Temat interpretacji

Stawka na okulary korekcyjne wyrób medyczny

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2013 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 5 marca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 kwietnia 2013 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 29 kwietnia 2013 r., do Biura KIP w Lesznie 2 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na sprzedaż okularów korekcyjnych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na sprzedaż okularów korekcyjnych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 29 kwietnia 2013 r. o oświadczenie o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania oraz o opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży okularów korekcyjnych, opraw okularowych, soczewek okularowych korygujących wzrok, okularów przeciwsłonecznych, płynów do czyszczenia oraz innych akcesoriów optycznych. Świadczy również inne usługi optyczne takie jak: wymiana śrubek, ustawień, czyszczenie okularów, ich dopasowanie i inne. Zainteresowana jest zarejestrowana w zakresie podatku od towarów i usług. Wszystkie kupowane soczewki, szkła korekcyjne i oprawy okularowe, z których powstają później okulary korekcyjne, oznaczone są znakiem CE (wyrób wprowadzony do obrotu na terenie Unii Europejskiej). Sprzedaż powyższych okularów wykonywana jest na podstawie recepty wystawionej przez lekarza okulistę, optometrystę.

Zakład optyczny nie jest producentem wyrobów medycznych. Montuje, dostosowuje i sprzedaje wyroby już wprowadzone do obrotu posiadające oznaczenie znakiem CE (Dz. U. Nr 107, poz. 679):

• szkła (soczewki) okularowe spełniające definicję wyrobów medycznych CE - stawka VAT 8%,
• oprawy okularowe spełniające definicję wyrobów medycznych CE - stawka VAT 8%,
• oprawy okularowe nie spełniające definicji wyrobów medycznych - stawka VAT 23%.

Sprzedawane okulary korekcyjne składające się z 2 szt. szkieł (soczewek) okularowych opodatkowanych stawką 8% i oprawy okularowej opodatkowanej stawką 8% lub 23% i usługa - montaż szkieł (soczewek) opodatkowana stawką VAT 23%. Spełniają one definicję wyrobu medycznego podaną w ustawie z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679).

Sprzedawane oprawy okularowe (bez szkieł/soczewek) zakupione u producenta ze znakiem CE w stawce VAT 8% są oprawami zgłoszonymi do Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych i spełniają definicję wyrobu medycznego podaną w ustawie z dnia 20 maja 2010 r. (Dz. U. Nr 107, poz. 679).

Sprzedawane okulary korekcyjne, oprawy okularowe będące wyrobami medycznymi w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2010 r. (Dz. U. Nr 107, poz. 679) o wyrobach medycznych są dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawczyni może tworząc okulary korekcyjne składające się z: szkła (soczewki) okularowe CE - stawka VAT 8%, oprawy okularowe CE - stawka VAT 8%, usługa - stawka VAT 23% sprzedawać je jako okulary korekcyjne opodatkowane stawką VAT 8%...
2. Czy Wnioskodawczyni może tworząc okulary korekcyjne składające się z: szkła (soczewki) okularowe CE - stawka VAT 8%, oprawy okularowe - stawka VAT 23%, usługa - stawka VAT 23% sprzedawać je jako okulary korekcyjne opodatkowane stawką VAT 8%...

Zdaniem Wnioskodawczyni, prowadząc działalność usługowo-handlową w branży optycznej sprzedaje okulary korekcyjne, które są wyrobem wykonywanym na indywidualne zamówienie pacjenta. W związku z tym, że:

1. okulary korekcyjne, które sprzedaje Zainteresowana stanowią wyrób medyczny - na okulary korekcyjne składają się soczewki korekcyjne i oprawy okularowe stanowiące kompletny produkt,
2. wszystkie kupowane soczewki korekcyjne i oprawy okularowe, z których powstają okulary korekcyjne oznaczone są znakiem CE (wyrób wprowadzony do obrotu na terenie Unii Europejskiej),
3. sprzedaż okularów korekcyjnych wykonywana jest na podstawie recepty wystawionej przez lekarza okulistę, optometrystę.

W ocenie Wnioskodawczyni, spełnia ona wszystkie warunki, aby opodatkować okulary korekcyjne 8% stawką podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7% (w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. 8%), w poz. 105 zostały wymienione, bez względu na symbol PKWiU wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika.

Podstawowym kryterium decydującym o sposobie opodatkowania dostaw okularów korekcyjnych jest zakwalifikowanie tych towarów do wyrobów medycznych w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych, pod pojęciem wyrobu medycznego należy rozumieć narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

1. diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby,
2. diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia,
3. badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego,
4. regulacji poczęć

- których zasadnicze zamierzone działanie w ciele lub na ciele ludzkim nie jest osiągane w wyniku zastosowania środków farmakologicznych, immunologicznych lub metabolicznych, lecz których działanie może być wspomagane takimi środkami.

Z cytowanego wyżej przepisu wynika, że to wytwórca decyduje czy wyrób jest wyrobem medycznym, czy też nim nie jest, zgodnie z przewidywanym zastosowaniem tego wyrobu.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 45 ustawy o wyrobach medycznych, wytwórcą jest:

1. podmiot odpowiedzialny za projektowanie, wytwarzanie, pakowanie i oznakowanie wyrobu przed wprowadzeniem go do obrotu pod nazwą własną, niezależnie od tego, czy te czynności wykonuje on sam, czy w jego imieniu inny podmiot,
2. podmiot, który montuje, pakuje, przetwarza, całkowicie odtwarza lub oznakowuje gotowy produkt lub nadaje mu przewidziane zastosowanie, w celu wprowadzenia go do obrotu jako wyrobu pod nazwą własną, z wyjątkiem podmiotu, który montuje lub dostosowuje wyroby już wprowadzone do obrotu, w celu ich przewidzianego zastosowania przez indywidualnego pacjenta.

Według art. 11 ust. 1 ww. ustawy, wyroby wprowadzone do obrotu i wprowadzone do używania są oznakowane znakiem CE.

Znakiem CE nie oznakowuje się wyrobu wykonanego na zamówienie, wyrobu do badań klinicznych, wyrobu do oceny działania, wyrobu wykonanego przez użytkownika oraz systemu i zestawu zabiegowego, o których mowa w art. 30 ust. 1 i 4 (art. 11 ust. 2 cyt. ustawy).

Art. 11 ust. 4 powołanej ustawy stanowi, że wyrób oznakowuje się znakiem CE po przeprowadzeniu odpowiednich dla wyrobu procedur oceny zgodności, potwierdzających, że wyrób spełnia odnoszące się do niego wymagania zasadnicze.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o wyrobach medycznych, za wyrób, za wykonanie oceny zgodności wyrobu przed jego wprowadzeniem do obrotu oraz za wprowadzenie wyrobu do obrotu odpowiada wytwórca wyrobu. Jeżeli wytwórca nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w państwie członkowskim, odpowiedzialność tę ponosi autoryzowany przedstawiciel dla tego wyrobu. Jeżeli wytwórca nie wyznaczył autoryzowanego przedstawiciela albo jeżeli wyrób nie jest wprowadzany do obrotu na odpowiedzialność wytwórcy lub autoryzowanego przedstawiciela, odpowiedzialność tę ponosi podmiot, który wprowadził wyrób do obrotu.

Stosownie do art. 23 ust. 1 ww. ustawy, wyroby muszą spełniać odnoszące się do nich wymagania zasadnicze.

Na podstawie art. 26 pkt 2 ww. ustawy domniemywa się, że wyroby są zgodne z wymaganiami zasadniczymi, o których mowa w art. 23 ust. 1, w zakresie, w jakim stwierdzono ich zgodność z odpowiednimi krajowymi normami przyjętymi na podstawie norm ogłoszonych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej seria C, jako normy zharmonizowane z dyrektywą Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącą wyrobów medycznych (Dz. Urz. WE L 169 z 12.07.1993, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 12, str. 82) w przypadku wyrobów medycznych i wyposażenia wyrobów medycznych.

Według art. 29 ust. 1 tej ustawy, wytwórca przed wprowadzeniem wyrobu do obrotu oraz przed przekazaniem wyrobu do badań klinicznych lub do oceny działania jest obowiązany do przeprowadzenia oceny zgodności wyrobu.

Zgodnie z art. 29 ust. 2 tej ustawy, wytwórca może powierzyć autoryzowanemu przedstawicielowi prowadzenie niektórych procedur oceny zgodności, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 23 ust. 2 pkt 4, ust. 3 pkt 3 oraz ust. 4 pkt 3.

Autoryzowanym przedstawicielem jest podmiot, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w państwie członkowskim, który jest wyznaczony przez wytwórcę do działania w jego imieniu oraz do którego mogą zwracać się, zamiast do wytwórcy, władze i instytucje państw członkowskich w sprawach obowiązków wytwórcy określonych ustawą (art. 2 ust. 1 pkt 2 tej ustawy).

W oparciu o art. 58 tejże ustawy, wytwórca i autoryzowany przedstawiciel mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dokonują zgłoszenia wyrobu do Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, co najmniej na 14 dni przed pierwszym wprowadzeniem do obrotu albo przekazaniem do oceny działania.

Z kolei, jak stanowi art. 22 ust. 1 ww. ustawy, rozbieżności dotyczące sklasyfikowania danego wyrobu medycznego albo zakwalifikowania wyrobu medycznego do diagnostyki in vitro, powstałe między wytwórcą a jednostką notyfikowaną autoryzowaną przez ministra właściwego do spraw zdrowia podlegają rozstrzygnięciu, w drodze decyzji administracyjnej, przez Prezesa Urzędu.

Z powyższych regulacji wynika, iż co do zasady to do wytwórcy lub autoryzowanego przedstawiciela należy określenie, czy dany wyrób, zgodnie z jego przewidywanym zastosowaniem, jest wyrobem medycznym, czy też nim nie jest. Wyrób medyczny, po przeprowadzeniu odpowiednich procedur oceny zgodności, oznakowuje się znakiem CE.

Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 20 czerwca 2005 r., sygn. PP3-812-285/2004/BL/BM6-3892 wyjaśniło, iż: W świetle informacji przekazanych przez Ministerstwo Zdrowia, okulary korekcyjne spełniające określone w ustawie o wyrobach medycznych kryteria, zarówno gotowe jak i wykonywane na zamówienie są wyrobem medycznym. Nie dotyczy to jednak okularów przeznaczonych do celów innych niż medyczne (np. okulary słoneczne). Przez okulary wykonane na zamówienie należy rozumieć te, które są wykonane według specjalnej pisemnej instrukcji sporządzonej przez lekarza okulistę lub inną uprawnioną osobą.

Natomiast jak wynika z opinii Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych okulary korekcyjne wykonane z wprowadzonych do obrotu opraw i soczewek, oznakowanych znakiem zgodności CE są wyrobem medycznym, aczkolwiek nie spełniają definicji wyrobu medycznego wykonywanego na zamówienie, określonej w art. 3 ust. 1 pkt 22 ww. ustawy.

Mając na uwadze powyższe, dostawa okularów korekcyjnych, uznanych za wyroby medyczne w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych, dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży okularów korekcyjnych, opraw okularowych, soczewek okularowych korygujących wzrok, okularów przeciwsłonecznych, płynów do czyszczenia oraz innych akcesoriów optycznych. Świadczy również inne usługi optyczne takie jak: wymiana śrubek, ustawień, czyszczenie okularów, ich dopasowanie i inne. Zainteresowana jest zarejestrowana w zakresie podatku od towarów i usług. Wszystkie kupowane soczewki, szkła korekcyjne i oprawy okularowe, z których powstają później okulary korekcyjne, oznaczone są znakiem CE (wyrób wprowadzony do obrotu na terenie Unii Europejskiej). Sprzedaż powyższych okularów wykonywana jest na podstawie recepty wystawionej przez lekarza okulistę, optometrystę.

Zakład optyczny nie jest producentem wyrobów medycznych. Montuje, dostosowuje i sprzedaje wyroby już wprowadzone do obrotu posiadające oznaczenie znakiem CE (Dz. U. Nr 107, poz. 679):

• szkła (soczewki) okularowe spełniające definicję wyrobów medycznych CE - stawka VAT 8%,
• oprawy okularowe spełniające definicję wyrobów medycznych CE - stawka VAT 8%,
• oprawy okularowe nie spełniające definicji wyrobów medycznych - stawka VAT 23%.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni przy sprzedaży okularów korekcyjnych, na które składają się szkła (soczewki) okularowe CE, oprawy okularowe, bądź oprawy okularowe CE oraz usługa, będących jak wskazała Zainteresowana wyrobem medycznym, korzysta z preferencyjnej 8% stawki podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 2 w powiązaniu z art. 146a pkt 2 oraz pozycją 105 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ podkreśla, iż zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), organy podatkowe przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Oznacza to, że organy podatkowe nie mają umocowania prawnego do dokonywania interpretacji przepisów prawa innych niż przepisy prawa podatkowego.

Wobec powyższego, tut. Organ nie jest organem kompetentnym do dokonania oceny w zakresie stwierdzenia, czy w rozumieniu przepisów ustawy o wyrobach medycznych sprzedawane przez Wnioskodawczynię towary stanowiące przedmiot zapytania są wyrobami medycznymi, w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych. Ustawa ta, choć powołana w ustawie o podatku od towarów i usług, nie jest elementem prawa podatkowego, wobec czego przepisy tej ustawy nie mogą być przedmiotem interpretacji udzielanej przez tut. Organ. Interpretacja taka wykraczałaby poza zakres interpretacji prawa podatkowego, do której uprawniony jest Dyrektor Izby Skarbowej w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej. W związku z tym, niniejsza interpretacja została udzielona przy założeniu, iż wymienione we wniosku towary stanowią wyroby medyczne w rozumieniu powołanej ustawy o wyrobach medycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu