korekty podatku naliczonego wynosi zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy 10 kolejnych lat licząc od roku, w którym obiekt ten został oddany do użytkowania, natomiast roczna korekta dotyczy jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich wytworzeniu. Zatem, w celu dokonania korekty należy przyjąć, że dalsze wykorzystanie tego towaru od momentu sprzedaży jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku. Korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty i należy jej dokonać w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia opisanej budowli drogi dojazdowej, tj. jej sprzedaż. Korekta ta, w związku z oddaniem przedmiotowej drogi do użytkowania w roku 2007, a sprzedażą w roku 2013 powinna obejmować 4/10 podatku naliczonego.

Natomiast w przypadku ogrodzenia, którego wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, Wnioskodawca nie ma obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, gdyż zmiana przeznaczenia nastąpiła po upływie 12 miesięcy od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano je do użytkowania (przedmiotowe ogrodzenie wydano do użytkowania w roku 2008, a sprzedano w roku 2013).

Reasumując, w związku ze zmianą przeznaczenia drogi dojazdowej Spółka ma obowiązek dokonania jednorazowo korekty podatku naliczonego w wysokości 4/10 podatku naliczonego odliczonego przy jej wytworzeniu. Natomiast w przypadku ogrodzenia, którego wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, Wnioskodawca nie ma obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, gdyż zmiana przeznaczenia nastąpiła po upływie 12 miesięcy od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano je do użytkowania.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej obowiązku oraz sposobu dokonania korekty podatku naliczonego. Natomiast kwestia dotycząca zastosowania zwolnienia przy sprzedaży ruchomości oraz nieruchomości zabudowanych budynkami i budowlami wraz z gruntami oraz włączenia do postawy opodatkowania nieruchomości niezabudowanych położonych na jednej działce ewidencyjnej, na której posadowione są budynki i budowle została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 28 czerwca 2013 r. nr ILPP1/443-260/13-3/HW.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu